Ξυπνῆστεεεεεεεεεεε!


που κι ἐὰν κυττάξω διαβάζω γι τν πνο μου!
που κι ἐὰν στραφ κάποιος θσχυριστ πς κοιμμαι κα χρειάζομαι φύπνισι!
που κι ἐὰν σταθ κάποιος θ προσπαθήσ ν μ ξεκουνήσ χαρακτηρίζοντάς με φυτό!

Τοχοι, κδοι, φίσσες, παν, μηνυματάκια, τραγουδάκια….
λα χουν λλάξη χρώματα…
Εμαι πρόβατο κα ψάχνω τσοπάνη! 
Εμαι φυτ κα χρειάζομαι κλάδεμα!
Εμαι τίποτα κα πρέπει ν γίνω κάτι!

Κοιμμαι….Κοιμμαι… Κοιμμαι κα τπολαμβάνω!
Κι χι μόνον τπολαμβάνω, λλ δν ντιλαμβάνομαι κν πς κοιμμαι!
Μεγάλη μαστούρα τς ποχαυνώσεώς μου!

λήθεια μως, ποιοί εναι ατοί πού ἐξύπνησαν; Ποιοί εναι ατοί πού ξέρουν καλλίτερα; Ποιοί εναι ατοί πού μπορον νά χαράξουν τόν δικό μου δρόμο; Ατν τν δρόμο τν γεμάτο λευθερία; Ατήν τήν ζωή τήν νεξάρτητο; Ατήν τήν κοινωνία το δικαίου; Ποιοί εναι ατοί πού θά μέ ξυπνήσουν; Εναι ξύπνιοι νομίζουν πώς ἐξύπνησαν;
Καί τί κάνουν τόσα χρόνια;
Πο κρύβονταν;
Γιατί μόλις GAP ἐπάτησε τό ποδάρι του στήν ξουσία ξαφνα μία λλάς (λέμε τώρα…) ἐπάτησε να κουμπί κι ἐξύπνησε πό τόν πνο το δικαίου;

λλ ξέχασα… γ κοιμμαι… Πς νά καταφέρω νά καταλάβω τά χρεώδη;

γαπητοί μου φυπνισμένοι!
Εμαι πάρα πολ ετυχς μέσα στν ποχαύνωσίν μου!
Εμαι πάρα πολ γλυκ βολεμένη μέσα στν παραζάλη μου!
Εναι γλυκι νάρκη μου κα δν ξεκολλῶ μὲ οἱανδήποτε δύναμιν!!!
Δν θέλω νκούω κάτι, γιὰ οὐδὲ ἕναν κα πολ περισσότερο γι τν πραγματικότητά μου!
Δν θέλω ν τν γνωρίζω!
Δν θέλω ν ξεβολευθ κα νφήσω τν καναπέ μου μ καμμίαν δύναμιν!!!

Θέλετε νά σς π γιατί;
χετε καταλάβη σέ ποιόν πευθύνεσθε σες λοι πού ξυπνήσατε μόλις τήν τελευταία διετία; χετε συνειδητοποιήση πώς  δέν εναι κριβς πως τά ντιλαμβάνεσθε λα ατά μέ τά ποα καταπιασθήκατε; χετε τό κουράγιο νά δετε λίγο παρά πίσω; Νά σκάψετε; Νά ναζητήσετε τό γιατί εμαστε ατό πού φαινόμαστε τι εμαστε; χετε συνειδητοποιήση πώς κάποια πράγματι φαίνονται καί δέν εναι διόλου πως φαίνονται;

ν τάξει…. γ τ εδα στν πνο μου… Κοιμμαι… Βαθει νυκτωμένη γάρ….
γ τν πανάστασι τν ντιλαμβάνομαι διαφορετικς. 
Κάπως μπλα… Μ βουνά… Μ σπηλις κα κρησφύγετα…. 
Ουδέποτε μποροσα ν διανοηθπανάστασιν π τς πλατεες…
Οτε π τ πληκτρολόγια… Οτε κν π τς …κρασοπαρέες!!!

πανάστασις εναι δρόμος… Εναι πόλυτος κα ξεκάθαρος σκοπός! Εναι δέσμευσις….
Συμβαίνει, χι γι ν συμβαίν… Συμβαίνει διότι τσι παιτεται…
Συμβαίνει διότι πανάστασις, ἐὰν εναι πανάστασις, δηγε σνάστασιν…. 

λλως τε, τσι πως πορευόμεθα (κα πολ καλ κάνουμε φαντάζομαι!!!!) τ καλλίτερον πο θ συμβ, π τς παρούσς, εναι ν καταλάβουμε, ν συνειδητοποιήσουμε, ν νοιώσουμε τ ποιο εμαστε.
Νποφασίσουμε ἐὰν θέλουμε ν εμαστε κάτι ν  εμαστε …τίποτα.
Ν κυττάξουμε τν αυτόν μας   στ μάτια κα ν τν ναγνωρίσουμε…

Ατπανάστασις δν εναι σν λες τς λλες.
σως νχ κι αμα… πλα… Θάνατο….
λλ εναι τ αμα τς καρδις μας! 
Τ αμα τς σκέψεώς μας!
Τ αμα τς γέννας μας…

Μ μ ξυπντε λοιπόν…
Μ λερώνετε τος τοίχους, διότι κάποιοι θ κοπιάσουν γι ν τος καθαρίσουν…
Δν σηκώνομαι π τν καναπέ μου μ τίποτα…
Δν φήνω τν βολή μου μ καμμίαν δύναμι…

Κοιμμαι κι νειρεύομαι τος λληνες… ναμένω τν νέο Προμηθέα μ λαχτάρα!
Εμαι πανέτοιμη ν θυσιάσω τ πάντα γι τλον… χι γι μερικ ψιχουλάκια…
Μ μνοχλετε…
φστε πο κάνετε κα θόρυβο… Ξυπντε κι λλους πο οδόλως χουν νάγκη ν κάνουν πανάστασιν… Ατο μάλιστα εναι διαιτέρως θυμωμένοι…
Εναι ατο ποχουν τος λερωμένους τοίχους κα πρέπει ν τος καθαρίσουν μέσως μετ τν ποχώρησίν σας…

Ατπανάστασις, ταν μ τ καλ θλθ, θ εὕρη λους ατος πο πρέπει ν εὕρη στος δρόμους, στς πλαγις κα στς σπηλιές…
Ατ εδικς πανάστασις εναι σκέτο νάστασις!
Μ πασχίζετε ν τς λλάξετε τν οσία της!
Δν ξίζει τν κόπο …κόπος σας!
Δν θδηγήσ κάπου περισσότερο π τ …πουθενά! 
Κι ατ εναι πάρα πολ καλ κατ βάθος!
Διότι ἐὰν δν γίνουμε λοι πως πρέπει ν γίνουμε, χι πανάστασιν δν βλέπουμε, λλ μς βλέπω ν μένουμε στν πτο γι πάρα πολ καιρό.

Μ ελικρινγάπη κα θαυμασμ γι τ (δυστυχς στοχα) ργα σας, 

Φιλονόη.

φωτογραφία

 

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply