του Θαλαμοφύλακα

Οταν ταϊζεις ζώα, δεν ασχολείσαι ιδιαίτερα με την ποιότητα της τροφής, σίγουρα όχι τόσο όσο ασχολείσαι με την ποιότητα της τροφής των ανθρώπων.  Τα γουρούνια δεν έχουν πρόβλημα με τις ημερομηνίες λήξης. Ειδικά τα πεινασμένα. 

Παρ’ όλα αυτά, οι καλοί μας “εμπλεκόμενοι κρατικοί φορείς”, δεν άφησαν ανεξέλεγκτη την αγορά.
Επι έναν ολόκληρο χρόνο, οι φωστήρες της Γενικής Γραμματείας Εμπορίου, “συζητούσαν δημιουργικά” με την αγορά και τους λοιπούς “εμπλεκόμενους φορείς” και κατέληξαν στους νέους “κανόνες” διακίνησης / εμπορίας προϊόντων και παροχής υπηρεσιών (ΔΙ.Ε.Π.Π.Υ.)
(http://www.opengov.gr/ypoian/?p=2843)

Οπως μας ενημερώνει το Ε.Β.Ε. Πειραιώς,
(http://www.pcci.gr/evep/articles/article.jsp?context=103&categoryid=8777&articleid=12374), η τιτάνια αυτή προσπάθεια των εμπλεκόμενων φορέων δεν πήγε χαμένη, αφού με τη νομοθεσία αυτή, “το ελληνικό κράτος εισέρχεται σε μια νέα περίοδο συνύπαρξης με την αγορά, καταργώντας το «αγορανομικού» τύπου μεταπολεμικό μοντέλο και εφαρμόζοντας ένα σύγχρονο, ενιαίο, σαφές και λειτουργικό πλαίσιο.” 

Παρά τον ενθουσιασμό με τον οποίο υποδέχθηκε τη νέα νομοθεσία το εμπορικό και βιομηχανικό επιμελητήριο Πειραιώς, μια ματιά στη νομοθεσία (http://www.taxheaven.gr/laws/circular/view/id/14796) είναι αρκετή για να διαλύσει κάθε ελπίδα στον ταλαίπωρο Ελληνα καταναλωτή (που ψωνίζει από τα ακριβότερα σούπερ μάρκετ της Ευρώπης, την ίδια ώρα που τα έσοδα του δέχονται ολομέτωπη επίθεση από όλους τους “εμπλεκόμενους κρατικούς φορείς”) ότι τα πράγματα θα γίνουν (γι αυτόν) καλύτερα.

Γράφει στο άρθρο 5 του κεφαλαίου 1:

Άρθρο 5: Διάθεση προϊόντων με περασμένη χρονολογία ελάχιστης διατηρησιμότητας

1.Επιτρέπεται η διάθεση τροφίμων περασμένης χρονολογίας ελάχιστης διατηρησιμότητας, πλην όσων προσδιορίζονται από την κείμενη νομοθεσία ως ευαλοίωτα, με τον όρο ότι αυτά θα πωλούνται σαφώς διαχωρισμένα από τα άλλα τρόφιμα και σε πινακίδα που θα αναρτάται σε αυτά, θα αναγράφεται, με κεφαλαία γράμματα, η φράση “ΤΡΟΦΙΜΑ ΠΕΡΑΣΜΕΝΗΣ ΔΙΑΤΗΡΗΣΙΜΟΤΗΤΑΣ.”

2.Εντούτοις, ο χρόνος αυτός διάθεσης των προϊόντων περασμένης διατηρησιμότητας δεν μπορεί να υπερβαίνει κατά περίπτωση.

i.Τη μία εβδομάδα στην περίπτωση προϊόντων των οποίων η ελάχιστη διατηρησιμότητα δηλώνεται με την αναγραφή ημέρας και μήνα.

ii. Τον ένα μήνα στην περίπτωση προϊόντων των οποίων η ελάχιστη διατηρησιμότητα δηλώνεται με την αναγραφή μήνα και έτους.

iii. Τους τρεις μήνες στην περίπτωση προϊόντων των οποίων η ελάχιστη διατηρησιμότητα δηλώνεται με την αναγραφή μόνο του έτους.

Την αποκλειστική ευθύνη, στις περιπτώσεις αυτές, για την καλή υγιεινή κατάσταση των προϊόντων φέρει ο πωλητής.
Προϊόντα περασμένης διατηρησιμότητας απαγορεύεται να διατίθενται σε χώρους ομαδικής εστίασης.

3.Απαγορεύεται η αντικατάσταση ή τροποποίηση της χρονολογίας ελάχιστης διατηρησιμότητας με οποιονδήποτε τρόπο και από οποιονδήποτε.

4.Τα ως άνω προϊόντα πωλούνται μόνο σε χαμηλότερη τιμή.

Επιτέλους, μετά από πολλά χρόνια αναμονής και ένα χρόνο δημόσιας διαβούλευσης, “το ελληνικό κράτος εισέρχεται σε μια νέα περίοδο συνύπαρξης με την αγορά, καταργώντας το «αγορανομικού» τύπου μεταπολεμικό μοντέλο και εφαρμόζοντας ένα σύγχρονο, ενιαίο, σαφές και λειτουργικό πλαίσιο.” 

και εσύ δε θα χρειάζεται πια να ψάχνεις στους κάδους για αποφάγια.

Θα μπορείς να αγοράζεις πάμφθηνα ληγμένο ζαμπόν, ληγμένο γάλα και μπαγιάτικο ψωμί, σε τιμές σχεδόν ίδιες με αυτές που πληρώνει ο Γερμανός το κανονικό.

Κι αν πάθεις τίποτα, μην ταραχτείς.

Με ένα μόνο ευρώ ανα λεπτό, μπορείς τώρα πια να πάρεις τηλέφωνο να κλείσεις ραντεβού με γιατρό και αν ακόμα ζεις, με μια επιπλέον δαπάνη πεντακοσίων ευρώ, μπορείς να κάνεις μήνυση σε αυτόν που σου πούλησε τα πολύ ληγμένα για ελαφρώς ληγμένα.

Είναι σίγουρο ότι μέσα σε πέντε χρόνια θα δικαιωθείς.

Γι αυτό να μην ακούω γκρίνιες.

Γουρούνι.

ΘΑΛΑΜΟΦΥΛΑΚΑΣ