Γράφει ἡ Εὐστρατία Σουραβλᾶ

Εἶναι πολὺ σημαντικό, αὐτὲς τὶς κρίσιμες ὧρες, νὰ ῥίξουμε μία ματιὰ στὴν Βίβλο τῶν Ἑλλήνων, δηλαδὴ στὰ Ὁμηρικὰ Ἔπη καὶ νὰ διδαχδοῦμε, ἔστω καὶ τὴν τελευταία στιγμή, ἀπὸ τὸ πνεῦμα τοῦ Ὀδυσσέως.

Δηλαδή: Νὰ κρατήσουμε τὴν ψυχραιμία μας, νὰ ἐλέγξουμε τὴν παρόρμηση, νὰ ἔχουμε τὶς αἰσθήσεις μας καὶ τὶς κεραῖες μᾶς ἀνοικτὲς καὶ νὰ μὴν παρασυρθοῦμε ἀπὸ τὴν ὀργὴ καὶ τὸ μένος ποὺ μᾶς διακατέχει, ὥστε νὰ γίνουμε βοῤῥᾶ, στοὺς συγχρόνους «μνηστῆρες».

Ὅταν ὁ Ὀδυσσεὺς φθάνῃ στὴν Ἰθάκη, ἡ μεγίστη ἐπιθυμία τοῦ εἶναι νὰ πάρῃ πίσω τὸν κόσμο του, τὸν κόσμο ποὺ τοῦ ἔκλεψαν.

Εἶναι τὸ βιός του, εἶναι ὁ ἴδρως μίας ζωῆς, εἶναι ἡ γῆ του, εἶναι ἡ Πατρίς του, εἶναι τὸ δικαίωμα νὰ ὁρίζῃ τὸ σπιτικό του!

Παρὰ τὴν μεγάλη του λαχτάρα, διατηρεῖ τὴν ἀνωνυμία του καὶ μεταμορφωμένος σὲ ζητιάνο ἀπὸ τὴν Θεὰ Ἀθηνᾶ, πηγαίνει στὸ παλάτι ὥστε νὰ ἐλέγξῃ τὴν κατάσταση καὶ νὰ πάρῃ τὶς πληροφορίες ποὺ θέλει, ὑπομένοντας καρτερικὰ τὶς προσβολὲς καὶ τὴν χλεύη τῶν μνηστήρων.

Γιατὶ αὐτὸ ποὺ τὸν ἐνδιαφέρει εἶναι ἡ ἐπίτευξις τοῦ στόχου του καὶ ὄχι ἡ στείρα ἀντιπαράθεσις!

Γὶ αὐτὸ τὸν λόγο καὶ εἶναι ὁ ἀγαπημένος τῆς Θεᾶς Ἀθηνᾶς, τῆς Θεᾶς ποὺ ἀντιπροσωπεύει τὴν νόηση τοῦ Διός, τὴν Σοφία, τὴν στρατηγικὴ τῆς σκέψεως τοῦ πολέμου.

Τῆς Θεᾶς ποὺ μελετᾶ τὸν ἐχθρὸ καὶ τὸν πολεμᾶ μὲ τὰ ἴδια του τὰ ὄπλα.

Ὅταν ὅμως ἔρχεται ἡ ὥρα, ὅταν τοὺς ἔχει στριμώξη ὅλους ἀόπλους σὲ ἕνα δωμάτιο, ὅταν φανερώνεται πάνοπλος, τότε ἐκφράζει τὴν ὀργή του!
Καὶ δὲν δείχνει οἶκτο, γιατὶ ὁ κόσμος του εἶναι τὸ βιός του, ποὺ ἐδημιούργησε μὲ τὸν δικό του ἱδρώτα, εἶναι ἡ Πατρίς του, ποὺ οἱ μνηστῆρες κατεχράσθησαν καὶ καπηλεύθησαν μαζὺ μὲ τὴν φιλοξενία τοῦ οἴκου του ποὺ ἐτίμησε τὸν ξένιο Δία.

Εἶναι τὸ παιδί του, ὁ Τηλέ-Μαχος (αὐτὸς ποὺ δίδει τὴν μάχη του ἀπὸ μακρυά), ποὺ μὲ δόλιο τρόπο ἐπεχείρησαν νὰ δολοφονήσουν, δηλαδὴ νὰ καταδικάσουν τὴν γενεά του σὲ ἀφανισμό, ὅπως δόλια σήμερα ξαναεπιχειροῦν!

Ὁ ἰσχυρότερος ἀντίπαλός του εἶναι ὁ Ἀντίνοος!
Ἡ λέξις ὀμιλεῖ ἀπὸ μόνη της.
Εἶναι ἡ ἀντι-νόησις. Εἶναι αὐτὸ ποὺ μᾶς κάνουν τώρα, εἶναι ὁ τρόπος μὲ τὸν ὁποῖο θολώνουν τὶς καταστάσεις καὶ τὴν πραγματικότητα ὥστε νὰ μὴν σκεπτόμεθα καθαρὰ καὶ νὰ μᾶς ἐλέγχουν!
Εἶναι ὁ μεγαλύτερος κίνδυνος γιὰ τὴν καθυπόταξη καὶ δουλεία τοῦ ἀνθρώπου.
Εἶναι ὁ στόχος τῆς πρώτης φονικῆς βολῆς τοῦ Ὀδυσσέως.

Εἶναι αὐτὸς ποὺ πρέπει νὰ πεθάνῃ πρῶτος.

Γὶ αὐτό, μακρυὰ ἀπὸ τὴν προπαγάνδα τῶν ΜΜΕ.
Ἐὰν ὑπῆρχαν αὐτὰ τὸ 1821, εἶναι ἀμφίβολο ἐὰν θὰ γίνονταν ἡ ἐπανάστασις τῶν Ἑλλήνων, θὰ ἐκινδύνευαν δὲ νὰ μείνουν καθυποταγμένοι στὴν πλάνη καὶ τὴν θολούρα τῆς συγχισμένης κρίσεως, ἐξ αἰτίας της.

Καὶ τὸν σκοτώνει τὸν Ἀντίνοο ὁ Ὀδυσσεύς, ῥίχντοντάς του τὸ βέλος στὸν λαιμό, στὸ ὄργανο τῆς ὀμιλίας δηλαδὴ τῆς ἐπκοινωνίας ποὺ τὴν χρησιμοποιεῖ ἐνάντια στὴν νόηση τῶν ἀνθρώπων!

Ὁ ἑπόμενος εἶναι ὁ Εὐρύ-μαχος.
Αὐτὸς ποὺ μάχεται μὲ κάθε τρόπο, μὲ εὖρος, μὲ κάθε μέσον, ὁ δεινὸς καὶ ἀδίστακτος μαχητής.
Ὁ Ἀμφί-νομος! Αὐτὸς ποὺ διαστρεβλώνει τὸν νόμο καὶ τὴν τάξη τῶν πραγμάτων, ὁ ἐπικίνδυνος γιατί εἶναι ἔτσι καὶ ἀλλοιῶς!

Γιατί λειτουργεῖ κατὰ τὸ δοκοῦν.

Ὁ Ἀγέ-λαος!
Αὐτὸς ποὺ ἄγει τὸν λαό, ποὺ τὸν παρασύρει μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Ἀντι-νόου!
Ποῦ τὸν μετατρέπει σὲ κατευθυνομένη ἀγέλη!

Οὐδὲν ὄνομα στὰ Ὁμηρικὰ ἔπη εἶναι δοσμένο στὴν τύχη!

Κρύβουν βαθύτατα νοήματα καὶ στὸ χέρι μας εἶναι νὰ τὰ ἀποκρυπτογραφήσουμε καὶ νὰ διδαχθοῦμε ἤ, καλλίτερα, νὰ συνετιστοῦμε.

Οἱ πρόγονοί μας μᾶς ὀμιλοῦν.
Οἱ πρόγονοί μας μᾶς ὑποδεικνύουν τὸ τὶ πρέπει νὰ κάνουμε. Μᾶς λὲν τὸ πῶς πρέπει νὰ πολεμήσουμε.
Μᾶς λὲν τὸ πῶς θὰ ἀπότινάξουμε τὸν ζυγό.
Ἀρκεῖ μόνον νὰ τοὺς ἀκούσουμε!

Τὸ παραπάνω κείμενον εἶναι τῆς Εὐστρατρία καὶ ἀπὸ κάποιαν συμπεριφορὰ γυπῶν ἐκλάπη καὶ διεθόθῃ μὲ λᾶθος στοιχεῖα ἤ μὲ δίχως στοιχεῖα, καὶ φυσικὰ δίχως πηγή. Τούλάχιστον ἀνήθικον!

Προσωπικῶς δὲν τὸ γνώριζα. Μὲ εἰδοποίησαν ὅμως κι εὐτυχῶς, ἐπεὶ δὴ ἡ Εὐστρατία εἶναι φίλη, κατενόησε τὴν παρανόησιν καὶ τὸ ἀντιμετώπισε ψύχραιμα. 

Παρακαλῶ πολὺ ὅμως ὅλους τοὺς ἱστολόγους ποὺ ἔχουν ὑποπέσει σὲ αὐτὸ τὸ σφᾶλμα νὰ τὸ διορθώσουν. Γνωρίζουμε ὅλοι πάρα πολὺ καλὰ τὸν κόπο ἑνὸς κειμένου καὶ τὸ κόστος τῆς κλοπῆς. 

Γνωρίζω ἐπίσης πὼς οἱ περισσότεροι δὲν τὸ ἔκαναν ἐπίτηδες, διότι δὲν γνώριζαν. 

Ἐλπίζω στὴν ἀποκατάστασιν τῶν πηγῶν καὶ τῆς συγγραφέως.

Φιλονόη.