Τά ἀποτελέσματα τῆς πολιτικῆς τῆς ὑπουργοῦ ἀΠαιδείας καί διά βίου ἀμαθείας

Ξέρει κανείς νά μέ πληροφορήσῃ – δέν εἶχα γεννηθῇ ἀκόμη – στήν προηγούμενη κατοχή τῆς χώρας (1941-1944) τά παιδιά εἶχαν βιβλία στά σχολεῖα; (φωτοτυπίες, σίγουρα δέν εἶχαν). Ῥητορικόν τό ἐρώτημα.

Ἡ ἀννούλα (μέ μικρό), συνεχίζει τό “θεάρεστον” ἔργον της. Τήν ὁλοκληρωτική ἀποχαύνωσι τῶν παιδιῶν μας καί τήν μετατροπήν τους σέ ὑπηκόους τῶν ἐκλεκτῶν τῆς παγκοσμίου κυβερνήσεως. Τοῦ χρόνου, ἴσως νά εἶναι πολύ χειρότερα τά πράγματα. Πρός χάριν τῆς ἐξοφλήσεως του ἀνεξέλεγκτου χρέους – τό ὁποῖον δέν ἐδημιούργησαν τά παιδιά, ὑφίστανται ὅμως τίς συνέπειες τῶν λαθῶν τῶν τενεκέδων πού ὑποτίθεται μᾶς κυβερνοῦν – νά μή ἔχουμε οὔτε αἴθουσες νά στεγασθοῦν ἤ δασκάλους νά διδάξουν ἤ…ἤ….ἤ….φαντασία χρειάζεται. Τολμηρή. Τολμηροτάτη!

Μιά μικρή γεύσις ἀπό τά σημερινή πρώτη μέρα:

Αὐτό πού μέ στενοχωρεῖ περισσότερο εἶναι ὅταν βλέπω τά “πρωτάκια”. Νομίζω, αὐτή τήν ἡμέρα θά τήν θυμοῦνται σέ ὅλη τους τήν ζωή. Ὅπως τήν θυμᾶμαι ἐγώ κι ὅλοι ἐσεῖς, φαντάζομαι. Τί θά εἰσέπραξαν ὅταν ἄκουσαν τά γιουχαρίσματα τῶν γονέων τους, ἐναντίον τῆς ὑπουργοῦ καί πῶς θά λειτουργήσῃ αὐτή ἡ ἐμπειρία στήν μετέπειτα ζωή τους;

Κάποτε, ἐσεβόμεθα τούς ἀντιπροσώπους τοῦ κράτους, τούς θεσμούς, τούς ὑπουργούς, τούς βουλευτές, τούς δασκάλους, τούς διευθυντές. Τώρα; Γιατί νά τούς σεβαστοῦμε ἄλλωστε; Αὐτοί εἶναι χειρότεροι ἀπό μᾶς. (μιλῶ γιά τούς πολιτικούς). (εἰκόνα)  

Μινώταυρος

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply