Ἕνας Νενέκος κάποτε…

Μιλήσαμε γιὰ Νενέκους. Μιλήσαμε γιὰ Ἐφιᾶλτες. Ἀλλὰ ποιοί ἦσαν αὐτοί; 

Σήμερα ἕνα μικρὸ ἀφιέρωμα στὸν Νενέκο γιὰ νὰ μαθαίνουν οἱ νεώτεροι καὶ νὰ θυμοῦνται οἱ παλαιότεροι. Ἀξίζει τὸν κόπο γιατί θὰ χρειασθοῦν οἱ ἱστορικὲς γνώσεις. 

ΝΕΝΕΚΟΣ

Ο όρος «Νενέκος», είναι συνώνυμος της εθνικής προδοσίας και μάλιστα του χειρίστου είδους, καθώς ο προδότης δεν περιορίζεται απλά στην επαίσχυντη πράξη της προδοσίας, αλλά παίρνει εμφανώς το μέρος του εχθρού, τασσόμενος εμπράκτως εναντίων των συμπατριωτών του. Το όνομα του Νενέκου ταυτίστηκε με τον προσκυνημένο, το δουλοπρεπή άνθρωπο, το μίασμα, τον προδότη.

Ο Δημήτριος Νενέκος καταγόταν από το χωριό Ζουμπάτα των Πατρών κι έγινε οπλαρχηγός του προκρίτου της Πάτρας Βενιζέλου Ρούφου (ο Ρούφος αργότερα, διετέλεσε πρωθυπουργός).

Δολοφόνησε τους πολεμιστές Σπανοκυριάκο και Σαγιά και διεκδικούσε το οπλαρχηγιλίκι του Βενιζέλου Ρούφου.

Αρχικά διακρίθηκε στις πολιορκίες της Πάτρας και του Μεσολογγίου, αλλά μετά την άλωση του Μεσολογγίου , συνεργάστηκε με τον Αιγύπτιο στρατηγό Ιμπραήμ, ο οποίος του προσέφερε ορισμένα προνόμια.

Το 1826 προσκύνησε και συμπαρέσυρε μαζί του και πολλούς άλλους.

Το 1827, επικεφαλής των Τουρκοπροσκυνημένων πολέμησε εναντίον των Ελλήνων και τους νίκησε. Για αυτά τα «κατορθώματα» του και με τη μεσολάβηση του Ιμπραήμ, έγινε με διαταγή του Σουλτάνου, «μπέης».

Ένα από τα «κατορθώματα» του είναι και αυτό της φύλαξης του Ιμπραήμ….. Όταν ο Ιμπραήμ από την Πάτρα ξεκινούσε για τα Καλάβρυτα με τον στρατό του και το Νενέκο με 2.000 δικούς του(!) στο χάνι του Βερβένικου ο Ιμπραήμ παραδρόμησε και περαπλανήθηκε μέσα στο δάσος ώσπου έπεσε πάνω στο Νενέκο και τους Αρβανιτάδες του.

Στου Δεσπότη τη Βρύση καθώς προχωρούσε αυτός με τη νέα του συνοδεία κοιμήθηκε. Στην διάρκεια του ύπνου του όμως τον φύλαγαν καλά οι Νενεκαίοι γι’ αυτό σαν έφτασε στο στρατόπεδό του «επήνεσε τον Νενέκον δια την πίστην του, και παρρήσια μάλιστα τον εχάιδευσε με τα χέρια του ενώπιον των επισήμων Τούρκων». Στην ερημιά του δάσους δόθηκε η μεγάλη ευκαιρία στο Νενέκο να ξεπλύνει το στίγμα της προδοσίας του και να προσφέρει μεγάλη υπηρεσία στην πατρίδα. Να χαλάσει δηλαδή το χαλαστή τόσων ψυχών και τόσων άψυχων πραγμάτων τού Μοριά και της Ρούμελης, αλλά δεν το έκανε.

Ο Κολοκοτρώνης μαθαίνοντας ότι ο Νενέκος είχε τον Ιμπραήμ στα χέρια του και δεν τον «έφαγε», σύμφωνα με τα απομνημονεύματα του υπασπιστή του Φωτάκου, αγανάχτησε που «…ωρκίσθει παρρησία ημών εις τον Μεγάλον Θεόν των Ελλήνων και είπεν, ότι επιθυμεί τον φόνον του Νενέκου, και αν τον εύρισκε πουθενά με τα ίδια του τα χέρια τον εφόνευεν, πράγμα πολύ παράξενον και πρωτάκουστον απο το στόμα του Κολοκοτρώνη να ομιλή περί φόνου, και ότι μόνος του θέλει να τον κάμη».

Η εκτέλεση του Νενέκου, έγινε τελικά το 1828, κατ’ εντολή του Κολοκοτρώνη, από τον αδελφό του δολοφονημένου Σαγιά.

Η λέξη «νενέκος», μαζί με τη λέξη «σαλτιμπάγκος» (πλανόδιος ακροβάτης) και τη φράση «ντενεκέδες ξεγάνωτοι», χρησιμοποιούντο συχνά από τον Ευάγγελο Γιαννόπουλο στην Ελληνική Βουλή.

Σὲ τί θά χρειαστοῦν οἱ ἱστορικὲς γνώσεις; Στὴν ἐπίγνωσι τοῦ ποιοί εἴμαστε καὶ τοῦ ποιοί θὰ ἔπρεπε νὰ εἴμαστε.
Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply