Κατάληψις Γυμνασίου ἀπὸ μαθητές. 
Κάπου μέσα στὸ Ἑλλαδοκαφριστάν.
Εἴκοσι μὲ τριάντα πιτσιρικάδες, μὲ ἁλυσίδες καὶ λουκέτα, ἀξίας τοὐλάχιστον 150 εὐρῶ, ἀποφασίζουν νὰ κάνουν κατάληψιν στὸ σχολεῖο τους, διότι τοὺς λείπουν τὰ ….κωλόχαρτα! (Ναί, αὐτὸς ἦταν ὁ λόγος!!! Κι ἀκόμη δὲν ἔμαθα τὸ ποῦ βρῆκαν τὰ χρήματα γιὰ τὴν ἀγορὰ τοῦ ὑλικοῦ τῆς καταλήψεως!!!)
Τὰ ὑπόλοιπα 270 περίπου παιδιά, φυλακισμένα τῶν πρωτεργατῶν!!!!
Κυριολεκτικῶς!

270 παιδάκια, ὅλων τῶν τάξεων, ἐκβιαστικῶς ἀκινητοποιημένα στὶς κερκίδες τοῦ σχολείου.
Ἐὰν κάποιο ἀπὸ αὐτὰ ἤθελε νὰ πάῃ πρὸς ἀποχωρητήριον μεριά, πετάγονταν δύο τρία καφρόπαιδα, μὲ ὀργισμένο βλέμμα καὶ τσιρίδες, γιὰ νὰ τὸ ἀκινητοποιήσουν καὶ νὰ τὸ ἐξαναγκάσουν νὰ ἐπιστρέψῃ στὴν θέσιν του.
Μερικὰ ἀπὸ τὰ «χαριτωμένα» ποὺ ἀκούστηκαν ἦταν τὰ κάτωθι:

«Ἄν τὲ ῥὲ χαζά, καθίστε στὶς κερκίδες. Ἐσεῖς εἶστε ἔξυπνοι πού σηκώνεστε καί οἱ ἄλλοι χαζοί πού κάθονται;»
«Δὲν θὰ φύγῃ κανεῖς ἀπὸ ἐδῶ ἔως τὶς 15:00! Κάνουμε κατάληψιν!».  
«Ἀπαγορεύεται νὰ ἀπομακρυνθεῖτε  ἀπὸ τὶς κερκίδες!»
«Κᾶτσε κάτω ῥέ! Ἐὰν σηκωθῇς θὰ σὲ κτυπήσουμε!»
«Θὰ ψηφίσετε ΝΑΙ  γιὰ αὐτὸ τὸ θέμα καὶ ΟΧΙ γιὰ τὸ ἄλλο!»
«Δὲν βγαίνει κανεῖς ἀπὸ τὸ προαύλιο!» 

Αὐτὰ λοιπὸν τὰ πολὺ ἐνδιαφέροντα, καθῶς κι ἄλλα ποὺ δὲν ἀναφέρω, συνέβαιναν στὸ ὑπὸ κατάληψιν Γυμνάσιον. 
Κάποιοι γονεῖς στὴν εἴσοδο ἄκουσαν τὰ ἐξ ἁμάξης… Οἱ καθηγητές, συμφώνως μὲ καταγγελίες τῶν παιδιῶν, ἔπιναν τὸ καφεδάκι τους. Ποῦ; Πῶς; Πότε; Οὐδεῖς γνωρίζει! Πάντως οὐδόλως ἠσχολήθησαν μὲ τὸ ἔργο ποὺ τοὺς ἔχει ἀνατεθεῖ, ἀπὸ ὑπουργεῖο, πολιτεία καὶ γονεῖς: τὴν διαφύλαξιν τῆς ὑγείας τῶν παιδιῶν!
Καὶ ἡ βία, ὁ δικτατορισμός, ἡ Ὕβρις ἐκφράζονταν μὲ ὅλο τους τὸ μεγαλεῖον!

