Μὰ δὲν θέλω νὰ σοῦ ἀποδείξω κάτι!

Ποιός σο επε πώς θέλω νά σο ποδείξω κάτι;
Ποιός σο επε πώς ξημεροβραδιάζομαι μέ τήν νάγκη νά σέ πείσω;
Γιατί πιστεύεις πώς χω τόσο μεγάλον πόθο νά σέ κάνω νά σκέπτεσαι πως σκέπτομαι γώ;

Ατ τ ρωτήματα θεσα χθς στν αυτόν μου, τν ρα πο κουβεντιάζαμε μ  κάποιον καλό μου φίλο. 
Γι ρκετν ρα συζητούσαμε γύρω π τ ρθν κα τ λθος τς πιστροφς μας στν δραχμή.
Γι τ ρθν κα τ λθος τν ποκρατικοποιήσεων. 
Γι τ ρθν κα τ λάθος τς γενικοτέρας πολιτικς καταστάσεως. 
Κα κάποιαν στιγμ ο τόνοι νέβηκαν. 
Πάψαμε ν συζητμε κα σκούζαμε…
Σταμάτησα τν διάλογο κα τν φησα ν μιλ μόνος του γι λίγην ρα.
Κα τότε κατάλαβα!

Τί σημασία χει νά προσπαθ νά τόν πείσω νά προσπαθ ατός νά μέ πείσ;
Γιατί τά δικά μου πιχειρήματα δέν τά βλέπει; Μήπως γιατί δέν εμαι οκονομολόγος πως ατός; μήπως γιατί χει δη σχηματίσει πρό πολλο τίς πόψεις του;
Ο πόψεις του, ο θέσεις του, καθς κα ο γνώσεις του πάντα πολύτως σεβαστές. 
διαφορές μας μως εναι δίως στν τρόπο μ τν ποον ντιμετωπίζει καθες ξ μν τν κοινωνία μας. 
Δλα δή, γ τν ντιμετωπίζω μ βεβαιότητα πς θ λλάξουν τ πράγματα, ταν θ συμβ μεγάλη νατροπή.
κενος τν ντιμετωπίζει μ τν βεβαιότητα πς κόμη κι ἐὰν περάσουμε π τν νατροπ τίποτα δν θ λλάξ!

Κι ατ εναι πλς να παράδειγμα τν κατ’ πανάληψιν συγκρούσεων κα διαφωνιν πο καθημερινς ντιμετωπίζω. 
πως φαντάζομαι κι λοι μας. 
Τελικς μως ποιό εναι τό πρόβλημα; Δέν εναι προσπάθειά μας νά πείσουμε ατόν πού χουμε πέναντί μας γιά τήν ρθότητα τν δικν μας τοποθετήσεων. λλά ποιός εναι ατός πού μς διασφαλίζει πώς δική μας τοποθέτησις εναι καί ρθή; Καί ποιός εναι ατός πού μς γγυται πώς πέναντι εναι τοιμος (κα κάποιες φορς κανός) νά ντιληφθ ατά πού μες ντιληφθήκαμε; Γίνεται νά μάθς σέ να πεντάχρονο λογαρίθμους, τήν στιγμή πού δέν χει κόμη μάθει νά μετρ ως τό δέκα; μήπως πασκίζ τόν παράλογον καί τό παρά φύσιν;
Καί γιατί θυμώνουμε ταν πέναντι ξακολουθε, παρά τήν πιχειρηματολογία μας, νά παραμέν στόν δικόν του κόσμον καί στίς δικές του θέσεις; 
χει τόσο μεγάλην σημασία τό τί πιστεύει κενος; μήπως τό πρόβλημά μας εναι πώς δέν χουμε τήν μέριστον ποδοχή του;

Ατς κι λλες πολλς σκέψεις περνοσαν π τ μυαλό μου τν στιγμ τν κραυγν μας. (Ναί, κραυγάζαμε τελικς!)
Γιατί νά πρέπ νά τόν πείσω;
τσι κι λλοις, καιρς κυλ
Ο καταστάσεις τρέχουν κι μες παραμένουμε παρατηρητές τους…
Ο ποιες δέες μας, θέσεις μας, πόθοι μας, εχές, λπίδες, πεποιθήσεις, διαψεύδονται πιβεβαιώνονται.
Ἐὰν διαψευσθον, τότε εχαμε δικο. Ἐὰν χι, τότε εχαμε δίκαιον. 
ρα λα καταλήγουν ν εναι θέμα χρόνου κα στιγμς!
Δέν εναι λοιπόν προτιμότερον νά φήσουμε τόν χρόνο νά κυλήσ πρός φελος λων μας;
Γιατί νά χαλμε τίς καρδιές μας;

Βέβαια, θ μο πετε, πάρχουν κα θέματα πο δν μπορον ν περιμένουν. πως γκληματικότης. τ οκονομικά μας διέξοδα. τέλος πάντων γενικοτέρα πολιτικ κατάστασις. 
Κι άν γώ ορλιάζω, πάρχει περίπτωσις νά πιτύχω κάτι;
πάρχει περίπτωσις νά μέ κούσουν ατοί πού (γώ πιστεύω πώς) χρειάζεται καί νά πεισθον καί νά συμπράξουν μαζύ μου, άν φυσικά χω δίκαιον, πρό κειμένου νά πιταχυνθον κάποιες διαδικασίες;
Φυσικ κα δν πάρχει!
μως ο νόμοι τς Φύσεως, τ Χάος πο βιώνουμε καθς κα νάγκη πιβιώσεως, θ μς δηγήσουν, ντέχουμε δν ντέχουμε, μπορομε δν μπορομε, θέλουμε δν θέλουμε, σ κενες τς πιλογς πο θ μς δώσουν τ δικαίωμα στν πιβίωσιν. 
Φυσικ πιλογ λέγεται ατό!
σοι δν θ τ πράξουν πλς θ χαθον!
ρα γιατί σκάω; γιατί σκμε; 
Ατ πο εναι ν γίν θ γίν!
Μ χωρς μέναν! Μ χωρς κραυγές! Μ χωρς συνειδητ βήματα!

λοιπν χαλαρώνουμε κι πολαμβάνουμε τν πορεία, στν βαθμ φυσικ πο μπορομε, συμπεριφερόμεθα σν τος στερικος πο τ βαλαν μ ναν τοχο κα τραβον ν τν γκρεμίσουν μ τ κεφάλι τους!

Ναί, δν χω καμμίαν νάγκη ν σ πείσω φίλε μου… 
Τ επαμε, διαφωνήσαμε κι λα χουν καλς. 
Οτε χει κάποιαν σημασία τ ἐὰν χω γ σ τ δίκαιον.!
Σημασία χει πς εσαι φίλος μου, σ γαπ κα σ σέβομαι. 
Ατ μο ρκε!

Φιλονόη.

Υ.Γ. Τ παραπάνω κείμενον φιερωμένον σ λους ατος πο κατ καιρος διαφωνομε. Πάντα τος εχαριστ, διότι μο δίδουν ρεθίσματα προβληματισμο. Δν πρξα ποτ θυμωμένη  μ κάποιον. Σαφς θ περασπισθ τς θέσεις μου, δίως δημοσίως, ἐὰν κληθ γι ατό. λλ σ καμμίαν τν περιπτώσεων δ μ πασχολε τ ἐὰν θ δν θ πείσω κάποιους. γώ, γι μέναν, μ βάσι πάντα τν δρόμο ποὺ διανύω, χω πεισθε! χω λα κενα τ πιχειρήματα πο χρειάζονται, καθς κι λες τς ποδείξεις. Ἐὰν λοιπν διάλογος γίνεται γι ν γίνεται, δν ξίζει τν κόπο. Ἐὰν μως κα ο δύο μας εμαστε τοιμοι ν μάθουμε, τότε ναί, κόμη κα ο κραυγές μας χρειάζονται!  χι γι ν πείσουμε νας τν λλον. Μόνον γι ν νοίξουμε παράθυρα νας στν λλον. 

φωτογραφία

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

0 thoughts on “Μὰ δὲν θέλω νὰ σοῦ ἀποδείξω κάτι!

Leave a Reply