Ὁ λάκκος τῶν Λάκηδων.

Διάβαζα πρὸ ὁλίγου, σὲ ἠλεκτρονικὴ ἔκδοσι ἐφημερίδος, τὰ περὶ ἀνόδου καὶ καθόδου τοῦ Λάκη Γαβαλᾶ. Παιδὶ μαρμαρᾶ ὁ Λάκης. Δὲν τοῦ ἄρεσε ὅμως τὸ μαρμαράδικο κι ἔγινε ὁ Λάκης. 

Ζωὴ πλαστή, δῆθεν, φτιακτὴ κι αὐτή. 

Δὲν τοῦ ἄρεσε ὁ Πειραιᾶς. Ἤθελε νεοκλασσικὸ στὸ Κολωνάκι. 

Δὲν τοῦ ἄρεσε ἡ ἁπλῆ ζωή. Ἤθελε τὴν ζωὴ τοῦ Λάκη.

Οὐδόλως χαίρομαι μὲ τὰ ὅσα τοῦ συμβαίνουν. Εἰλικρινῶς. Πέραν τῶν πεποιθήσεών μου, ἔχω καὶ κάποια αἰσθήματα ποὺ δὲν μοῦ ἐπιτρέπουν νὰ χαρῶ μὲ τὴν κατάντια οὐδενός, ἀκόμη κι ἐὰν τὴν ἀξίζῃ στὸ ἑκατὸ τοῖς ἑκατό. 

Ἀνέβηκε λοιπὸν ὁ Λάκης πολὺ ὑψηλά. Χρῆμα, δόξα, κραιπάλη! Ὅλα τὰ συνεκέντρωσε! Ὅλα τὰ φῶτα τῆς δημοσιότητος διαρκῶς ἐπάνω του. Ἦπιε ὁ Λάκης. Ἔφτυσε ὁ Λάκης. Ἔβηξε ὁ Λάκης. Σεμνότης ποὐθενά. Ἦθος; Εἶναι σίγουρα συζητήσιμο. Συνείδησις; Ἂς μὴ τὸ ταλαιπωροῦμε περισσότερο… Ὁ Λάκης, ὅπως κι ὁ κάθε Λάκης, σύμβολα τοῦ ξεπεσμοῦ, τῆς προχειρότητος, τῆς σαβούρας… Σκουπίδια… Ὑβριστικὲς ἀποδείξεις τοῦ ξεπεσμοῦ μας! 

Δὲν τὰ ἔχω μὲ τὸν (κάθε) Λάκη. Οὐδόλως. Ἀλλὰ πρέπει νὰ ἀντιληφθοῦμε ΟΛΟΙ μας τὸ τί συμβολίζει ὁ Λάκης, καὶ ἰδίως αὐτὸς ὁ Λάκης. 

Ὁ Λάκης ἦταν φτιαχτός ἐπίσης. Πλαστός. Ὅπως τὸ ἄλλο κατασκεύασμα ποὺ ἀνέφερε ὁ Στέλιος. Ὅπως τόσα καὶ τόσα ἐπίσης κατασκευάσματα,  ὄντα δίχως συνείδησι, δίχως ἀξιοπρέπεια κάποιες φορές, συμβιβασμένα, ἀνόητα, μικρόνοα, ἱκανὰ μόνον γιὰ νὰ παράξουν χρῆμα καὶ νὰ καταστρέψουν ἦθος. Αὐτὸς εἶναι ὁ κάθε Λάκης, Λαλάκης, Καραμελάκης. 

Πρὸ καιροῦ,  μοῦ τἐηλεφώνησε ἕνας φίλος, σὲ ἔξαλλο κατάστασι, γνωρίζοντας πὼς δὲν βλέπω τηλεόρασι, γιὰ  νὰ μοῦ μεταφέρῃ μίαν σκηνὴ φρίκης. 

Μία Λάκαινα ἢ ἕνα νταραλοειδές, σὲ δελτίον εἰδήσεων γνωστοῦ διαύλου, ἔλεγε περίπου τὰ ἐξῇς, σὲ ἐρωτήσεις δημοσιογράφου σχετικῶς μὲ τὰ ἀκριβά της ῤοῦχα καὶ αὐτοκίνητα:

«Αὐτὸ τὸ αὐτοκίνητο (μάρκας τάδε) μοῦ τὸ ἀγόρασε τὸ πρώην ἀγόρι μου. Ἐτοῦτο τὸ περιδέραιο μοῦ τὸ ἀγόρασε τὸ παρὰ τότε ἀγόρι μου. Κι αὐτὸ τὸ δακτυλίδι ἕνα ἀγόρι ποὺ εἶχα γιὰ δύο ἡμέρες. Καὶ τὸ σπίτι μοῦ τὸ φτιάχνει τὸ τωρινό μου ἀγόρι….»

Μετάφρασις; Μία πίπα=ἕνα  δακτυλίδι. Ἕνας κῶλος=μία γούνα.  Πολλὲς πίπες καὶ πολλοὶ κῶλοι=ἕνα πανάκριβο αὐτοκίνητο ἢ ἕνα σπίτι πολυτελείας.  

Ποῦ συνέβῃ αὐτό; Σὲ κεντρικὸν δελτίον εἰδήσεων, τὴν ὥρα ποὺ τὰ παιδιά μας εἶναι ξύπνια καὶ μποροῦν νὰ θαυμάσουν τὴν φημισμένη πουτάνα νὰ διαφημίζῃ τὸ ἀρχαιότερον ἐπάγγελμα. 

Βλέπει τὸ κοριτσάκι τὸ ἀγκωνάρι στὸ δάκτυλο καὶ ζαλίζεται. Ξέρει πλέον πὼς γιὰ νὰ τὸ ἀποκτήσῃ πρέπει νὰ κάνῃ ἀκριβῶς αὐτὸ ποὺ ἔκανε ἡ τηλεπερσόνα.

Βλέπει τὸ ἀγοράκι ἐπίσης, καὶ ἀντιλαμβάνεται τὴν πραγματικὴ διάστασι τῶν πραγμάτων: πρέπει νὰ ἔχῃ τὴν δυνατότητα νὰ πληρώνῃ γιὰ νὰ ἀγοράζῃ ἀγκωνάρια, πρὸ κειμένου νὰ ἔχῃ δίπλα του τέτοια νούμερα. 

Λάκκος ἡ κατάστασις. Πλήρης περιττωμάτων.  Βρωμᾶ. Ζέχνει. 

 Δὲν εὑρέθη ἕνας νὰ ἀνακόψῃ τὴν πορεία τῶν Λάκηδων. Οὔτε νὰ περιορίσῃ τὴν ἐξουσία τους. Οὔτε νὰ ἀναστρέψῃ τὴν χυδαιοποίησί μας. Μόνον οἱ προσωπικές μας, ἀτομικὲς ἄμυνες μᾶς κρατοῦν ἀκόμη.

Ἀγανάκτησις μὲ τοὺς Λάκηδες. Προκαλοῦν. Προβάλλουν ὅλο καὶ πιὸ ἔντονα τὴν φτήνια τους. Στόχος; Νά καταλύσουν τά πάντα. Εἶτε μὲ τὴν ἀνοχή μας, εἶτε μὲ τὴν σιωπή μας τοὺς τρέφουμε. 

Καὶ οἱ Λάκηδες αὐξάνονται καθημερινῶς. Πολλαπλασιάζονται. Σαρώνουν. 

Ὅμως κάποτε φθάνει καὶ ἡ ὥρα τοῦ ταμείου. 

Καὶ τὸ ταμεῖον εἶναι τῆς λεπτομερείας. Δὲν ξεφεύγει τίποτα. 

Σήμερα ἦταν ἕνας Λάκης ποὺ ἐκλήθη νὰ πληρώσῃ. Αὔριο θὰ εἶναι περισσότεροι. Μεθαύριο ὅλοι. 

Διότι ἕνα πρᾶγμα ἔμαθα παρατηρῶντας τὴν Φύσι ἀπὸ τὴν μία μεριὰ καὶ τοὺς Ὑβριστὲς Λάκηδες ἀπὸ τὴν ἄλλην. 

Ἡ Νέμεσις ὅταν φθάνῃ, δὲν φθάνει μὲ τρυφερότητα καὶ χάδια. Φθάνει μὲ ὁρμή. Κι ὅλα τὰ σαρώνει.  Οἱ πρῶτοι της στόχοι εἶναι αὐτοὶ ποὺ στέκονται ὑψηλότερα στὶς βαθμίδες τῆς Ὕβρεως.  Κάτι σὰν τοὺς Λάκηδες  ποὺ περιγράφω σήμερα. 

Δὲν χαίρομαι διόλου γιὰ τὸν λάκκο τῶν Λάκηδων. Ἔτσι κι ἀλλοιῶς μόνοι τους τὸν ἔσκαψαν καὶ τὸν σκάβουν. 

Δὲν μὲ ἐνδιαφέρουν οἱ Λάκηδες. Μόνον αὐτοὶ ποὺ κράτησαν τὶς ἄμυνές τους ἰσχυρὲς καὶ τὴν νόησί τους καθαρὴ, μὲ ἐνδιαφέρουν. Σὲ αὐτοὺς βασίζεται τὸ αὔριο. 

Οἱ λάκκοι ξεκίνησαν νὰ ἀνοίγουν διάπλατα. Ἕτοιμοι εἶναι νὰ ὑποδεκτοῦν τοὺς Λάκηδες. Μὴ ξαφνιάζεσθε. Ἔτσι πρέπει νὰ γίνῃ. 

Ὁ κύκλος κλείνει σιγὰ σιγά. Δίδει χῶρο καὶ χρόνο στὸν ἐπόμενο νὰ ἀνοίξῃ. Λάκηδες ὅμως ἐκεῖ, καθῶς καὶ νταραλοειδή, δὲν χωροῦν. 

Ξεκινήσαμε Ἕλληνες. 

Ὁ κύκλος κλείνει. Μόλις θὰ γεμίσουν ὅλοι οἱ λάκκοι, τότε θὰ ξεκινήσῃ ὁ νέος κύκλος. Πρῶτα οἱ λάκκοι νὰ ξεχειλίσουν ὅμως γιὰ νὰ τελειώσουμε μὲ τὴν μπίχλα καὶ τὴν βρώμα καὶ τὸν ξεπεσμό…
Καί, μετά, σιγά-σιγά, ἐμεῖς τὸν ξέρουμε τὸν δρόμο τῆς ἀνηφόρας.

Φιλονόη.  

φωτογραφία

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

5 thoughts on “Ὁ λάκκος τῶν Λάκηδων.

  1. Ο Λάκης είχε και τους πακιστανούς – Ινδούς λαθρομετανάστες να του ράβουν ρούχα, έλληνες δεν ήθελε του ήταν ακριβοί. Εξαπατούσε όλους τους Έλληνες επιπλέον, μη πληρώνοντας το ΙΚΑ, την Εφορία και το κράτος των Κοσμοπολιτών ΠΑΣΟΚ-ΝΔ δεν τον έχωνε μέσα. Αν ήταν στις ΗΠΑ θα ήταν δίπλα στον Αλ Καπόνε.

    • Τώρα ἄνοιξε τὸν λᾶκκο. Ἀπὸ ἐκεῖ δὲν βγαίνει κανεῖς Δημήτρη. Κι αὐτὸς ὁ λᾶκκος θὰ τραβήξῃ πολλοὺς στὸν πᾶτο. Περίμενε καὶ θὰ δῇς.

Leave a Reply