Κάποια παιδιὰ κατάφεραν καὶ ξέφυγαν, ἀλλὰ ἐν μέσῳ τρόμου!!! Κάποια ἄλλα, εἶτε διότι οἱ γονεῖς τους ἐργάζονταν, εἶτε διότι οἱ γονεῖς τους συμφωνοῦσαν, παρέμειναν γιὰ ἀρκετὲς ὧρες μέσα στὸ προαύλιο, μέσα στὸ τὸ λιοπύρι, ἀκινητοποιημένα στὶς ἐξέδρες. Αὐτὴ εἶναι λοιπὸν μία πλευρὰ τῆς δημοκρατίας μας…
Ἀλλὰ ἔχουμε καὶ συνέχεια…

Ὅταν τὸ ἀπόγευμα οἱ γονεῖς πῆγαν νὰ συνομιλήσουν μὲ τὸν διευθυντή, τὸν ὁποῖον ἀπὸ τὴν πρώτη στιγμὴ κατέστησαν ὑπεύθυνον τῶν ἐκτρόπων, καθῶς καὶ τῆς βιαίας συμπεριφορᾶς τῶν καφροπαίδων κατὰ τῶν λοιπῶν παιδιῶν, ἄλλα ἤθελαν νὰ ποῦν, ἄλλα εἶπαν κι ἄλλα, τὰ περισσότερα, δὲν τὰ εἶπαν!!! 

Τρία πουλάκια κάθονται ὅμως ὁ διεθυντής…
Τὸ πρόβλημά του δὲν ἦταν ἡ κατάληψις, ἀλλὰ ἡ μείωσις τῶν τμημάτων καὶ κατ’ ἐπέκτασιν ἡ διάθεσις ἑνὸς καθηγητοῦ σὲ ἄλλο σχολεῖον, γιὰ μίαν ήμέρα τῆς ἑβδομάδος!!! Ἡ κατάληψις, καθῶς ἐπίσης καὶ ἡ ἄσκησις βίας, ἀπὸ τὰ καφρόπαιδα, σὲ βάρος τῶν ὑπολοίπων παιδιῶν, ἦταν δευτερεύον, στὰ ὅρια τοῦ μὴ ὑπάρχοντος!!! 

Οἱ ἐκβιασμοί, οἱ ὕβρεις, οἱ ἀπειλὲς δὲν συζητήθησαν! Ἤ τοὐλάχιστον, δὲν στάθηκε  περισσότερο ἀπὸ μερικὰ δευτερόλεπτα, πρὸ κειμένου νὰ …ἐπανέλθῃ σὲ αὐτὰ ποὺ ὁ ἴδιος ἤθελε νὰ συζητηθοῦν!

Ὁ διευθυντὴς ἐδήλωσε πὼς στόχος του εἶναι νὰ ὑπερασπισθῇ τὰ παιδιά… Ὄχι κάτι ἄλλο.. (Γιὰ αὐτὸν ὅλα ἦταν παιδιά! Ἀκόμη καὶ τὰ καφρόπαιδα! Καὶ σίγουρα δὲν χρειάζονταν κάποιες νουθεσίες!)
Ἦταν ὑπὲρ τοῦ δημοκρατικοῦ διαλόγου, ὄχι τῆς ἐπιβολῆς ἀποφάσεων… Κάτι τέτοιο φυσικὰ συνεπάγεται πὼς σεβόταν τὴν ἐπιθυμία τῶν παιδιῶν γιὰ κατάληψιν, ἐφ’  ὅσον δὲν εἶχαν κωλόχαρτα, ἀλλὰ ἀπὸ τὴν ἄλλην, θεωροῦσε πὼς κατέλαβαν ἀδίκως τὸ σχολεῖον, διότι τὰ αἰτήματά τους ἦταν ἀποφασισμένο ἤδη νὰ ἱκανοποιηθοῦν! (Τὸ γνώριζαν τὰ καφρόπαιδα!!!)
Καὶ δῶσ΄ του νὰ πασκίζῃ νὰ πείσῃ τοὺς γονεῖς νὰ συνδράμουν στὶς κινητοποιήσεις τοῦ σχολείου, τὶς ὁποῖες ἐκείνος ἐτοίμαζε, γιὰ τὰ θέματα ποὺ ἐκείνος θεωροῦσε σημαντικά!
Ἡ κατάληψις, καθῶς ἐπίσης καὶ ὅλα ὅσα αὐτὴ δὲν ἐπρέσβευε, ἦταν δευτερεύοντα… Ἴσως καὶ μὴ γενόμενα!

Μέσα στὴν συγκέντρωσιν ἀκουγόταν συχνὰ πυκνὰ μία φωνὴ ποὺ ἔλεγε: «νὰ ἀκούσουμε τὰ παιδιά! Νὰ σεβασθοῦμε τὴν κατάληψιν! Νὰ τὴν στηρίξουμε!…» Δὲν χρειάστηκε σὲ κανέναν, ἀπὸ τοὺς παρισταμένους νὰ ἀναρωτηθοῦν γιὰ τὴν ταὐτότητα τῆς φωνῆς! Κάποιο φερέφωνον τῆς Ἀλέκας ἤ τοῦ Ἀλέξη μᾶλλον θὰ ἦταν… Κι ἐδῶ συζητοῦσαν γιὰ τὰ παιδιά τους…. Συνεπῶς… .ἀγνοήθηκε!

Κάποιοι ἰσχυρίστηκαν πὼς ἡ κατάληψις πρέπει νὰ πάψῃ, ἀκόμη καὶ μὲ τὴν παρέμβασιν τῆς ἀστυνομίας. 
Τότε ἀπεκαλύφθῃ πὼς ὁ διευθυντής δὲν εἶχε ἐνημερώσει τοὺς ἀνωτέρους του, πὼς εἶναι ὑποχρεωμένος βάσει νόμου νὰ ἐνημερώσῃ ἄμεσα τὴν προϊσταμένη ἀρχή καὶ νὰ διακόψῃ τὴν κατάληψιν, εἶτε μὲ παρέμβασιν ἀστυνομίας εἶτε μὲ παρέμβασιν εἰσαγγελέως.  Ἐὰν δὲν τὸ ἔκανε, κινδύνευε μὲ πειθαρχικὲς διώξεις…..
Χμμμ… Κινδύνευε, ἀλλὰ ἠγνόησε τὸν κίνδυνο….
Γιατί ἄρα γέ; 
Γιά νά προστατεύσῃ τά παιδιά μόνον; Ἤ μήπως καί γιά νά ἔχῃ μεγαλυτέραν ὑποστήριξιν στά δικά του αἰτήματα;

Ἀκούστηκαν κι ἄλλες φωνές. 
Μία ἀπὸ αὐτὲς καμάρωνε γιὰ τὴν συμμετοχή, πρὸ 25 ἐτῶν, σὲ μίαν ἀνάλογον κατάληψιν….. (Ποῦ εἶσαι φίλε Κώστα;)
Καμάρωνε, δίχως νὰ ἀντιλαμβάνεται τὸ γιατὶ καμαρώνει… Τὶ κέρδισε… Τὶ πῆρε… Τὶ ἔμαθε… (Ἐρωτήματα ποὺ  ἐτέθησαν ἀπὸ ἄλλο πρόσωπο, ὥς ἀπάντησις, ποὺ ἐπίσης παρίστατο σὲ ἐκείνην τὴν κατάληψιν!!!)

Ὅσο οἱ γονεῖς ἐπάσχιζαν νὰ ἐπαναφέρουν τὴν συζήτησιν στὰ τῆς καταλήψεως, τόσο ὁ διευθυντὴς ξέφευγε καὶ ἐπέστρεφε στὸ δικό του θέμα. Μείωσις τμημάτων; Γιατί; 
Κάποιος ἐρώτησε τὸ ἐὰν ἀντιλαμβάνονται πὼς οἱ ἄνθρωποι γύρω μας αὐτοκτονοῦν… Πὼς ἡ μείωσις τῶν τμημάτων δὲν δημιουργεῖ μεγάλα προβλήματα, ἐὰν ἀναλογιστοῦμε πὼς αὐτὸς ὁ καθηγητὴς δὲν ἀπολύεται, ἀποσπᾶται. Πὼς δὲν πειράζει, ἄς μειωθοῦν τὰ τμήματα… Ἄς γλυτώσουν τὸ σχολεῖο…. Τόσα καὶ τόσα σχολεῖα ἔχουν κλείσει ἄλλως τέ!

Ναί, ἀπήντησε ὁ διευθυντὴς… Ἀλλά… Καὶ ξανὰ μανὰ ἀπὸ τὴν ἀρχὴ νὰ ἰσχυρίζεται πὼς εἶναι καλλίτερα ὅπως ἔχουν τώρα τὰ πράγματα…. Σκασίλα του γιὰ τὸ ἐὰν τὰ μὲν παιδιὰ δὲν σέβονται τὰ δὲ παιδιά… Σκασίλα του γιὰ τὸ ἐὰν μέσα στὸ προαύλιο τοῦ σχολείου ἀσκεῖται ἀπροκαλύπτως βία (καὶ νοθεία στὰ δύο ψηφίσματα!!!)… Σκασίλα του ἐὰν μέσα στὸ προαύλιο 270 παιδιὰ ἦσαν ὅμηροι τριάντα καφροπαίδων!!!… Σκασίλα του ἐὰν ὁ δικτατορισμὸς ἐκφράζεται σὲ ὅλο του τὸ μεγαλεῖον… Σκασίλα του γιὰ τὸ ἐὰν εἶναι ὑπεύθυνος γιὰ τὴν σωματικὴ καὶ ψυχικὴ ὑγεία αὐτῶν τῶν παιδιῶν… Σκασίλα του γιὰ τὸ ἐὰν κάποια παιδιὰ ἐπήδηξαν ἀπὸ τὰ κάγκελα γιὰ νὰ ξεφύγουν κινδυνεύοντας σοβαρὰ νὰ τραυματισθοῦν…. Σκασίλα του γιὰ τὴν διδαχὴ ἤθους, ἀρχῶν, σεβασμοῦ…..
Ἡ δουλειά του νὰ γίνῃ…
Ἡ ὁποία φυσικὰ καὶ δὲν ἔγινε!

Ὅσο γιὰ τοὺς γονεῖς…. 
 Ἄλλοι ἑστίασαν στὸ ὅ,τι τὸ σχολεῖον πρέπει νὰ λειτουργήσῃ καὶ ξεπέρασαν ταχύτατα τὴν ταλαιπωρία τῶν παιδιῶν τους ἀπὸ τὰ καφρόπαιδα. 
Ἄλλοι πάλι συζητοῦσαν στὰ κινητά τους, ἄλλα ζητήματα, διάφορα, ὅπως γιὰ παράδειγμα τὸ ἐὰν θὰ εὑρεθοῦν μὲ τοὺς φίλους τους γιὰ μπῦρες ἀργότερα. 
Καὶ κάποιοι ἄλλοι, λιγοστοί, κατάλαβαν πὼς ἐδῶ ποὺ φθάσαμε, ὁ καθεῖς ἔχει τοῦ κ@λου του τὸν χαβά! 

Τί νά λέμε τώρα;

Τὴν ἐπομένη ἡ κατάληψις ἔληξε, καθῶς ἐπίσης ἀνεστάλησαν οἱ προγραμματισμένες κινητοποιήσεις τοῦ διευθυντοῦ…
Τὸ μόνον ποὺ βγῆκε ἀπὸ αὐτὴν τὴν συνάντησιν ἦταν πὼς …δὲν βγῆκε τίποτα!
Ὅσοι παρευρέθησαν, τὸ ἔκαναν γιὰ τοὺς δικούς τους λόγους. Ὄχι γιὰ τὴν διασφάλισιν τῶν συμφερόντων τῶν παιδιῶν τους καὶ γενικότερα τῶν παιδιῶν! Διότι ἐὰν πράγματι καίγονταν γιὰ τὴν προστασία τῶν παιδιῶν, δὲν θὰ ἐπέτρεπαν στὸν διευθυντὴ νὰ ἀλλάζῃ διαρκῶς θέμα…..

Τὸ περιστατικὸν εἶναι ἀπολύτως ἀληθὲς καὶ συνέβῃ πρὸ μερικῶν ἡμερῶν, κάπου μέσα στὸ Ἑλλαδοκαφριστάν!

Ἕνα ἐρώτημα ποὺ ἐτέθῃ, κάπου στὴν λήξιν τῆς συναντήσεως, κι ἐν ὅσῳ δὲν εἶχε ληφθεῖ καμμία ἀπόφασις γιὰ τὸν συνετισμὸ τῶν καφροπαίδων, τὸ ὁποῖον  καὶ υἱοθετῶ ἀπολύτως στὴν ζωή μου, εἶναι τὸ ἐξῇς:

«Μέσα σὲ μία οἰκογένεια ὑπάρχουν γονεῖς, παιδιά, παπποῦδες… Σαφῶς καὶ σὲ κάποιο πρόβλημα θὰ συζητήσουν ἀπὸ κοινοῦ ὅλοι!  Μὰ ἔνας θὰ πάρῃ τὴν ἀπόφασιν! Ἕνας! Αὐτὸς ποὺ θὰ φέρῃ κι ὅλην τὴν εὐθύνη!»

Ἴσως νὰ ἦταν καθοριστικόν…
Ἴσως κι ὄχι…
Οἱ γονεῖς κόπτονται γιὰ τὰ παιδιά τους, ἤ τοὐλάχιστον ἔτσι θὰ ἔπρεπε… Οἱ δάσκαλοι γιὰ τὰ κεκτημένα τους… Καὶ τὰ παιδιὰ τελικῶς μεγαλώνουν ἀπὸ καθαρὴν τύχη, βασιζόμενα σὲ κάποιο …θαῦμα!
Τί νά τόν κάνω λοιπόν ἐγώ τόν διευθυντή ἤ τόν γονέα ἤ τέλος πάντων αὐτόν πού ἀδυνατεῖ νά λάβῃ μίαν ἀπόφασιν, ὑπέρ τοῦ συνόλου, κι ὄχι κάποιου μικροσυμφέροντος, ὅταν κατέχῃ μία τόσο σοβαρή θέσιν καί δέν ἀξιοποιεῖ τίς δυνατότητές της γιά τό καλόν τοῦ συνόλου;
Τί νά τόν κάνω τόν διευθυντή πού δέν θέλει νά δυσαρεστήσῃ τά καφρόπαιδα καί τελικῶς παραβιάζει τόν νόμο;
Τί νά τόν κάνω αὐτόν τόν διευθυντή, πού ἐν ᾦ εἶναι ὑπεύθυνος γιά τριακόσια παιδιά, καταλήγει νά προασπίζεται τά συμφέροντα ἑνός καθηγητοῦ, τά ὁποῖα ὅμως τελικῶς δέν βάλλονται, ἐφ΄ ὅσον δέν ἀπολύεται; 
Τί νά τόν κάνω τόν διευθυντή πού ἀποσιωπᾶ, μέ τήν συμπεριφορά του, τήν βία καί τήν νοθεία, καταπατῶντας τά δικαιώματα τῆς πλειοψηφίας;
Τί νά τόν κάνω τόν γονέα πού εὑρέθῃ ἐκεῖ, γιά νά διασφαλίσῃ τά συμφέροντα τοῦ παιδιοῦ του καί κατέληξε νά συζητᾶ γιά τά συμφέροντα τοῦ καθηγητοῦ;
Τί νά τόν κάνω τόν διευθυντή, πού ἐπιτρέπει σέ παιδιά 12-15 ἐτῶν νά ἀναστατώνουν τήν ζωή ἐκατοντάδων οἰκογενειῶν, δίχως νά ἀναλογίζονται τό κόστος τῶν πράξεών τους;; Δίχως νά πληρώνουν;  Ποῦ εἶναι ἡ εὐθύνη τῶν γονέων αὐτῶν τῶν παιδιῶν; Ποιός τά χρηματοδότησε, πρό κειμένου νά ἀγοράσουν ὑλικά ἀξίας τοὐλάχιστον 150 εὐρῶ;
Τί πολίτες θά παραδώσῃ αὔριο στήν κοινωνία αὐτό τό σχολεῖο; Τέτοιους σάν αὐτούς πού καταλαμβάνουν τόν Παρθενώνα καί καμαρώνουν; Μὰ αὐτοὶ γεννήθηκαν γιὰ τὴν καταστροφή, ὄχι γιὰ τὴν ἀναγέννησιν! 
Τί νά τήν κάνω τήν πολιτεία πού ἀθωώνει τήν καταστροφή καί ἀδιαφορεῖ γιά τήν πεπαίδευσιν; Καί δέν εἶναι χρέος τοῦ σχολείου, τῆς πολιτείας καί τῶν γονέων νά διδάξουν στά παιδιά τους τό πότε, πῶς καί γιατί θά ἀντιδροῦν; 
Τί νά τήν κάνω τήν ἀντίδρασιν τοῦ παραλόγου, τήν στιγμή πού ἡ ἀντίδρασις κατά φύσιν ἔχει καταπατηθεῖ;
Τί νά τήν κάνω  γενικῶς μίαν τέτοιαν δημοκρατία; 
Τουρσί; Ἤ ἀνακυκλώσιμα ὑλικά;

Φιλονόη.  

Υ.Γ. Κι ἐκεῖνο τὸ «κᾶτσε κάτω ῥέ» δὲν χωνεύεται μὲ τίποτα!  Μὰ μὲ τίποτα! Ὁμαδικὴ ἡ πρόθεσις! Ἀλλὰ ἀτιμώρητος!!! Ἀλλὰ μέσα στὴν τόση καφρίλα… Κι αὐτὴ στὰ ψιλά….

φωτογραφία