«Ἀποδεδειγμένα σὲ κάθε περίοδο τῆς ἐξελίξεώς του, ὁ δυτικοευρωπαϊκὸς πολιτισμὸς προσεπάθησε νὰ ἀπελευθερώσῃ τὸν ἑαυτό του ἀπὸ τοὺς Ἕλληνες.
Ἡ προσπάθεια αὐτή, εἶναι διεποτισμένη μὲ βαθυτάτη δυσαρέσκεια, διότι ὅ,τι δήποτε κι ἂν δημιουργοῦσαν, φαινομενικὰ πρωτότυπο καὶ ἄξιο θαυμασμοῦ, ἔχανε χρῶμα καὶ ζωὴ στὴν σύγκρισί του μὲ τὸ Ἑλληνικὸ μοντέλο, συῤῥικνοῦτο, κατέληγε νὰ ὁμοιάζῃ μὲ φθηνὸ ἀντίγραφο, μὲ καρικατούρα…
Ἔτσι ξανὰ καὶ ξανὰ μιὰ ὀργὴ ποτισμένη μὲ μῖσος ξεσπᾶ ἐναντίον τῶν Ἑλλήνων, ἐναντίον αὐτοῦ τοῦ μικροῦ καὶ ἀλαζονικοῦ Ἔθνους, ποὺ εἶχε τὸ νεῦρο νὰ ὀνομάσῃ βαρβαρικὸ ὅ,τι δὲν εἶχε δημιουργηθεῖ στὸ ἔδαφός του. Οὐδεὶς ἀπὸ τοὺς ἐπανεμφανιζομένους ἐχθρούς τους, εἶχε τὴν τύχη νὰ ἀνακαλύψῃ τὸ κώνειο, μὲ τὸ ὁποῖο θὰ μπορούσαμε μιὰ γιὰ πάντα νὰ ἀπαλλαγοῦμε ἀπ’ αὐτούς. Ὅλα τὰ δηλητήρια τοῦ φθόνου, τῆς ὕβρεως, τοῦ μίσους ἔχουν ἀποδειχθεῖ ἀνεπαρκῆ νὰ διαταράξουν τὴν ὑπέροχη ὀμορφιά τους…!Έτσι, οἱ ἄνθρωποι συνεχίζουν νὰ νοιώθουν ντροπὴ καὶ φόβο ἀπέναντι στοὺς Ἕλληνες.
Βέβαια, ποῦ καὶ ποῦ, κάποιος ἐμφανίζεται ποὺ ἀναγνωρίζει ἀκέραιη τὴν ἀλήθεια, τὴν ἀλήθεια ποὺ διδάσκει ὅτι οἱ Ἕλληνες εἶναι οἱ ἡνίοχοι κάθε ἐπερχομένου πολιτισμοῦ καὶ σχεδὸν πάντα τόσο τὰ ἅρματα, ὅσο καὶ τὰ ἄλογα τῶν ἐπερχομένων πολιτισμῶν, εἶναι πολὺ χαμηλῆς ποιότητος ἐν σχέσει μὲ τοὺς ἡνιόχους, οἱ ὁποῖοι τελικὰ ἀθλοῦνται ὁδηγῶντας τὸ ἅρμα στὴν ἄβυσσο, τὴν ὁποία αὐτοὶ ξεπερνοῦν… μὲ Ἀχίλλειο πήδημα…!».
Ἀπόσπασμα τοῦ Friedrich Nietzsche, ἀπὸ τὸ βιβλίο του «Ἡ Γέννησις τῆς Τραγωδίας» –
Γιατί τόσος πόνος, κόπος, καί …φθόνος πρό κειμένου νά μᾶς μειώσουν καί νά μᾶς ἀφανίσουν;
Εἶναι ἀπαίσιον, φρικτὸν καὶ ἀβάστακτον νὰ σοῦ ἀποκαλύπτουν διαρκῶς πὼς ἤσουν, εἶσαι καὶ θὰ παραμείνῃς ἕνα Μέγιστον Τίποτα!
Μὲ κάλυψε λοιπὸν ὁ Νίτσε.
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.