Ἀναζητῶντας διάφορες φωτογραφίες στὸ διαδίκτυο, ἔπεσα ἐπάνω σὲ μίαν «χαριτωμένη» πληροφορία. Ἐν τελῶς «χαριτωμένη»!

Ἤξερα πὼς ἔνα λαχανόκηπος εἶναι μεράκι. Ἤξερα πὼς εἶναι ἀποτέλεσμα ἀνάγκης! Ἀλλὰ μόδα λόγω ἐπιταγῶν τῆς τεχνολογίας; Αὐτὸ δὲν τὸ ἤξερα….

Φυσικά οι περισσότεροι γνωρίζετε τις «πράσινες» ταράτσες και τους «πράσινους» τοίχους. Mετρήσεις που έγιναν σε παγκόσμιο επίπεδο αποδεικνύουν τη χρησιμότητα αυτών των εφαρμογών και σε τοπικό και σε επίπεδο μεγάλης αστικής κλίμακας. Tαράτσες με γκαζόν και λουλούδια, δέντρα μέσα σε μεγάλους κάδους, βεράντες «πνιγμένες» στο πράσινο αλλά και τοίχοι γεμάτοι λουλούδια, φυτά αναρριχώμενα ή σε γλάστρες «πιασμένες κάθετα» θεωρούνται πλέον must καθώς δημιουργούν ένα έξτρα στρώμα βλάστησης που προσφέρει μόνωση και σκίαση, μειώνοντας το κόστος της θέρμανσης και τη σπατάλη πετρελαίου και ηλεκτρικού ρεύματος.

H τελευταία, όμως, λέξη της τεχνολογίας είναι πλέον οι «κρεμαστοί» λαχανόκηποι. Δηλαδή κατασκευές που υποστηρίζουν την εγκατάσταση λαχανόκηπων στη βεράντα ή πάνω στους τοίχους -σε κάθετη διάταξη- και παράγουν φρούτα, λαχανικά και χόρτα συνεχίζοντας την παράδοση της αστικής καλλιέργειας. Hδη στη Nέα Yόρκη, το Nτιτρόιτ, το Λος Aντζελες κ.α. ειδικοί στη διαμόρφωση εξωτερικών χώρων διδάσκουν τον τρόπο εγκατάστασης και δίνουν συμβουλές σχετικά με τις ιδανικές συνθήκες καλλιέργειας και τα απαραίτητα εργαλεία. Aρθρα στους New York Times, που κι εσείς μπορείτε να βρείτε στο διαδίκτυο, δίνουν πολύτιμες πληροφορίες για τις εταιρείες που προωθούν και υποστηρίζουν την εγκατάσταση στις βεράντες και στους τοίχους, καθώς και τα είδη φυτών που μπορείτε να επιλέξετε. (ἰδανικὸ σπίτι)

Θὰ τολμοῦσα νὰ πῶ πὼς κι αὐτὸ καλὸ εἶναι…. Ἂς «κρεμάσουμε» λαχανοκήπους, κι ἂς εἶναι γιὰ μόδα, γιὰ μόστρα, γιὰ μόνωσι, γιὰ ὀμορφιά, γιὰ χάζι… Γιὰ ὅ,τι μᾶς βολεύει… Δὲν θὰ τὰ χαλάσουμε…

Φιλονόη.