«Ὅλοι οἱ Ἕλληνες γνωρίζουν τὸ καλό, ἀλλὰ μόνον οἱ Σπαρτιᾶτες τὸ πράττουν!»

 «… πρεσβύτης ἐν Ὀλυμπίᾳ συντελουμένου τοῦ ἀγῶνος προθυμούμενος θεάσασθαι καθέδρας ἠπόρει πολλοὺς δ’ ἐπιπορευόμενος τόπους ὑβρίζετο καὶ ἐσκώπτετο μηδενὸς αὐτὸν παραδεχομένου· ὡς δὲ κατὰ τοὺς Λακεδαιμονίους ἧκεν… ἀνέστησαν πάντες οἱ παῖδες καὶ πολλοὶ τῶν ἀνδρῶν τοῦ τόπου ἐκχωροῦντες· τῶν δὲ Πανελλήνων ἐπισημηναμένων κρότῳ τὸ ἔθος καὶ ὑπερεπαινούντων… ὁ πρεσβύτης κινήσας πολιόν τε κάρη, πολιόν τε γένειον καὶ δακρύσας… «οἴμοι τῶν κακῶν» φησὶν…

«ὡς ἅπαντες μὲν οἱ Ἕλληνες ἐπίστανται τὰ καλά… χρῶνται δ’ αὐτοῖς μόνοι Λακεδαιμόνιοι…»

[Πλουτάρχου, «Διάφορα τῶν ἐν τοῖς Λάκωσιν ἀδόξων ἀποφθέγματα…», 235c]

Σὲ κάποιους Ὀλυμπιακοὺς Ἀγῶνες, προσῆλθε στὸ Στάδιο τῆς Ὀλυμπίας ἕνας γέρων γιὰ νὰ παρακολουθήσῃ τὰ ἀθλητικὰ δρώμενα… Γιὰ ἀρκετὴ ὥρα ἀναζητοῦσε μία θέση γιὰ νὰ καθίσῃ… μάταια ὅμως… καθὼς τὸ μόνο ποὺ ἐλάμβανε ἦταν βρισιὲς καὶ σκωπτικὰ σχόλια… 

Μόλις ὅμως ἐπλησίασε στὸ μέρος ὅπου ἐκάθοντο οἱ Σπαρτιᾶτες… εὐθὺς ἐσηκώθησαν νεαροὶ καὶ ἄνδρες καὶ μὲ σεβασμό του προσέφεραν τὴν θέσι των…

Οἱ ὑπόλοιποι Ἕλληνες ποὺ εὑρίσκοντο ἐκεῖ, ἐπαίνεσαν καὶ ἐχειροκρότησαν μὲ ἐνθουσιασμὸ τοὺς Σπαρτιᾶτες… Καὶ τότε ὁ γέρων μὲ δάκρυα στὰ μάτια εἶπε:

«…Ὅλοι λοιπὸν οἱ Ἕλληνες γνωρίζουν ποιό εἶναι τὸ καλό… Μόνον οἱ Σπαρτιᾶτες ὅμως τὸ πράττουν…»

Τὸ λοιπόν…
Ὅλοι γνωρίζουμε ποιό εἶναι τὸ καλό, μόνο κάποιοι ὅμως τὸ πράττουν…
Γιατί λοιπὸν μόνο κάποιοι… καὶ ὄχι ὅλοι;;;

Σοφία Ζήνδρου

Ὅλοι μας τό γνωρίζουμε τό καλό;
Ποιοί ἀπό ἐμᾶς τό πράττουν ὅμως; 
Μήπως χάσαμε ἐν τελῶς τούς Σπαρτιᾶτες;
Ἤ μήπως πρέπει νά τούς ἀναστήσουμε μέσα μας;

Φιλονόη.

 

 

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply