Ὁ Νικολάκη Ἐφέντης.

 

φωτογραφία

Ἔχετε ἀκούσει κάπου γιά αὐτόν τόν Ἄνθρωπο;
Φαντάζομαι πὼς ὄχι, πλὴν ἐλαχίστων ἴσως.

Ὁ Νικολάκη ἐφέντης λοιπὸν, ἤ Νικόλαος Μπιζαντζιόγλου, ἦταν ἕνας Ἕλλην, μὲ τὸ Ἔψιλον ΚΕΦΑΛΑΙΟ, ποὺ οὐσιαστικῶς ἐὰν δὲν ἦταν αὐτός, τὰ Ἰωάννινα  καὶ τὸ Μπιζάνι ὁ στρατός μας δὲν θὰ τὰ ἔπαιρνε ΠΟΤΕ!!! φωτογραφία
Αὐτὸς ὁ ἄνθρωπος προερχόταν ἀπὸ τὴν Μικρὰ Ἀσία καὶ ἦταν ταγματάρχης τοῦ ὀθωμανικοῦ στρατοῦ,

«…ποὺ οὐσιαστικῶς βάδισε πρὸς τὸν φυσικό, κι ἐν πολλοῖς ἠθικό του θάνατο, πρὸ κειμένου νὰ παραδόσῃ τὰ Ἰωάννινα στοὺς Ἕλληνες. Τελείως τυχαῖα ἔπεσα ἐπάνω στὴν μορφή του, κατὰ τὴν διάρκεια τῆς ἔρευνάς μου καὶ φυσικὰ τὰ ἔχασα, μὲ τὸ μέγεθος τῆς ἀπάτης, ποὺ ἰδίως κατὰ τὶς τελευταῖες δεκαετίες ἔχει συσκωτίσει ἀκόμη καὶ τὶς πιὸ κρίσιμες στιγμὲς τῆς σύγχρονης ἱστορίας τοῦ τόπου μας…..
 Ἡ πτώση τοῦ Μπιζανίου καὶ ἡ ἅλωσι τῶν Ἰωαννίνων …τὰ κατορθώματα αὐτὰ ὀφείλονται στὴν αὐτοθυσία τοῦ Νικολάκη ἐφέντη, ὁ ὁποῖος μετὰ ἀπὸ παρέμβασιν τοῦ τότε μητροπολίτου Ἰωαννίνων Γερβασίου,παρέδοσε τὰ ἀναγκαῖα γιὰ τὴν ἐκπόρθησιν τοῦ Μπιζανίου σχεδιαγράμματα, στὸ ἐπιτελεῖον τοῦ Ἑλληνικοῦ στρατοῦ… 

Ὅπως θὰ μποροῦσε νὰ περιμένῃ κανεῖς, ἡ οἰκογένειά του στὴν Μικρὰ Ἀσία ἐξοντώθηκε, ἐν ᾦ ὁ ἴδιος ἀποκρούοντας κάθε ἰδέα προνομιακῆς μεταχειρίσεώς του μετὰ τὴν ἀπελευθέρωσιν τῶν Ἰωαννίνων, χάθηκε μέσα στὴν ἀνωνυμία γιὰ νὰ θανατωθῇ ἀργότερα ἀπὸ τὶς ὀθωμανικὲς ἀρχὲς στὴν Σμύρνη…..»

 (Δ. Μιχαλόπουλος, Ἐθνικὸς Διχασμός, ἡ ἄλλη διάστασις.) 

Ἐν ὁλίγοις, ἐὰν ὁ Νικολάκη ἐφέντης δὲν ἔδιδε τὶς ἀπαραίτητες πληροφορίες, οὐδέποτε θὰ μποροῦσε ὁ Μεταξᾶς νὰ σχεδιάσῃ τὰ κατάλληλα ἐπιτελικὰ σχέδια, πρὸ κειμένου νὰ πέσῃ τὸ Μπιζάνι.
Γιὰ ὅσους ἔχουν μελετήσει τὴν μάχη αὐτή, ποὺ ἦταν καθοριστικὴ γιὰ τὴν πορεία τοῦ Ἑλληνικοῦ στρατοῦ, θὰ γνωρίζουν πὼς τὰ πυροβολεῖα ἦταν ἔτσι τοποθετημένα, ποὺ μᾶλλον οἱ Ἕλληνες σφαγιάζονταν, δίχως νὰ μποροῦν νὰ ἀντιδράσουν στὸ ἐλάχιστον. Ὁ ἀκριβέστατος χάρτης τῶν πυροβολείων, καὶ ἰδίως τοῦ πυροβολείου τῆς «Σκύλλας», ποὺ δὲν ἦταν ὀρατό,  ἄλλαξε τὰ δεδομένα ὑπὲρ τῶν Ἑλλήνων.
Ὑπὸ ἄλλες συνθῆκες ἡ μάχη θὰ χανόταν καὶ οὐδέποτε θὰ μποροῦσαν νὰ καταλάβουν τὰ Ἰωάννινα.
Ἐὰν λοιπὸν δὲν εἶχαν στὰ χέρια τους τὰ σχέδια τοῦ Νικολάκη ἐφέντη, καθῶς ἐπίσης καὶ τὶς θέσεις φυλάξεως τῶν πυρομαχικῶν, θὰ θρηνούσαμε μόνον τοὺς πεσόντες.
Αὐτὰ τὰ σχέδια ὅμως τὰ σχεδίασε ὁ Νικολάκη ἐφέντης, ὄχι ὁ Μεταξᾶς. Σὲ αὐτὰ βασίστηκε ὁ Μεταξᾶς γιὰ νὰ ὁρίσῃ τὶς θέσεις τῶν μαχητῶν μας ποὺ ἔπρεπε νὰ λάβουν πρὸ κειμένου νὰ καταλάβουν τὸ ἀπόρθητον ὕψωμα. 

φωτογραφία

Κι ἐρχόμαστε τώρα στὸ γεγονὸς τῆς ἀγνοίας μας καὶ στὸν Ἰωάννη Μεταξᾶ. 
Ὁ Ἰωάννης Μεταξᾶς ἦταν ἕνας χαρισματικότατος στρατιωτικὸς ἐγκέφαλος, μὲ πλεῖστα ταλέντα καὶ ἰδέες, τέτοια ποὺ ἀκόμη καὶ στὴν Στρατιωτικὴ Σχολὴ τοῦ Βερολίνου νὰ ἀναγράψουν ἔκθαμβοι σὲ πινακίδα, ποὺ βλέπουμε ἀκόμη καὶ σήμερα,  οἱ καθηγητές του:
«οὐδὲν ἄλυτον γιὰ τὸν Ἰωάννη Μεταξᾶ».
Ὁ ἴδιος αὐτὸς ἐγκέφαλος ἦταν ὁ κύριος ἐμπνευστὴς τῶν μεταρρυθμίσεων ποὺ ἀξίωσαν οἱ ἐπαναστάτες λοχαγοί, μὲ ἐπὶ κεφαλῆς τὸν Ζορμᾶ, στὸ Γουδί.  Αὐτὲς οἱ μεταρρυθμίσεις ποὺ  ἐπρότεινε γιὰ πρώτην φορὰ στὸν Κωνσταντῖνο καὶ στὸν Δούσμανη, μετὰ τὸν πόλεμο τοῦ 1897, ἦταν αὐτὲς ποὺ ὥς ἐπὶ τὸ πλεῖστον ἐφήρμοσε ὁ Βενιζέλος καὶ παρέδοσε στὸν Κωνσταντῖνο ἕνα ἀξιόλογο στράτευμα πρὸ τῶν Βαλκανικῶν πολέμων καὶ τοῦ Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. 
Αὐτὸς ὁ Ἰωάννης Μεταξᾶς ἦταν ὁ ἄνθρωπος ποὺ ἐνεπνεύσθῃ τὴν κατάληψιν τῶν Δαρδαναλίων, ὑπὸ τῶν Ἑλληνικῶν Δυνάμεων, ἀλλὰ ποὺ δὲν τόλμησε ὁ Βενιζέλος νὰ ὑλοποιήσῃ.  
(Λίγα χρόνια ἀργότερα ἀκριβῶς αὐτὸ τὸ σχέδιον τοῦ Μεταξᾶ χρησιμοποίησαν οἱ σύμμαχοι κι ἐσφαγιάσθησαν στὴν Καλλίπολι. Τοὺς ἔλειπαν δύο σελίδες… Κι αὐτὲς οἱ …ἀπουσιάζουσες σελίδες, ἐπέφεραν τὴν σφαγή τους! Δὲν ἔκανε καλὰ τὴν μεταβίβασιν τῆς πληροφορίας ὁ Βενιζέλος βλέπετε!) 
Ὁ ἴδιος Μεταξᾶς κατάφερε καὶ προετοίμασε σὲ χρόνο ἀπίστευτα μικρό, τὸν ἐφοδιασμὸ τοῦ στρατοῦ μας, τὴν ἐκπαίδευσίν του καὶ τὶς ὑποδομὲς γιὰ τὸ μέγιστον ἔπος τῆς Ἀλβανίας. 
Ὁ ἴδιος πάλι ἔδημιούργησε ὑποδομὲς κράτους προνοίας στὴν χώρα μας, κι ἄς μὴν τοῦ τὸ ἀναγνωρίζουν. 
Ἀλλὰ ἦταν κι ὁ ἴδιος ἐγκέφαλος ποὺ ἠρνήθῃ νὰ λάβῃ μέρος στὴν Μικρασιατικὴ ἐκστρατεία ὥς γενικὸς ἐπιτελάρχης τοῦ Κωνσταντίνου, θεωρῶντας ἐκ τῶν προτέρων τὴν ὑπόθεσιν χαμένη. Κάτι ὅμως ποὺ δὲν συνέβαινε.

Ἐν ὁλίγοις.
Ὁ Ἰωάννης Μεταξᾶς ἦταν ὑπεύθυνος γιὰ πλεῖστα καλὰ ποὺ συνέβησαν εἶτε στὶς στρατιωτικὲς ἐπιχειρήσεις τῆς χώρας μας, εἶτε στὶς πολιτικὲς μεταρρυθμίσεις, εἶτε στὶς κοινωνικὲς παροχές. 
Ἀλλὰ οὐδέποτε ἦταν αὐτὸς ποὺ πρέπει νὰ τοῦ χαρίσουμε τὸ Μπιζάνι.
Ναί, συνετός, εὐφυής, ἄριστος ἀξιωματικός,  ἀλλὰ ἐὰν πίσω ἀπὸ τὰ γεγονότα δὲν ἦταν ὁ Νικολάκη ἐφέντης σήμερα τὰ Ἰωάννινα δὲν ξέρουμε πῶς ἀκριβῶς θὰ ἦταν. 

Ὅσο γιὰ τὸν Νικολάκη ἐφέντη;
Ἕνας πανηλίθιος δημοσιογραφίσκος τῆς ἐποχῆς, θεωρῶντας πὼς ἔκανε δημοσιογραφία, παρέδωσε τὸ ὄνομά του στοὺς Τούρκους. Πέθανε μὲ φρικτὰ βασανιστήρια στὴν Σμύρνη.

Γιατί θυμήθηκα σήμερα τόν Νικολάκη ἐφέντη;
Διότι σὰν σήμερα εἰσῆλθε ὁ Κωνσταντῖνος στὴν Θεσσαλονίκη, μετὰ ἀπὸ τὴν παράδοσιν τῆς πόλεως, ἐφ΄ ὅσον πρὸ μερικῶν μηνῶν ὅμως εἶχε καταπέσει ἡ ἄμυνα τοῦ Μπιζανίου καὶ εἶχαν ἡττηθεῖ στὰ Γιαννιτσὰ οἱ Τοῦρκοι.
Σὰν σήμερα, πρὸ ἐκατὸ ἐτῶν, μία πόλις ἀπελευθερωνόταν, μετὰ ἀπὸ αἰώνων σκλαβιᾶς, ἀλλὰ τὶς ἴδιες ἡμέρες ξεκινοῦσε τὸ δρᾶμα ἑνὸς ἀνθρώπου ποὺ οὐσιαστικῶς, ἀκόμη καὶ  γιὰ αὐτὴν τὴν ἀπελευθέρωσιν, ἦταν ὑπεύθυνος.

Φιλονόη.  

Υ.Γ. Τὸ ποιὸς ἦταν ὑπεύθυνος γιὰ τὴν ὀχύρωσιν τοῦ Μπιζανίου, ἄς μὴν τὸ ἀναφέρουμε σήμερα… Δὲν κάνει… Ἔχουμε κι ἕναν ἑορτασμὸ ἐμπρός μας….

Σημείωσις:

Τὰ ἀποσπάσματα  ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ Δημήτρη Μιχαλοπούλου δὲν εἶναι ὁλόκληρα, διότι φοβήθηκα πὼς θὰ σᾶς κούραζα. Ζητῶ συγγνώμη ἀπὸ τὸν Δημήτρη.
Σὲ κάθε περίπτωσιν, ἄς κρατήσουμε τὴν πληροφορία γιὰ αὐτὸν τὸν ἀφανὴ κι ἄγνωστο ἥρωα, ποὺ τόσο ἀδικήσαμε. 

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

3 thoughts on “Ὁ Νικολάκη Ἐφέντης.

  1. Πολὺ καλὰ ἔκαμες Φιλονόη περιγράφουσα τοὺς δύο αὐτοὺς σπουδαίους ἄνδρας. Εὖγε!!!
    Καὶ κάτι ἄλλο:Ὁ Ἰωάννης Μεταξᾶς ὴτο ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος παρέλαβε τὴν Θεσσαλονίκην ἀμέσως μετὰ τὴν παράδοσίν της ἀπὸ τὸν ὀθωμανὸν διοικητήν, Ἑλληνοαλβανόν Χασὰν Ταξίν Πασᾶν.

Leave a Reply to ΦιλονόηCancel reply