Ἐορτὴ δημοκρατίας; Μᾶς δουλεύουν;

Τὶς σκέψεις ποὺ μᾶς γεννῶνται ἀπὸ τὴν θρασύτητα κάποιων, ὁ καθεῖς τὶς φυλᾶ γιὰ τὸν ἑαυτό του. Τὸν θυμό μας, τὴν ἀγανάκτησι, τὴν ἀπελπισία κάποιες φορές, ὅσο κι ἐὰν προσπαθήσουμε νὰ τὴν μοιραστοῦμε, τὰ λόγια παραμένουν φτωχά, λίγα, ἀνίκανα νὰ ἐκφράσουν τὴν πραγματική μας συναισθηματικὴ κατάστασι.

Ὅταν μάλιστα ὅλο αὐτὸ τὸ καθεστῶς «ἑορτάζῃ» τὴν «ἀποκατάστασι τῆς δημοκρατίας», μᾶς πιάνει νευρικὸ γέλιο. Εἶναι δυνατὸν νὰ ἔχουν τόσο θράσος; Τόση ἀναίδεια; Τόσην ἀναισθησία; 

Κι ὅμως εἶναι ὡς φαίνεται……

Ἡ Βενετία καταφέρνει κι ἐκφράζει τὸν θυμό της καλλίτερα ἀπὸ ἐμένα. 

ΣΧΟΛΙΑ ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΣΤΑΘΗ ΠΑΝΑΓΟΥΛΗ

            ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Δέν μπορούμε παρά να συγχαρούμε τον αδελφό του Αλέξανδρου Παναγούλη, τον Κύριον Στάθη Παναγούλη, για την επιστολή που έστειλλε στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, επ΄ευκαιρία της καθιερωμένης δεξιώσεως,  στο Προεδρικό Ανάκτορο, για την ΄΄Επέτειο της Αποκατάστασης της Δημοκρατίας΄΄. Ευγενικώς, πλήν  σαφώς του λέει ότι δέν μπορεί να μετέχει, ότι το ΄΄δημοκρατικό  Καθήκον στις 24 Ιουλίου 2011 και στις 11 π.μ. υποδεικνύει  προσκύνημα στο Ναό της Δημοκρατίας, την Πλατεία Συντάγματος΄΄.

  Και βέβαια, σε μιά τόσο τραγική στιγμή, που η  ηγεσία αυτής της  πολύπαθης Πατρίδας, με τόσο ανενδοίαστο, δοσιλογικό και προδοτικό   τρόπο, με απύθμενο θράσσος και αλαζονεία, με αναίσχυντη και   εγκληματική ιδιοτέλεια, την παραδίδουν στα πιο βρώμικα και αισχρά  παγκόσμια, αλλά και εγχώρια τοκογλυφικά συμφέροντα, πώς αλλιώς θα μπορούσε να απαντήσει στην πρόσκληση της Προεδρίας,  ο αδελφός του Αλέξανδρου Παναγούλη, να μετάσχει  σε φωτογραφήσεις  και  χαριεντισμούς μαζί τους;

  Ούτε ο Αλέξανδρος Παναγούλης, ούτε ο Σπύρος Μουστακλής, ούτε   όλοι οι άλλοι, που με βαθειά πίστη, γενναιότητα και αυτοθυσία, δέν σκέφτηκαν  στιγμή το προσωπικό ή οικογενειακό κόστος της θυσίας τους για την Ελλάδα, δέν θα μπορούσαν ποτέ να φανταστούν αυτή την τρομακτική κατάντια που μας βυθίζουν όλοι αυτοί, που θα πάνε την Κυριακή στη δεξίωση, να «εορτάσουν»! Αυτοί, που αξιώματα και  θέσεις, τα οφείλουν στο αίμα αυτών των παλληκαριών μας….

   Αυτοί,  που εκμεταλλεύτηκαν τον κάθε αγώνα  του λαού μας, για να ολοκληρώσουν τώρα, το συμβόλαιο θανάτου, της γενοκτονίας και εξαφάνισης της Ελλάδας και του Ελληνισμού, που είχαν όπως φαίνεται, ήδη προ  πολλού υπογράψει με τους εντολιοδόχους τους, αντί, ποιός ξέρει  πόσων αργυρίων….και περαιτέρω …αξιωμάτων….

Ελπίζουμε και οι υπόλοιποι καλεσμένοι αυτής της ανάρμοστης φιέστας, να σκεφθούν και να δράσουν όπως ο Κύριος Στάθης Παναγούλης και να γυρίσουν περιφρονητικά την πλάτη τους, στους προδότες της Πατρίδας, των θυσιών και των ονείρων των δικών τους ανθρώπων, που είναι όμως και δικοί μας και όλου του Έθνους, ήρωες.

Την ερχόμενη Κυριακή, άς κατεβούμε όλοι στο Σύνταγμα και άς αποθέσουμε ένα λουλούδι στο Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη.

Στη Μνήμη όλων των θυμάτων της Δικτατορίας, της Συμφοράς της Κύπρου, των καινούργιων ηρωϊκών θυμάτων της πρόσφατης Τραγωδίας της Μεγαλοννήσου μας. Αλλά και όλων των εκατοντάδων χιλιάδων Ηρώων μας, που στις αμέτρητες ιστορικές στιγμές, χωρίς άλλη σκέψη, άφησαν τη ζωή και τα νιάτα τους,  στο πεδίο της μάχης, για αυτήν την Πατρίδα. Άς σκύψουμε κι εμείς τότε, για λίγο το κεφάλι και άς αναλογιστούμε σιωπηλά, αυτή την απόλυτη και μοναδική θυσία των παλληκαριών μας, που δέν δείλιασαν μπροστά στους κινδύνους και το θάνατο. Που δέν διαννοήθηκαν να το βάλλουν στα πόδια, να προδώσουν το χρέος και τους συντρόφους τους. Και άς πάρουμε δύναμη, θάρρος και τόλμη, για τους μεγάλους αγώνες που μας περιμένουν και που μας   ετοίμασαν αυτοί οι σπουδαίοι   κύριοι των δεξιώσεων. Και την ώρα που αυτοί θα τσουγκρίζουν  με αλαζονεία τα ποτήριά  τους συγχαίροντας κι  ευχόμενοι  αλλήλους  για τα «ηρωϊκά» τους κατορθώματα και οι κυράτσες τους θα  καμαρώνουν τις καινούργιες τους τουαλέττες, ειδική ακριβή παραγγελία για την περίσταση, εμείς να δώσουμε την υπόσχεση ότι θα ακολουθήσουμε το δρόμο που  μας δείχνουν οι ίδιοι οι ήρωές μας και το διαχρονικά δοκιμασμένο χρέος μας, προς την αγαπημένη  Πατρίδα.

Όμως, άς θυμηθούμε και το Σάββατο 23.7.2011, στις 8 το βράδι, τη σεμνή τελετή μνήμης που γίνεται στο ΕΑΤ- ΕΣΑ -Πάρκο Ελευθερίας, από το ΣΦΕΑ (Σύνδεσμος Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων Αντιστασιακών – 1967 – 1974 ) για να μη ξεχνάμε την προδοτική εισβολή και κατοχή στην Κύπρο μας.

Το ΕΑΤ-ΕΑΣΑ ( Ειδικό Ανακριτικό Τμήμα της Ελληνικής Στρατιωτικής Αστυνομίας )   και αιματοβαμμένος τόπος μαρτυρίου του Σπύρου Μουστακλή και τόσων άλλων, κατά τη διάρκεια της δικτατορίας, ανοίγει για λίγο τις πόρτες ενός κτηρίου –μνημείου, που έχει γλυτώσει από την κατεδάφιση των περισσοτέρων οικημάτων αυτού του πάλαι ποτέ χώρου φρίκης, μαρτυρίου και αφάνταστου πόνου  και με το φωτογραφικό του υλικό και  τα λίγα εναπομείναντα κελιά του, μας φέρνει μπροστά σε πρόσωπα, εικόνες και  καταστάσεις, που  θα πρέπει να μας διδάσκουν και θυμίζουν ότι η λησμονιά και η άγνοια, φέρνουν με βεβαιότητα την τραγική επανάληψη. Αλλά είναι όμως  αυτή η μνήμη που εμάς, μας  κάνει δυνατούς και απρόβλεπτους και τους προδότες,  να μας φοβούνται και να μας τρέμουν.

Κι εδώ, ένα όμορφο  λουλούδι στην προτομή του Σπύρου Μουστακλή και τη φωτογραφία του Αλέξανδρο Παναγούλη, συμβολικά αγκαλιάζει όλους όσους καταξιώθηκαν με το μαρτύριο και τη θυσία τους για την Πατρίδα και όλους εμάς.

Τώρα πιά, από εμάς περιμένει η Πατρίδα τους νέους αγώνες, τις  νέες θυσίες, για τα προ-αιώνια δίκιά μας, για Ελευθερία και Εθνική Ανεξαρτησία , αλλά και γιατί έτσι μόνον,  θα βρούν δικαίωση και ανάπαυση οι νεκροί μας.

  Βενετία Κάντζια

  Αθήνα, 21. Ιουλίου 2011

Κι ὄχι μόνον καταφέρνει νὰ ἐκφράσῃ τὰ συναισθήματά της, ἀλλὰ καταδεικνύει τὴν εἰρωνία ποὺ μᾶς ἀντιμετωπίζουν μὲ τὸν καλλίτερο τρόπο.

Εὐχαριστοῦμε Βενετία.

Φιλονόη.

Υ.Γ. Ἐδῶ ὁ κόσμος χάνεται καὶ κάποιος ξυρίζεται…. Εἰρωνία; Θρασύτης; Ἁπλῆ Ὕβρις; Ὅ,τι κι ἐὰν εἶναι, κοντοζυγώνει πλέον ἡ Νέμεσις.

φωτογραφία ἀπὸ ἐδῶ

 

 

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

3 thoughts on “Ἐορτὴ δημοκρατίας; Μᾶς δουλεύουν;

  1. ΓΙΟΡΤΗ ΕΠΑΝΩ ΣΤΑ ΑΠΟΚΑΪΔΙΑ ΤΗΣ ΕΙΣΒΟΛΗΣ , ΠΑΝΩ ΣΤΟΥΣ ΤΑΦΟΥΣ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ , ΠΑΝΩ ΣΤΙΣ ΛΙΣΤΕΣ ΤΩΝ ΑΓΝΟΟΥΜΕΝΩΝ-ΑΓΝΟΗΘΕΝΤΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ , ΕΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΤΩΝ ΑΔΕΛΦΩΝ ΜΑΣ . ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΤΗΣ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ ΓΚΡΕΜΙΖΕΤΑΙ ΣΑΠΙΖΟΝΤΑΣ , ΕΠΕΙΔΗ ΑΚΡΙΒΩΣ ΣΤΗΘΗΚΕ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΗΝ ΥΒΡΙ .

  2. Ὄχι, αὐτὸ τὸ καραγκοιζιλίκι πρέπει νὰ ΣΤΑΜΑΤΗΣΗ ἐπὶ τέλους. Ὅλος αὐτὸς ὁ ἐσμὸς τῶν τελωνίων ὁ ὁποῖος στοιχειώνει τὴν Ἑλλάδα ἀπὸ τὸ 1974 ἔστησε τὸ μαγαζάκι του τὸ ὁποῖον ἀσυστόλως ἀποκαλεῖ ‘δημοκρατίαν’ ἐπὶ τῆς αἱμούσης Κύπρου τὴν ὁποίαν ἐπαισχύντως ΕΠΟΥΛΗΣΑΝ ΔΙΑ ΝΑ ΞΑΝΑΓΥΡΙΣΟΥΝ. Καὶ ὅλα αὐτὰ δυστυχῶς μὲ τὴν δική μας ἀνοχὴν ὅλα αὐτὰ τὰ χρόνια. Κάποτε τὸ αἷμα τόσων ἡρώων, ζώντων, ἀγνοουμένων καὶ τεθνεότων τῆς ἄνευ προηγουμένου ἐποποιΐας τῆς Κύπρου, τὸ αἷμα τοῦ συνταγματάρχου Κουρούπη, τοῦ ὑποπλοιάρχου Τσομάκη, τοῦ λοχαγοῦ Σταυριανἀκου ἀλλὰ καὶ τῶν δεκάδων ὁπλιτῶν τῆς ΕΛΔΥΚ κάποια στιγμὴ ἀργὰ ἤ γρήγορα θὰ τοὺς ΠΝΙΞΗ. Ἐπρόδοσαν τὴν Κύπρον (κεῖται μακρὰν τῆς Ἑλλάδος, ἔλεγε ὁ «««Ἐθνάρχης»»»), ἔγιναν αἰτία νὰ χαθῆ πλῆθος νέων καὶ ἡρωϊκῶν ἀνθρώπων γιὰ τὴν καρέκλα τους καὶ ἐπιπλέον τὸ ἐορτάζουν,. Ἐπιπροσθέτως δέ, διὰ νὰ ἑδραιώσουν τὶς καρέκλες τους αὐτὲς κατήντησαν τὴν Ἑλλάδα διεθνῆ ἐπαίτη πανάθεμά τους, πάντοτε ὅμως μὲ τὴν δική μας ἀνοχήν, πανάθεμά μας!
    Ὄχι, ὄχι, ὄχι. Τὸ καραγκιοζιλίκι αὐτὸ πρέπει νὰ σταματήσῃ. Τέτοια δημοκρατίαν δὲν τὴν θέλουμε. Νὰ τὴν πάρουν μαζί τους καὶ νὰ τσακιστοῦν νὰ φύγουν ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα τὸ χῶμα τῆς ὁποίας οὔτε νεκροὺς τοὺς θέλει!

Leave a Reply