Βεβαιώθηκα πὼς τὸ παιχνίδι εἶναι ἐν τελῶς στημένο. 

Γιὰ τοὺς προηγουμένους, (τὸν μακρὺ κατάλογο τὸν διαβάζουμε καθημερινῶς στὸ διαδίκτυο καὶ στὶς ἐφημερῖδες) κάτι Βασοῦλες, κάτι χἈννοῦλες, κάτι ῥόμπες ξεκούμπωτες, σκεπτόμουν πὼς μόνον νὰ τὴν κοπανήσουν ἀσφαλεῖς ἤθελαν.

Ἀλλὰ ὁ Μίμης εἶναι ἄλλης πάστας. 

Αὐτὸς κι ἐὰν εἶναι. (Ξέρω τί λέω. Κι ἂς προσπάθησε κάποτε νὰ μὲ βγάλῃ τρελλή.)

Τώρα λοιπὸν ποὺ μπῆκε ὁ κύριος μ@@νί στὴν παρέα τῶν διαφωνούντων, ἡσύχασα. (Τὸ μ@@νί, ἀπὸ τὸ γνωστότατον «μέγιστον» ἔργον του τὸ μί εἰς νί! Ὡς συντομογραφία. Γιὰ νὰ τοῦ ταιριάζῃ. Ἐπίσης ξέρει!)

Μᾶς ἔχουν ἕτοιμη καὶ τὴν λύσι καὶ τὴν ….ἀπόλυσι!

Τὸ παιχνίδι χοντραίνει ἄσχημα. 

Κάποιοι θέλουν νὰ ξαναφᾶν, παρ’ ὅ,τι ἔχουν φάει ἤδη πάρα πολὺ καλά!

Συνεπῶς, μὴν περιμένετε ἀπὸ τὴν πτώσι GAP κάτι καλό! 

Τὸ ἀντίθετον!

Τώρα ξεκινοῦν τὰ ζόρικα. 

Θὰ πάρῃ λίγον χρόνο γιὰ νὰ κολλήσουν καὶ οἱ ἐπόμενοι. 

Ἀπὸ τότε καὶ μετὰ νὰ ἀναμένουμε κάτι καλλίτερο. 

Ἔως τότε, φτύσιμο, μούτζωμα, κράξιμο… (Κι ἂς μὴν μοῦ ἀρέσουν….)

Ξέρουμε πλέον…

Φιλονόη.

φωτογραφία