Καὶ μέσα σὲ ὅλα τὰ ἄλλα μᾶς ἦλθε καὶ ἡ λύσσα!

Ὅταν ὥς χώρα ἀδυνατοῦμε νὰ περιφρουρήσουμε τὰ σύνορά μας, εἶναι ἀκόμη πιὸ δύσκολο νὰ περιφρουρήσουμε τὴν πανίδα μας. 
Ἄγρια ζῶα, ὅπως οἱ ἀλεποῦδες, ποὺ φέρουν τὸν λυσσογόνο ἰό, ἔχουν ἐμφανισθεῖ στὰ βόρεια σύνορά μας καὶ ἰδίως στὸν νομὸ Κιλκίς. 
Μὲ αὐτὲς τὶς ἐξελίξεις εἶναι φυσικὸν ἐπόμενον πλέον νὰ συζητᾶμε γιὰ μίαν κατάστασιν ἐκτάκτου ἀνάγκης, ἰδίως τώρα ποὺ γνωρίζουμε πὼς οἱ γειτονικὲς χῶρες θεωροῦν ὥς δευτερεύον  τὴν ἐπίλυσιν ἑνὸς τέτοιου προβλήματος. (Πῶς μποροῦμε νά ἀξιώσουμε  ἀπό κάποιαν χώρα μέ τεράστια οἰκονομικά προβλήματα νά κυνηγᾶ ἀλεποῦδες καί λοιπά ἄγρια ζῶα πρό κειμένου νά τά ἐμβολιάσῃ;) 
Πολὺ φοβᾶμαι πὼς τὸ θέμα εἶναι ἰδιαιτέρως σοβαρόν, ἰδίως ἐὰν ἀναλογισθοῦμε πὼς ἡ ἐξάπλωσις τῆς λύσσας κινεῖται μὲ ῥυθμοὺς ἐξαπλώσεως περὶ τὰ 30  χιλιόμετρα ἐτησίως. 
Θά ὑπάρξῃ κάποια μέριμνα ἢ θά δοῦμε τήν λύσσα νά ἀναβιώνῃ, ὅπως τόσες καί τόσες ἄλλες (πρώην) ξεπερασμένες ἀσθένειες;

Φιλονόη.

Λυσσασμενες αλεπουδες κοντα στα συνορα!

Λυσσασμένες αλεπούδες εντοπίστηκαν στο νομό μας, λίγες εκατοντάδες μέτρα απ` τη συνοριακή γραμμή, σε ορεινή περιοχή. Το γεγονός, που πιστοποιήθηκε κι εργαστηριακά, ανάγκασε τη Κυνηγετική Συνομοσπονδία Ελλάδας ν` αποστείλει ενημερωτική ανακοίνωση στα μέλη της σε Β. Ελλάδα.

 Η είδηση προκαλεί ανησυχία, καθότι είναι γνωστό ότι ο ιός της λύσσας μεταδίδεται εύκολα από ζώο σε ζώο και φυσικά στον άνθρωπο.

Ιδιαίτερη προσοχή θα πρέπει να επιδείξουν οι κυνηγοί που έρχονται σε επαφή με τα θηράματά τους και κυρίως τα σκυλιά που χρησιμοποιούν στο κυνήγι. Όπως τονίζουν ιατρικό κύκλοι, πρέπει να ξεκινήσει άμεσα  πρόγραμμα εμβολιασμών ακόμη και των αδέσποτων σκύλων.

Επισήμως η Ελλάδα εδώ και χρόνια συμπεριλαμβάνεται στον κατάλογο χωρών που είναι απαλλαγμένες από τη λύσσα. Ωστόσο, σε γειτονικές μας χώρες εξακολουθούν να καταγράφονται τέτοια κρούσματα. Η αλεπού παγκόσμια θεωρείται ως βασική αποθήκη του ιού στη φύση.

Η πολιτική που ακολουθείται για την αποτροπή διάδοσης της λύσσας, είναι η δημιουργία ζωνών αποτροπής μετάδοσής της. Αυτό γίνεται με εμβολιασμούς των σκύλων που κυκλοφορούν στην ευρύτερη περιοχή. Σε περιοχές με δάση που επεκτείνονται στα σύνορα μεταξύ χωρών όπου έχουν καταγραφεί κρούσματα λύσσας, οι σκύλοι που κινούνται εκεί επιβάλλεται να είναι σωστά εμβολιασμένοι.

 Η λύσσα μεταδίδεται από ζώο σε ζώο, ή από ζώο σε άνθρωπο με δαγκώματα. Για να μεταδοθεί, το τραύμα θα πρέπει να είναι βαθύ και το ζώο που δάγκωσε να έχει τον ιό της λύσσας στο σάλιο του.

Στις Βαλκανικές χώρες, ιδιαίτερα μετά τις αναταραχές και την αποδόμηση του συστήματος δημόσιας υγείας κατά την τελευταία δεκαετία, όλο και συχνότερα εντοπίζονται κρούσματα λύσσας σε ζώα άγρια (αλεπούδες) και οικόσιτα -γάτες, βοοειδή και αιγοπρόβατα. Σπανιότερα, εντοπίζονται και λυσσόπληκτοι σκύλοι. Μάλιστα, μετά τον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία υπολογίζεται «κάθοδος της λύσσας», με ετήσιο ρυθμό περί τα 30 χιλιόμετρα. (Κιλκίς 24)

Τὶ εἶναι ἡ Λύσσα:

Η λύσσα αποτελεί ένα ιογενές νόσημα του κεντρικού νευρικού συστήματος, είναι μια λοιμώδης ασθένεια που προκαλείται από διηθητό ιό. Ο ιός αυτός μεταδίδεται στονάνθρωπο και στα άλλα ζώα από δάγκωμα κι από το σάλιο ζώων που πάσχουν από λύσσα ή και με την επαφή με κάποιο σημείο του δέρματος που έχει κάποια πληγή. Ο ιός μεταναστεύει από την πύλη εισόδου του στον εγκέφαλο του θύματος. Κατά τη διάρκεια της περιόδου επώασης, η οποία στον άνθρωπο διαρκεί 20-40 ημέρες ενώ στα άλλα ζώα 15-30 ημέρες, δεν εκδηλώνονται συνήθως κλινικά συμπτώματα. Από τη στιγμή που ο ασθενής, ο οποίος έχει προσβληθεί απο τον ιό της λύσσας, παρουσιάσει κλινικά συμπτώματα δεν υπάρχει περίπτωση σωτηρίας και ο θάνατος θα επέλθει μετά από λίγες ημέρες.

Συμπτώματα:

Η λύσσα έχει μια περίοδο επώασης στην οποία ο ασθενής δεν βιώνει σχεδόν κανένα κλινικό σύμπτωμα. Αυτή η περίοδος αποτελεί τη μοναδική ευκαιρία για την επιτυχή θεραπεία της νόσου. Μόλις εμφανιστούν τα κλινικά συμπτώματα, η νόσος είναι σχεδόν πάντοτε θανατηφόρος. Στην αρχή τα συμπτώματα της λύσσας είναι παρόμοια με αυτά της γρίπης, επίσης στην αρχή μπορεί να εκδηλωθεί κνησμός, ερεθισμός και πόνος στο σημείο εισόδου του ιού ενώ όλα αυτά μπορεί να ακολουθηθούν απο μελαγχολία, σωματική κατάπτωση, φαρυγγικούς σπασμούς καθώς και με διαταραχές στον ύπνο. Κατόπιν ακολουθεί η δυσλειτουργία της καρδιάς και η διαταραχή της αναπνοής ενώ αυξάνεται και ο πυρετός ο οποίος μπορεί να φτάσει και τους 40 °C. Ο ασθενής αναπτύσσει μεγάλη ευερεθιστότητα, φωτοφοβία και υδροφοβία. Όταν η ασθένεια έχει προχωρήσει αρκετά ο ασθενής αρχίζει να βιώνει σπασμούς που συνοδεύονται από σιελόρροια και έντονη δίψα. Με το πέρασμα του χρόνου ο άρρωστος παραλύει, χάνει την ψυχική του ισορροπία καθώς και την αίσθηση του περιβάλλοντος και στην συνέχεια καταλήγει στο θάνατο.

Θεραπεία:

Η θεραπεία συνίσταται στον καθαρισμό του τραύματος από το δήγμα του ζώου, τη χορήγηση αντιλυσσικού εμβολίου και ίσως αντιλυσσικού ορού.

Εάν υπάρξει υποψία έκθεσης στον ιό της λύσσας, ακόμα και αυτοί που έχουν εμβολιαστεί θα πρέπει, μετά την έκθεσή τους, να κάνουν μια περιορισμένη σειρά πρόσθετων ενέσεων αντιλυσσικού εμβολίου. Αυτοί που δεν έχουν εμβολιαστεί πριν από την έκθεσή τους στον ιό θα πρέπει, εφόσον εκτεθούν, να υποβληθούν σε μακρύτερης διάρκειας θεραπεία, η οποία περιλαμβάνει ενέσεις αντιλυσσικού εμβολίου και αντιλυσσικής υπεράνοσης σφαιρίνης. (ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ)

Συζητᾶμε λοιπὸν γιὰ κάτι πάρα πολὺ σοβαρό. Ὑπάρχει κάποιος πού μπορεῖ νά ἀσχοληθῇ σοβαρά ἀπό τούς κρατοῦντες; Καί ποῦ τόν ἀναζητοῦμε;

 

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply