Η κάνναβη περιέχει τουλάχιστον 426 χημικές ενώσεις και περισσότερα από 60 αλκαλοειδή που υπάρχουν μόνο σ’ αυτό το φυτό και ονομάζονται κανναβινοειδή [26]. Δύο απ’ αυτά τα κανναβινοειδή έχουν σωματικές και ψυχικές επιδράσεις στον άνθρωπο, ενώ τα υπόλοιπα είναι αδρανή από βιολογική άποψη.

1) Η Δ9-Τετραϋδροκανναβινόλη ή ΤHC [27], είναι το κύριο δραστικό συστατικό της κάνναβης και εντοπίζεται σε μεγάλες συγκεντρώσεις στα παράνθια φύλλα του θηλυκού φυτού όπου υπάρχει πλήθος εκκριτικών αδένων [28].
Και 2) Η Δ8-Τετραϋδροκανναβινόλη που είναι πολύ λιγότερο δραστική από την THC.

Τα κυριότερα προϊόντα της κάνναβης είναι η μαριχουάνα, το χασίς και το χασισέλαιο.

Τα φύλλα έχουν αντισπασμωδικές, διουρητικές, και υπνωτικές ιδιότητες. Λάδι από κάνναβη, ενδείκνυται για κρύωμα λέγεται ότι θεραπεύει τα επιδερμικά καρκινωμάτα.

Την χρησιμοποιούσαν για θεραπεία ποικίλων ασθενειών, όπως η χολέρα, η ελονοσία, η διάρροια, οι σπασμοί, η ανορεξία, η απώλεια της μνήμης, ο βήχας, οι ρευματισμοί, η αϋπνία και ο πόνος για περισσότερο από τρεις χιλιάδες χρόνια.

Η αρχαιότερη αναφορά στις θεραπευτικές χρήσεις της κάνναβης βρίσκεται στην κινέζικη σύνοψη των φαρμάκων (Βοτανοθεραπευτική) του αυτοκράτορα Shen Nung, που χρονολογείται από το 2737 π.Χ., η οποία τη συνιστά σαν φάρμακο κατάλληλο για μεγάλο αριθμό δυσλειτουργιών και ασθενειών.

Η πρώτη γνωστή αναφορά της στην Ινδία υπάρχει στην Atharva Veda που χρονολογείται από το 2000 π.Χ., η οποία την προσδιορίζει σαν ιερό φυτό χρησιμοποιούμενο σε διάφορες θρησκευτικές ιεροτελεστίες.
Στοιχεία για την κάνναβη υπάρχουν επίσης στο κινέζικο Rh-Ya (1200-500 π.Χ.), την περσική Zend-Avesta, την  ασσυριακή και την ινδική Susruta (400 μ.Χ.).

Η κάνναβη εντοπίζεται στους Ασσύριους κατά τον 10ο αιώνα π.Χ. και στη συνέχεια στους Αραβες, τους Πέρσες, τους Κέλτες και τους Ελληνες.

Για ολόκληρες χιλιετηρίδες η κάνναβη έπαιζε καθοριστικό ρόλο στην επιβίωση του ανθρώπου σαν πηγή ενέργειας, διατροφής και ένδυσης και σαν θεραπευτικό και ευφορικό μέσο. Αλλά εδώ και εξήντα χρόνια τέθηκε σε καθεστώς διωγμού σαν απειλή για την ύπαρξή του.

Κανένα άλλο απλό φυτικό μέσο δεν μπορεί να συγκριθεί με τη διατροφική αξία των σπόρων της κάνναβης. Οι πρωτεΐνες και τα αιθέρια έλαια που περιέχουν είναι ιδανικά για τη διατροφή του ανθρώπου.

Μόνο η σόγια περιέχει υψηλότερο ποσοστό πρωτεϊνών, αλλά η σύνθεση των πρωτεϊνών των σπόρων της κάνναβης είναι μοναδική στο φυτικό βασίλειο.

Οι σπόροι της κάνναβης περιέχουν αμινοξέα σε ιδανικές αναλογίες και παρέχουν στον οργανισμό τα δομικά υλικά για τη σύνθεση πρωτεϊνών που ενισχύουν το αμυντικό του σύστημα απέναντι σε διάφορους λοιμογόνους παράγοντες.

Μέχρι το 1937, η ανθρωπότητα χρησιμοποιούσε την κάνναβη για την κάλυψη πολλών αναγκών της καθημερινής ζωής. Μετά το 1937, ιδιοτελείς αυτόκλητοι “προστάτες” της κοινωνίας από τα ναρκωτικά την ανήγαγαν σε “έσχατο κακό” και επέβαλαν την απαγόρευση της καλλιέργειάς της και τη δίωξη των χρηστών της.

Το 1875, η σημασία της κάνναβης για την οικονομία και την επιβίωση του πληθυσμού των ΗΠΑ ήταν τόσο ζωτική ώστε σε πολλές πολιτείες οι αγρότες που δεν την καλλιεργούσαν τιμωρούνταν με φυλακή ή βαριά πρόστιμα. Μετά το 1937, οι άνθρωποι έπρεπε να μάθου ν να ζουν με την απειλή των ίδιων κυρώσεων αλλά για τον ακριβώς αντίθετο λόγο: H καλλιέργεια ή η συγκομιδή έστω και ενός δενδρυλλίου κάνναβης από εθνικό καθήκον μετατράπηκε σε επονείδιστο έγκλημα που τιμωρείται με πολυετή φυλάκιση.

Μέχρι το 1937, η αμερικανική κυβέρνηση εξέδιδε ειδικά φυλλάδια προτρέποντας τους αγρότες να αυξήσουν την καλλιέργεια της κάνναβης. Μετά το 1937 προπαγανδίζει την ανάγκη του αφανισμού της κάνναβης και στέλνει τα αεροπλάνα της να ραντίσουν με τοξικά δηλητήρια τις φυτείες της στο έδαφος των ΗΠΑ και των γειτονικών χωρών.

Μέχρι το 1937, η κρατική εξουσία χαρακτήριζε την κάνναβη “πολύτιμο φυτό”. Το 1937 τη βάφτισε “φονιά των νέων”.

Το 1942 τη μετονόμασε σε “φυτό της νίκης”. Και το 1946 την πολιτογράφησε ως “απειλή για την κοινωνία”.
Χωρίς την απαγόρευση της κάνναβης, θα ήταν αδύνατο να υπάρξει το 80% των επιχειρήσεων της αυτοκρατορίας DuPont [νάϋλον – συνθετικά πλαστικά].

Τα παράγωγα του οπίου εξοβελίστηκαν από το θεραπευτικό πεδίο με το νόμο Harrison το 1914. Συνεπώς, κατά τη δεκαετία του 1930, μοναδικός ανταγωνιστής των χημικών προϊόντων της φαρμακευτικής βιομηχανίας ήταν
η κάνναβη και τα παράγωγά της

Στη δεκαετία του 1930, η κάνναβη ήταν ο υπ’ αριθμόν 1 ανταγωνιστής του συγκροτήματος Hearst που έλεγχε το 70% της παραγωγής χαρτιού από την ξύλευση των δασών.

Πώς έγινε δυνατό μέσα σε ελάχιστα χρόνια να μεταμορφωθεί από ευλογία σε κατάρα, ένα φυτό που, από το 1000 π.Χ. μέχρι τα μέσα του 19ου αιώνα, αποτελούσε μια από τις μεγαλύτερες γεωργικές καλλιέργειες στον πλανήτη και σημαντική πρώτη ύλη για την παγκόσμια παραγωγή των μέσων ικανοποίησης πολλών αναγκών της καθημερινής ζωής του
ανθρώπου;

Αυτό το κρίσιμο ερώτημα απαιτεί μια απάντηση που δεν μπορεί να εμποδίζεται επ’ άπειρο από τα συνδυασμένα πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα που βρίσκονται πίσω από την απαγόρευση της κάνναβης και το διωγμό των χρηστών της.
“Από το 1000 π.Χ. μέχρι τα μέσα του 19ου αιώνα, η κάνναβη ήταν η μεγαλύτερη γεωργική καλλιέργεια στον πλανήτη και αποτελούσε τη σημαντικότερη πρώτη ύλη για την παγκόσμια παραγωγή φυτικών κλωστών, υφασμάτων, φωτιστικού λαδιού, χαρτιού, θυμιαμάτων, φαρμάκων και ειδών διατροφής για ανθρώπους και ζώα.

Μέχρι τα τέλη του 19ου αιώνα, το 90% των καραβόπανων, το 80% των σχοινιών, το 75-90% του χαρτιού και το 80% των υφαντουργικών προϊόντων που κατασκευάζονταν διεθνώς, φτιάχνονταν από κάνναβη.”

Φωτιστικό λάδι.. Μέχρι το 1800 το λάδι από τους σπόρους της κάνναβης κάλυπτε το μεγαλύτερο μέρος της παγκόσμιας κατανάλωσης φωτιστικού λαδιού. Κατά την περίοδο 1800-1870 περιορίστηκε στη δεύτερη θέση λόγω της διάδοσης του λαδιού της φάλαινας, αλλά μετά το 1870 και τα δυο άρχισαν να αντικαθίστανται από τα προϊόντα του πετρελαίου.

Ενέργεια: Η βιομάζα που παρέχεται απ’ την κάνναβη μπορεί να μετατραπεί σε μεθάνιο, μεθανόλη ή υγρό καύσιμο. Συνυπολογίζοντας στο κόστος παραγωγής της ενέργειας την καταστροφή του περιβάλλοντος που συνεπάγεται η παραγωγή, η επεξεργασία και η χρήση του πετρελαίου, του άνθρακα και της πυρηνικής τεχνολογίας, καθίσταται φανερό ότι η παραγωγή ενέργεια από την κάνναβης έχει μικρότερο κόστος και είναι ανυπολόγιστα ευεργετική για το περιβάλλον.

Ένα από τα προϊόντα της πυρόλυσης της βιομάζας της κάνναβης, η μεθανόλη, χρησιμοποιήθηκε κατά κόρο μεταξύ 1920-1945 για την κίνηση αγροτικών και στρατιωτικών οχημάτων και σήμερα χρησιμοποιείται στα περισσότερα αγωνιστικά αυτοκίνητα.

Η μεθανόλη μπορεί επίσης να μετατραπεί σε υγρό καύσιμο πολλών οκτανίων μέσω μιας καταλυτικής διαδικασίας που η πατέντα της ανήκει στην εταιρεία Mobil Oil.

Η κάνναβη δεν προκαλεί σωματική εξάρτηση, η διακοπή της λήψης της δεν ακολουθείται από την εκδήλωση στερητικών συμπτωμάτων. Είναι λιγώτερο εθιστική, από το αλκοόλ, το τσιγάρο, τον καφέ.

“Παράγεται δε εις την χώραν ταύτην [Θράκη] είδος τι καννάβεως πολύ ομοίας με το λίνον, πλην της ταχύτητος και του μεγέθους διότι κατά τα δυο ταύτα η κάνναβις είναι πολύ υπερτέρα του λίνου. Φύεται δε και αυτομάτως και σπειρόμενη, οι δε Θράκες κατασκευάζουσιν εξ’ αυτής ενδύματα πολύ ομοιάζοντα με τα λινά…”    

Ηρόδοτος

IΩΝΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΜΕ ΒΟΤΑΝΑ .