Γράφει η Ανακόντα

2001 : 10.964.020 άτομα με περίπου 300.000 ξένους
2009 : 11.282.571 άτομα με πάνω από 1.300.000 ξένους

Από τα στοιχεία της τελευταίας απογραφής του πληθυσμού επιβεβαιώθηκε ότι χάσαμε ένα εκατομμύριο Ελληνικές ψυχές μέσα σε μια δεκαετία…
Στην εποχή που η φαύλη μεγέθυνση με τα δανεικά είχε αυξήσει το διαθέσιμο εισόδημα, ο πληθυσμός δεν αυξήθηκε αλλά μειώθηκε ραγδαία.
Πολλοί ξένοι ήρθαν και έμειναν, αρκετά Ελληνόπουλα όμως δεν γεννήθηκαν…

Δεν θέλω να μείνουμε στα αποκαρδιωτικά στοιχεία της τελευταία διετίας λόγω της κρίσης.

Θέλω να μείνουμε στην ποιότητα του πληθυσμού: στις επιλογές που έκανε ο πληθυσμός του 2001 και κατέληξε 1.000.000 λιγότερος το 2009…

Πείνασε; Όχι.

Βίωσε κάποια κοινωνική καταστροφή; Όχι.
Είχε πόλεμο ή συνθήκες ακραίας αβεβαιότητας; Όχι.
Επέλεξε να σπαταλήσει το αυξημένο εισόδημά του για να ικανοποιήσει την κοινωνιοπάθειά του, η οποία του επέβαλε συγκεκριμένο βιωτικό πρότυπο.
Υπήρχε χώρος σε αυτό το πρότυπο για τις θυσίες που προϋποθέτει η δημιουργία μιας οικογένειας; Όχι.
Πλέον του στυγνού αριθμού, η αλλαγή βιωτικού προτύπου αλλοίωσε και τον χαρακτήρα των ανθρώπων.
Ο αγώνας για την ευημερία, για τη δημιουργία οικογένειας, για την ανατροφή τέκνων έγινε αγώνας για άκρατο φιλοτομαρισμό.
Η συρρίκνωση του διαθέσιμου εισοδήματος δεν δημιούργησε μόνο χρηματοοικονομικά προβλήματα.
Κυρίως άδειασε το κενό όνειρο. Έκανε τους ανθρώπους δυστυχισμένους.
Το κράτος, όσα λάθη και να έκανε στο παρελθόν, έχει υποχρέωση να χτίσει ένα νέο, υγιές όνειρο.
Έχει υποχρέωση να σχεδιάσει στρατηγικά τη μετάβαση σε ένα άλλο επίπεδο πληθυσμιακής ποιότητας.
Πατερναλισμός υπάρχει πάντοτε: αν το κράτος δεν αναλάβει τις ευθύνες του, θα ασκείται μέσω των αθέατων.

olympia.gr

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΣΧΕΤΙΚΑ

Οι Έλληνες χάνονται…