Ἐπιστροφή εἰς τόν ἡρωϊσμό;

Πολὺ καλὴ ἡ πρόθεσις…
Τὸ θέμα εἶναι ὅμως κάπως …περίπλοκον!

Διότι:

  1. Δὲν ἀφορᾷ σὲ μὴ σκεπτομένους ὥς Ἕλληνες ἡ ἐπιστολή!
  2. Δὲν ἔχει τὴν ἱκανότητα νὰ τὴν ἀναγνώσῃ, διότι μελετᾶ τὸ τέταρτον μνημόνιον. Ἀπουσία χρόνου γάρ…
  3. Ἔχει ξεχάσει τὰ ἑλληνικά του… Ἀφήσετε δὲ ποὺ ἐδῶ καὶ μερικὰ χρόνια δὲν διδάσκονται, γιὰ χάριν …οἰκονομίας σκέψεως!!! Πῶς θά καταφέρῃ ὁ Ἀντωνάκης νά διαβάσῃ τά παρακάτω λοιπόν;

Μία θαυμασία ἐπιστολή, ποὺ ὅμως πιστεύω πὼς ἀπευθύνεται σὲ ὅλους τοὺς Ἕλληνες κι ὄχι στὸν …πρωθυπουργό.

Φιλονόη.

Ὁμιλῶντας ὁ Μέγας Κολοκοτρώνης εἰς τήν Πνύκα εἰς τάς 07/10/1838 εἰς τούς μαθητάς τῆς Γ. Γυμνασίου

 ΔΙΕΞΟΔΟΣ ΕΙΣ ΤΟ ΑΔΙΕΞΟΔΟΝ
   ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΕΙΣ ΤΟΝ ΗΡΩΙΣΜΟΝ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΟΠΡΕΠΕΙΑΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗΝ ΔΟΞΑΝ ΤΩΝ           ΠΡΟΠΑΤΟΡΩΝ ΜΑΣ   ΚΑΙ ΤΑΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΑΣ ΜΑΣ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ
 
    Ὁμιλόντας ὁ Μέγας  Κολοκοτρώνης μας εἰς τήν Πνύκα εἰς τάς 07/10/1838 εἰς τούς μαθητάς τῆς Γ. Γυμνασίου, προσκληθείς ἀπό τόν Γυμνασιάρχην Κον Γεννάδιον,  ἀρχίζοντας τήν ὁμιλίαν του εἶπεν:
   Παιδιά μου εἰς τόν τόπον τοῡτον, ὅπου ἐγώ πατῶ σήμερα, ἐπατοῦσαν καί ἐδημηγοροῦσαν τόν παλαιόν καιρόν ἄνδρες σοφοί, καί ἄνδρες μέ τούς ὁποίους δέν εἶμαι ἄξιος νά συγκριθῶ καί οὖτε νά φθάσω τά ἴχνη των. Ἐγώ ἐπιθυμοῦσα νά σᾶς δῶ, παιδιά μου, εἰς τήν μεγάλην δόξαν τῶν προπατόρων μας.
  Καί ἐάν  Μέγας μας Κολοκοτρώνης δέν ἡδύνατο νά συγκριθῆ καί οὖτε νά φθάση τά ἴχνη τῶν προπαρόρων του, ἀντιληπτόν εἶναι ὁτι οὖτε ἐμεῖς δυνάμεθα νά φθάσωμεν εἰς τά ἴχνη τοῦ Μέγα Κολοκοτρώνη. Καί τοῦτον εἶναι ἐπακόλουθον τῆς παρακμῆς, καθ΄ὁτι ὅλοι ὁμιλοῦν περί αὐτῆς,  εἰς τήν ὁποίαν μᾶς ὁδήγησαν καί ἐμεῖς τούς ἀκολουθήσαμεν, κάτι αὐτοαποκαλούμενοι προοδευτικοί.
Ἔκ δέ τῆς παρακμῆς, παρακμϊακά γεννόνται.
  Ὁ Ἑλληνικὸς Λαὸς, εἶναι ὁ λαὸς τοῦ ὁποίου ἡ συνεισφορὰ εἰς τὴν παγκόσμιον κοινότητα εἶναι μοναδική. Τοῦτο ὁμολογοῦν ὅλοι οἱ πνευματικοὶ ἄνθρωποι ὅλων τῶν Πανεπιστημίων. Μεταξὺ αὐτῶν καὶ δύο Γάλλοι καθηγηταὶ τῆς φιλοσοφίας ὁ κος Thierry Formet καὶ ὁ κος Martin Steffens οἱ ὁποῖοι δημοσιεύουν ἕνα κοινὸκείμενον εἰς τὴν Γαλλικήν ἐφημερίδα Figaro καὶ τονίζουν τὸ χρέος 2.500 ἐτῶν ποὺ ἔχει ἡ Εὐρώπη πρὸς τὴνἙλλάδα. Ὁ σημερινὸς πολιτισμὸς ἔχει οἰκοδομηθεῖ καὶ εἶναι ὑπαρκτὸς ἐπὶ τῶν θεμελίων αὐτοῦ τοῦ λαοῦ.
   Ὁ λαμπρός αὐτός πολιτισμός ἔγινεν τυχαία? ἤ μέ τήν θέσπισιν ἀξιῶν, ἀρχῶν, κανόνων, καί νόμων
 Γνωστόν εἶναι ὁτι κάθε λέξις τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης ἔχει περιεχόμενον καί ἀκρίβειαν. Ὁπως π.χ ἡ λέξις Πατρίς προερχόμενη ἐκ τοῦ Πατρός,  καί ἡ λέξις ἰθαγένεια ἡ ὁποία εἶναι σύνθετος ἀποτελουμένη ἀπό τόἰθύς+γένος, τό ρῆμα εἶναι ἰθύνω=καθιστῶ εὐθύ, δηλ ὁ ἀπ’ εὐθείας προερχόμενος ἀπό τό ἰδιον γένος, ἀπό πατέρα σέ πατέρα.
   Ὁ εἶς ἐκ τῶν τριῶν μεγίστων φιλοσόφων  Σωκράτης καί μέγας Πατριώτης ἔλεγεν:
 Μητρός  τε  καί  πατρός  καί τῶν ἄλλων προγόνων ἁπάντων   τιμιώτερον ἔστιν   ἡ   πατρίς καί   σεμνότερον   καί ἁγιώτερον καί ἐν  μείζονι μοίρα καί παρά θεοῖς καί παρ’ ἀνθρώποις  τοῖς ΝΟΥΝ ΕΧΟΥΣΙ      
 ΝΟΗΣΙΣ εἶναι μία σύνθετος ἐγκεφαλική δραστηριότης, ἀποκλειστική τοῦ ἀνθρώπου, ἐπιτελεῖται δέ διά μέσου τῶν ἀνωτέρω πνευματικῶν ἐπεξεργασιῶν ὡς καί μέ τήν ἐπικουρίαν καί ἄλλων ψυχικῶν λειτουργιῶνὡς τῆς μνήμης τῆς εὐφυῒας, τῆς προσοχῆς, τῆς συνειδήσεως, τῆς  συναισθηματικότητος, διά τήν δημιουργίαν μιᾶς ὁρθολογιστικῆς ἐννοίας.                             MANUALE DI PSICHIATRIA
                                                                                                                                                                                                          UNIVERSITA DI BOLOGNA
Ὁ ἔτερος ἔκ τῶν τριῶν μεγίστων  Πλάτων εἰς τήν πολιτείαν του γράφει:
  Φημί γάρ τό μέν Ἑλληνικόν γένος αὐτό αὑτῶ οἰκεῖον εἶναι καί συγγενές, τῶ δέ βαρβαρικῶ  ὀθνεῖον καίἀλλότριον…
  Φαίνεται μοι, ὥσπερ καί ὁνομάζεται δύο ταῦτα ὁνόματα πόλεμος τε καί στάσις, οὔτω καί εἶναι δύο, ὄνταἐπί δυοῖν τίνοιν  διαφοραῖν…..
  Ἕλληνας μέν ἄρα βαρβάροις καί βαρβάρους Ἕλλησι πολεμεῖν μαχομένους τέ φήσομεν καί πολεμίοις φύσει εἶναι, καί πόλεμον τήν ἔχθραν ταύτην κλητέον.
 Ἕλληνας δέ Ἕλλησιν, ὅταν τί τοιοῦτον δρῶσιν, φύσει μέν φίλους εἶναι, νοσεῖν δ΄ἐν τῶ τοιούτω τήν Ἑλλάδα καί στασιάζειν, καί στάσιν τήν τοιαύτην ἔχθραν κλητέον.           
Φημί=λέγω, ὁμιλῶ   γάρ=διότι  ὥσπερ=ὡς, καθώς, ἀκριβῶς ὅπως
 
  Ὁ δέ  Ἰσοκράτης πρός τιμήν τῆς 100στής Ὁλυμπιάδος γράφει τόν πανηγυρικόν του καί λέγει:
 ΤΑΥΤΗΝ ΓΑΡ ΟΙΚΟΥΜΕΝ,    ΟΥΧ ΕΤΕΡΟΥΣ ΕΚΒΑΛΟΝΤΕΣ, ΟΥΔ’ ΕΡΗΜΗΝ ΚΑΤΑΛΑΒΟΝΤΕΣ,
 ΟΥΔ’ ΕΚ ΠΟΛΛΩΝ ΕΘΝΩΝ ΜΙΓΑΔΕΣ ΣΥΛΛΕΓΕΝΤΕΣ, ΑΛΛ’ ΟΥΤΩ ΚΑΛΩΣ ΚΑΙ ΓΝΗΣΙΩΣ ΓΕΓΟΝΑΜΕΝ,
ΩΣΤ’ ΕΞ ΗΣΠΕΡ ΕΦΥΜΕΝ ΤΑΥΤΗΝ ΕΧΟΝΤΕΣ ΑΠΑΝΤΑ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟΝ ΔΙΑΤΕΛΟΥΜΕΝ,
 ΑΥΤΟΧΘΟΝΕΣ ΟΝΤΕΣ                                                                                                
 ΕΦΥΜΕΝ ἐκ τοῦ φύω=φυτρώνω,γεννῶ)
γεγόναμεν=παρακείμενος τοῦ Εἰμί=εἶμαι=ὑπάρχω       Εἰμί, ἦν,  ἔσομαι,  ἐγενόμην,  γέγονα,  ἐγεγόνειν
ἧσπερ=ἀναφορική ἀντωνυμία(γενική τῆς ἥπερ) –ὅσπερ-ἥπερ-ὅπερ= ὁ ὁποῖος ἀκριβῶς, ἡ ὁποία, τό ὁποῖον.
Μία ἄλλη φράσις τοῦ Ἰσοκράτους παρερμηνευμένη, εἴτε ἀπό ἀμάθεια εἴτε ἀπό σκοπιμότητα, ἀπό μερικούς αὐτοανακηρυχθέντας προοδευτικούς, εἶναι καί ἡ κατωτέρω:
  Τοσοῦτον δ’ ἀπολέλοιπεν ἡ πόλις ἡμῶν περὶ τὸ φρονεῖν καὶ λέγειν τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους, ὥσθ’ οἱταύτης μαθηταὶ τῶν ἄλλων διδάσκαλοι γεγόνασι, καὶ τὸ τῶν Ἑλλήνων ὄνομα πεποίηκε μηκέτι τοῦ γένουςἀλλὰ τῆς διανοίας δοκεῖν εἶναι, καὶ μᾶλλον Ἕλληνας καλεῖσθαι τοὺς τῆς παιδεύσεως τῆς ἡμετέρας ἢ τοὺς τῆς κοινῆς φύσεως μετέχοντας.  
Καί τήν παρερμηνεύουν λέγοντας ὁτι Ἰσοκράτης εἶπεν ὁτι Ἕλληνες εἶναι, ὅσοι μετέχουν τῆς Ἕλληνικῆς Παιδείας. Μά εἶναι δυνατόν ὁ ΕΛΛΗΝΟΚΕΝΤΡΙΚΟΣ ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ νά λέγη τέτεια ἀνοησίαν. Ἀπλῶς εἶπεν: <ὅσοι γνωρίζουν Ἑλληνικά γράμματα, νομίζουν ὁτι εἶναι  καί αὐτοαποκαλοῦνται Ἕλληνες>
πεποίηκε=παρακείμενος, β! πρόσωπον τοῦ ποιέω-ῶ=κάνω, φτιάχνω, παράγω,ἐπινοῶ, ἐφευρίσκω  
δοκεῖν=ἀπαρέμφατον τοῦ δοκέω-ῶ=νομίζω, ὑποθέτω, φαίνομαι
καλεῖσθαι=ἀπαρέμφατον τοῦ καλοῦμαι
 
   Ὁ δέ μεγαλοπρεπής Περικλῆς νομοθετεῖ και λέγει:
 Καὶ τρίτῳ μετὰ τοῦτον ἐπὶ Ἀντιδότου διὰ τὸ πλῆθος τῶν πολιτῶν Περικλέους εἰπόντος ἔγνωσαν μὴμετέχειν τῆς πόλεως, ὃς ἂν μὴ ἐξ μφον στον ᾖ γεγονώς.
 Μηδένα μετέχειν τς πόλεως ν μή μφω γονέας στούς πιδείξεται (Αἰσχίνης κ.Τιμάρχου 39)
  Ὁ Περικλῆς ἐθέσπισεν νόμον πού ὅριζεν ὁτι διά νά ἀποκτήσης τό δικαίωμα Ἀθηναίου πολίτη θά πρέπη καί οἱ δύο γονεῖς νά εἶναι Ἀθηναῖοι πολῖται, ἀντικαθιστώντας τόν προηγούμενον πού ὅριζεν ὁτι διά νά εἶσαιἈθηναῖος πολίτης ἀρκεῖ ὁ εἷς ἐκ τῶν δύο γονέων νά εἶναι Ἀθηναῖος πολίτης καί ὁ ἄλλος βέβαια Ἕλλην πολίτης. Ὁ Περικλῆς εἶχεν νυμφευθεῖ τήν Ἀσπασία ἡ ὁποία ἦτο Ἑλληνίς ἐκ Μιλήτου. Ἀπέκτησεν  παιδιά τάὁποία δέν ἀνεγνώρισεν ὡς Ἀθηναίους πολίτας, παραμένοντας πιστός εἰς τον νόμον πού ἐθέσπισεν.
 Ἐάν καποιος παρακατιανός (ἕλλην) ἀποκτοῦσεν παιδιά μέ μία βάρβαρη, τά παιδιά τά ἀποκαλούσαν μιξοβάρβαρα καί δέν τά ἀνεγνώριζον γιά Ἕλληνα
 
 Εἶναι Χειμώνας τοῦ 480 π.Χ., μετά τήν ναυμαχίαν τῆς Σαλαμῖνος, καί λίγο πρίν τήν μάχην τῶν Πλαταιῶν   ὁ  Μαρδόνιος, στρατηγός τῶν Περσῶν, ἐπιχειρεῖ  διά τοῦ χρυσοῦ νά ἐξαγοράση τούς Ἀθηναίους. ΑἱἈθῆναι ἔχουν μετατραπεῖ εἰς  σωρόν καμμένων  ἐρειπείων καί  ἡ Ἀττική Γῆ  ἔχει γίνει  στάχτη:  ὡς καί τά δένδρα κομμένα καί καμμένα  ἀπό τίς ὀρδές τῶν βαρβάρων.  Οἱ Λακεδαιμόνιοι, φοβούμενοι μήπως οἱ Ἀθηναῖοι μηδίσουν, στέλνουν πρεσβεία στήν Ἀθήνα.
 Ἰδού ἡ μνημειώδης ἀπάντηση τῶν Ἀθηναίων:
 Τό μέν δεῖσαι Λακεδαιμονίους…  οὔτε χρυσός γής ἐστι οὐδαμόθι τοσούτος  οὔτε χώρη κάλλεει καί ἀρετή μέγα ὑπερφέρουσα  τά ἠμεῖς δεξάμενοι  ἐθέλοιμεν ἄν μηδίσαντες  καταδουλῶσαι τήν Ἑλλάδα. …  ατις δέ τό λληνικόν  όν μαιμον τέ καί μόγλωσσον,  καί Θεν δρύματα κοινά καί θυσίαι  θεα τέμότροπα,  τῶν προδότας γενέσθαι Ἀθηναίους οὐκ ἄν εὖ ἔχοι. …ἔστ’ ἄν καί εἰς περιή Ἀθηναίων  μηδαμάὁμολογήσοντας ἡμέας Ξέρξη…
 Τό ὅτι οἱ  Λακεδαιμόνιοι ἐφοβήθησαν μήπως ἔλθομεν εἰς συμφωνίαν μέ τόν βάρβαρον εἶναι  ἀπολύτωςἀνθρώπινον. Ὅμως εἶναι ἀναμφιβόλως  ἐπαίσχυντον, πού φαίνεστε νά φοβάστε σχετικά  μέ τό φρόνημα τῶν Ἀθηναίων ἐνῶ αὐτό τό γνωρίζετε ἄριστα, ὅτι δηλαδή πουθενά εἰς τήν Γῆ δέν ὑπάρχει τόσον χρυσάφι  οὔτε χώρα, πού νά ὑπερέχει ἐξαιρετικά ὡς πρός τήν ὀμορφιά καί τήν ἀρετή, τά ὁποία δεχόμενοι θά θέλαμε  νά ταχθοῦμε μέ τό μέρος τῶν Μήδων καί νά ὑποδουλώσουμε ἐντελῶς τήν Ἑλλάδα. Διότι εἶναι πολλά καί σημαντικά  αὐτά πού μᾶς ἐμποδίζουν νά πράξωμε τοῦτα, ἀκόμη κι ἄν τό ἐπιθυμούσαμε, καί πρῶτα καί μέγιστα εἶναι τά ἀγάλματα καί τά οἰκήματα τῶν θεῶν, πού εἶναι πυρπολημένα καί θαμμένα εἰς τό χῶμα, διά τά ὁποία εἶναι ἀνάγκη νά ἐπιβάλωμε τήν μεγίστην τιμωρίαν παρά νά συμμαχήσωμε μέ αὐτόν πού διέπραξεν αὐτά, καί  ἐπιπλέον ἡ Ἑλληνικότητα, πού εἶναι τό ὄμαιμον, τό ὁμόγλωσσον, τά κοινά  ἱδρύματα τά ἀφιερωμένα εἰς τούς θεούς καί οἱ θυσίες, καθώς καί τά ὁμοειδῆ  ἤθη, πού δέν θά  ἦτο ποτέ ἀνδρεῖον νά τά προδώσουν οἱ Ἀθηναῖοι. Νά γνωρίζετε λοιπόν καλά, ἄν ἔτυχε στό παρελθόν νά μήν τό γνωρίζετε, ὅτι, ἕως ὅτου σώζεται ἔστω καί ἕνας Ἀθηναῖος, μέ κανέναν τρόπο δέν πρόκειται νά συνομολογήσωμεν μέ τόν Ξέρξη.. 
 
 Αἰέν ἀριστεύειν καί ὑπείροχον ἔμμενε ἄλλων μηδέ γένος πατέρων αἰσχυνέμεν.
Πάντοτε νά ἀριστεύης καί νά ὑπερέχης τῶν ἄλλων, διά νά μήν ντροπιάσης τό γένος τῶν πατέρων σου.
Αὐτά ἦσαν τά λόγια-παρακαταθήκη τοῦ Βασιλέως Πηλέως τῆς Φθίας πρός τόν υἱόν του Ἀχιλλέα, τίμησεν τά λόγια τοῦ πατρός του καί παρέμεινεν ἀθάνατος.
   Ἐάν κάποιος ξεπεσμένος <ἕλλην> πήγαινεν μέ κάποιαν βάρβαρη καί ἔκανεν παιδί, αὐτό δέν τόἀνεγνώριζον διά Ἕλληνα καί τόν ὁνόμαζαν μιξοβάρβαρον
   Κατ΄αὐτόν τόν τρόπον ἐσκέπτοντο καί ἔπρατταν οἱ σοφοί πρόγονοι μας, καἰ οὖτω ἔφτιαξαν τόν ἕναν, τόν μοναδικόν, καί τόν λαμπρότερον  πολιτισμόν ἐπί τῆς Γῆς.
  Συμφώνως δέ μέ τήν ἐτυμηγορίαν τῆς λέξεως ἰθαγένεια, ἀλλά μέ τήν σοφίαν καί τήν μεγαλοπρέπειαν τῶν προγόνων μας, διά νά εἶναι κάποιος Ἕλλην πρέπει νά εἶναι κάτοχος τοῦ ὁμόαιμου. Ἐφαρμογή τῶν σοφοῦνόμου τοῦ Περικλέους.  Λογικόν δέ καί αὐτονόητον εἶναι  ὅταν κάποιος ξένος γεννᾶται ἐδῶ, εἰς αὐτόν τόν εὐλογημενον τόπον οὖτε ὑπηκοότητα καί βεβαίως οὖτε Ἕλληνικήν Ἰθαγένεια νά ἀποκτᾶ, καί νά ἐπιστρέψη εἰς τήν πατρίδα του.
  Οἱ πρόγονοι μας διά νά μᾶς παραδώσουν Ἐλεύθερον αὐτόν τόν εὐλογημένον τόπον, ἐπότιζαν τό δένδρον τῆς Ἐλευθερίας μέ σοφίαν, φιλοπατρίαν, ἡρωϊσμόν, ἀνδρείαν, μεγαλοπρέπειαν, καί αἶμα.
Καθαράν μᾶς τήν παρέδωσαν καθαράν ὁφείλομεν νά τήν παραδόσωμεν εἰς τάς ἐπερχόμενας γενεάς. 

                                   Παραλῆπται τῆς ἐπιστολῆς εἶναι: τήν 19/11/2012 ὁ Ἀξιότιμος ὑπουργός τῶν ἐσωτερικῶν Κος Ἀθανασίου Χαράλαμπος, καί τήν 20/11/2012 ὀ Ἀξιότιμος Π[ρωθυπουργός τῆς Ἑλλάδος Κος Σαμαράς Ἀντώνιος.

Ἑλληνογράφος

Leave a Reply