Ἀποδεικτικὰ στοιχεῖα περὶ γενοκτονιῶν Ἁρμενίων κι Ἑλλήνων.

Τοῦ Νίκου Λυγεροῦ.

Μέσω του έργου του Ενεπεκίδη, έχουμε πρόσβαση στα έγγραφα των κρατικών αρχείων της Αυστροουγγαρίας.

Αυτά τα αποδεικτικά στοιχεία περί γενοκτονιών των Αρμενίων και των Ελλήνων, μας επιτρέπουν να αναδείξουμε τον κοινό πυρήνα της τουρκικής τακτικής εξολόθρευσης των χριστιανικών πληθυσμών. Ως θύματα έχουμε συχνά την τάση να συγκρίνουμε τους πόνους μας. Όμως, ο κοινός εχθρός είχε ένα και μόνο στόχο, όπως το αναδεικνύουν οι εξής αναφορές.

«Εἰς τάς 26 Νοεμβρίου τρέχοντος ἔτους (1916) μοῦ εἶπε ὁ Ῥαφὲτ μπέης: «Τελικὰ μὲ τοὺς Ἕλληνας πρέπει νὰ ξεκαθαρίσωμεν, ὅπως καὶ μὲ τοὺς Ἀρμενίους.».»
Ἀναφορὰ τοῦ Αὐστριακοὺ προξένου τῆς Ἀμισοὺ Κβιατκόβσκι.

«Βλέπω γιὰ τὴν Τουρκίαν νὰ πλησιάζῃ ἡ ὥρα νὰ ξεκαθαρίσωμεν τώρα μὲ τοὺς Ἕλληνας, ὅπως τὸ 1915 μὲ τοὺς Ἀρμενίους».
Ἀναφορὰ τοῦ Αὐστριακοὺ πράκτορα στὸν ὁποῖο μίλησε ὁ Μέγας Βεζίρης Ταλαὰτ μπέης στὶς 31 Ἰανουαρίου 1917.

« […] οἱ σχηματισμοὶ ἀνταρτικῶν σωμάτων, χρησιμεύουν ὡς προσχήματα διὰ τοὺς Τούρκους διὰ μίαν ἐκτεταμένην γενικὴν καταδίωξιν τοῦ ἑλληνικοῦ στοιχείου μὲ τὴν ἔκδηλον τάσιν νὰ ἐξοντώσουν ὁλοσχερῶς τοὺς Ἕλληνας, ὡς ἐχθροὺς τοῦ κράτους, ὅπως προγενεστέρως καὶ τοὺς Ἀρμενίους. […] Καὶ ὅλα τὰ ἄλλα μέτρα, τὰ ὁποῖα εἰς τοὺς διωγμοὺς τῶν Ἀρμενίων εὑρίσκοντο εἰς τὴν ἡμερησίαν διάταξιν ἐπαναλαμβάνονται τώρα ἐναντίον τῶν Ἑλλήνων.».
Ἀναφορὰ τοῦ Ὑπουργοῦ Ἐξωτερικῶν τῆς Αὐστρίας πρὸς τὸ Βερολίνο.

«Ὅπως ἐπανειλημμένως ἐτόνισα, θεωρῶ τὸν ἐκτοπισμὸν τῶν Ἑλλήνων τῆς ποντικῆς παραλίας ἐν τῷ πλαισίῳ τῆς ἐκτελέσεως τοῦ προγράμματος τῶν Νεοτούρκων, τὸ ὁποῖον ἐπιδιώκει τὴν ἐξασθένησιν τοῦ Χριστιανικοῦ στοιχείου – ὡς μίαν καταστροφὴν μεγίστης ἀπηχήσεως, ἥτις θὰ ἔχῃ εἰς τὴν Εὐρώπην ζωηρότερον ἀντίκτυπον ἀπὸ τάς ἀγριότητας ἐναντίον τῶν Ἀρμενίων».
Ἀναφορὰ τοῦ Αὐστριακοῦ προξένου τῆς Ἀμισοῦ Κβιατκόβσκι.

Κατά συνέπεια, η ανάγνωση αυτών των εγγράφων δεν αφήνει κανένα περιθώριο παρερμηνείας του συσχετισμού μεταξύ της γενοκτονίας των Αρμενίων και της γενοκτονίας των Ελλήνων. Ο ένοχος είναι ο ίδιος και λειτουργεί με την ίδια τακτική, αδιάλλακτος. Έκανε χρήση των ίδιων μεθοδεύσεων και των ίδιων χειραγωγήσεων. Οι δύο γενοκτονίες όμως δεν συσχετίζονται απλώς. Υπάρχει μεταξύ τους μία αλληλεξάρτηση. Τα θύματα δεν είναι μόνο στον ίδιο χώρο. Είναι και τα δύο Χριστιανοί. Αυτά τα δύο σημεία θα μπορούσαν να είναι καταδικαστικά από μόνα τους. Το πρόβλημα των Αρμενίων και των Ελλήνων είναι ότι είχαν και καλές σχέσεις μεταξύ τους. Αν προσθέσουμε και τη σφαίρα επιρροής της Ρωσίας, το όλο σύστημα ήταν ένα εκρηκτικό μείγμα για την Τουρκία. Ιστορικά το συμμαχικό πλαίσιο είναι αποδεδειγμένο. Το πρόβλημα είναι ότι λειτούργησε μόνο και μόνο ως στοιχείο κατηγορίας. Όπως δεν υπήρξαν συντονισμένες κινήσεις εκ μέρους των θυμάτων, η αντίσταση δεν υπήρξε αποτελεσματική. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να γίνει τώρα. Η γενοκτονία ως έγκλημα κατά της ανθρωπότητας δεν διαγράφεται, δεν παραγράφεται. Κατά συνέπεια, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε όλα τα στοιχεία που διαθέτουμε για να καταδικάσουμε όχι μόνο το καθεστώς που διέπραξε το έγκλημα, αλλά και αυτό που το συνεχίζει μέσω της γενοκτονίας της μνήμης. Όμως σ’ αυτή τη φάση, η στρατηγική είναι η πλέον απαραίτητη, για να αποφύγουμε τα διπλωματικά τεχνάσματα.

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply