Τὸ Matrix σήμερα.

Δὲν τὸ ἔχω δεῖ, ἀλλὰ περίπου ξέρω τὴν ὑπόθεσιν.. (Νὰ δῶ πότε θὰ τὸ προλάβω κι αὐτό…)
Ἀλλὰ σήμερα τὸ θέμα τοῦ τίτλου κάπως …παραπλανᾶ!
Μᾶλλον, δὲν παραπλανᾶ ἀκριβῶς… Ἁπλῶς βάζει τὰ πράγματα σὲ μίαν ἄλλην διάστασιν…
Χμμμ.

Λέτε νά συμβαίνουν αὐτά ἐδῶ γύρω; 
Λέτε ὁ ἐχθρός νά ἔχῃ ἤδη μπεῖ μέσα στήν πόλι;
Λέτε ὁ κακός ἄρχων νά πασκίζῃ νά χειραγωγήσῃ τό ποιμνιόν τους;
Χμμμ… Ὑπερβολές!
Αὐτὰ θὰ μποροῦσαν νὰ συμβαίνουν σὲ μίαν εἰκονικὴ πραγματικότητα!
Ὄχι στὴν δική μας!

Φιλονόη. 

Υ.Γ. Καὶ δηλώνω ὑπεύθυνα καὶ δημοσίως πὼς οὐδέποτε ἠθέλησα-ἤ θέλω ἤ θὰ θελήσω- νὰ χειραγωγήσω! 

 Τὸ MATRIX σήμερα

Θυμάστε τό  Matrix;
Θυμάστε τήν «Γυναικάρα μέ τά Κόκκινα» πού ἀπέσπασε γιά ΜΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΗ ΣΤΙΓΜΗ τήν Προσοχή τοῦ Νeo μέ ἀποτέλεσμα τό Σύστημα σάν Agent Smith νά τοῦ καρφώσῃ μίαν σφαίρα στόν ἐγκέφαλο; Ἡ «Κόκκινη Γυναῖκα» (γιὰ τοὺς γνῶστες τῶν πιὸ «εἰδικῶν» θεμάτων) ἦταν μία «ὅασις στὴν βαρετὴ καθημερινότητα», λίγο χρώμα Πάθους καὶ Ζωῆς μέσα στὴν μαυρίλα καὶ τὸ γκρίζο τῶν κουστουμαρισμένων «γιάπηδων».

Ναί… τὸν ἴδιον ἐγκέφαλο ποὺ ὁ μέσος τηλεθεατὴς τηγανίζει παρακολουθῶντας μὲ τὶς ὧρες δελτία «εἰδήσεων», εἴτε στὸ ῥαδιόφωνο, εἴτε στὴν τηλεόρασι, εἴτε πιὰ καὶ στὸ Διαδίκτυον.

Ξέρω, ξέρω σᾶς τράβηξε τὴν προσοχὴ ἡ φωτογραφία ποὺ ἔχω ντύσει τὸ ἄρθρο μου, ἀλλὰ καὶ ὁ «πιασιάρικος» τίτλος ποὺ τὸ ἔντυσα γιὰ νὰ μαζέψω κόσμο νὰ τὸ διαβάσῃ. Μά… αὐτὸ λέγεται Χειραγώγησις, ἡ γνωστὴ Προπαγάνδα, ἢ κάνω λάθος;

Καὶ ὅμως… ἔτσι λέγεται. Ἂς ποῦμε ὅμως ὅτι τὸ ἴδιο μαχαίρι ποὺ σκοτώνει κάποιον, εἶναι τὸ ἴδιο ποὺ σὰν νυστέρι σώζει τὴν ζωὴ κάποιου ἄλλου. Τὸ μαχαίρι, ἢ μᾶλλον ἡ κόψις του, δὲν εἶναι ἀπὸ μόνο του κακὸ ἢ καλό… ἡ χρήσις του τὸ προσδιορίζει.

Ἡ Δύναμις ἔχει Κανόνες καὶ Νόμους… ὁ τρόπος χρήσεώς Της ὁρίζει τὸ ἂν χρησιμοποιεῖται γιὰ Χειραγώγησι ἢ γιὰ Ἀφύπνισι.

Ὁ χειραγωγὸς τρέφεται ἀπὸ τὴν ἐξουσία ποὺ ἀσκεῖ στὸν χειραγωγούμενο… ὁ ἀφυπνιστὴς ἁπλᾶ ἀδιαφορεῖ γιὰ τὸ ἂν κἂν ἔχει περάσει τὸ Μήνυμα ποὺ θέλει νὰ περάσῃ… τὸ κάνει γιατί ἁπλᾶ γουστάρει. Ἂν τὴ δῇ «Μεσσίας», αὐτομάτως μεταλλάσσεται σὲ χειραγωγὸ καὶ εἴτε θὰ τρέφεται ἀπὸ τὴν ἐνέργεια τοῦ χειραγωγουμένου, εἴτε ἀπὸ τά …περιουσιακά του στοιχεῖα.

Ὁ Neo εἶναι Ἀφυπνιστής… ὁ One εἶναι Χειραγωγός.

Τέλος πάντων… αὐτὸ εἶναι θέμα ποὺ θὰ δοῦμε ἄλλην στιγμή, ἂν καὶ τὸ ἔχω ἀναπτύξει ἀρκετὰ καὶ ἀλλοῦ. Ἂς μείνουμε ἐδῶ στὸ θέμα τῆς Χειραγωγήσεως ἀπὸ τὰ Μ.Μ.Ε..
Νοέμβριος 2011 μ.Χ. (γιὰ τὸν ἱστορικὸ τοῦ Μέλλοντος, ἂν ὑπάρξῃ). Ἡ Ἐνέργεια τῆς Προσοχῆς ἑνὸς ὁλοκλήρου Λαοῦ (τοῦ Ἑλληνικοῦ) ἀλλὰ καὶ πολλῶν ἑκατομμυρίων τηλεθεατῶν σὲ ὅλο τὸν πλανήτη Γῆ (καὶ ἔξω ἀπὸ αὐτὸν ἴσως) εἶναι ἐγκλωβισμένη σὲ μιὰ «Πραγματικότητα» ποὺ ἐκπέμπεται ἀπὸ ἕνα σύνολο Μαριονεττῶν ποὺ ΝΟΜΙΖΟΥΝ ὅτι εἶναι Παῖκτες, γιατί πιστεύουν λανθασμένα ὅτι εὑρίσκονται ἀπὸ τὴν σωστὴ πλευρὰ τῶν νημάτων.

Τὸ τί γίνεται στὴν Ἑλλάδα εἶναι κομμάτι ἑνὸς μεγάλου πειράματος γιὰ τὴν συνέχισι ἑνὸς Μεγάλου Σχεδίου, αὐτὰ εἶναι πλέον γνωστά, τοὐλάχιστον κατὰ ἕνα μεγάλο μέρος. Ἡ Καθημερινότης ὅμως μιᾶς «Πολιτικῆς Κοινωνίας» δὲ μπορεῖ νὰ δεσμεύῃ ὁλόκληρο τὴν Ὕπαρξι τοῦ Ἀνθρώπου σὲ σκέψεις γιὰ ἕνα ζοφερό, ἂν ὄχι ἀνύπαρκτο Αὔριο. Πόσο μᾶλλον ὅταν αὐτὴ ἡ «Καθημερινότης» εἶναι ἕνα μεγάλο Θέατρο Σκιῶν. Στὸ θέμα μὲ τὴν Μαύρη Σκιὰ ἐπάνω ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα τοῦ Φωτὸς ἔχω ἀναπτύξει τό, κατὰ τὴν γνώμη μου πάντα, Παρασκήνιο στὸ ὁποῖο μαίνεται ἕνας Μεγάλος Πόλεμος. Στὸ παρὸν θὰ ἤθελα νὰ μοιρασθῶ κάποιες σκέψεις μου μὲ ὅσους κάνουν τὸ λάθος νὰ μὲ διαβάσουν (τὸ κακὸ μὲ τὰ κείμενά μου εἶναι ὅτι γιὰ ὅποιον τὰ διαβάσει, ὁ κόσμος γύρω του θὰ πάψῃ νὰ εἶναι πιὰ ὁ ἴδιος, θὰ ἔγραφα ἂν ἤθελα νὰ περάσω ἕνα Μήνυμα σὲ «κάποιους» ποὺ θὰ ἤθελαν νὰ περιορίσω λίγο τὸ γράψιμό μου, ἢ τοὐλάχιστον νὰ τὸ κατευθύνω ἀλλοιῶς).

Πρὸς Θεοῦ… δὲν πιστεύω ὅτι σχετίζονται μεταξύ τους οἱ παρακάτω εἰδήσεις… σὲ ἕνα εὐνομούμενο Δημοκρατικὸ Καθεστὼς τὰ πάντα εἶναι σὲ πλήρη διαφάνεια καὶ ὁ Πολίτης ἔχει τὸ δικαίωμα νὰ γνωρίζῃ τὰ πάντα ποὺ τὸν ἀφοροῦν. Ἁπλά, σὰν ἕνα ἡμερολόγιο, καταγράφω κάποια πράγματα ποὺ μποροῦν νὰ εὑρεθοῦν σὲ ὁποιοδήποτε εἰδησεογραφικὸ portal, ἂν κάποιος ἐσκέπτετο νὰ μὲ κατηγορήσῃ σὰν «συνωμοσιολόγο». Χμμμ…. Τώρα ποὺ τὸ ξανασκέπτομαι, ἂς κάνω ἕνα διάλειμμα ἀπὸ τὸ κυρίως θέμα γιὰ νὰ παραθέσω ἕνα κομμάτι ἀπὸ ἕνα διήγημα Ἐπιστημονικῆς Φαντασίας ποὺ γράφω. Καὶ σὲ ἕναν «τρελλαμένο» συγγραφέα ποὺ ἔχει τὸ ἀκαταλόγιστο… τί νὰ τοῦ καταλογίσῃς τοῦ ταλαιπώρου;

Εὑρισκόμεθα στὸν φανταστικὸ τόπο τοῦ Γκλεμάν. Ὁ ἡγέτης του Γκλεμὰν ἑτοιμάζεται νὰ παίξῃ τὸν ῥόλο του, εἴπαμε νομίζει ὅτι εἶναι Παίκτης, καὶ βάζει ἐμπρὸς το σχέδιο γιὰ νὰ ΥΠΝΩΤΙΣῌ, συγγνώμη χειραγωγήσῃ ἤθελα νὰ γράψω, ὁλόκληρο τὸν λαό του, ἔτσι ὥστε νὰ τὸν πουλήσῃ μετὰ σὰν σκλάβους στοὺς γειτονικοὺς ἡγεμόνες. Μόνος του δὲν μπορεῖ νὰ τὸ κάνῃ. Ὁπότε τί κάνει;
Ἐπισκέπτεται τὴν Ὑπηρεσία ποὺ διαφεντεύει ἕνα σύστημα ἐπικοινωνίας μεταξύ τους ποὺ ἔχουν οἱ πολῖτες, κάτι σὰν τὸ δικό μας Διαδίκτυο. Δὲν χρειαζόταν νὰ τὸ κάνῃ φανερά, ἁπλᾶ ἦταν μιὰ ἐπίδειξις δυνάμεως. Λίγο ἀργότερα κάνει δημόσιες δηλώσεις γιὰ τοὺς τελάληδες ποὺ κηρύττουν τὰ νέα στὸν κόσμο (κάτι σὰν τὰ δικά μας Μ.Μ.Ε.) ὅτι εἶναι διεφθαρμένα καὶ δὲν πρέπει νὰ ταράζουν τὰ νερά. Λίγο ἀργότερα δηλώνει ὅτι ἐγκαταλείπει τὴν θέσι τοῦ ἡγεμόνος καταμεσῆς τῆς κρίσεως ποὺ ἐξέσπασε καὶ ἀπειλεῖται πόλεμος μὲ τοὺς γείτονες, ἔτσι ὥστε νὰ δώσῃ τὴν θέσι του σὲ ἕναν παλαιό του φίλο ποὺ ἔχει σκοπὸ νὰ τὸν κάνῃ νὰ φανῇ πολὺ κακός, ἔτσι ὥστε ὁ λαὸς νὰ τὸν ζητᾷ πίσω γιατί παρ’ ὅ,τι κακός, ἦταν καλλίτερος ἀπὸ τὸν φίλο του.

Μαῦρος χαμὸς καὶ πανικός. Οἱ τελάληδες γιὰ νὰ τὰ ἔχουν καλὰ μὲ τὸν ἡγέτη μιλοῦν ΜΟΝΟ γιὰ αὐτό το θέμα, ἂν κάποιος πάῃ νὰ πῇ καὶ ἄλλα, ἡ Ὑπηρεσία ποὺ ἐλέγχει τοὺς τελάληδες θὰ τοὺς τιμωρήσῃ, ἄσε ποὺ ἂν εἶχαν τράπεζες θὰ τοὺς ἔκλειναν καὶ τὴν στρόφιγγα τοῦ δανεισμοῦ. Καὶ οὐδεὶς μιλᾶ γιὰ τὸν στρατὸ τῶν γειτόνων ποὺ ἤδη ἔχει πάρει θέσι ἔξω ἀπὸ τὰ τείχη τῆς Πόλεως, ἐνῷ πράκτορές τους εὑρίσκονται ἤδη ΜΕΣΑ στὴν Πόλι. Καὶ οἱ μεγάλες ἀποφάσεις στὸ βασίλειο τῆς ἱστορίας μας, λαμβάνονται μὲ Πανσέληνο στὸν Ταῦρο.

Καὶ ὅλα στὴν θέση τους. Ὁ λαὸς μιλᾶ ΜΟΝΟ γιὰ τὸν ἡγέτη καὶ τὸν φίλο του ποὺ τσακώνονται, τὴν πεῖνα ποὺ ἀπειλεῖ τὸ βασίλειο καὶ ζοῦν μέσα στὸν Φόβο καὶ τὸν Τρόμο ποὺ τοὺς δημιουργοῦν οἱ τελάληδες. Κάπου ἐκεῖ μέσα ἔσκασαν μύτη καὶ διάφοροι παραμυθᾶδες ποὺ μὲ τὰ ὡραῖα τους λόγια, τὰ ψευδώνυμά τους καὶ τὰ πλουμιστά τους ροῦχα, ἂν καὶ φοροῦν πάντα μάσκα γιὰ νὰ μὴ φανῇ ἡ ἀσκήμια τους, «πωλοῦν» ἕνα διαφορετικὸ παραμύθι. Κάποιοι ἀπὸ τὸν λαὸ μαγεύονται ἀπὸ τὸ καινούργιο «ξόρκι», σπάει τὸ «ξόρκι» ποὺ τοὺς ἔριξε ὁ ἡγέτης καί…
Χμμμ… αὐτὸ θὰ τὸ δοῦμε ἄλλην στιγμή.

Μέχρι τότε…
Ποιά εἶναι ἡ γνώμη σας γιὰ τὴν ἐνημέρωσι ποὺ ἔχετε μέσα ἀπὸ τὰ Μέσα Κοινωνικῆς Δικτυώσεως ποὺ ἀναπαράγουν ἀμάσσητα κάθε ξόρκι, συγγνώμη «εἴδησι», ποὺ πετοῦν σὰν τυράκι οἱ τελάληδες;

Καὶ ὅσοι ἀναγνῶστες ὑποψιάζονται τὸ Μήνυμα ποὺ περνῶ μέσα ἀπὸ ἕνα φαινομενικὰ «ἄναρχο» καὶ «παραληρηματικὸ» κείμενο, ἔχουν δίκιο. Δὲ μιλῶ τόσο στὴ συνείδησή σας, ὅσο κάπου Ἀλλοῦ.

Ὅπως ἄλλωστε κάνει καὶ ὁ ἐχθρός. Μόνο ποὺ τὸ κάνουμε γιὰ διαφορετικοὺς λόγους…

Νικόλας Παναγοδημητρόπουλος

 

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply