Ἀπό ἀρχαιοτάτων χρόνων ὁ ἂνθρωπος εἶχε μίαν βασική μέριμνα.  Τὴν ἀνεύρεσι καί διαφύλαξι τῆς τροφῆς του.  Αὐτό τό ἐπετύγχανε μέ διαφόρους τρόπους.  Εἶτε ὡς τροφοσυλλέκτης εἶτε ὡς καλλιεργητής.  Στήν δευτέρα περίπτωσι ἐφρόντιζε πάντα νά προστατεύῃ καί νὰ διαφυλάσσῃ τοὺς σπόρους ποὺ τοῦ ἦταν ἀπαραίτητοι.

Τίς τελευταῖες δεκαετίες ὃμως τά πράγματα στόν πλανήτη γῆ δὲν ἐξελίσσονται καί τόσο …. φυσικά. Διάφορες ἐταιρεῖες ἒχουν ἀναλάβει τήν «διαφύλαξιν» τῶν σπόρων καί κατ’ ἐπέκτασιν τὸν ἒλεγχο αὐτῶν. Ἀργά ἀλλά σταθερά, ἒχουν καταφέρει καὶ καταλαμβάνουν ὃλο καί μεγαλύτερο τμῆμα τῆς πρωτογενοῦς παραγωγῆς μέ φυσικό ἀποτέλεσμα νά τήν ὁρίζουν κατά τὸ δοκοῦν.  Τό πλέον διαδεδομένον τους ἐπιχείρημα εἶναι ἡ προσπάθεια δημιουργίας φυτῶν ἱκανῶν νά ἀντιμετωπίσουν τούς ὁλοένα καὶ αὐξανομένους ἐχθρούς τους. Δημιουργοῦν λοιπόν ὑβρίδια, ἱκανά νὰ «ἀνταπεξέλθουν καί νά ἐπιβιώσουν καλλίτερα»  στό φυσικό τους περιβάλλον. Εἶναι ὃμως πράγματι ἒτσι;

Ὃταν γιά παράδειγμα ἓνας καρπός ἒχει  καταφέρει να ἐπιβιώσῃ ἒως  τις ἡμέρες  μας,  με ὃποιες ἐξελικτικές  μεταλλάξεις ἒχει ὑποστεῖ, εἶναι δυνατόν νά μὴν δίδῃ καλλίτερα ἀποτελέσματα στὴν τροφική ἀλυσίδα; Ἡ φυσική προσαρμοστικότης τῶν ὀργανισμῶν εἶναι κάτι ποὺ τοὺς ἐπιτρέπει νά ἐπιβιώνουν στὶς διαρκῶς μεταβαλλόμενες περιβαλλοντικές συνθῆκες. Ἡ τεχνητή ὃμως;  Μήπως καταστέλλῃ τὴν φυσική ἐξέλιξι καί κατά μίαν ἒννοιαν, μήπως  τήν ἀνακόπτῃ; Κι ὃταν σέ μία βιοχημική διεργασία ἐπεμβαίνει κάποιος τεχνητά, μήπως μέ τόν τρόπο του τήν δυσχεραίνει καί ἲσως τελικῶς νὰ  τήν καθιστᾶ ἀδύνατη;

Ἀνακύπτουν λοιπόν  αὐτομάτως κάποια σοβαρὰ ἐρωτήματα:

– Γιατί ἒως σήμερα δέν ἒχουν ὑπάρξει ἐπίσημες ἒρευνες γύρω ἀπό τὴν πιθανή ἀνακοπή ἢ παρέμβασι τοῦ βιολογικοῦ κύκλου ἀπό τὶς τεχνητές μεταλλάξεις;

– Γιατί ὃλο καὶ περισσότεροι γενετιστές καὶ βιοχημικοί ὑψώνουν φωνή διαμαρτυρίας στὴν  διαρκῶς  αὐξανομένη  καὶ συχνά ἀνεξέλεγκτη ἀθρώπινη παρέμβασι στὴν τροφική ἀλυσίδα;

– Γιατί  κάποιοι παραγωγοί ποὺ ἐπιμένουν στὴν ἀναπαραγωγή πρωτογενῶν σπόρων καὶ φυτῶν,  διώκονται ἢ περιθωριοποιοῦνται;

Ποιοὶ ὃμως εἶναι οἱ σημαντικότεροι κίνδυνοι ἀπό τέτοιου εἲδους παρεμβάσεις;

– Τὸ πλέον σίγουρον εἶναι ἡ οἰκονομική ἐξάρτησις τῶν παραγωγῶν  ἀπό τὶς βιομηχανίες ἐλέγχου καὶ διακινήσεως σπόρων. Διαφορετική εἶναι ἡ παραδοσιακή αὐτονομία και διαφορετική ἡ κατ’ ἒτος ἐπανάληψις τῆς ἀγορᾶς τοῦ σπόρου. Τὰ συμβόλαια τῶν ἐταιρειῶν συνήθως ἀποκλείουν τὸν παραγωγό ἀπό τὴν διατήρησι τοῦ σπόρου καὶ τὸν καθιστοῦν ἂμεσα ἐξαρτώμενο καὶ ἀπό τὴν τιμὴ καὶ ἀπὸ τὴν ποιότητα.  Σὲ περίπτωσι ποὺ ἓνας παραγωγός δύναται  νὰ ἀναπαράξῃ μεταλλαγμένον σπόρον,  κάτι συνήθως ἐξαιρετικά δύσκολο, διώκεται νομικῶς καὶ τελεῖ ὑπό καθεστῶς «ὁμηρίας». Συνήθως καταλήγει νὰ μὴν ἒχῃ δικαίωμα στὴν καλλιέργια τοῦ ἀγροτεμαχίου του,  νὰ μὴν δικαιοῦται ἐπιλογῆς γιὰ  τὸ εἶδος τῆς σπορᾶς του  καὶ ἀρκετά  συχνά,   νὰ χάνῃ  τὴν ἀγροτική του περιουσία.  Ὣς ἀποτέλεσμα ὃλων αὐτῶν εἶναι ἡ μερική ἢ ὁλική «φίμωσις» καὶ ἡ περιθωριοποίησις.

– Ἡ βασική ἀνάγκη τοῦ ἀνθρωπίνου, ὃπως καί κάθε ζωϊκοῦ, ὀργανισμοῦ σὲ πρωτεΐνες καί βιταμῖνες, ἐκαλύπτετο πάντα ἀπό τὴν τροφή του. Οἱ βιταμῖνες εἶναι ὀργανικά μόρια ποὺ ἀποδομοῦνται μέ τήν πέψι καί δίδουν στόν ὀργανισμό τὰ ἀπαραίτητα συστατικά  γιά τήν συντήρησι σημαντικῶν λειτουργιῶν  του. Κάποιες ἐξ αὐτῶν προσλαμβάνονται μέσῳ τῆς τροφῆς καὶ κάποιες ἂλλες δημιουργοῦνται ἀπό τὸν ἲδιο τόν ὀργανισμό.  Διαδραματίζουν σημαντικότατον ῥόλο στὴν ἀντιγραφή καί μεταγραφή τοῦ DNA, στήν ἀνάπτυξι τοῦ ὀργανισμοῦ, στὸν ὑγιῆ μεταβολισμό,  στὴν ἀφομοίωσι λιπῶν, πρωτεϊνῶν και ὑδατανθράκων, στὴν καλή λειτουργία τοῦ κεντρικοῦ νευρικοῦ συστήματος,  στὴν σύνθεσι ἐνζύμων κι ὁρμονῶν καί στὴν ἂμυνα τοῦ ὀργανισμοῦ. Ἡ ἀπουσία τους ὁδηγεῖ ἐπιβεβαιωμένα τὸν ὀργανισμό σὲ συρρίκνωσι, ἀτονία, σοβαρότατες ἀσθένειες καὶ συχνά θάνατο. Τὶ γίνεται ὃμως ὃταν οἱ τροφὲς τυγχάνουν μεταλλάξεως;  Διατηροῦν τὸν βιταμινικό τους σκελετό ἢ ὂχι; Κι ἐὰν ναὶ, δύνανται νὰ γίνουν ἂμεσα ἀπορροφήσιμες ἀπό τὸν ὀργανισμό ἢ ὂχι; Οἱ φυσικές βιοχημικές  διαδικασίες εἶναι ἓνας τομέας ἀκραῖα εὐαίσθητος καὶ εὒκολα  προσβαλλόμενος ἀπό ἐξωγενείς καὶ ἐσωγενεὶς παράγοντες.  Πόσο ἀθῶες λοιπόν εἶναι οἱ τεχνητές παρεμβάσεις στὴν τροφική ἀλυσίδα;  Πόσο ἀσφαλείς  γιὰ  τὸ οἰκοσύστημα;

–         Ἡ συνεχής καὶ ἀλόγιστη  ἀπομάκρυνσις τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τὸ φυσικό του περιβᾶλλον, τὸν ἒχει ὁδηγήσει σὲ συνθῆκες ἀπολύτου ἐξαρτήσεως  ἀπό τὴν βιομηχανοποίησι καὶ τὴν ἐκ τοῦ  μακρόθεν παρατήρησι γεγονότων πού τὸν  ἀφοροῦν. Ἡ ἀδυναμία του νὰ παράξῃ καὶ νὰ ἐλέγξῃ τὴν τροφή του καὶ τὴν πρωτογενῆ παραγωγή γενικότερα, τὸν καθιστοῦν ἓρμαιο στὰ χέρια καὶ τὶς ἐπιθυμίες ἐγκεφάλων, συχνάκις ἀρρωστήμένων. Τὶ θὰ μποροῦσε νὰ συμβῇ; Πολλά σενάρια ἒχουν ἐκφρασθεῖ καὶ δυστυχῶς, κάποια ἀπό αὐτά δείχνουν νὰ ἐπιβεβαιώνονται. Τὰ περισσότερα μάλιστα  ἐξελίσσονται ταυτοχρόνως.

Τὶ πρέπει νὰ κάνουμε; Στὸν βαθμό ποῦ μᾶς εἶναι φυσικά ἐπιτρεπτό, ὀφείλουμε νὰ προστατεύουμε ὃσο τὸ δυνατόν τὴν σχέσι μας μὲ τὴν πρωτογενῆ παραγωγή. Ὃ,τι κι ἐὰν σημαίνει ἐτοῦτο.  Ἐλλοχεύει μέγιστος κίνδυνος καὶ θὰ πρέπει νὰ τὸ ἀντιληφθοῦν ὃλοι.  Κυριότατόν μας μέλημα ἡ ἀνεύρεσις καὶ ἡ προστασία   μὴ μεταλλαγμένων σπόρων. Ἲσως νὰ μὴν ἒχουμε δικὴ μας γῆ, ἀλλά σίγουρα διαθέτουμε κάποιαν ταράτσα.  Ἀντί τῶν μὴ βρωσίμων λουλουδιῶν θὰ μπορούσαμε νὰ ἒχουμε κάποια λιγοστά λαχανικά. Δὲν θὰ μᾶς λύσῃ προβλήματα διατροφῆς ἀλλά θὰ «χτίσῃ» μίαν  πρώτη σχέσι μας μὲ τὴν καλλιέργια.  Ἡ παγκόσμια πλέον ὁδηγία γιὰ τὴν ἐφαρμογή τοῦ codex alimentarius, δὲν θὰ πρέπει νὰ μᾶς ἀφορᾷ. Ὀφείλουμε μὲ κάθε δυνατόν τρόπο  νὰ παύσουμε μίαν τέτοια κίνησι καὶ νὰ συμμετέχουμε μὲ κάθε μας δύναμι στὴν    ἀποδόμησι τοῦ παρανόμου οἰκοδομήματος ποὺ πασχίζουν κάποιοι νὰ στήσουν. Ἡ ἐφαρμογή ἑνός τέτοιου σχεδίου «νομιμοποιεῖ» τὸ παράνομον καὶ παράδοξον ποὺ  μόνον μισάνθρωποι  θὰ τολμοῦσαν νὰ διανοηθοῦν.

Ἂλλως τε, ἡ συγκεκριμένη ὁδηγία, μᾶς ῥίχνει ἀμαχητί στὰ δίχτυα τῶν ἑταιρειῶν ποὺ στοχεύουν στὸν πλήρη ἒλεγχο τῆς διατροφῆς μας. Ἐπιπροσθέτως τῶν ἢδη βεβαρημένων τροφῶν μας ἀπό τὴν ἀλόγιστο χρήσι φυτοφαρμάκων, ὁ ὀργανισμός μας θὰ κληθῇ πλέον νὰ ἀντιμετωπίσῃ τὸ σοβαρότατον θέμα τῶν μεταλλάξεων.  Πολύ πιθανόν ὡς ἐνήλικες νά ἒχουμε ἢδη πέσει θύματα ὃλου αὐτοῦ τοῦ μηχανισμοῦ. Τὶ γίνεται ὃμως μὲ τὰ παιδιά; Σώματα ταχέως ἀναπτυσσόμενα καὶ εὐαίσθητα σὲ κὰθε διατροφική ἀνωμαλία,  θὰ καταλήξουν νὰ εἶναι τὰ πρῶτα θύματα; Γιατί;

Προσωπικῶς δὲν συνεργῶ σὲ ἐτοῦτο τὸ ἒγκλημα. Ἐσύ;

Φιλονόη

Σχετικὰ θέματα:

Ὁ κόσμος κατὰ τὴν ΜΟΝΣΑΝΤΟ.

Ποιὸς θά κερδίσῃ; Ἡ φύσις ἢ οἱ ἐργολάβοι τῆς φύσεως;

Ἀστικοί ἀγροὶ: προτάσεις! (α’)

Ἑβραϊκή ἰσχύς!

Προετοιμάζουν «κιβωτούς» γιά νά σωθοῦν οἱ… περιούσιοι;;;;

Ἡ πράσινη ἀνάπτυξις, ἡ κλιματική ἀλλαγή καί ὁ τρίτος παγκόσμιος πόλεμος!

Φωνᾶξτε, οὐρλιᾶξτε…. ἀλλά μήν στέκεστε! Ἀντιδρᾶστε!

Ντροπή τους! Ἀντί νά ἀπευθυνθοῦν σέ ἐνημερωμένους ἐνήλικες, δηλητηριάζουν παιδιά μέ τήν παραπληροφόρησι

Τὸ μέγιστον στοίχημα