Πρὸ μερικῶν ἐτῶν, σὲ μίαν συνάντησι μὲ κάποιους καλοὺς φίλους, ξεκινήσαμε αὐτὲς ἀκριβῶς τὶς συζητήσεις. Ἀναφορικῶς μὲ τὴν πανθρησκεία. Ἐὰν δῆλα δή εἶναι κάτι πιθανόν καὶ ἐπιτεύξιμον.

Μὲ τὰ χρόνια, μὲ τὶς πληροφορίες ποὺ μᾶς κατακλύζουν καθημερινῶς καὶ μὲ τὶς «κινήσεις» κάποιων «μεγάλων», ὅλο καὶ πιὸ συχνὰ ἐπιβεβαιώνεται ἡ ἀρχικὴ ἐκείνη συζήτησις. Γιὰ κάποιους φυσικὰ εἶναι ἐφιάλτης, γιὰ κάποιους παιχνίδι καὶ κάποιους ἄλλους δὲν τοὺς ἀφορᾶ.

Ὅμως, ἐὰν δεχτοῦμε τὴν πληροφορία ὡς ἀληθή κι ἐὰν δεχτοῦμε τὴν προσπάθεια χειραγωγήσεως τοῦ παγκοσμίου πληθυσμοῦ, τότε ἀνακύπτουν κάποια σοβαρά ἐρωτήματα, ἀναφορικῶς μὲ τὸ πῶς θὰ μποροῦσε κάτι τέτοιο νὰ γίνῃ πραγματικότης.

Ὑπάρχουν πολλά σενάρια, ποὺ ἔχουν ἀκουστεῖ, ἀλλὰ δὲν εἶναι τῆς παρούσης γιὰ νὰ τὰ παρουσιάσω. Θέλω μόνον νὰ ἑστιαστῶ στὸ ἕνα καὶ μοναδικόν ἐρώτημα ποὺ εὐλόγως δημιουργεῖται στὸν κάθε ἕναν ἀπό ἐμᾶς. Στὸ «Πῶς;.

Ὁ κάθε πιστὸς, τῆς κάθε θρησκείας, θεωρεῖ τὰ ὅσα πιστεύει ὡς ἀδιαπραγμάτευτα. Δὲν μπορεῖ νὰ δεχτῇ μὲ τὴν λογική του (ἡ ὁποία βασίζεται μόνον στὸ συναίσθημα τελικῶς)  κάποιαν ἄλλην ὀπτική, πέραν αὐτῆς μέσα στὴν ὁποίαν γαλουχήθηκε. Συνεπῶς, τοῦ εἶναι ἀδύνατον νὰ συνδιαλαγῇ γιὰ «ἐνσωμάτωσι» θρησκειῶν ἤ γιὰ προσχώρησι σὲ μία πανθρησκεία. Ἐκτὸς;

Ἐκτὸς ἐὰν συμβῇ κάτι πολύ «βίαιο» ποὺ θὰ τὸν ὁδηγήσῃ πολύ «φυσικά» στὴν ἀποδοχὴ τῆς «νέας ἀληθείας». Τὶ θὰ μποροῦσε νὰ εἶναι ὅμως αὐτὸ τὸ κάτι; Τὶ θὰ μποροῦσε νὰ εἶναι αὐτό τὸ τόσο βίαιον ποὺ θὰ τοῦ ἀνέτρεπε ἄμεσα καὶ δίχως ἐνδοιασμούς, κάθε παλαιά θεώρησι; Διότι φαντάζομαι πὼς σὲ κάτι τέτοιο βασίζονται (ἐὰν βασίζονται) οἱ σκηνοθέτες μίας τέτοιας παραστάσεως. Τί θά μποροῦσε λοιπόν νὰ εἶναι αὐτὸ τὸ κάτι ποὺ θὰ ὁδηγοῦσε τὸν πιστό νὰ ἀναθεωρήσῃ; Μήπως κάτι πάρα πολύ δυνατό; Κάτι ποὺ θὰ τοῦ ἀκυρώνῃ τὴν λογικὴ καὶ θὰ τοῦ φέρνῃ στὴν ἐπιφάνεια μίαν τόσο ἔντονη νέα συναισθηματική πραγματικότητα, ἡ ὁποία μὲ τὴν σειρά της θὰ τὸν ὁδηγῇ νὰ γίνῃ …πάνθρησκος;

Φιλονόη.

Θέλουν Πανθρησκεία και ανατρέπουν τους πάντες στη Μεσόγειο!

Επιδιώκουν να επιτύχουν την παγκόσμια διακυβέρνηση, μέσω συνεχών «ομογενοποιήσεων» σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη και μέσω της πανθρησκείας, με τη δημιουργία τη Μεσογειακής Ένωσης (στα πρότυπα της ΕΕ) και πρωτεύουσά της, την Ιερουσαλήμ!Το ντόμινο των εξεγέρσεων που εξαπλώνεται (φαινομενικά ανεξέλεγκτο) στη γεωπολιτική μας γειτονιά, δεν είναι τόσο αθώο ή αυθόρμητο, όσο αρχικά φαίνεται με την πρώτη ματιά. Όσο κι αν το αρνούνται κάποιοι, έχει πολλά κοινά χαρακτηριστικά με τις υποκινούμενες «πορτοκαλί» επαναστάσεις, που πριν από καιρό άλλαξαν το γεωπολιτικό χάρτη στον Καύκασο.

Αλλά εδώ, υπάρχει μια ειδοποιός διαφορά, ένα εξαιρετικά επικίνδυνο παιχνίδι, με ό,τι πιο ευαίσθητο για τον άνθρωπο: τη θρησκεία, τη μεταφυσική του αγωνία, την ίδια του την υπόσταση. Κι εδώ, μπαίνει η πανθρησκεία, η ένωση όλων των μονοθεϊστικών θρησκειών, σε μία. Χριστιανισμός, Ισλάμ, Ιουδαϊσμός…

Με πρωτεύουσα, ή αν θέλετε, επίκεντρο, την Ιερουσαλήμ! Μια εξέλιξη, που κάποιοι ισχυρίζονται ότι θα σημάνει την παγκόσμια θρησκευτική ειρήνη!

Θέλουν τον (οικονομικό) έλεγχο…
Κάποιοι επέλεξαν την ευαίσθητη Μέση Ανατολή και τα μουσουλμανικά κράτη της Βόρειας Αφρικής, για το νέο γεωπολιτικό παίγνιο, που θα βοηθήσει τους κερδοσκόπους να ανοίξουν τις αγορές τους, να επιτύχουν το μεγαλύτερο δυνατό πληθυσμιακό έλεγχο, το μεγαλύτερο δυνατό έλεγχο των αγορών και κυρίως, των ενεργειακών πηγών.

Φυσικά, κάποια παιχνίδια δεν βγαίνουν αμέσως. Η απόπειρα αποσταθεροποίησης του Ιράν, χώρας με δημοκρατικές δομές και λειτουργία, όπου οι θρησκευτικές μειονότητες απολαμβάνουν ελευθερίας και προστασίας, αποτυγχάνει για άλλη μια φορά. Ο κόσμος εκεί είναι ευχαριστημένος και δεν έχει καμία διάθεση να ακολουθήσει τα κελεύσματα των ανθρώπων που κινούν τα νήματα των παγκόσμιων εξελίξεων, από το παρασκήνιο.

Προβλήματα στην εφαρμογή…
Την ίδια ώρα στη Λιβύη, ο Καντάφι βλέποντας ότι χάνει τα πάντα, «δίνει τα ρέστα του», στη λογική του «εγώ ή αυτοί» και δεν διστάζει να χύσει πολύ, πάρα πολύ αίμα, ώστε να κερδίσει χρόνο και να πατάξει την εξέγερση, τη νίκη της οποίας όμως δύσκολα θα αποτρέψει. Εδώ, αποκαλύπτεται και ο ρόλος της Δύσης.

Η Σοσιαλιστική Διεθνής, ένα εξουσιαστικό κλαμπ συνάθροισης κατ’ επίφαση σοσιαλιστών, φυλλοροεί, καθώς οι διεφθαρμένοι τύραννοι που συμμετέχουν σε αυτό ανατρέπονται κατόπιν λαϊκών και μαζικών εξεγέρσεων, με αποτέλεσμα να δημιουργείται κακή εικόνα (η οποία πλήττει και τον Έλληνα πρωθυπουργό και Πρόεδρο της Διεθνούς, Γιώργο Παπανδρέου).

Ήδη, υπάρχουν φόβοι και για εξεγέρσεις αλλού, καθώς με τις εξεγέρσεις να μαίνονται στο Μπαχρέιν, στην Αλγερία και στην Υεμένη, το Ιράκ σε καθεστώς μόνιμης έντασης (μεταξύ σουνιτών και σιιτών) και τις συγκρούσεις στο Αφγανιστάν να βρίσκονται σε εξέλιξη, υπάρχουν φοβίες για το τι μέλλει γενέσθαι στην Ιορδανία και στη Συρία.

Ο μεγάλος φόβος όμως της Δύσης, την ώρα μάλιστα που λόγω των γεγονότων η τιμή του πετρελαίου εκτινάσσεται, είναι η Σαουδική Αραβία, η οποία έσπευσε να στηρίξει τη μοναρχία του Μπαχρέιν, ανησυχώντας την ίδια ώρα για τα νώτα της: στο δυτικό τμήμα της μεγάλης αυτής χώρας, κατοικούν ανήσυχοι σιίτες, που δεν βλέπουν με καλό μάτι τη σουνιτική μοναρχία. Τα ίδια και στο Μπαχρέιν, όπου η σουνιτική δυναστεία έχει να κάνει με σιίτες στην πλειοψηφία τους κατοίκους.
Κάποιοι όμως στο μεταξύ, μας δουλεύουν «ψιλό γαζί».

Ο Μανουέλ Μπαρόζο, Πρόεδρος της άνευ δημοκρατικής νομιμοποίησης Ευρωπαϊκής Επιτροπής, υποτιμώντας τη νοημοσύνη όλων, είπε ότι η Ευρώπη δεν μπορεί να παραμένει θεατής των εξελίξεων (λες και δεν μετέχει!) και πρόσθεσε πως αυτή είναι μια ιστορική στιγμή και «πρέπει να είμαστε στη σωστή πλευρά της ιστορίας». Φυσικά, το επιθυμούν άλλωστε οι «πάτρονές» του, οι σιωνιστές κερδοσκόποι!

Το σχέδιο
Που το πάνε: θέλουν να εγκαταστήσουν νέες ελεγχόμενες κυβερνήσεις, από τη Συρία ως και το Μαρόκο, σε μια Μεσογειακή Ένωση, που θα μπορέσει να στεγάσει όλους αυτούς, στο μαλακό υπογάστριο της ΕΕ, που δεν μπορούν για ευνόητους λόγους, να ενταχθούν στην ευρωπαϊκή οικογένεια.

Στην Μεσογειακή Ένωση, θα ενταχθούν όλοι οι ασιατικοί & αφρικανικοί λαοί της λεκάνης της Μεσογείου. Μιλάμε για την πρώτη φάση της ομογενοποίησης… Θυμηθείτε ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται: η Ελλάδα μπήκε στην ΕΕ, λίγα μόλις χρόνια μετά την «αποκατάσταση» της Δημοκρατίας, με προσδοκίες που σε λίγα χρόνια θα κρίνουμε αν επιβεβαιώθηκαν.

Στην Ευρώπη, η ομογενοποίηση έχει προχωρήσει πολύ.  Θυμηθείτε εδώ τη δήλωση της Γερμανίδας καγκελάριου Άνγκελας Μέρκελ, για «παγκόσμια οικονομική πολιτική», την άνοιξη του 2010. Η ένωση των μεγάλων μονοθεϊστικών θρησκειών, θα βοηθούσε πάρα πολύ τα σχέδιά τους… Οικουμενισμός, αίρεση!

Κάποιοι βιάζονται, θέλουν να δουν το σχέδιο να ολοκληρώνεται μέσα σε ένα χρόνο, το αργότερο μέχρι το καλοκαίρι του 2012. Ήδη, αξιωματούχοι του αμερικανικού Πενταγώνου κόβουν βόλτες στα εξεγερμένα κράτη, συνομιλώντας με άτομα που θα παίξουν ρόλο στη διάδοχη κατάσταση.

Μόλις ηρεμήσουν λοιπόν τα πράγματα και εμπεδωθούν και πάλι η ασφάλεια και η σταθερότητα, θα ακολουθήσει σύνοδος στην ιερή πόλη των τριών μονοθεϊστικών θρησκειών, την Ιερουσαλήμ, που θα ορισθεί και έδρα της Μεσογειακής Ένωσης. Τώρα, το ότι αυτό αποτελεί και αίτημα του Ισραήλ στα διεθνή κέντρα εξουσίας, αυτό είναι μια άλλη υπόθεση…

Η σιωπή του Ισραήλ ενώπιον κατακλυσμικών εξελίξεων, ερμηνεύεται από πολλούς με λανθασμένο τρόπο. Στο Ισραήλ, επιχαίρουν.

Εκεί λοιπόν, στην Ιερουσαλήμ, θα ανεγερθεί ο ναός λατρείας του ενός «αποδεκτού» Θεού, ο τρίτος ναός του Σολομώντος, που ουσιαστικά θα επισφραγίσει τη θρησκευτική ειρήνη.

Κάτι που θα συνεισφέρει στο απρόσκοπτο των εμπορικών συναλλαγών… Θα πρόκειται πάντως, λένε οι Εβραίοι, για τον εντυπωσιακότερο τόπο λατρείας, την έδρα της πανίσχυρης πανθρησκείας, μιας μεγάλης απάτης με στόχο τον έλεγχο των συνειδήσεων. Όμως, είδαμε τα συμπτώματα και δεν αντιδράσαμε. Παραθέτουμε μερικά στοιχεία, που θα σας βοηθήσουν να καταλάβετε τι εννοούμε.

Επίσκεψη-ντροπή, βήμα για την πανθρησκεία

Όσοι ομογενείς έψαχναν τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο την Τετάρτη 28 Οκτωβρίου 2009 στη Νέα Υόρκη, όπου βρισκόταν για επίσημη επίσκεψη, ματαιοπονούσαν. Αν και ήταν εθνική εορτή, ο αρχιερέας, είχε κάτι «καλύτερο» να κάνει…

Ο προκαθήμενος της Εκκλησίας της Κωνσταντινούπολης, βρισκόταν στη μεγαλύτερη συναγωγή της Νέας Υόρκης, την περίφημη Park East Synagogue, ενώ την ίδια ώρα, κύκλοι του Φαναρίου ζητούσαν από τους δημοσιογράφους να μη μεταδώσουν την είδηση, κάτι που δυστυχώς έγινε δεκτό.

Η «επίσκεψη» έγινε κατά παράβαση των ιερών κανόνων της Εκκλησίας μας, που απαγορεύουν ΡΗΤΑ σε χριστιανούς να εισέρχονται στους χώρους λατρείας των Ιουδαίων. Υπάρχει μάλιστα και ο 65ος κανών, που προβλέπει τον αποσχηματισμό των ιερέων που εισέρχονται σε συναγωγές… Ο κκ Βαρθολομαίος, στην 15λεπτη ομιλία του, είπε απίθανα πράγματα:

«Όπως και ο διάδοχος του Αγίου Πέτρου, ο αδελφός μας, η αγιότητά του ο Πάπας Βενέδικτος ο 16ος ήταν εδώ πέρυσι, έτσι και εμείς, σαν διάδοχοι του γήινου αδελφού του αγίου Πέτρου, του πρώτου που καλέστηκε απόστολος, του Αγίου Αντρέα, εμπνευσμένοι από την διακαή πεποίθηση πως το πιο επείγον έργο που στέκεται μπροστά σε όλες τις θρησκευτικές κοινότητες είναι η παγκόσμια συνεργασία μας για την προώθηση μεγαλύτερης ανεκτικότητας και κατανόησης ανάμεσα στους ανθρώπους, τις φυλές και τις θρησκείες του πλανήτη μας…

Δεν υπάρχει αμφιβολία στο μυαλό μας πως ένας διαθρησκευτικός διάλογος είναι ευθύνη και υποχρέωση όλων των θρησκευτικών ηγετών της εποχής μας. Διότι δεν έχουμε μόνο κοινά σημεία που μας ενώνουν, όπως οι ιερές γραφές που λατρεύουμε, οι Πατριάρχες και οι Προφήτες που τιμούμε, αλλά έχουμε και κοινά θέματα που πρέπει να αντιμετωπίσουμε στον κόσμο…
Είμαστε ενωμένοι με τον Ραββίνο Σνάιερ και συνεχίζουμε να συνεργαζόμαστε με το Ίδρυμα ‘Έκκληση στη Συνείδηση’ για να ενθαρρύνουμε την μεγαλύτερη κατανόηση και ανεκτικότητα ανάμεσα στις θρησκείες… όταν είναι απαραίτητο να λέμε την αλήθεια με αγάπη και να ανακοινώνουμε, όπως έγινε πρώτα  στην Βέρνη της Ελβετίας και επαναβεβαιώθηκε στην Ιστανμπούλ, ένα έγκλημα που γίνεται στο όνομα της θρησκείας είναι έγκλημα κατά της θρησκείας. Το χρωστάμε, σαν Εβραίοι και Χριστιανοί, στην κοινή κληρονομιά μας, να μιμηθούμε τον προπάτορα μας Αβραάμ… Ας πιαστούμε από τα χέρια όχι μόνο για να προσευχηθούμε, αλλά και σε ένδειξη αλληλεγγύης».

Όσο για την Κωνσταντινούπολη, αυτή στην ομιλία του ήταν πάντα «Ιστανμπούλ». Σημειώνουμε εδώ και τη δήλωση του Κωνσταντινουπόλεως σε άλλη χρονική στιγμή, ότι προσευχόμαστε στον ίδιο Θεό με τους μουσουλμάνους…

«Ταπεινή μας άποψη είναι ότι, λαμβανομένης υπ’ όψιν της φθοροποιού δράσεως των απανταχού Εβραίων και των διαφόρων εβραϊκών οργανώσεων, όπως π.χ. είναι ο Τεκτονισμός, ο Οικουμενικός Πατριάρχης δεν έπρεπε να πραγματοποιήσει την επίσκεψη αυτή», έγραψε ο Αιγιαλείας & Καλαβρύτων Αμβρόσιος, στις 13 Νοεμβρίου 2009.

Τι έλεγε ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, προκειμένου να προστατεύσει τους χριστιανούς της Αντιόχειας, οι οποίοι πίστευαν ότι οι ιουδαίοι λάτρευαν τον ίδιο Θεό και σύχναζαν στις συναγωγές;

Για να δούμε: «πολλοί των μεθ’ ημών τεταγμένων, και τα ημέτερα λεγόντων φρονείν, οι μεν επί την θέαν απαντώσι των ιουδαϊκών εορτών, οι δε και συνεορτάζουσι και των νηστειών κοινωνούσι και τούτο το πονηρόν έθος βούλομαι της Εκκλησίας απελάσαι νυν… Αλλά μη γένοιτο τούτο ειπείν! Ουδείς Ιουδαίος προσκυνεί τον Θεόν».

πηγή μήνυμα καὶ Ἐλεύθερη Ὥρα