Ἦταν ἀπὸ τὰ σημαντικότερα γεγονότα ποὺ ἀπησχόλησαν τὴν ἐπιστημονικὴ κοινότητα τοὺς τελευταίους μῆνες.
Φωτογραφίες κατέκλυσαν τὸ διαδίκτυον καὶ τὶς τηλεοράσεις μας, ἀποδεικνύοντας γιὰ μίαν ἀκόμη φορὰ πὼς ἡ ἀνθρωπότης ἀκόμη παραμένει παρατηρητὴς καὶ καταγραφεύς τῶν ὅσων τὴν ἀφοροῦν!
Διότι, μὴν μοῦ πεῖτε πώς δέν μᾶς ἀφορᾶ κάτι τόσο σημαντικόν!
Ὄχι μόνον ὥς φαινόμενον ποὺ μᾶς συνεπαίρνει τὸ βλέμμα, ἀλλὰ κι ὥς συνειδητοποίησις τοῦ πόσο μικροί, ἀνύμποροι καὶ ἀδαεῖς παραμένουμε…

Αὐτὸ ποὺ μοῦ ἀρέσει περισσότερο ἀπὸ ὅλα, σὲ τέτοιου εἴδους φαινόμενα, εἶναι ἡ Φύσις τους. 
Γιὰ παράδειγμα, ἐὰν δεκτῶ τὸν ῥόλο τῆς Ἀφροδίτης ἀπὸ τὴν Ἑλληνικὴ μυθολογία, τότε αὐτὸ τὸ φαινόμενον οὐσιαστικῶς μὲ παραπέμπει στὸ ὅ,τι ὁ Ἔρως …εἰσβάλλει εισβάλλει  ἀκόμη καὶ  στὴν πορεία τοῦ Φωτός. 
Λίγο ποιητικόν καὶ τραβηγμένον; Δέν βρίσκετε;
Πάντως, ἄν καὶ πράγματι τραβηγμένον (ἴσως κι ἀπὸ τὰ μαλλιά), ἐγὼ ἐξακολουθῶ νὰ «βλέπω» γύρω μου κι ἄλλα πράγματα, περισσότερα ἀπὸ αὐτὰ ποὺ φαίνονται. 
Κι εὐτυχῶς, αὐτὸς ὁ τρόπος μὲ τὸν ὁποῖον «κυττῶ» μοῦ φανερώνει ἕανν καλλίτερον κόσμο.

Φιλονόη. 

φωτογραφία