Πολιτικὴ παράστασις Καραγκιόζη.

 

Μία από τις χειρότερες παραστάσεις Καραγκιόζη κλήθηκαν να παρακολουθήσουν οι Έλληνες πολίτες στα ΜΜΕ της Κυριακής.

Ο Καραγκιόζης, η Αγλαΐα και ο Χατζηαβάτης με την άδεια του Βεζίρη, παρουσίασαν την παράσταση «Ο Καραγκιόζης στη χώρα των Σοσια-ληστών».

Προφανώς σε άλλη χώρα αναφέρονταν. Σε αυτή που οραματίζονται οι μεγαλοτραπεζίτες και τα φερέφωνα εξουσίας στην Ευρώπη.

Το εκνευριστικό είναι ότι ενώ νοερά ζουν σε άλλη χώρα με άλλους πολίτες, προκαλούν τους Έλληνες   με τις ανακοινώσεις και τα μανισφέστα τους.

Η αξία της ανακοίνωσής τους είναι ίδια με εκείνες των άλλων φίλων της κυβίστησης Αθανασόπουλου, Σπηλιώπουλου, Κουκουλόπουλου  & Σια. Δηλαδή καμία.

Ενδεικτικό  του αυτοσεβασμού τους είναι το γεγονός, ότι ενώ οι πολίτες τους «φτύνουν» κατά πρόσωπο, αντί ντροπής σιγομουρμουρίζουν μεταξύ τους …ότι ψιχαλίζει…

Και ποιες φιγούρες ομιλούν;

Ως  «καραγκιόζης»  ο Ραγκούσης, ο οποίος ζημίωσε την χώρα όταν εν μέσω τουριστικής περιόδου  οδήγησε με μαθηματική ακρίβεια τους ιδιοκτήτες ταξί σε πολυήμερη απεργία.

Ως «Αγλαΐα» η Hanna Διαμαντοπούλου η οποία αναλώνει την υπουργική της θητεία στον αφελληνισμό της Παιδείας και ως «χατζηαβάτης» ο Ανδρέας Λοβέρδος ο οποίος διαλύει το σύστημα υγείας.

Ωστόσο στο κείμενό της παράστασής τους υπάρχει και μία δόση αυτοκριτικής:

Ö        «Στη μεγάλη οικονομική κρίση που βιώνουμε, συναθροίζονται πολλές προϋπάρχουσες «υπο–κρίσεις», με βασικότερη όλων το συντεχνιασμό και την εκτεταμένη, αλλά και ιδιότυπη, ανομία, σε όλο το φάσμα της δημόσιας ζωής.»

Δηλαδή παραδέχονται ότι κατά τις προηγούμενες θητείες τους στη δημόσια ζωή δημιούργησαν κρίσεις π.χ. υπερδανεισμού με καταστροφικά για την χώρα αποτελέσματα, με βασικότερη όλων την δημιουργία της συντεχνίας της Βουλής και την ανομία που υπηρέτησαν προς ίδιο συμφέρον.

Ö        «Ομάδες πίεσης επιδίωκαν, με το «έτσι θέλω», την εξυπηρέτηση των συμφερόντων συγκεκριμένων τμημάτων της κοινωνίας και διαμόρφωναν, με την ανοχή ή και την εύνοια του πολιτικού συστήματος, στα μέτρα τους τη δημόσια πολιτική».

Αναφέρονται σε  ομάδες πίεσης είναι αυτές που οι ίδιοι και οι όμοιοί τους στην Βουλή δημιούργησαν και εξόφθαλμα ευνόησαν για καθαρά ψηφοθηρικούς λόγους.

Ö        «Το υψηλό κόστος αυτών των αποφάσεων για το κοινωνικό σύνολο δεν το προσμετρούσε κανένας, διότι η μεγάλη πλειοψηφία παρέμενε σιωπηλή, αφού πρόσκαιρα υπήρχαν τα περιθώρια του ανεξέλεγκτου δανεισμού και το πολιτικό σύστημα έκλεινε εύκολες και πάντως εκλογικά προσοδοφόρες συμφωνίες, χωρίς φυσικά κανένα σχεδιασμό, αλλά και την οποιαδήποτε συνείδηση των συνεπειών.»

Η ξενδιάντροπη παραδοχή τους ότι επέτρεψαν τον ανεξέλεγκτο δανεισμό-των πολιτών- ως ορντινάτσες των τραπεζιτών με τους οποίους έκλειναν προσοδοφόρες συμφωνίες  – άκριτος-ευνοϊκός  δανεισμός των κομμάτων- χωρίς συνείδηση των συνεπειών.

Ö        «Μέσα από τέτοιου είδους κοινωνικο-πολιτικές διεργασίες, και με τη λογική «τα θέλουμε όλα δικά μας», φθάσαμε στην περιφρόνηση κάθε έννοιας Δικαιοσύνης και δημόσιου συμφέροντος και στη de facto επιβολή του κανόνα: κατάληψη στο σχολείο, και ενίοτε καταστροφή του, κατάληψη στο πανεπιστήμιο, διακοπή της λειτουργίας των μέσων μεταφοράς, της αποκομιδής των σκουπιδιών και προσβολή της δημόσιας υγείας, κατάληψη δημόσιων κτιρίων, ακόμη και υπουργείων, αποκλεισμοί λιμανιών και αεροδρομίων, και κατά τη διάρκεια της τουριστικής περιόδου, πράξεις και απειλές ακόμη και κατά της ζωής».

Προφανώς ανακαλούν στην μνήμη τους τις περιόδους όπου οι ίδιοι και ο Βεζίρης, ως αντιπολίτευση, έμπαιναν μπροστά σε κινητοποιήσεις κουνούσαν δάχτυλα και κάγκελα και έκλειναν το μάτι στους συνδικαλιστές οδηγώντας στις  de facto καταστάσεις που χωρίς να ερυθριούν αναφέρουν.

Ö        Το σημαντικότερο όλων δε είναι, πως αυτή η εξαιρετικά αντιδημοκρατική και αντικοινωνική «κουλτούρα» και συμπεριφορά, επενδύθηκε με το μανδύα του προοδευτισμού και της επαναστατικότητας, για να κρύψει το πραγματικό πρόσωπο του συντεχνιακού συμφέροντος. 

 Όντως πρέπει να ντρέπονται για τον συντεχνιακό αυτιστικό προοδευτισμό και «επαναστατικότητα» που καλλιέργησαν και καλλιεργούν μέσα και έξω από την Βουλή.

Ö        «Ήρθε, όμως, τώρα η ώρα της πληρωμής αλόγιστων «κατακτήσεων» και αλόγιστων εκλογικών νικών, στη διάρκεια της μεταπολίτευσης. Το τίμημα είναι πολύ βαρύ».

Αυτό στο οποίο δεν απαντούν είναι γιατί ενώ οι ίδιοι ευθύνονται για όλα τα παραπάνω και όσα ακολουθούν και ενώ θα έπρεπε να είχαν ίχνος αυτοσεβασμού να δωρίσουν την περιουσία τους και τις απολαβές τους  για να εξιλεωθούν, καλούν τους Έλληνες πολίτες να πληρώσουν τα δικά τους λάθη.

Ö        «Η βουβή κοινωνία και οι φορείς των κρατικών λειτουργιών που έκαναν πως δεν βλέπουν, πρέπει να περάσουν οριστικά στο παρελθόν.»

Ωστόσο, πρέπει να αναγνωρίσουμε και τις δικές μας ευθύνες. Η  Κοινωνία έμενε και μένει «βουβή», ενώ ήδη έπρεπε να ήσαν και οι 301 παρελθόν. Προφανώς εννοούν ότι οι αντιδράσεις της Κοινωνίας πρέπει να γίνουν εντονότερες, ώστε να περάσουν στο παρελθόν.

Ö        «Η απειλή της οικονομικής χρεωκοπίας ήρθε ως αποτέλεσμα της χρεωκοπίας των όρων πολιτικής και κοινωνικής συμβίωσης, που επιβλήθηκαν τις τελευταίες δεκαετίες και μας έσυραν ως εδώ.»

Άραγε και αυτοί οι τρείς δεν είναι ανάμεσα στους 301 που ευθύνονται για την πολιτική και οικονομική χρεωκοπία; Ωστόσο οι φιγούρες του Καραγκιόζη ποτέ δεν ερυθριούν!

Εξάλλου, η αποτυχία αυτής της παράστασης Καραγκιόζη, έχει να κάνει με το τέλος.

Στις επιτυχημένες παραστάσεις το τέλος ευφραίνει τους θεατές. Σε τούτη την παράσταση αν και οι τρείς εκ του θιάσου ομολογούν την  την δική τους ευθύνη και των υπολοίπων 298, το τέλος είναι εξοργιστικό. Θυμώνει τους θεατές και σίγουρα δεν τους ευχαριστεί. Γιατί ενώ θα έπρεπε να τελειώνει με αυτομαστίγωμα ή αποχώρηση νύχτα από την χώρα, τελειώνει με τα ειρωνικά χαμόγελα του “Καραγκιόζη”, της “Αγλαΐας” και του “Χατζηαβάτη” που πηγάζουν από την πεποίθησή τους ότι για ακόμη μία φορά «δούλεψαν» τους θεατές!

Όσο για τον Βεζίρη σπεύδει να δώσει αναφορά στα αφεντικά του για την «πετυχημένη»- κατ’ αυτόν- εκτόνωσης της αντίδρασης των πολιτών.

Τουλάχιστον έτσι νομίζουν. Γιατί όπως προελέχθη, ζουν νοερά σε άλλη χώρα.

Καιρός να τους στείλουμε  και σώματι εκεί. Στην χώρα των Σοσια-ληστών, ή όπου αλλού.

Πάντως μακριά από την Ελλάδα.

Ιωάννης Δέμος

φωτογραφία

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply