Τὸ βιβλίο τῆς ζωῆς.

Πόσο άδικα μικρή η Ζωή όταν ρουφάς αδιάκοπα κάθε Στιγμή Της…
Πόσο ανυπόφορα ατέλειωτη η Ζωή όταν αφήνεις να περνά αδιάφορα μπροστά σου κάθε Ευκαιρία…
Ζεις… μα σπάνια Βιώνεις…
Βίος βασισμένος στο Βιός και όχι στο Πώς
Καθημερινή μουντάδα βουτηγμένη στην ίδια ρουτίνα…
Πρωί… μεσημέρι… βράδυ…
Σπίτι… δουλειά… σπίτι…

Και άξαφνα κοιτάς πλάι σου…
Και βλέπεις το Κανένας να στέκεται στο άδειο, ακριβοδιακοσμημένο δωμάτιο…
Να φυσά Παγωνιά στην αναγάπητη, μισοπεθαμένη καρδιά…
Να ακούς την Σιωπή να βαράει τις Πόρτες …
αντί Λόγια Αγάπης να χρωματίζουν τον άνεμο…
Να στέκει άδειο το χέρι…
γιατί δεν έμαθε να μοιράζεται το κράτημα

Σφαλερός αγώνας… Πύρρεια Νίκη…
Να είναι γεμάτο το βιβλιάριο των καταθέσεών σου…
Μα άδειο το Βιβλίο της Ζωής…
Και όλα αυτά γιατί;
Γιατί έμαθες να βάζεις πάνω απ’ όλους το πρόσωπο που βλέπεις στον καθρέφτη…
και όχι το πρόσωπο που σε κοιτά στα μάτια…
Ο καθρέφτης σε θωρεί εγωιστικά… μα ο απέναντι με λατρεία…

Πόσο ανόητη επιλογή αλήθεια… ο καθρέφτης ή το βλέμμα εκείνο που λιώνει από πόθο;
Όταν εσύ φύγεις μπροστά από αυτόν που σε αντικρύζει, η επιλογή σκιά που θα σε ακολουθεί αιώνια…
Καθρέφτες θα βρεις πολλούς… μα το είδωλο δεν θα σου αρέσει πάντα.
Γιατί αν πατήσεις στο χώμα το ουράνιο βλέμμα που λιώνει στην ανάσα σου…
δεν θα μπορέσεις να ξαναντικρύσεις το δικό σου στον καθρέφτη…
Μέχρι το Βιβλίο των Στιγμών σου γράψει…

… ΤΕΛΟΣ …

© 2012 Νικόλαος Σ. Παναγοδημητρόπουλος

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply