Ἄς τὸ γλεντήσουμε!!!

 

Πρὸ ἀρκετῶν μηνῶν ἀκούσαμε γιὰ πρώτη φορὰ τὸ τραγούδι τοῦ Νίκου Καλογεροπούλου, μὲ τὸν Βασίλη Παπακωνσταντίνου, «ὅταν γυρίσω θὰ τοὺς γαμήσω».
Ἕνα τραγούδι θρύλο, γιὰ τὸ ὁποῖον πολλοὶ ἀνησύχησαν καὶ τὸ ἔκοψαν ἀπὸ τὴν πλατεία τοῦ ἀλλοτινοῦ Συντάγματος, ὅπως ἐπίσης ἔκοψαν καὶ τὸν Βασίλη.
Ἐχθὲς τὸ βράδυ ὅμως ἔμαθα γιὰ μίαν συγκέντρωσιν στὴν Πάτρα, γιὰ κάποιους ἐξοργισμένους ποὺ ἠρνοῦντο νὰ ἀφήσουν τὶς πλατεῖες τῆς πόλεως καὶ γιὰ τὸν κόσμο ποὺ τραγουδοῦσε τὸ παραπάνω τραγούδι!
Σκέφθηκα λοιπὸν νὰ μᾶς τὸ θυμίσω.
Ἀξίζει…
Εἶναι ὗμνος! Καὶ εἶναι στὴν ὥρα του φτιαγμένο!

Εὐχαριστοῦμε τὸν Νίκο Καλογερόπουλο ποὺ τὸ δημιούργησε!
Θὰ ἔχῃ σίγουρα συγκινηθεῖ ἀπὸ τὰ νέα δρώμενα!

Φιλονόη.

Υ.Γ. Ἀνεξαρτήτως τῶν ἐξελίξεων τῆς Πάτρας, καθῶς καὶ τῶν ἐξελίξεων σὲ ὅλην τὴν χώρα, κάπου ἐδῶ μπαίνει μία ἄνω τελεία. Κάπου ἐδῶ πρέπει νὰ ἀρχίσουμε νὰ ἀναζητοῦμε τὴν ταὐτότητά μας, τὸν δρόμο μας, τὸν στόχο μας. Ἀνεξαρτήτως λοιπὸν τοῦ ἐὰν θὰ καπελωθῇ ἤ θὰ χειραγωγηθῇ ἡ ἀντίδρασις, τώρα ξέρουμε! ΞΕΡΟΥΜΕ!!!!

Οἱ στίχοι τοῦ τραγουδιοῦ:

 Ἄκου ῥὲ γιὲ τῆς καλογριᾶς,
ὁ φίλος σου εἶμαι ὁ Πανουργιᾶς
καὶ τὸ δεξί σου χέρι
κι ἐκεῖνος ποὺ καλλίτερα
ἀπ’ ὁλουνούς σὲ ξέρει.

Λένε πὼς παίζεις μὲ χανουμάκια,
μὲ Τουρκοπούλες καὶ καλογριές
καὶ σ’ ἀραδιάζουνε βρισιές.
Πῶς μπαινοβγαίνεις στοὺς μαχαλᾶδες,
μὲ ντερβησᾶδες στήνεις χορό
καὶ μὲ ρωτᾶν, καὶ τί νὰ πῶ;
Λένε πὼς ἔχεις ἀλισβερίσι,
μ’  Ἀλή πασσᾶδες κάνεις χωριό,
καὶ σὲ ῥωτάω τί νὰ τοὺς πῶ.

Πὲς τους ρὲ φίλε Πανουργιᾶ,
(ὠρὲ) ἔχω εἰς τὸν μποῦτσον μου βιολιά,
ἔχω καὶ τουμπερλέκια
κι ὅπως γουστάρω τὰ βαρῶ
καὶ σπάω τὰ ζεμπερέκια.
Ὅταν γυρίσω θὰ τοὺς γαμήσω
καὶ ἄν ἀργήσω δῶσ’ τους κι αὐτό,
εἶναι τ’ ἀρχίδια μου τὰ δυό.

Ὅπως στὰ λέγω, νὰ τοὺς τὰ γράψῃς,
ὅπως στὰ λέγω, νὰ τοὺς τὰ πῇς,
Καραϊσκάκης σεβνταλής,
Καραϊσκάκης μπεσαλής.

Καραϊσκάκης γειὰ χαρά,
γειὰ σου ῥὲ Γέρο τοῦ Μοριᾶ
καὶ γειὰ ποὺ σ’ ἀγαπᾶνε.

Γειὰ τους ποὺ δὲν λυγίζουνε
καὶ ποὺ δὲν προσκυνᾶνε.

Λένε γιὰ ‘μένα τὰ καρακώλια,
ἄκου τὶ λένε νὰ μὴ γαμή…..
μίλα κι ἐσύ ῥὲ Θοδωρῆ.

Ὅπως τὰ λέμε, νὰ τοὺς τὰ γράψῃς,
όπως τα λέμε να τους τα πεις,
Καραϊσκάκης, Θοδωρής.

Όπως τα λέμε να τους τα γράψεις,
ὅπως τὰ λέμε νὰ τοὺς τὰ πῇς,
Κολοκοτρώνης και Γιωργῆς,
Καραϊσκάκης, Θοδωρής.

Γεά σου ῥὲ Ἀνδροῦτσο, γειὰ χαρά,
γειὰ σας παιδιά μου ἀητόπουλα,
ποὺ  ‘χετε ἀητὸ πατέρα…

Κι ὅποιος δὲν μὲ κατάλαβε,
τότε ἂς μᾶς κάνῃ ἀέρα.

Ὅπως τὰ λέμε, νὰ τοὺς τὰ γράψῃς,
ὅπως τὰ λέμε, νὰ τοὺς τὰ πῇς,
Ἀνδροῦτσος, Γιώργης, Θοδωρῆς.

Ἔτσι μοῦ εἶπαν, νὰ σᾶς τὰ γράψω,
ἔτσι μοῦ εἶπαν λόγῳ τιμῆς,
Ἀνδροῦτσος, Γιώργης, Θοδωρῆς.

Ἔτσι μοῦ εἶπαν, νὰ σᾶς τὰ γράψω,
ἔτσι μοῦ εἶπαν λόγῳ τιμῆς,
μαζί τους εἴμαστε κι ἐμεῖς
μαζί σας εἴμαστε κι ἐμεῖς.

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply