Ἀπό τήν ξενομανία στήν χειραγώγησι

Λοιπόν. Οὔτε ἱστορικός εἶμαι, οὔτε ψυχολόγος γιά νά μπορέσω νά μελετήσω καί νά ἀναλύσω τό φαινόμενο τῆς ξενομανίας, τοῦ μιμητισμοῦ, τοῦ πιθηκισμοῦ, ἄν θέλετε, πού κατατρέχει τόν Ἑλληνικό λαό ὄχι μόνον τά τελευταῖα χρόνια. Ἴσως σέ κάποιο ἄλλο μου ἄρθρο νά προσπαθήσω….

      Ἡ ξενολατρεία καταστρέφει τήν προσωπικότητα τοῦ ἀτόμου καί τό ἀναγκάζει νά υἱοθετεῖ ξένες συνήθειες καί παραδόσεις καί νά λειτουργεῖ ὡς χειροκροτητής ἤ ὡς πρόβατο σέ στάνη.

      Ἐδώ εἴμαστε. Ἀκριβῶς. Ἀπό τήν ξενομανία στήν ὀσφυοκαμψία στήν « προβατοποίησιν » καί κατά συνέπειαν τήν χειραγώγησι! Οἱ πολιτικοί βεβαίως καί οἱ μεγιστάνες τοῦ τόπου ἔχουν τούς λόγους τους πού προωθοῦν καί καλλιεργοῦν ἔτι περισσότερο αὐτήν τήν τάσι. Οἱ πολιτικοί διότι παίρνουν ἐντολές ἀπό ξένα κέντρα ἀποφάσεων. Ἀπό τήν Ἀμερική, ἀπό τήν Εὐρωπαϊκή Ἔνωσι, ἀπό τό Ἑβραϊκό κεφάλαιο, ἀπό τούς τούρκους (ἄς μή ἐπεκταθῶ περισσότερο…..) Οἱ Μεγαλοεπιχειρηματίες διότι ἔτσι κερδίζουν τό « ψωμί » τους, βρέ ἀδερφέ. Προωθῶντας δηλαδή τά συμφέροντα τοῦ ξένου κεφαλαίου καί παίρνοντας μίζες καί,     δουλειές μέ τήν βοήθεια τῶν ἑκάστοτε κυβερνώντων. Μέ τό ἀζημίωτο βεβαίως καί αὐτοί.

      Ὁ ἁπλός λαός, γιατί; Ἐάν ἕνας ἄνθρωπος δέν ἔχει δική του προσωπικότητα, αἴγλη, ἀξία, δύναμι…..ζηλεύει, δανείζεται ἤ κλέβει ἀπό αὐτούς πού νομίζει ὅτι ἔχουν. Εἶναι στήν φύσι τοῦ ἀνθρώπου νά ἀναζητᾶ τήν ἐπιτυχία ἤ τήν ἀναγνώρισι….ἀλλά δέν εἶναι φρόνιμο καί ἐπωφελές νά χρησιμοποιεῖ τήν ξένη. Πολλές φορές γίνεται γελοῖο καί ἐπικίνδυνο.

      Ὅλος ὁ κόσμος ὠφείλει τίς γνώσεις καί τήν ὑπαρξί του ἀκόμα, στούς Ἑλληνες, οἱ ὁποῖοι ἐδωσαν τά φῶτα τοῦ πολιτισμοῦ τους στήν Εὐρώπη καί σέ ὅλον τόν πλανήτη καί τώρα;

      Φτάσαμε στό σημεῖο νά μᾶς κυβερνᾶ ἕνας ἀμερικανοτραφής πρωθυπουργός. Οὔτε Ἑλληνικά δέν ξέρει νά μιλήση. Ἐμεῖς δέν γράφουμε στό κινητό καί τόν ὑπολογιστή μας Ἑλληνικά, τήν ὀμορφότερη καί σωστότερη γλῶσσα τοῦ κόσμου, ἀλλά greeklish. Υἱοθετήσαμε τόν ξένο τρόπο ζωῆς (νά μή μᾶς ποῦν καί ἀπολίτιστους). «Ὅταν αὐτοί πήγαιναν ἐμεῖς ἐρχόμαστε ». Ψωνίζουμε εἰσαγώμενα προϊόντα καί προτιμοῦμε ξένους ἐπαγγελματίες καί εἰσαγώμενους ἀπό τήν Ἀφρική καί τήν Ἀσία ὑπαλλήλους.

      Ἄν ἀγαποῦμε καί θέλουμε τό καλό τῆς πατρίδος καί τό δικό μας πρέπει νά προσπαθήσουμε νά ἀποκτήσουμε δικές μας ἰκανότητες καί γνῶσι. Γιατί νά μιμούμεθα ἐμεῖς τούς ἄλλους καί ὄχι ἐκεῖνοι ἐμᾶς; Ἄς ἀφήσουμε στό περιθώριο ἐκείνους πού κόπτωνται, τάχα μου, γιά τό καλό τοῦ Ἑλληνισμοῦ ὑποστηρίζοντας ὅτι εἶναι ξένο πρός τήν ἰδιοσυγκρασία, τήν Ἱστορία καί τήν Ἑλληνική παράδοσι. Ἄς ἀρχίσουμε. Μπορεῖ νά εἴμαστε λίγοι ἀλλά πάντα οἱ λίγοι κάνουν τήν διαφορά.

      Πολύ ἐπίκαιρα τά λόγια τοῦ ποιητή Περικλῆ Γιαννόπουλου:

«Τό κτύπημα τῆς ξενομανίας εἶναι τό πρῶτον κίνημα,

ὁ πρῶτος ἀγών τῶν ποθούντων

νά ἀγωνισθοῦν διά μίαν ἀρχήν Ἑλλάδος.

Ἡ ξενομανία εἶναι χωριατιά. Εἶναι προστυχιά.

Εἶναι κουταμάρα. Εἶναι ἀφιλοτιμία. Εἶναι ἀφιλοπατρία.

Καί εἶναι ξιπασιά. Καί εἶναι ΑΜΑΘΕΙΑ»

      εἰκόνα

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply