Ὁ ἀντικαταστάτης τοῦ ἀνθρώπου.

Ἔχουμε καὶ λέμε λοιπόν.
Στὸν πλανήτη αὐτὸν διαβιοῦν ἄνθρωποι ἀπὸ ἀρχαιοτάτων ἐτῶν!
Αὐτοὶ οἱ ἄνθρωποι  γιὰ νὰ ἐπιβιώσουν ἔπρεπε νὰ καλλιεργήσουν τὴν γῆ, νὰ κτίσουν τὰ σπίτια τους, νὰ προστατευθοῦν ἀπὸ τοὺς κινδύνους.
Ἔτσι ἐξεκίνησαν νὰ συλλέγουν σπόρους, νὰ σκάβουν, νὰ φυτεύουν,  νὰ χρησιμοποιοῦν τὰ ζῶα τους γιὰ βοηθητικὲς ἐργασίες, νὰ κατασκευάζουν ὅπλα, νὰ σκοτώνουν…
Ὅλα αὐτὰ ὅμως ἐγίνοντο ἔως τώρα.
Τώρα τὰ πράγματα ἀλλάζουν!
Ἀπὸ τώρα καὶ στὸ ἐξῇς εἶναι πλέον ἡλίου φαεινότερον πὼς τὸ ἀνθρώπινον εἶδος πρέπει νὰ ἐξαφανισθῇ!
Δὲν ἔχει σημασία ποιὸς ἀῤῥωστημένος ἐγκέφαλος ἔλαβε μίαν τέτοιαν ἀπόφασιν.
Οὔτε σὲ πόσον χρόνον ἔχουν σχεδιάσει νὰ γυρίσουν τοὺς διακόπτες.
Οὔτε τὸ ἐὰν θὰ καταφέρουν κάποιοι ἀπὸ ἐμᾶς νὰ τοὺς ξεφύγουν.
Αὐτὸ ποὺ ἔχει σημασία πλέον εἶναι πὼς ἔχουμε γίνει τόσο πολλοί, ποὺ οἱ λιγοστοὶ, πάρα πολὺ λιγοστοί, κοσμοεξουσιαστές, μᾶς τρέμουν!
Τρέμουν τὸν τρελλὸ ποὺ θὰ τοὺς ξημερώσῃ καὶ θὰ στρέψῃ τὸ πλῆθος κατὰ πάνω τους. Ἕνα πλῆθος ἐξαθλιωμένον, πεινασμένον, ἐξουθενωμένον  ποὺ δὲν θὰ λογαριάζῃ τίποτα, παρὰ μόνον τὸ νὰ κερδίσῃ μίαν ἀκόμη ἡμέρα ἐπιβιώσεως ἐπὶ τοῦ πλανήτου.
Κι ἐπεὶ δὴ οἱ τρελλοὶ πληθαίνουν….
Κι ἐπεὶ δὴ τὰ πλήθη ἐξαθλιώνονται ὅλο καὶ περισσότερο…
Κι ἐπεὶ δὴ ἔχουμε ξεπεράσει τὸ σημεῖον ἐκεῖνον ποὺ θὰ μποροῦσαν νὰ μᾶς κρατοῦν σὲ ἀπόλυτον καταστολήν…
Ἔχουν βάλη νέφτι στὸν πισινό τους καὶ τρέχουν!

Τί δέν ἔχουν φτιάξη!
Ὅπλα ποὺ καταστρέφουν ὁλόκληρες ἠπείρους μέσα σὲ μερικὰ λεπτὰ τῆς ὥρας.
Ὅπλα κάθε εἴδους. Ὅπλα ποὺ καταστρέφουν καὶ τὸν ἄνθρωπον καὶ τὸ περιβᾶλλον του. Ὅπλα ποὺ καταστρέφουν τὸν ἄνθρωπον καὶ μερικῶς τὸ περιβᾶλλον του. Ἀλλὰ κι ὅπλα ποὺ καταστρέφουν μόνον τὸν ἄνθρωπον κι ἀφήνουν ἄθικτον τὸ περιβᾶλλον του.

Τί ἄλλο ἔχουν φτιάξη;
Μηχανὲς ποὺ κάνουν τὰ πάντα. Ἐγχειρήσεις, καταγραφές, ἀπογραφές, μελέτες, μετρήσεις, ὑπολογισμούς, γραφικὲς ἐργασίες παντὸς εἴδους, μηχανήματα, ἐξαρτήματα, καλλιέργειες…
Οὔπς.. Τὸ ζητούμενον!
Ἔως πρὸ τινός εἶχαν ἕναν σοβαρότατον λόγον γιὰ νὰ μᾶς κρατοῦν ζωντανούς!
Αὐτὸς ἦταν ἡ παρασκευὴ τῆς τροφῆς.
Τώρα δὲν τὸν ἔχουν πλέον!

Εἴπατε κάτι;
Φθάνουμε ἐπί τέλους στήν μεγάλην ὥρα;

Φιλονόη.

Υ.Γ. Ἔει, ψίτ, ἐσεῖς παλληκάρια καί κοπελιές, πού συμβάλλεται μέ ὅλες σας τίς δυνάμεις πρό κειμένου νά δημιουργήσετε αὐτά τά ὅπλα καί τά ἐργαλεῖα, ἔχετε συνειδητοποιήση πώς σέ λίγο θά τούς εἶσθε ἐν τελῶς ἄχρηστοι;

ΜΠΟΥΜ!!! Τί νά κάνουμε; Παίξατε καὶ χάσατε!

Τὸ ἔχω ξαναπαρουσιάση τὸ παραπάνω, ἀλλὰ ἀφορμῆς δοθείσης ἀπὸ μίαν πρόσφατον συζήτησιν, εἶπα νὰ σᾶς τὸ ξαναπαρουσιάσω. Τὸ ταινιάκι ἀπὸ τὸν Τᾶσο. 

φωτογραφία

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply