Κυβέρνησις ἐθνικῆς ἐνότητος;

Πλάκα μᾶς κάνουν;

Ὑπάρχει κάποιος ποὺ  πιστεύει πὼς αὐτὸ τὸ ἔκτρωμα ποὺ πασκίζουν νὰ μᾶς φορτώσουν θά εἶναι κυβέρνησις ἐθνικῆς ἐνότητος; Ἢ σκέτο ἐθνική κυβέρνησις; Ἢ κάτι ….κυβέρνησις;

Ὑπάρχει κάποιος πού  πιστεύει πώς αὐτή ἡ κυβέρνησις θά ἐπιτύχῃ ὅσα δέν ἐπέτυχαν οἱ προκάτοχοί της;

Ὑπάρχει κάποιος πού πιστεύει πώς τώρα σωθήκαμε;

Γιατί ἐμένα μοῦ θυμίζει ὅλο αὐτό τό σκηνικό, τσιμεντοενέσεις, σέ ἕνα ῥημαγμένο ἀπό καταστροφικό σεισμό κτίριο;

Γιατί δέν περιμένω κάτι καλό ἀπό τέτοιες συνεργασίες;

Γιατί ἀντιλαμβάνομαι πώς μόνον τά δικά τους μαγαζάκια πασκίζουν νά σώσουν;

Γιατί «διαβλέπω» πώς ὅλοι αὐτοί τό μόνο ποὺ θά ἐπιτύχουν εἶναι τό χειρότερο βούλιαγμα τῆς χώρας;

Ποιός μᾶς ἔφερε ἔως ἐδῶ; 

Ποίου ἀποτελέσματα καί ὑπογραφές σήμερα καλούμεθα νά πληρώσουμε;

Ἂς μὴ βιασθοῦν κάποιοι νὰ μοιράσουν τὶς εὐθῦνες. 

Ὅταν κρατᾶς ἕναν λαὸ στὴν ἀμάθεια καὶ στὴν προχειρότητα, δὲν τὸ κάνεις παρὰ μόνον γιὰ νὰ τὸν κατευθύνῃς σὲ ὅσα σὲ ἐξυπηρετοῦν. Δὲν τὸ κάνεις γιατὶ χρειάζεσαι τὴν γνώμη του  καὶ τὴν γνώσι του. Τὸ κάνεις γιὰ νὰ τὸν ὁρίζῃς καὶ νὰ τὸν μετατρέπῃς σὲ συνένοχο. 

Κρατᾶς ἕναν λαὸ σὲ κατάστασι καταστολῆς συνειδητά! Σὲ βολεύει! Σὲ κρατᾶ ζωντανό κάτι τέτοιο. Ἰδίως ἐὰν λέγεσαι πρόεδρος κόμματος ἢ κινήματος ἢ ὁ,τιδήποτε σοῦ καπνίσῃ. 

Δὲν τὸν σέβεσαι, δὲν τὸν ἐκτιμᾶς τὸν λαό, τὸν θεωρεῖς ἀνίκανο καὶ ἀδαή. Πρὸς τοῦτο προβάλλεις τὸν ἑαυτόν σου ὡς μοναδική λύσι γιὰ νὰ τὸν ἄγῃς. Καὶ μετά, ὅταν ἀποτύχῃς, διότι θὰ ἀποτύχῃς λόγῳ ἀνυπάρκτου ἱκανότητος σου, στρέφεσαι στὸν λαὸ χρήζοντάς τον συνυπεύθυνο. Συνεργό. Συνένοχο.

Σοβαρολογοῦμε;

Ναί, εἴμαστε πλέον ἀνίκανοι κι ἀδύναμοι νὰ λειτουργήσουμε μὲ πολιτικὴ σκέψι. 

Ναί, εἴμαστε ἀνίκανοι νὰ συμπεριφερθοῦμε ὡς πολῖτες. 

Ναί, εἴμαστε ὑποχείρια. 

Καὶ μετά, καλὴν ὥρα ὅπως ἤδη ἔχουμε διαπιστώσει, μόλις ὁ λαὸς πάει νὰ κουνηθῇ ἢ νὰ ἀντιδράσῃ, ὁρμοῦν αὐτοὶ ποὺ τὸν ἄγουν καὶ τὸν φέρουν, γιὰ νὰ τοῦ θυμίσουν τὴν συνενοχή.

Δῆλα δή συζητᾶμε γιὰ ἕναν κύκλο ποὺ οὐδέποτε κλείνει. 

Ὁ ἠθικὸς αὐτουργός, ὁ ἐγκέφαλος ποὺ ἀναζητᾶ τὸ ὄργανο, δῆλα δή τὸν λαό, πρὸ κειμένου νὰ ἀπολαμβάνῃ τὴν κραιπάλη του καὶ τὴν ἀσυδοσία του. Πρὸ κειμένου νὰ συντηρῇ ὅσα τὸν τρέφου, μά, κυρίως τὸν σαπροφυτισμό του.

Ἀλλά γιατί; 

Ποιός τό συντηρεῖ αὐτό τόσους αἰῶνες;

Ποιός μᾶς κρατᾶ σέ κατάστασι καταστολῆς; 

Ποιός κερδίζει ἀπό τήν δική μας σιωπή κι ἀδράνεια;

Ποιός γεμίζει τίς τσέπες του ἀπό τήν δική μας καταστολή;

Ποιός μᾶς κληροδοτεῖ ὅλο του τὸ σόι καί καταντοῦμε νά ἔχουμε πολιτικά τζάκια καί μαγαζάκια;

Ποιός χορταίνει καί ποιός πεινᾶ;

Ποιός μᾶς ἔχει πείσει νά παραμένουμε ἀνίκανοι κι ἀνήμποροι;

Δημοκρατία σοῦ λένε μετά..

Γιά ποιά δημοκρατία συζητᾶμε; 

Γιά αὐτό τό ἔκτρωμα πού κατέστρεψε τήν σκέψι ἑνός ὁλόκληρου λαοῦ;

Γιά αὐτό τό ἔκτρωμα πού πασκίζει νά χορτάσῃ κάθε προσωπική ἀνάγκη γιά προβολή;

Γιά αὐτό τό ἔκτρωμα πού ἀχρηστεύει τούς, ἀναγκαίους γιὰ τὴν ἐπιβίωσιν κάθε κοινωνίας, ἀρίστους καί κρατᾶ στὴν ἐπιφάνεια μόνον τούς φελλούς καί τούς δημαγωγούς; Δῆλα δή, τίς κουρᾶδες καί τά σαπρόφυτα;

Κυβέρνησις ἐθνικῆς κάτι….

Κυβέρνησις πλαστή! Ψεύτικη! Δοτή! 

Δὲν τοὺς πιστεύω. Δὲν τοὺς θέλω. Δὲν τοὺς ἐγκρίνω. 

Δὲν μοῦ χρειάζονται. 

Ἐπεὶ δή ὅμως ὅλα πρέπει νὰ κάνουν τὸν δικό τους κύκλο…

Κι ἐπεί δή ἐὰν δὲν κλείσουμε τοὺς λογαριασμοὺς μὲ τὸ ἐχθές, δὲν θὰ ἀνοίξουμε τὰ μάτια μας γιὰ νὰ δοῦμε τὴν δική μας ἀλήθεια…

Κι ἐπεὶ δή, ὅσο ὑπάρχουν νούμερα, τόσο θὰ ὑπάρχουν καὶ θεατές…

Ἀναμένομεν…

Θὰ πέσουν μόνοι τους. 

Θὰ παραδόσουν χάος καὶ καμμένη Γῆ. 

Ἀλλὰ εἴπαμε, ἐὰν θέλουμε νέα Πατρίδα, ἐὰν θέλουμε τὴν Ἑλλάδα μας πίσω, πρέπει νὰ γίνουμε Φοίνικες. 

Πρῶτα νὰ καοῦμε καὶ μετὰ νὰ ἀναγεννηθοῦμε.

Ἐκεῖ πᾶμε. 

Μόνοι μας θὰ σωθοῦμε.

Φιλονόη. 

Υ.Γ. Κυβέρνησις ἐθνικῆς μειοδοσίας θὰ ἔπρεπε νὰ λέγεται. Μόνον.

φωτογραφία

 

 

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

One thought on “Κυβέρνησις ἐθνικῆς ἐνότητος;

  1. Καὶ ὁ λαὸς διατὶ δέχεται νὰ τὸν κρατοῦς εἰς τὴν ἀμάθειαν;
    Καὶ διατὶ δέχεται ἕνα;λαὸς νὰ τὸν κρατοῦν εἰς κατάστασιν καταστολῆς;
    Τέλος πάντων,
    “Μὴ τοὺς μὲν ἄλλους ἀξίου κοσμίως ζῆν, τοὺς δὲ βασιλέας ἀτάκτως, ἀλλὰ τὴν σαυτοῦ σωφροσύνην παράδειγμα τοῖς ἄλλοις καθίστη, γιγνώσκων ὅτι ΤΟ ΤΗΣ ΠΟΛΕΩς ΟΛΗΣ ΗΘΟΣ ΟΜΟΙΟΥΤΑΙ ΤΟΙΣ ΑΡΧΟΥΣΙ”. (Ἰσοκράτους ‘Πρὸς Νικοκλέα’, 2, 31, 1).
    Ψέμματα;

Leave a Reply