Πέφτουν οἱ γενίτσαροι

Ἡ χώρα εὑρίσκεται στήν μεγαλυτέρα οἰκονομική κρίσι τῆς μεταπολιτεύσεως. Ἀτυχῶς, στό τιμόνι της εὑρίσκεται ἡ χειροτέρα κυβέρνησις ὅλων τῶν ἐποχῶν. Μία κυβέρνησις, ἡ ὁποία ἔχει ἀπεμπολήσει τά δικαιώματά της καί ἔχει παραχωρήσει τά ἡνία στούς διεθνεῖς τοκογλύφους. Ἀκόμη καί τά στελέχη τοῦ κυβερνῶντος κόμματος παραδέχονται ὅτι ἔχει ἀρχίσει ἡ ἀντίστροφος μέτρησις, ἡ ὁποία (μέτρησις) θά φτάσῃ στό μηδέν ὅταν θά ψηφιστῇ ὁ προϋπολογισμός τοῦ 2012.

Ὁ ἀκατονόμαστος ἀφοῦ εἶχε προετοιμαστεῖ, ἀναλόγως – λόγω καί τῶν μηνυμάτων πού εἰσέπραττε ἀπό τής δημοσκοπήσεις – ὅταν ἐξελέγη, φούσκωσε τό ἔλλειμμα, διέσυρε τήν χώρα πλήττοντας τήν ἀξιοπιστία της μέχρι τόν Μάρτιο τοῦ 2010 καί ἐπέλεξε νά τήν ὡδηγήσῃ στήν μέγγενη τοῦ μνημονίου.

Ἐξηπάτησε τόν Ἑλληνικό λαό μέ τό «λεφτά ὑπάρχουν» καί ἔκτοτε ζητεῖ κάθε μῆνα, κάθε ἑβδομάδα, κάθε ἡμέρα πρόσθετες θυσίες γιά νά μή χρεωκοπήσῃ ἡ χώρα καί «γίνουμε, ἐδῶ, Ἀργεντινή (κατά τήν ρῆσιν τοῦ Μπενί(το).

Δέν ξέρω ἄν ὑπῆρξε ἄλλος πρωθυπουργός στήν Ἱστορία τῆς Ἑλλάδος μέ τόσο μειωμένες εὐθύνες καί ἰκανότητες. Στήν οὐσία δέν κάνει τίποτα. Περιφέρεται ἀπό κράτος εἰς κράτος δίδοντας χειραψίες καί ὑποσχέσεις τίς ὁποῖες οὐδέποτε τήρησε, ἀφοῦ περιμένει νά κυβερνήσουν ἄλλοι. Δέν ξέρω ἄν ὑπῆρξε ἄλλος ἐκλεγμένος, μέ δόλον, πρωθυπουργός, πού νά εἶχε βάλει σκοπό τῆς ζωῆς του, ὅταν ἐκλεγεῖ νά παραδώσῃ τόν λαό πού τόν ἐμπιστεύθηκε στούς ξένους κατακτητές.

Ἡ ἀξιοπιστία τοῦ γενιτσάρου πού ἀποκαλοῦμε ἀκόμη, πρωθυπουργό ἔχει φτάσει στό ναδίρ, ὄχι μόνον στό ἐσωτερικό τῆς χώρας ἀλλά καί σ΄ αὐτούς πού τόν στήριξαν καί στηρίζουν γιά νά ἐπιτελέσῃ τό «θεάρεστον» ἔργο τῆς καταρρεύσεως τῆς χώρας. 

Προχθές ὁ βαρέων βαρῶν β΄ἀντιπρόεδρος τῆς κυβερνήσεως μίλησε γιά συγκυβέρνησιν. Ψάχνουν γιά συνενόχους γιά νά βγάλουν τήν τετραετία. Μή χάσουν καί τό μεροκάματο. Γύρω στά 150.000 εὐρώ ὑπολογίζεται ὅτι μᾶς κοστίζει ὁ «μαζί τά φάγαμε». Ξέρουν ὅτι ἡ ἐκλογική συντριβή εἶναι βεβαία. Ἀκόμη καί αὐτό, ὅμως, δέν μπορεῖ νά προκαλέσῃ ὁ ἀκατονόμαστος. Τόν Ἰούνιο τοῦ 2010 εἶχε πεῖ στόν ἄλλο ὀλίγιστο, τόν Σαμαρᾶ, ὅτι εἶναι πρόθυμος νά παραιτηθῇ πρός χάριν τῆς συγκυβερνήσεως γιά τήν σωτηρία τῆς χώρας. Εἶπε ψέμματα, ὡς συνήθως – «παλιά μου τέχνη κόσκινο» – ἤ ἄλλαξε γνώμη ἐπειδή κάποιος ἄλλος τόν ἐπανέφερε εἰς τήν τάξιν!

Ἀπό τήν στιγμή πού ὁ ΓΑΠ ἔβαλε στήν πρώτη γραμμή τό βασικότερο δελφίνο τοῦ κόμματός του, ἔχει πάρει τήν ἀπόφασιν ἤδη νά ἐξαφανιστῇ σιγά σιγά ἀπό τό πολιτική. Κατέληξε νά γίνῃ πρωθυπουργός φάντασμα. 

Ἡ πολιτική του εἶναι ἀδιέξοδη. Σχεδόν κάθε μέρα καί νέα χαράτσια. Ἔτσι τοῦ ὑπαγορεύουν οἱ ξένοι νταβάδες καί ἔτσι πράττει προσπαθῶντας νά διασώσῃ τό τομάρι του καί τό σύστημα τοῦ ὁποίου εἶναι μέρος. Ὁ μόνος λόγος γιά τόν ὁποῖον εὑρίσκεται ἀκόμη στήν πρωθυπουργική καρέκλα εἶναι ἡ στήριξις ἔξωθεν. Λόγω τοῦ ὅτι, ὅμως, οἱ δανειστές μας ἔχουν ἀπωλέσει τήν ἐμπιστοσύνη τους πρός τό πρόσωπό του – εἴδατε ὅλοι ὑποθέτω τό βίντεο γιά τήν ὑπογραφή! – ἴσως, θελήσουν νά ἀπαλλαγοῦν ἀπό αὐτόν.

Γιά ὅλους αὐτούς τούς λόγους ὁ ΓΑΠ καί ὅλοι οἱ γενίτσαροι πού ἀποτελοῦν τήν κυβέρνησι τῆς ἐθνικῆς συμφορᾶς θά «πέσουν», λίαν συντόμως. Θά ἀναγκαστοῦν. Μετροῦν μῆνες, ἴσως καί ἑβδομάδες.

Τό πρόβλημα γιά μᾶς εἶναι τί θά γίνῃ μετά; Θά ἀναλάβῃ ὁ ἕτερος βλάξ τήν ἡγεσία τῆς χώρας; Ἤδη μᾶς ἔχει προϊδεάσει γιά τήν πολιτική πού θά ἀκολουθήσῃ (θυμηθεῖτε τήν συνέντευξιν τύπου τῆς Θεσσαλονίκης πρό μηνός). Μία ἀπό τά ἴδια, δυστυχῶς…..

Μέχρι τότε, τά ξαναλέμε.- (εἰκών) 

Μινώταυρος

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply