Κύριε Κυβερνῶντες μας! Διαβάζω σήμερα σὲ διάφορες ἱστοσελίδες, τὴν πρόθεσί σας νὰ νομοθετήσετε μὲ τέτοιον τρόπο, ὣς τε νὰ προστατεύσετε τὰ συμφέροντα τῶν ὑπεργολάβων-διαχειριστῶν τῶν ἐθνικῶν μας (κι ὂχι μόνον) ὁδῶν.

Τί ἒγινε;

Ἀποφασίσατε νά γίνεται εἰσπράκτορες τῶν ὑπεργολάβων κύριοι κυβερνῶντες μας;

Νά τά πάρουμε λίγο ἀπό τήν ἀρχή;

Ὡς Ἓλληνες πολῖτες καί φορολογούμενοι, ἀπό τήν μεταπολίτευσι καί μετά (τοὐλάχιστον),

–ἒχουμε ἢδη φορολογηθεῖ ἀρκετές φορές γιά τήν δημιουργία δρόμων καί τήν συντήρησί τους.

–ἒχουμε ἢδη πληρώσει μέσῳ διοδίων ἀρκετές φορές καί τήν συντήρησί τους καί τήν ἐπέκτασί τους.

–ἒχουμε ἢδη χάσει μεγάλο τμῆμα τῆς ἐλευθέρας διακινήσεως μας μέσῳ τῶν προϋπαρχόντων διοδίων.

Σήμερα, κάποιοι (γιά άγνώστους σέ ἐμέναν λόγους) ἒχουν παραχωρήσει, μέσῳ συμβάσεων τήν διαχείρισι καί τόν ἒλεγχο τῶν ἐθνικῶν ὁδῶν μας σέ ἰδιῶτες καί ὑπεργολάβους.

Τά κριτήρια καί τά κίνητρα δέν τά γνωρίζω γιά νά τά ἐλέγξω. Γνωρίζω ὃμως αὐτά πού διαβάζω στό Σύνταγμα.

ἂρθρον 5: (Ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας, προσωπική ελευθερία)

1. Kαθένας έχει δικαίωμα να αναπτύσσει ελεύθερα την προσωπικότητά του και να συμμετέχει στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της Xώρας, εφόσον δεν προσβάλλει τα δικαιώματα των άλλων και δεν παραβιάζει το Σύνταγμα ή τα χρηστά ήθη.
   2. Όλοι όσοι βρίσκονται στην Eλληνική Eπικράτεια απολαμβάνουν την απόλυτη προστασία της ζωής, της τιμής και της ελευθερίας τους, χωρίς διάκριση εθνικότητας, φυλής, γλώσσας και θρησκευτικών ή πολιτικών πεποιθήσεων. Eξαιρέσεις επιτρέπονται στις περιπτώσεις που προβλέπει το διεθνές δίκαιο.
   Aπαγορεύεται η έκδοση αλλοδαπού που διώκεται για τη δράση του υπέρ της ελευθερίας.
   3. H προσωπική ελευθερία είναι απαραβίαστη. Kανένας δεν καταδιώκεται ούτε συλλαμβάνεται ούτε φυλακίζεται ούτε με οποιονδήποτε άλλο τρόπο περιορίζεται, παρά μόνο όταν και όπως ορίζει ο νόμος.
   **4. Απαγορεύονται ατομικά διοικητικά μέτρα που περιορίζουν σε οποιονδήποτε Έλληνα την ελεύθερη κίνηση ή εγκατάσταση στη Χώρα, καθώς και την ελεύθερη έξοδο και είσοδο σ’ αυτήν. Τέτοιου περιεχομένου περιοριστικά μέτρα είναι δυνατόν να επιβληθούν μόνο ως παρεπόμενη ποινή με απόφαση ποινικού δικαστηρίου, σε εξαιρετικές περιπτώσεις ανάγκης και μόνο για την πρόληψη αξιόποινων πράξεων, όπως νόμος ορίζει.
   **5. Καθένας έχει δικαίωμα στην προστασία της υγείας και της γενετικής του ταυτότητας. Νόμος ορίζει τα σχετικά με την προστασία κάθε προσώπου έναντι των βιοϊατρικών παρεμβάσεων.

---

**Eρμηνευτική δήλωση: Στην απαγόρευση της παραγράφου 4 δεν περιλαμβάνεται η απαγόρευση της εξόδου με πράξη του εισαγγελέα, εξαιτίας ποινικής δίωξης, ούτε η λήψη μέτρων που επιβάλλονται για την προστασία της δημόσιας υγείας ή της υγείας ασθενών, όπως νόμος ορίζει.

---

** Με δύο αστερίσκους δηλώνονται τα σημεία της Αναθεώρησης που αναγράφονται στο Ψήφισμα της 6ης Απριλίου 2001 της Ζ’  Αναθεωρητικής Βουλής των Ελλήνων

Ἒν ὁλίγοις κύριοι τῆς κυβερνήσεως. Τό Σύνταγμα, ἐὰν δέν ἀπατῶμαι φυσικά,  ξεκαθαρίζει ἀπόλυτα τό δικαίωμα τοῦ πολίτου στό ἐλευθέρως διακινεῖσθαι! Ἐπίσης, ἀναφέρεται (παράγραφος 1 καί 2) ὃτι οὐδείς διώκεται ἢ συλλαμβάνεται ἢ φυλακίζεται, παρά μόνον ὃπως ὁ νόμος ὁρίζει.

Παρακάτω ὃμως διαβάζω ὃτι:

Ἂρθρον 7: (Καμιά ποινή χωρίς νόμο, ἀπαγόρευση βασανιστηρίων)

1. Έγκλημα δεν υπάρχει ούτε ποινή επιβάλλεται χωρίς νόμο που να ισχύει πριν από την τέλεση της πράξης και να ορίζει τα στοιχεία της. Ποτέ δεν επιβάλλεται ποινή βαρύτερη από εκείνη που προβλεπόταν κατά την τέλεση της πράξης.
2. Tα βασανιστήρια, οποιαδήποτε σωματική κάκωση, βλάβη υγείας, ή άσκηση ψυχολογικής βίας, καθώς και κάθε άλλη προσβολή της ανθρώπινης αξιοπρέπειας απαγορεύονται και τιμωρούνται, όπως νόμος ορίζει.
**3. Η γενική δήμευση απαγορεύεται. Θανατική ποινή δεν επιβάλλεται, εκτός από τις περιπτώσεις που προβλέπονται στο νόμο για κακουργήματα τα οποία τελούνται σε καιρό πολέμου και σχετίζονται με αυτόν.
4. Nόμος ορίζει με ποιους όρους το Kράτος παρέχει, ύστερα από δικαστική απόφαση, αποζημίωση σε όσους καταδικάστηκαν, προφυλακίστηκαν ή με άλλο τρόπο στερήθηκαν άδικα ή παράνομα την προσωπική τους ελευθερία.

---

** Με δύο αστερίσκους δηλώνονται τα σημεία της Αναθεώρησης που αναγράφονται στο Ψήφισμα της 6ης Απριλίου 2001 της Ζ’  Αναθεωρητικής Βουλής των Ελλήνων

Δέν στοιχειωθετεῖται ἒγκλημα ὃταν δέν ὑφίσταται νόμος πού νά τό καταδικάζῃ, πρό τῆς τελέσεως τοῦ ἐγκλήματος!

Ἀντιλαμβάνομαι λοιπόν, ἐφ΄ ὃσον δέν ὑφίσταται ἒγκλημα ἒως τώρα, πού νά καταδικάζῃ τήν ἂρνησι πληρωμῆς διοδίων, δέν μπορεῖτε νά κατηγορήσετε τούς πολῖτες πού δέν ἒχουν πληρώσει ἒως αὐτήν τήν στιγμή.

Ὃμως, διαβάζω πώς ἑτοιμάζεστε νά ψηφίσετε νόμο, μέ τόν ὁποῖον θά προστατεύετε τούς ὑπεργολάβους, καί θά καταργεῖτε τό δικαίωμα τοῦ ἐλευθέρως διακινεῖσθαι. Δῆλα δή πᾶτε νά δημιουργήσετε νομικόν προηγούμενον, τέτοιο ὃμως πού θά καταργῇ καί τό ἂρθρον 5, παράγραφος 4 κι ἐν συνεχεῖᾳ τό ἂρθρον 7, παράγραφος 1.

Μάλιστα, τό Σύνταγμα προβλέπει καί κάτι ἂλλο:

Ἂρθρον 25: (Ἀρχή τοῦ κοινωνικοῦ κράτους δικαίου, προστασία θεμελιωδῶν δικαιωμάτων)

**1. Τα δικαιώματα του ανθρώπου ως ατόμου και ως μέλους του κοινωνικού συνόλου και η αρχή του κοινωνικού κράτους δικαίου τελούν υπό την εγγύηση του Κράτους. Όλα τα κρατικά όργανα υποχρεούνται να διασφαλίζουν την ανεμπόδιστη και αποτελεσματική άσκησή τους. Τα δικαιώματα αυτά ισχύουν και στις σχέσεις μεταξύ ιδιωτών στις οποίες προσιδιάζουν. Oι κάθε είδους περιορισμοί που μπορούν κατά το Σύνταγμα να επιβληθούν στα δικαιώματα αυτά πρέπει να προβλέπονται είτε απευθείας από το Σύνταγμα είτε από το νόμο, εφόσον υπάρχει επιφύλαξη υπέρ αυτού και να σέβονται την αρχή της αναλογικότητας.

2. H αναγνώριση και η προστασία των θεμελιωδών και απαράγραπτων δικαιωμάτων του ανθρώπου από την Πολιτεία αποβλέπει στην πραγμάτωση της κοινωνικής προόδου μέσα σε ελευθερία και δικαιοσύνη.
3. H καταχρηστική άσκηση δικαιώματος δεν επιτρέπεται.
4. Tο Kράτος δικαιούται να αξιώνει από όλους τους πολίτες την εκπλήρωση του χρέους της κοινωνικής και εθνικής αλληλεγγύης.

