Γέφυρα Ῥίου-Μπατιρίου.

Γιὰ τὴν γέφυρα Ῥίου Μπατιρίου ἔχω ξαναγράψει ἐδῶ. Ἀλλὰ τὸ παρακάτω μοῦ ἔστειλε ἡ ἀγαπητὴ φίλη Λιάνα καὶ θεώρησα πὼς πρέπει νὰ κάνουμε μίαν ἐπανάληψι. ΡΙΟΥ & …ΜΠΑΤΙΡΙΟΥ

Κάθε φορά που ερχόμενος από την Αθήνα πλησιάζ το Ρίο και αντικρύζω τη γέφυρα, ο νους μου αναπόφευκτα με πάει πολλά χρόνια πίσω, τότε που περιμένοντας στην ουρά για το φέριμποτ κατεβάζαμε τα καντήλια κατά δωδεκάδες. Όταν την πρωτοπέρασα, επτά χρόνια πριν, αισθανόμουνα ότι είχαμε μπει πια σε μια νέα εποχή και πως η γέφυρα αυτή  θα ήταν το σύμβολό της. Μια “γέφυρα” που θα έκοβε τις “γέφυρες” με το παρελθόν και τη μιζέρια που το χαρακτήριζε! Γέφυρες, βέβαια, που δεν κόβονται εύκολα, αφού οι περισσότεροι τις κουβαλάμε μαζί μας, και πιο πολύ από όλους εμάς οι λεγόμενοι “ταγοί” μας. Ήδη, στα εγκαίνιά της  πρόλαβαν να πλακωθούν, για το κόψιμο της κορδέλας, εκείνοι που υλοποίησαν το έργο, με εκείνους που το παρέλαβαν, μιας κι εν τω μεταξύ είχε αλλάξει χέρια η εξουσία. Λες και επρόκειτο για διαφορετική χώρα και σαν να μην ήταν ο λαός εκείνος που θα πλήρωνε τη γέφυρα, και μάλιστα χρυσή, αλλά εκείνοι – οι μονίμως τζαμπατζήδες – που διαχειρίζονται τις τύχες του και την τσέπη του. Τελικά,  βρέθηκε μια φόρμουλα και κόψουνε τις κορδέλες, αλλά όπως φάνηκε λίγα χρόνια αργότερα, και όπως κάποιοι είχαν καταλάβει αρκετά χρόνια νωρίτερα, θα ήταν προτιμότερο αντί των κορδελών να είχαν κόψει τους (χοντρούς) σβέρκους τους! Μέσα σε επτά χρόνια τα διόδια της γέφυρας ΔΙΠΛΑΣΙΑΣΤΗΚΑΝ, ενώ στο ίδιο διάστημα η αγοραστική δύναμη του μέσου Έλληνα, συνεχίζοντας την καθοδική πορεία από τα μέσα του ’90, καταβαραθρώθηκε. Τα 13.00 (περίπου) € για το ΙΧ είναι “κεφαλικός” φόρος (φαντάζομαι πως ο …καπετάνιος μας δεν πληρώνει διπλά!). Είναι, βεβαίως, αυτονόητο ότι με δεδομένο το σκορποχώρι που ευσχήμως αποκαλούμε “κράτος”, τα πράγματα θα γίνουν χειρότερα στο μέλλον και η διέλευση από τη γέφυρα θα καθιερωθεί ως …τεκμήριο εισοδήματος. Που να φανταστεί κανείς τί είδους αποικιοκρατική σύμβαση υπέγραψε για λογαριασμό μας εκείνος ο ανεπάγγελτος, δόλιος και τρισάθλιος μπουρδολόγος από τα Δολιανά της Αρκαδίας!

Παρακάτω μπορείτε να διαβάσετε μερικά στοιχεία για την “Γέφυρά” μας, όπως κυκλοφορούν στο διαδίκτυο. Εκτός από το όνομα του συμπατριώτη μας Χαριλάου Τρικούπη, η γέφυρα, συμβολικά και κυριολεκτικά, φέρει και την οσμή της πτώχευσης σε όλα τα επίπεδα.

Γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου

Η γέφυρα Ρίου Αντιρρίου κόστισε συνολικά 740 εκ ευρώ ή 252 δισ. δραχμές.

Από αυτά:

    • Το 10% ( 74 εκ. ευρώ, ή 25 δισ. δρχ.) το έβαλε η κοινοπραξία που την κατασκεύασε και την εκμεταλλεύεται.
    •  Το 40% ( 296 εκ. ευρώ – 101 δισ. δρχ.) είναι η συμμετοχή του δημοσίου, δηλαδή το πληρώσαμε εμείς.
    • Το υπόλοιπο 50% ( 370 εκ. ευρώ – 126 δισ. δρχ.) είναι δάνειο από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα, με κρατικές εγγυήσεις

      Που σημαίνει ότι αν στραβώσει η δουλειά, η τράπεζα θα πάρει τα λεφτά της από το κράτος,δηλαδή από εμάς. Αν δεν στραβώσει, θα τα πάρει από τα διόδια, δηλαδή πάλι από εμάς. 

Βάσει των συμφωνημένων, η κατασκευάστρια κοινοπραξία θα εκμεταλλεύεται τη γέφυρα μέχρι το 2039, δηλαδή επί 35 χρόνια.Από την εκμετάλλευση αυτή, υπολογίζεται ότι θα εισπράξει 1,7 δισ. ευρώ, ή 579 δισ. δραχμές.

    • Αν αφαιρέσει κανείς τα 370 δισ. της τράπεζας, υπολείπονται 209 δισ. για την κοινοπραξία, δηλαδή 8,36 φορές παραπάνω από όσα έβαλε, ή περιθώριο κέρδους 736%.

Δεν είναι κι άσχημα!
Αν το υπολογίσουμε αυτό σε διάστημα 35 χρόνων, προκύπτει εύκολα ότι κάθε χρόνοη κατασκευάστρια κοινοπραξία θα καθαρίζει περίπου 6 δισ. δηλαδή το ¼ της αρχικής της συμμετοχής στο έργο.

Δηλαδή σε 4 χρόνια θα έχει πάρει τα λεφτά της πίσω και θα της μένουν άλλα 31 χρόνια να εισπράττει.

(σ.σ. ΝΑ ΤΟ ΕΠΑΝΑΛΑΒΟΥΜΕ ΑΥΤΟ:

Δηλαδή σε 4 χρόνια θα έχει πάρει τα λεφτά της πίσω και θα της μένουν άλλα 31 χρόνια να εισπράττει.)

Αυτού του είδους οι δουλειές, πριν τις βαφτίσουν «υποδειγματικά αναπτυξιακά έργα»,τις λέγανε απλώς «αποικιακές». Και ο βασιλεύς Λεοπόλδος, στο Κονγκό, το 1900, με τέτοιους όρους δούλευε.

Γεννάται λοιπόν το ερώτημα

    • πώς μπορεί κάποιος με αρχικό κεφάλαιο 25 δισ. δραχμές [δηλαδή όσο κοστίζει η κατασκευή ενός ολυμπιακού σταδίου μαζί με τις υπερβάσεις (και …λίγο παραπάνω από όσα κατηγορείται ο Νεονάκης ότι κέρδισε στο χρηματιστήριο)] να βγάλει σε τέσσερα χρόνια τα λεφτά του και εφτά φορές άλλα τόσα στα επόμενα 31 χρόνια;

Η απάντηση είναι απλή:

    • πρέπει να βρεις κάποιον να σου βάλει το υπόλοιπο 90% της επένδυσης, χωρίς καμία αξίωση στα κέρδη.

Υπάρχει τέτοιος μαλάκας;

Ναι, υπάρχει. Ο Έλλην φορολογούμενος. (Φανός)

Τὸ ἀπολαύσατε; Ἐγὼ νὰ δεῖτε… Γιὰ νὰ μὴ ξεχνιόμαστε ἦταν τὸ παραπάνω. 

Δὲν ἔχουμε ἀπλῶς πολύ δουλειὰ νὰ κάνουμε. Ἔχουμε πάρα πάρα πάρα πολὺ δουλειὰ γιὰ νὰ κάνουμε. 

Δῆλα δή; 

Ὅλην τὴν ὑπόλοιπη ζωή μας θὰ καθαρίζουμε, καὶ τὸν ἀκαθάριστο θὰ ἔχουμε. Τόση βρῶμα… Κι ἄλλη τόση ποὺ δὲν φανταζόμαστε..

Φιλονόη.

Dimitratos Nikos – Mana Mou Ellas

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

5 thoughts on “Γέφυρα Ῥίου-Μπατιρίου.

  1. καί γιά νά παίξουμε μέ τά νεῦρα τῶν ἀναγνωστῶν ἂς παραθέσουμε τό κόστος τῆς μεγαλύτερης γέφυρας τοῦ κόσμου !
    Ἂν ἀφαιρεθεῖ τό κόστος τῶν ὑλικῶν (πού εἶναι ὄλα χρηματιστηριακά εἲδη ὡς ἐκ τούτου οἰ ἀποκκλίσεις εἶναι ἀπειροελάχιστες) μᾶς μένει τό ἐργατικό κόστος !
    Τώρα ἂν θελήσει κάποιος νά μᾶς πῇ πόσοι ἕλληνες μέ ἑλληνικά μεροκάματα ἀπασχολήθηκαν στήν συγκεκριμένη κατασκευή … θά εἶχε ἐξαιρετικό ἐνδιαφέρον ! γιατί ζήτημα εἶναι ἂν…. λέω ΑΝ ἐργάσθηκαν συνολικά 20 ἕλληνες !
    ὁπότε μήν τολμήσει καί ἐπικαλεσθεῖ κανείς τό ὑψηλό ἐργατικό κόστος ! ΟΥΤΕ ΝΑ ΔΙΑΝΟΗΘΗ ΝΑ ΣΚΕΦΘΗ ΤΟ ΕΠΙΚΑΛΕΣΘΗ !!!

    http://www.dw-world.de/dw/article/0,,15203885,00.html

    κι ἂν πᾶμε δέ, πιό πίσω, στήν γέφυρα τῆς Guangzhu πού χρονικά “ταιριάζει” μέ τόν χρόνο κατασκευῆς τῆς δικῆς μας ἀλλά μέ ὑπερπολλαπλάσιο μῆκος καί ὑποπολλαπλάσιο κόστος διοδίων … ἐκεῖ θά πέσει τρελλό γέλιο !!!

  2. Ἂ ! νά μήν ξεχάσω ….
    νά μήν διαβάσουμε χαζομαρίτσες τύπου …. ἰδιαιτερότητες λόγῳ ρευμάτων … καί ἂλλα τέτοια κουραφέξαλα ! Ἐν τάξει ;

  3. Εἶναι νὰ γελᾶ κανεὶς ἀλλὰ βεβαίως νὰ κλαίουν οἱ πληρώσαντες, διότι ἀλλοῦ εἶναι τὸ ἐπίμαχον σημεῖον. Καὶ ἐξηγοῦμαι. Κατὰ τοὺς παλαιοὺς χρόνους (ἀρχαιότητα) ὁ ὅρος Ἀβδηριτισμὸς ἦτο συνώνυμος τῆς βλακείας καὶ οἱ Ἀβδηρῖται εἶχον τὴν φήμην τῶν ἠλιθιοδεστέρων τῶν Ἑλλήνων ἀσχέτως ἄν τὰ Ἄβδηρα ἐγέννησαν σπουδαίους ἄνδρας τοῦ ὕψους ἑνὸς Λευκίππου, Δημοκρίτου, Πρωταγόρου καὶ ἄλλων. Ποῦ ὅμως ὠφείλετο ἡ φήμη αὐτὴ περὶ βλακείας; Τὰ Ἄβδηρα δὲν εἶχον ὕδωρ καὶ ἀντὶ οἱ ἀθεόφοβοι νὰ κατασκευάσουν ὑδραγωγεῖον κατεσκεύασαν περιφήμους κρήνας ἐκ μαρμάρου, χρυσοῦ καὶ ἄλλων τοιούτων πολυτίμων ὑλικῶν αἱ ὁποῖαι φυσικῷ τῷ λόγῳ ἐκόστισαν μυθῶδες ποσόν. Δὲν εἶχον λοιπὸν νερὸ τὰ Ἄβδηρα, ἀλλὰ οἱ Ἀβδηρῖται ὑπερηφάνως ἐδείκνυον εἰς τοὺς ἐπισκέπτας των τὰς ὡραίας πλὴν ἀχρήστους καὶ πανακρίβους κρήνας των!!! Ποῖα ἡ σχέσις τῶν κρηνῶν αὐτῶν μὲ τὴν ἐν λόγῳ γέφυραν; Ὑπάρχει. Διότι τὶ συνδέει τὸ πανάκριβον αὐτὸ δημιούργημα; Δύο ἐλεινοὺς δρόμους, τοὺς πλέον ἐπικινδύνους εἰς τὴν ἑλληνικὴν ἐπικράτειαν. Τὸν ἄθλιον Κορίνθου-Πατρῶν καὶ τὸν ἐλεινότατον πλὴν φονικότατον Ἀντιρίου-Ἰωαννίνων. Δῆλα δή δύο μονοπάτια!! Λογικὸν θὰ ἦτο ὅθεν νὰ ἐδίδετο προτεραιότης εἰς τὴν κατασκευὴν δύο καλῶν καὶ ἀσφαλῶν δρόμων ἑκατέρωθεν τοῦ Αὐλακίου ὤστε οἱ ὁδηγοὶ νὰ ταξιδεύουν ἐν ΑΣΦΑΛΕΙΑ καὶ ἡρεμίᾳ καὶ ὅποτε αἱ συνθῆκαι τὸ ἐπέτρεπον νὰ γίνῃ καὶ ἡ γέφυρα. Ποῖος θὰ εἶχε ἀντἰρρησιν;
    Ἐπιπροσθέτως δέ, αἱ πανταχοῦ παροῦσαι κακιαὶ γλῶσσαι διατείνονται ὅτι μὲ τὰ χρήματα τὰ ὁποῖα διετέθησαν διὰ τὴν γέφυραν θὰ ἠδύνατο νὰ κατασκευασθοῦν οἱ δύο προειρηθέντες αὐτοκινητόδρομοι. Πρῶτα ἡ ΑΣΦΑΛΕΙΑ καὶ μετὰ ἡ ἐπίδειξις, ἤ ἄλλως πως φιγοῦρα. Πρῶτα δῆλα δὴ τὸ νερό καὶ μετὰ αἱ χρυσαὶ κρῆναι ὤστε νὰ χρησιμεύουν κάπου οἱ ρημάδες… Ἐμεῖς, ὡς ἄλλοι Ἀβδηρῖται ἐπροτιμήσαμε τὴν φιγοῦρα καὶ τώρα μὲ τὴν ὑπάρχουσα στενότητα κύριος οἶδε πότε θὰ κατασκευασθοῦν οἱ αὐτοκινητόδρομοι. Ἐν τῷ μεταξὺ οἱ ἠλίθιοι (καὶ μὲ τὴν βούλα πλέον) Ἑλλαδοξεφτιλιστανοὶ (|Hommo Xeftilous) θἀ σφαγιάζονται εἰς τὰ περὶ ὧν ὁ λόγος μονοπάτια ἐπ΄ ἀόριστον. Καὶ καλά, αὐτοὶ πηγαίνουν γυρεύοντες. Οἱ Ἕλληνες τὶ πταίουν;
    Συνεπῶς, ἡ ἐν λόγῳ γέφυρα δὲν χρησιμεύει παρὰ ὡς ἔν ἀποτελεσματικὸν ὄργανον μετρήσεως βλακείας.
    Ὁ γράφων, τέλος, ἐπειδὴ ἀπαρέσκεται εἰς τὸν χαρακτηρισμὸν ‘Ἀβδηρίτης’ οὐδέποτε χρησιμοποιῶ τὴν γέφυραν αὐτὴν. Προτιμῶ τὰ πορθμεῖα Ρίου-‘Αντιρίου ἤ ἐκεῖνα Αἰγίου-Ἁγίου Νικολάου. Εἶναι εὐθυνά, σύντομα καὶ δίδουν τὴν εὐκαιρίαν συντόμου ἀναπάυσεως. Ὅταν τὰ δύο μονοπάτια ἀντικατασταθοῦν ὑπὸ αὐτοκινητοδρόμων, τότε βλέπουμε. Ἀβδηρίτης ποτέ!!!

Leave a Reply