Ἡ αὐτοθεραπεία τῆς λευχαιμίας.

Γράφω αὐτοθεραπεία κι ὄχι θεραπεία. Τὰ Τ-λεμφοκύτταρα, ποὺ ἀναφέρονται παρακάτω, εἶναι κύτταρα ποὺ παράγονται στὸν μυελὸ τῶν ὀστῶν καὶ ἔχουν σὰν κύριον ῥόλο τους τὴν καταστροφὴ κυττάρων τοῦ ὀργανισμοῦ ποὺ νοσοῦν. 

Ὅταν ὁ ὀργανισμὸς γιὰ κάποιον λόγο νοσεῖ, αὐτὸ σημαίνει πὼς ἔχει χάσει τὴν ἱκανότητά του νὰ «ἐνεργοποιήσῃ» τὰ Τ-λεμφοκύτταρα (καθῶς καὶ ἄλλους μηχανισμοὺς αὐτοθεραπείας) του. Αὐτὸ λοιπὸν ποὺ ἔπραξαν οἱ παρακάτω ἐπιστήμονες, ἦταν νὰ καταστήσουν λειτουργικὰ καὶ χρήσιμα τὰ Τ-λεμφοκύτταρα. Δῆλα δή, νὰ ξαναδώσουν στὸν ὀργανισμὸ τὴν ἱκανότητα αὐτοθεραπείας. 

Οἱ καρκίνοι, κάθε μορφῆς, εἶναι ἀποτέλεσμα πολλῶν παραγόντων. Σὲ κάθε περίπτωσι ὅμως εἶναι δεῖγμα κακῆς λειτουργίας τοῦ ὀργανισμοῦ. Κάποιος «μηχανισμός» δὲν πρόλαβε νὰ ἀντιδράσῃ ἐγκαίρως καὶ συνεπείᾳ αὐτοῦ ἦταν ἡ καρκινογένεσις.  Ἡ ἀποφυγὴ τῆς χημειοθεραπείας εἶναι τὸ μέγιστον τῆς ὑποθέσεως. Διότι ἡ χημειοθεραπεία οὐσιαστικῶς καταστρέφει καὶ τὰ ὑγιῆ κύτταρα, ὁδηγώντας τὸν ὀργανισμὸ στὸν θάνατο ταχύτερα.

Ἡ γονιδιακὴ θεραπεία λοιπὸν τῆς λευχαιμίας (προτιμῶ τὸν ὅρο αὐτοθεραπεία) εἶναι πλέον γεγονός. Ἐλπίδα καὶ δρόμος γιὰ χιλιάδες ἀσθενῶν. Πιστεύοντας πὼς ταχέως θὰ φθάσῃ στὴν πλειάδα τῶν ἀσθενῶν, νομίζω πὼς μπαίνουμε πλέον ὁριστικῶς στὴν ὁδό θεραπείας τῶν καρκίνων. Σαφῶς καὶ οἱ δρόμοι εἶναι πάρα πολλοί. Ἀλλὰ ὅταν εἶναι συμβατοὶ μὲ τὴν φύσι μας, εἶναι καὶ οἱ πλέον χρήσιμοι.  

Φιλονόη.

Υ.Γ.1. Ἀναρωτιέμαι γιὰ τὶς φαρμακευτικὲς ἐταιρεῖες. Θὰ «ἐπιτρέψουν» ἄρα γε στοὺς ἀσθενεῖς νὰ τοὺς «ξεφύγουν»;

Υ.Γ.2. Πάλι Ἕλληνας μέσα στοὺς ἐρευνητές;

Μεγάλη ανακάλυψη! Με γονιδιακή θεραπεία καταπολέμησαν την χρόνια λεμφοκυτταρική λευχαιμία

Για πρώτη φορά, επιστήμονες στις ΗΠΑ κατάφεραν με γονιδιακή θεραπεία να καταστρέψουν καρκινικούς όγκους σε ασθενείς που βρίσκονταν σε προχωρημένο στάδιο λευχαιμίας, ένα επίτευγμα που απαίτησε 20 χρόνια προσπαθειών.

Οι ερευνητές της Ιατρικής Σχολής Πέρελμαν του πανεπιστημίου της Πενσιλβάνια, με επικεφαλής τον καθηγητή Μάικλ Καλό και τον καθηγητή Καρλ Τζουν, σύμφωνα με τα πρακτορεία Ρόιτερ και Γαλλικό,τροποποίησαν γενετικά τα κύτταρα-Τ του ανοσοποιητικού συστήματος προκειμένου να καταστρέψουν ένα συγκεκριμένο μόριο πρωτεΐνης (CD-19) που βρίσκεται στην επιφάνεια των λευχαιμικών κυττάρων. 

Τα τροποποιημένα κύτταρα-Τ αναπτύχθηκαν έξω από τον οργανισμό των ασθενών και στη συνέχεια -με τη βοήθεια ενός ιού ως «οχήματος»- εισήχθησαν σε άτομα που έπασχαν από προχωρημένη χρόνια λεμφοκυτταρική λευχαιμία.

Μετά την θεραπεία σε δύο ασθενείς με μικρό προσδόκιμο ζωής, αυτοί παρουσιάζουν πλέον πλήρη ύφεση της πάθησης εδώ και ένα χρόνο περίπου (κανένα ίχνος λευχαιμίας στο αίμα τους), ενώ και σε ένα τρίτο ασθενή ο όγκος παραμένει υπό έλεγχο. 
Οι ερευνητές σχεδιάζουν πιλοτικές θεραπείες σε τέσσερις ακόμα ασθενείς, πριν προχωρήσουν στην επόμενη «φάση 2» των κλινικών δοκιμών σε μεγαλύτερο δείγμα ασθενών.

«Τοποθετήσαμε ένα κλειδί στην επιφάνεια των κυττάρων-Τ, το οποίο ταιριάζει σε μια κλειδαριά που μόνο τα καρκινικά κύτταρα έχουν», δήλωσε ο Καλός, που εκτίμησε ότι η τεχνική θα μπορούσε μελλοντικά να αξιοποιηθεί και σε άλλες μορφές καρκίνου, όπως των πνευμόνων, των ωοθηκών, του μελανώματος, του μυελώματος κ.α.

Η νέα μέθοδος διαφέρει από άλλες θεραπείες του καρκίνου, οι οποίες επίσης αποσκοπούν στην αξιοποίηση του ίδιου του ανοσοποιητικού συστήματος του ασθενούς. Η νέα θεραπεία εμφανίζεται ασφαλής, χωρίς παρενέργειες όπως σε άλλες μεθόδους, αν και θα χρειαστούν περαιτέρω έρευνες.

Κάθε τροποποιημένο κύτταρο-Τ επιδεικνύει εκπληκτική ικανότητα εξόντωσης χιλιάδων καρκινικών κυττάρων (κατά μέσο όρο κατέστρεψαν πάνω από ένα κιλό όγκου σε κάθε ασθενή και με μεγάλη ταχύτητα), κάτι που ούτε οι επιστήμονες δεν περίμεναν. Τα πρώτα συμπτώματα καταστροφής των καρκινικών κυττάρων (κρυάδες, ναυτία, πυρετός) εμφανίστηκαν μόλις δύο εβδομάδες μετά την έναρξη της γονιδιακής θεραπείας. Τα τροποποιημένα κύτταρα-Τ αρκούν να χορηγούνται μόνο μια φορά και όχι περιοδικά όπως η χημειοθεραπεία, καθώς πολλαπλασιάζονται μόνα τους. Έτσι, παρέμειναν στο αίμα των ασθενών για αρκετούς μήνες στη συνέχεια, αν και δεν είναι γνωστό ακόμα για πόσο χρόνο μπορεί να διαρκέσει το θεραπευτικό αποτέλεσμα.

Ένα από τα μεγάλα ερωτήματα είναι κατά πόσο τα εναπομένοντα στο σώμα τροποποιημένα κύτταρα-Τ θα συνεχίζουν να δρουν προστατευτικά και να εμποδίζουν την επαναδημιουργία του όγκου. Μόνο οι περαιτέρω δοκιμές θα δείξουν αν όντως έχει γίνει μια σημαντική πρόοδος στην μακροπρόθεσμη θεραπεία της λευχαιμίας, με απτά κλινικά αποτελέσματα.

Η αντικατάσταση του μυελού των οστών ουσιαστικά αποτελεί την μόνη θεραπεία των ασθενών με λευχαιμία, αλλά εμπεριέχει ένα όχι αμελητέο ρίσκο θανάτου κατά τη διαδικασία, ενώ το ποσοστό θεραπείας βρίσκεται γύρω στο 50%. Η χρόνια λεμφοκυτταρική λευχαιμία είναι η πιο συχνή μορφή λευχαιμίας στους ενήλικους, μαζί με την χρόνια μυελογενή λευχαιμία. (newsit)

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply