Ο ΔΗΜΆΡατος συγκυβερνούσε τη Σπάρτη με τον Κλεομένη Α’ περί τα 493 πΧ.
Μεταξύ τους πολιτικές ίντριγκες οδήγησαν στην καθαίρεσή του από την συμβασιλεία και στην αντικατάστασή του από τον Λεωτυχίδα.
Το 491 “αυτομόλησε” στην Αυλή του Πέρση Βασιλιά Δαρείου Α.
Βοήθησε τον γιό του Ξέρξη να επικρατήσει ως διάδοχος έναντι των διεκδικητών του θρόνου αδερφών του και το 490 τον ακολούθησε στην εκστρατεία του κατά των Ελλήνων.
Ο ΔΗΜΆΡατος ήταν δίπλα στον Ξέρξη ως «βασικός του Στρατιωτικός Σύμβουλος» στις Θερμοπύλες απέναντι στις λιγοστές ηρωϊκές Δυνάμεις των αμυνομένων Ελλήνων. Τον ενημέρωσε δε για όλες τις Σπαρτιατικές Στρατιωτικές Τακτικές.
Συμβούλευσε επίσης τον Ξέρξη να καταλάβει τα Κύθηρα ως απαραίτητη Στρατηγική Κίνηση κι ευτυχώς ο Ξέρξης δεν τον άκουσε.
Ο Ξέρξης τον τίμησε για τις «πολύτιμες υπηρεσίες» του στην εκστρατεία κατά των Ελλήνων δίνοντάς του να κυβερνήσει τις περιοχές της Περγάμου, Τευθρανίας και Αλίσαρνα.
Οι «εθνοπροδότες» πάντα αμείβονταν από τους ανθέλληνες Αφέντες τους για το Ελληνικό Αίμα που «συνέβαλλαν φιλότιμα» να χυθεί άδικα και άφθονο.
Καμιά φορά όμως η Ειμαρμένη παίζει “περίεργα παιγνίδια” με τα “ονόματα”, την Ιστορία των “αιματηρών συνωστισμών της Γενιάς των Δαναών” και των Επιγόνων του Εφιάλτη….
Αν οι Έλληνες του 490 δεν είχαν εμμονή με την Πολεμική Εκπαίδευση και την επίμονη εφαρμογή της παράδοσης του Πολίτη – Οπλίτη, σήμερα θα μιλούσαμε για Περσική Ευρώπη….
Παρεμπιπτόντως και τότε κάποιοι επιχειρούσαν να αποστρατιωτικοποιήσουν τις Μη Περσικές επικράτειες….και μαζί τους “συμφωνούσαν” και κάποιοι “εγχώριοι συνεργάτες” τους….
“Μηδίζοντες” τους αποκαλούσαν τότε….
http://aegeanhawk.blogspot.gr/2012/11/blog-post_7284.html
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.
Ἐν πρώτοις ὁ ὅρος “Μηδίζων” ἰσχύει καὶ σήμερα. Δεύτερον διατὶ ΔΗΜΑΡατος καὶ ὄχι Δημάρατος; Τρίτον, ὁ κύριος αὐτὸς δὲν ηὐτομόλησεν εἰς τοὺς Πέρσας ἀλλὰ ἐκεῖ ἀνεζήτησε καταφύγιον μετὰ τὴν ἐξορίαν του κατόπιν δολοπλοκιῶν τὰς ὁποίας εἶχεν ἐξυφάνει ὁ Λεωνίδας. Μετεῖχε μὲν τοῦ πολεμικοῦ συμβουλίου τοῦ Ξέρξου ἀλλὰ ἦτο ἀρκούνυος φειδωλὸς εἰς τὸ νὰ πληροφορῆ αὐτὸν περὶ τῆς τακτικῆς τῶν Ἑλλήνων. Τέλος, ἦτο ὀ μόνος ὁ ὁποῖος εἶπε κατάμουτρα εἰς τὸν Ξέρξην ὅτι ὁ Λεωνίδας καὶ ὁ Δημάρατος δὲν ἦλθον εἰς τὰς Θερμοπῦλας διὰ νὰ δώσουν ἕνα ἁπλὸ παρὸν ἀλλὰ διὰ νὰ πολεμήσουν καὶ νὰ νικήσουν. Ἐτίμησε διὰ τῆς στάσεώς του αὐτῆς τὸν Λεωνίδαν παρὰ τὸ γεγονὸς ὅτι ἐκεῖνος ἦτο ἡ αἰτία τῆς ἐξορίας του. Γενικῶς δὲν ἦτο ὅπως παρουσιάζεται εἰς τὸ ἄρθρον.