Ὅλοι μας! Μὰ ὅλοι μας!!!

Ἤμουν λοιπὸν μὲ ἕναν ἀνεψιό μου, μόλις 18 ἐτῶν, ἐχθές, καὶ συζητούσαμε γιὰ τὶς κινήσεις ποὺ θέλει, ἤ ποὺ πρέπει νὰ κάνῃ, πρὸ κειμένου νὰ μπορέσῃ νὰ εἰσέλθῃ σὲ κάποια σχολή, ποὺ στοχεύει, διότι τὸ καλοκαίρι ποὺ μᾶς πέρασε ἀπέτυχε παταγωδῶς στὶς Πανελλαδικὲς ἐξετάσεις. 
Μεταξὺ τῶν πολλῶν ποὺ μοῦ περιέγραψε, ἦταν καὶ ἡ ξεκάθαρη εἰρωνία τῶν καθηγητῶν τοῦ ἐξεταστικοῦ κέντρου, ὅταν τοὺς ἐδήλωσε πὼς διάβασε μὲν πάρα πολύ, ἀλλὰ μόνον τὰ ὅσα τὰ σχολικά του βιβλία ἐμπεριεῖχαν. Δὲν πῆγε σὲ φροντιστήριο, δὲν ζήτησε καὶ δὲν ἔλαβε βοήθεια ἀπὸ κάπου καὶ πῆγε διαβασμένος μέν, πρόβατον ἐπὶ σφαγὴν δέ!

«Μὲ κορόιδευαν», εἶπε. «Γελοῦσαν κρατῶντας τὶς κοιλιές τους!!! Γιατί; Γιατί πρέπει νά πάω στό φροντιστήριο; Καί γιατί νά πληρώσω, ἐφ΄ ὅσον δέν ἔχω; Κι ἐάν εἶναι νά μέ ἐξετάσουν σέ κάτι, γιατί δέν μοῦ δίδουν τήν ὕλη, στήν ὁποίαν θά μέ ἐξετάσουν, παρά μόνον μέ ὁδηγοῦν στό νά χάσω μία χρονιά; Γιά νά μέ κάνουν νά αἰσθάνομαι ἠλίθιος ἤ γιά νά τούς πληρώσω; Γιατί τό λένε σχολεῖο κι ὄχι διαμεσολαβητή γιά τά φροντιστήρια; Μέ ποιά κριτήρια διαλέγουν θέματα αὐτοί πού βάζουν τά θέματα; Μέ τό κριτήριον τῆς διδακτέας ὕλης ἤ μέ τό κριτήριο τῶν χρημάτων πού πῆραν κάνοντας ἰδιαίτερα;»

Ἔλεγε γιὰ ὥρα τὰ παιδάκι.. Δὲν μιλοῦσα. Τὸν ἄκουγα σκεπτική…
Τί νά τοῦ ἐξηγήσω τώρα καί τί νά καταλάβῃ; Καί γιατί χιλιάδες παιδιά κάθε χρόνο νά ὁδηγοῦνται στήν ἀπελπισία, ἤ στήν ἄνευ ἀντικρύσματος χαρά, γιά κάτι πού τελικῶς οὐδείς γνωρίζει τό ἐάν ἀξίζῃ;
Κι ἐάν κάποιο παιδί ἀξίζῃ, ἀλλά δέν ἔχει χρήματα, γιατί νά μήν ἐξετάζεται στά ὅσα τό βιβλίο ὑποτίθεται πώς διδάσκει; Γιατί πρέπει νά …ντοπάρουμε τά παιδιά μας, πρό κειμένου νά εἰσαχθοῦν σέ κάποιο ἀνώτατον ἐκπαιδευτικό ἴδρυμα; Γιά νά μήν κουραστοῦν ἀπό τό Παιδαγωγικό Ἰνστιτοῦτο νά ἀλλάξουν τήν ὕλη ἤ γιά νά ἐξακολουθήσουν νά ὑπάρχουν …ντόπες, πού λέγονται φροντιστήρια; 

Ἄς τὸ πιάσουμε ὅμως ἀπὸ τὴν ἀρχή. 
Τί στά κομμάτια ποιότητα ἔχει αὐτή ἡ παιδεία, γιά τήν ὁποίαν τόσο πολύ κοπτόμεθα πρό κειμένου νά παραμείνῃ ζωντανή; Γιατί σπρώχνουμε ἀπό ἐδῶ, στηρίζουμε ἀπό ἐκεῖ, ὑποστυλώνουμε παρά πέρα, πρό κειμένου νά ἐξακολουθήσῃ νά ὑφίσταται;
Ἔτσι κι ἀλλοιῶς εἶναι μὲ τέτοιον τρόπο δομημένη, ποὺ μόνον ὑπηκόους παράγει. Γιατί νά τήν κρατήσουμε καί νά μήν τήν βοηθήσουμε νά πάῃ πρώτη πρώτη στόν …Καιάδα της; (Τὸν ὀρθὸ Καιάδα… Νὰ μὴν παρεξηγούμεθα!)

Ἀφῆστε δὲ ποὺ ἐὰν δὲν ὑπάρξῃ σπρώξιμο, βοήθεια, ντοπάρισμα, κανένα παιδὶ δὲν θὰ εἰσέλθῃ σὲ κάποια σχολή. Καὶ καλά, οἱ ἔχοντες πληρώνουν. Οἱ μή ἔχοντες; Τί θά κάνουν; Ἀκόμη κι ἐάν ἔχουν ταλέντο καί ἦθος θά κυττοῦν ἀπ’ ἔξω τίς σχολές; Γιατί; Ἀξίζει τόν κόπο; Καί ποιόν κόπο;  

Ἀπὸ τὴν ἄλλην… Ἄς ἐξετάσουμε τοὺς κοινωνικούς μας ἰστούς, συνολικῶς. 

Ποιά ἀξιοκρατία ὑπάρχει σήμερα πού γιά χάρι της ἀξίζει νά θυσιαστοῦμε καί τελικῶς νά σώσουμε τήν κοινωνία μας; Ἤ μήπως πιστεύουμε πώς τά σαπρόφυτα θά μεταμορφωθοῦν σέ χρήσιμα καί σημαντικά μέλη της; Εἴδατε ἐσεῖς κάποιον καταχραστή νά πάψῃ νά εἶναι καταχραστής σέ ὅλην τήν ζωή του; Εἴδατε κάποιον συνειδητό δολοφόνο νά πάψῃ νά δολοφονῇ; Ἤ μήπως εἴδατε κάποιον ἠλίθιο νά ξημερώνῃ φωστήρας; Ἐγὼ δὲν εἶδα… Κι ἐφ’ ὅσον δὲν εἶδα, γνωρίζω πὼς δὲν θὰ δῶ.

Ἐὰν λοιπὸν δὲν ἔχω μέσον, δῆλα δὴ ὤθησι, δῆλα δὴ ντόπα, θεσούλα δὲν βλέπω. Δουλίτσα δὲν βρίσκω. Ἰδίως στὶς ἡμέρες μας. Κι ὅσοι ξέμειναν σὲ κάτι παραπαίουσες ἐπιχειρήσεις, κι αὐτοὶ συντόμως θὰ ἀντιληφθοῦν τὸ πόσο ὠραῖα ἔχουν στρώσει κάποιοι γιὰ ἐμάς, πρὶν ἀπὸ ἐμάς. Ποιό κοινωνικό σύστημα λοιπόν νά ὑπερασπιστῶ; Τῆς ἀλητείας; Γιατί; Γιά νά ἐξακολουθοῦν μέσα στούς τυφλούς νά βασιλεύουν οἱ μονόφθαλμοι;

Δικαιοσύνη!!! Χὰ χὰ χά…
Τυφλή!!! Θεόστραβη! Ἄφῆστε τά…
Γιά ποιάν δικαιοσύνη συζητᾶμε; Ποῦ τήν εἴδαμε; Αὐτήν πού ἀποφασίζει πώς οἱ ἀνεμογεννήτριες μποροῦν νά στήνονται στά καμένα; Ἤ μήπως αὐτήν πού φυλακίζει τόν ἀμυνόμενο, διότι δέν ἔπρεπε νά ἀμυνθῇ; Μήπως αὐτήν πού σιώπησε τόσα χρόνια γιά τίς κοινωνικές ἀδικίες καί τώρα, πού θίγεται οἰκονομικῶς, τσακίζεται νά κάνῃ ἀντίστασιν; Ἤ μήπως αὐτήν τῆς ὁποίας οἱ εἰσαγγελεῖς ἀντιδροῦν κατά τό δοκοῦν κι ὄχι κατά τόν νόμιμον καί συνταγματικόν; Γιατί λοιπόν νά παλέψω γιά μίαν ἀνύπαρκτον δικαιοσύνη; Δέν εἶναι ὀρθότερον νά τήν στείλω κι αὐτήν, πίσω ἀπό τήν παιδεία, στόν Καιάδα;

Μήπως κι αὐτή δέν εἶναι δικαιοσύνη τῆς ντόπας; Τοῦ …συμπληρωματικοῦ; Μήπως δέν τρέφεται ἀπό τούς ἐγκληματίες; Μήπως δέν ἀνδρώνεται ἀπό αὐτούς; 
Πόσοι ἔμποροι ναρκωτικῶν εἶναι στήν φυλακή; Πόσοι Μπόμπολες καί Λάτσηδες; Πόσοι δημοσιογράφοι; Πόσοι πολιτικοί; Πόσοι ΛΑΘΡΟεγκληματίες;
Ναί, θὰ μοῦ πεῖτε πὼς δὲν φταῖνε οἱ δικαστὲς ἀλλὰ οἱ νόμοι…
Χμμμ….
Ἐὰν,

1. δὲν ἔτρωγαν τὸ κάτι τίς τους καὶ οἱ δικαστές, 
2. δὲν ἀμείβονταν μὲ τρόπους ἀναλόγους τῶν βο(υ)λευτῶν καὶ οἱ δικαστές καὶ 
3. δὲν ἐρμήνευαν τοὺς νόμους, κατὰ τὴν προσωπική τους κρίσιν καὶ οἱ δικαστές, 

θὰ μᾶς ἐξηγοῦσαν καταλλήλως τὸ ἐὰν θὰ ἀντιδροῦσαν καὶ πότε. Ἀλλὰ βλέπετε… Στὴν ντόπα ἔπεσαν κι αὐτοί… Γιατί νά διαμαρτυρηθοῦν; Μία χαρὰ ἔτρωγαν… (Ἀπὸ ἐδῶ καὶ πέρα δὲν παίρνω ὅρκο γιὰ τὸ τὶ θὰ τρῶνε καὶ πῶς… Πάντως τὴν βλέπω τὴν δικαιοσύνη νὰ καταρρέῃ ἀπὸ μόνη της!!! Θὰ προλάβῃ ἀκόμη καὶ τὴν παιδεία!!!)

  Σώματα ἀσφαλείας!!!!
Ἐδῶ γίνεται τῆς ντόπας τὸ κάγκελο!
Ὄχι, σαφῶς καὶ οἱ περισσότεροι ἀξιωματικοί μας εἶναι ἔντιμοι καὶ ἠθικοί. Ἐπίσης κι ἀρκετοὶ ἀστυνομικοί μας.
Ἀλλά πότε ἄρχισαν νά ἀντιδροῦν γιά τά προβλήματά μας; Ἐγὼ μόνον ἕναν εἶδα νὰ καταγγέλλῃ, νὰ τρέχῃ παντοῦ, νὰ σύρεται καὶ νὰ διασύρεται, διότι ἀπὸ νωρὶς ἀντελήφθῃ τὰ ἐθνικά μας προβλήματα. Ὅλοι οἱ ἄλλοι ἔκαναν τὶς πάπιες. 
Ὅταν τοὺς ἔκοψαν τὰ μισθὰ ὅμως φώναξαν. Δῆλα δὴ ὅταν ἔκοψαν τὴν ντόπα… (Ὄχι διότι ἀμείβονταν σωστά… Ἀλλὰ δὲν ἀμείβονταν λᾶθος…)
Πότε λοιπόν διεμαρτυρήθησαν γιά τήν ἀποίκισι τῆς χώρας μας ἀπό κάθε φυλή τοῦ πλανήτου;; Πότε γιά τήν κατάληψι τῆς Θράκης ἀπό τούς Τούρκους; Πότε γιά τήν παιδεία μας; Πότε τέλος πάντων ἐνοχλήθησαν γιά κάτι; 
Ἀφῆστε δὲ ποὺ κάποιοι εἶχαν τὰ δικά τους τυχερά.  Τὰ πολὺ τυχερά. 
(Βλέπω ἀκόμη καὶ σήμερα νὰ …χάνονται ΤΑΝΚΕΡ… Κι ἀναρωτιέμαι!!!)

Οἱ πλέον ντοπαρισμένοι ὅμως ὅλων μας εἶναι δύο ὑπέρλαμπρες κατηγορίες.
Οἱ πολιτικοὶ καὶ οἱ δημοσιοκάφροι!!!
Αὐτοὶ ἔχουν πέσει σὲ μαύρη μαστούρα, περνοῦν σταδιακῶς σὲ ἀλλαγὴ φύλου καὶ  ἤδη τοὺς βλέπουμε νὰ τριγυρίζουν ὤς κραγμένες …φτεροῦδες!!!! (Ξέρετε, φτερά, φτερά, φτερά… Ἐδῶ ἡ καλὴ φτεροῦ….)
Αὐτὲς οἱ δύο κατηγορίες εἶναι ποὺ ἔχουν ἐν τελῶς ἀπαξιώσει τὴν διαβίωσί μας καὶ τὴν ἔχουν μετατρέψει σὲ θέατρον τοῦ παραλόγου.
Ντοπαρισμένοι, μαστουρωμένοι ὀρθότερα, σέρνονται πίσω ἀπὸ τοὺς ἀφέντες τους κι ἐν συνεχείᾳ  σύρουν κι ἐμὰς σὲ ὅλο καὶ σκοτεινότερα μονοπάτια.
Ἡ δημοκρατία τους, μαζὺ μὲ τήν, δικῆς τους ἐμπνεύσεως, «ἀξιοκρατία» (κυπτοκρατία ἔπρεπε νὰ λέγεται…), παρέα μὲ τὰ  κουδουνάκια τους, γιὰ νὰ θορυβοῦν καταλλήλως, ἔχουν οὐσιαστικῶς δόσει τὸ ἀπόλυτον στίγμα τῆς ἐποχῆς μας!!!  Εἴμαστε τόσο πλεόν ἀλλοιωμένοι, ποὺ θέλουμε πάρα πολὺ χρόνο γιὰ νὰ μπορέσουμε νὰ ἀποτοξινωθοῦμε!!! 

Πρέπει λοιπόν ἤ δέν πρέπει νά τελειώνουμε μέ αὐτό τό ὑβρίδιον;
Μήπως ὅσο ταχύτερα τό πράξουμε, τόσο ταχύτερα θά μπορέσουμε νά ἀποτοξινωθοῦμε καί νά καθαρίσουμε μυαλό, σῶμα καί συνήθειες ἀπό κάθε τί πού μᾶς βαραίνει καί ἐπιβάλλει στήν σκέψι μας σκοτοδίνες;

Φιλονόη.

Υ.Γ. 1. Ὅλα τὰ «παρὰ…» εὐδοκιμοῦν πλέον σὲ αὐτὸν τὸν τόπο… Παραπαιδεία, παραπολιτική, παραοικονομία… Κάτι σέ δίχως παρά-; Θά ἔχουμε;

Υ.Γ.2. Αὐτοὶ ποὺ θέλουν πράγματι νὰ ἀπελευθερωθοῦν, ξέρουν… Αὐτοὶ ποὺ ἁπλῶς ξεβολεύτηκαν γυρίζουν πλευρό…

φωτογραφία