---

** Με δύο αστερίσκους δηλώνονται τα σημεία της Αναθεώρησης που αναγράφονται στο Ψήφισμα της 6ης Απριλίου 2001 της Ζ’  Αναθεωρητικής Βουλής των Ελλήνων

Τί λέει τό ἂρθρον 25; Μήπως ξεκαθαρίζει κάτι πού μερικοί ἀγνοοῦν; Μήπως ὁρίζει οὐσιαστικῶς τό Κρᾶτος θεματοφύλακα καί προασπιστή τῶν δικαιωμάτων τοῦ ἀνθρώπου καὶ τοῦ πολίτου;

Ἀλλά φυσικά, θά πρέπει νά ἀναζητηθῇ ὁ ὁρισμός τοῦ ἀνθρώπου καί τοῦ πολίτου κατά τό κρᾶτος. Διότι, ἀπό ὃσα ἀντιλαμβάνομαι, πολίτης ἢ ἂνθρωπος, πού φυσικά χρήζει προστασίας τῶν δικαιωμάτων του, δέν εἶναι ὁ ὁποιοσδήποτε! Εἶναι μόνον ὁ ὑπεργολάβος πού διαχειρίζεται τήν ἐλευθέρα ἢ μή διακίνησι τῶν λοιπῶν πολιτῶν ἀνά τήν ἐπικράτεια! Συνεπῶς, μήπως δέν ὁμιλοῦμε γιά κρᾶτος δικαίου ἀλλά γιά κρᾶτος προασπιστή μεμονωμένων «πολιτῶν»;.

Δῆλα δή, τό ἲδιο τό κρᾶτος ἀκυρώνει τήν ἒννοια τοῦ ἐλευθέρως διακινεῖσθαι καί τοῦ ὁρισμοῦ τοῦ πολίτου;

Ἲσως κάτι νά ἀντιλαμβάνομαι λᾶθος καί νά χρειάζομαι ἓναν νομικό γιά νά μοῦ ξεκαθαρίσῃ μερικές ἒννοιες.

Βάσει ὃμως τῆς κοινῆς μου (πιστεύω)  λογικῆς, ἒχουμε ἢδη παραβίασι τοῦ συντάγματος ἀπό ἰδιῶτες, μέ τήν ἀνοχή τοῦ κράτους, πού παρεμποδίζουν τήν ἐλευθέραν διακίνησι πολιτῶν.

Ἒχουμε ἓνα κρᾶτος πού, βάσει νόμου πάντα, δέν τιμωρεῖ τούς καταπατητές τοῦ Συντάγματος.

Καί καταλήγουμε νά ἀνησυχοῦμε καί γιά καταπάτησι ἐπί πλέον συνταγματικῶς κατοχυρωμένων δικαιωμάτων, ὃπως καὶ γιὰ τὸν διαχωρισμό (ῥατσιστικόν φαινόμενον) τῶν πολιτῶν σὲ δύο ἢδη. Τῶν ἐχόντων καὶ μὴ ἐχόντων πολιτικῶν δικαιωμάτων!

Διότι τό κρᾶτος πού ὀφείλει νά διαφυλάξῃ τά δικαιώματα τῶν πολιτῶν, εἶτε μέ τήν ἀνοχή του εἶτε μέ τήν οὐσιαστική του ὑποστήριξι σέ καταπατητές, τά ἀκυρώνει.

Κύριοι κυβερνῶντες! Ἐλπίζω τὰ ὃσα διάβασα σήμερα νὰ εἶναι ψευδῆ καὶ φαντασιοπληξίες. Σὲ κάθε ἂλλην περίπτωσι, δυστυχῶς, πολύ φοβοῦμαι πὼς θὰ πρέπει ἐμείς ὡς πολῖτες πλέον νὰ ἐφαρμόσουμε τὸ  ἂρθρον 120 τοῦ Συντάγματος, παράγραφος 4, πού ἀναφέρει:

Ἂρθρον 120: (Ἀκροτελεύτια διάταξις)

1. Tο Σύνταγμα αυτό, που ψηφίστηκε από την E΄ Aναθεωρητική Bουλή των Eλλήνων, υπογράφεται από τον Πρόεδρό της, δημοσιεύεται από τον προσωρινό Πρόεδρο της Δημοκρατίας στην Eφημερίδα της Kυβερνήσεως, με διάταγμα που προσυπογράφεται από το Yπουργικό Συμβούλιο και αρχίζει να ισχύει από τις ένδεκα Iουνίου 1975.
   2. O σεβασμός στο Σύνταγμα και τους νόμους που συμφωνούν με αυτό και η αφοσίωση στην Πατρίδα και τη Δημοκρατία αποτελούν θεμελιώδη υποχρέωση όλων των Eλλήνων.
   3. O σφετερισμός, με οποιονδήποτε τρόπο, της λαϊκής κυριαρχίας και των εξουσιών που απορρέουν από αυτή διώκεται μόλις αποκατασταθεί η νόμιμη εξουσία, οπότε αρχίζει και η παραγραφή του εγκλήματος.
   4. H τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Eλλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία.»

Σᾶς εὐχαριστῶ πολύ πού  μὲ διαβάσατε!

Φιλονόη.