Κάποιοι ἲσως νά  διαφωνήσουν…

Ἀλλά ὁ φίλος ΘΟΡΥΒΩΞ τά λέει θαυμάσια!

Σκεφτεῖτε κι ἀποφασίστε τί θά εἲστε….

Ῥωμιοί ἢ Ἓλληνες;

Φιλονόη.

Είσαι μίζερος Ρωμιέ. Έχεις ελπίδες. Δε ζεις με αυτές. Ζείς ΑΠΟ αυτές. Σε τρέφουν. Οι ελπίδες σου δεν είναι επακόλουθο δράσης, αλλά πίστης. Είναι το Κώνειό σου και το πίνεις με βουλιμία.

Όπου κι αν γυρίσει να κοιτάξει κανείς, βλέπει την ελπίδα πως ο πάτος θα είναι εφαλτήριο ανέλιξης. Και περιμένεις σαν άλλος πολεμιστής τής Πόλης τον πάτο, προσευχόμενος, κλεισμένος μέσα στην προσωπική σου αγια-Σοφιά. Για να σε πάρει κάποιος από το χέρι τότε να αντιδράσεις. Εκφράζεις θέσεις τού τύπου “χειρότερα δε γίνεται, άρα έρχεται η ώρα” και άλλες τέτοιες ελπιδοφόρες αυτοκτονικές σκέψεις. Είσαι για γέλια Ρωμιέ. Νά ‘τος ο πάτος. Είναι εδώ. Τον αγγίζεις με τα τρεμάμενα ποδαράκια σου κάθε μέρα. Κι η τρεμούλα τους τον συντονίζει και σπάει. Και σκας αδέξια πάνω στον επόμενο.

Θα σου πω την αλήθεια σκλάβε. Υπάρχουν πολιτισμοί που δεν επέστρεψαν από τη σκλαβιά. Ακόμη και ο αιώνια φίλος τής ελευθερίας Έλληνας, την πρώτη πετυχημένη κίνηση την έκανε μετά από δυο χιλιάδες χρόνια σκλαβιάς. Κι έχασε εύκολα λίγα χρόνια μετά, παραδίδοντας την εξουσία στον ίδιο τον δυνάστη του. Την εκκλησία του αιμοσταγή θεού τής ερήμου. Των υμνητών τής δουλείας και τής θανατολαγνείας. Κι έχεις το θράσος γεμάτος έπαρση να θεωρείς πως σίγουρα με κάποιο τρόπο θα σωθείς. Έχεις πάνω από δυο χιλιάδες χρόνια να σωθείς, γιατί είναι τόσος ο καιρός που πέρασε από την τελευταία σου επιτυχημένη δράση.

Βλαμμένε Ρωμιέ. Δε μπορείς, γιατί δε θέλεις αυτοτυφλωμένος να δεις τη σκλαβιά σου. Πως περιμένεις να απελευθερωθείς από δεσμά που δε βλέπεις;

Στις επόμενες εκλογές θα ξαναψηφίσεις Πάγκαλο.

Και αυτό το παραπάνω απέχει πολύ από καζαμιακή πρόβλεψη. Είναι η διαπιστωμένη τύφλωσή σου που βεβαιώνει τα μελλούμενα. Κι είναι χιλιάδες ακόμη Πάγκαλοι που θα στηρίξεις στα τελευταία χρόνια τής ιστορίας σου ηλίθιο γιουσουφάκι. Γιατί πού αλλού εκτός από τον αφανισμό σου νομίζεις ότι πας όταν ξαναψηφίζεις αυτούς που βρίζουν χυδαία εσένα και τους απελευθερωτές σου;

Δέθηκες μόνος στα δεσμά σου χιλιάδες χρόνια τώρα Ρωμιέ. Κι εσχάτως πέταξες τα κλειδιά τής απελευθέρωσης στην άβυσσο τής μικρότητάς σου.

ΘΟΡΥΒΩΞ

 

Υ.Γ. Καί γιά ὃσους δέν κατάλαβαν, ἂς διαβάσουν κι αὐτό:

Ἡ Ἐλπίς πέθανε! Εἲμαστε ἐλεύθεροι!