Ἐκ τῆς τέφρας του ἀναγεννᾶται…

Ναί, ὁ Φοίνιξ!!!
Ἐκ τῆς τέφρας του ἀναγεννᾶται…

Δὲν ξέρω τὶ στὰ κομμάτια μηχανισμὸς εἶναι αὐτός, ποὺ ἐπιτρέπει σὲ ἕνα πουλὶ νὰ ἀναγεννᾶται ἐκ τῆς τέφρας του, ἀλλὰ ἐμέναν μὲ καλύπτει ὁ μύθος!
Ἐκ τῆς τέφρας μας θὰ ἀναγεννηθοῦμε!

Ἤδη ἔχουμε ἀρχίσει καὶ βαδίζουμε μέσα στὴν φωτιά…
Καιγόμαστε!
Οἱ σάρκες μας τσουρουφλίζονται… Σκάει τὸ δέρμα… Πονάμε…
Κι ὅμως ξέρουμε…
Κι ἐμεῖς σὰν τὸν Φοίνικα εἴμαστε… ἀναγεννώμεθα
Ἐκ τῆς τέφρας μας ἀναγεννώμεθα!!! Καὶ τώρα ἁπλῶς μπαίνουμε στὴν φωτιά!!!!

Ἤδη ἔχει ξεκινήσει!
Ἡ Φωτιά, αὐτοῦ τοῦ εἴδους ἡ φωτιά, ἡ ἀναζωογονητική , εἶναι ἡ μόνη φωτιὰ ποὺ τρέφει τὸν Ἕλληνα!
Εἶναι αὐτὴ ποὺ ἐκ τοῦ μὴ ὄντος, κατὰ τὴν κοινὴ λογική, δύναται νὰ γεννήσῃ ἕνα νέο σῶμα! Ἕναν νέο ὀργανισμό! Ἕναν νεαρὸ ὀργανισμό, γεμάτο σφρίγος, ἱκανότητες, ταλέντα, ὄνειρα, δυνατότητες, ἐπιλογές….

Μόνον ἡ κάψα της ὅμως, ὅσο ἀκόμη πλησιάζουμε, πονᾶ…
Συνειδητοποιοῦμε τὸν πόνο καὶ μὲ τὴν σκέψι μας ἀλλὰ κυρίως μὲ τὶς αἰσθήσεις μας…
Πονᾶ… Καὶ θὰ πονέσῃ ἀκόμη περισσότερο… Τὸ γνωρίζουμε….
Ἀλλὰ ἀκόμη κι ἐὰν μπορούσαμε νὰ κάνουμε πίσω, μία φωνούλα, ἡ τελευταία φωνούλα τῆς λογικῆς ποὺ μᾶς ἀπέμεινε, μᾶς σπρώχνει ἐμπρός…
Σειρῆνες, Λωτοφᾶγοι, Κίρκες ξεπηδοῦν ἀπὸ τὸ πουθενά.. Μᾶς καλοῦν... «Ὄχι μᾶς φωνάζουν… Καίγεσθε… Γυρίστε πίσω… Εἶναι καταστροφή… Εἶναι θάνατος… Εἶναι τὸ τέλος…» 
Αὐτὸ ὅμως ἰσχύει γιὰ ὅλους τοὺς ἄλλους… Ὅλοι οἱ ἄλλοι θὰ πέθαιναν ἀπὸ αὐτὴν τὴν φωτιὰ ποὺ ἄναψε… Ἐμεῖς ὅμως ὄχι μόνον δὲν κινδυνεύουμε, ἀλλὰ ξέρουμε, τὸ γνωρίζουμε ἔως τὸ τελευταῖο μας κύτταρο, πὼς ξαναγεννιόμαστε!!! Ἤδη μέσα ἀπὸ τὶς στάκτες κάτι ἄρχισε νὰ κινεῖται…. Λίγο, πολὺ λίγο, ἀλλὰ κινεῖται…
Καὶ συνεχίζουμε… Ἐξακολουθοῦμε… Ξέρουμε….  Ἀπαθεῖς, σὲ ἕναν μεγάλο βαθμό,  λίγο φοβισμένοι, λίγο ταραγμένοι ἐξακολουθοῦμε…. Σταθερὰ τὰ βήματα… Πρέπει νὰ καοῦμε τώρα πιά…

Ὁ Φοίνιξ μίαν φορὰ στὰ χίλια χρόνια ἀναζητᾶ ἐκεῖνο τὸ σημεῖον ποὺ θὰ στήσῃ τὴν πυρά του, γιὰ νὰ καῇ…
Μαζεύει ξυλαράκια, προσανάμματα, φύλλα ξερά… Τὰ ἐναποθέτει στὸν σωρὸ κι ἑτοιμάζεται….

Μόλις ἡ σωρὸς ἑτοιμαστῇ πηδᾶ μέσα καὶ βάζει φωτιά... Ἡ φωτιά του… Ἡ ζωή του!!!!! Ἤ θὰ καῇ ἤ θὰ πάψῃ νὰ ὑπάρχῃ!!! Προτιμᾶ νὰ καῇ… Ξέρει… Ξέρουμε... Μέσα ἀπὸ τὴν τέφρα του ἀναγεννᾶται….

Τώρα ὁ Φοίνιξ εἶναι γερασμένος… Ξέπνοος… Τὸ μυαλό του δὲν δουλεύει σωστά… Χίλια χρόνια κουβαλᾶ στὴν πλάτη του ἄλλως τέ… Κουράστηκε… Μὰ κάνει λίγο κουράγιο ἀκόμη… Ἴσα γιὰ νὰ στήσῃ τὴν πυρά…. Δὲν ξέρει τὸ γιατί… Τὸ ἔχει ξεχάσει… Ἔχουν περάσει ἤδη καὶ χίλια χρόνια… Ποῦ νά  θυμᾶται τώρα πιά; Μὰ πράττει ὅσα ἡ Φύσις του ἐπιτάσσει…  Ἀνάβει τὰ ξερόκλαδα καὶ καίγεται…

 Συνειδητῶς πέφτει στὴν φωτιά! Καὶ πρέπει νὰ καῇ διότι βαθιὰ μέσα του  γνωρίζει πὼς μόνον ἐὰν καῇ θὰ μπορέσῃ νὰ ἀναγεννηθῇ νεώτατος, δυνατότερος ἀπὸ κάθε ἄλλην φορά, ἀνίκητος!!!!!!!!

Εἴμαστε μέσα στὴν φωτιὰ Ἕλληνες!!! Μέσα… 
Κάποιοι ἔχουν ἤδη καῇ… Κάποιοι ἄλλοι ἔχουν ἀρχίσῃ νὰ αἰσθάνονται τὴν κάψα ποὺ φθάνει…
Κάποιοι ἄλλοι τὴν βλέπουν σὰν ἀντιφέγγισμα … Μὰ εἴμαστε μέσα στὴν φωτιά… Καὶ δὲν ἀποφασίζουμε νὰ γυρίσουμε πίσω… Δὲν κάνει νὰ γυρίσουμε πίσω… Αὐτὴ ἡ φωτιὰ εἶναι ἡ ἀρχὴ τῆς ἐπομένης ἡμέρα μας… Αὐτῆς ποὺ θὰ μᾶς δόσῃ τὴν χαμένη νεότητα… Τὴν χαμένη σκέψι… Εἶναι αὐτὴ ποὺ θὰ μᾶς βγάλῃ ἀπὸ τὴν λήθη….  

Ἐκ τῆς τέφρας μας ἐτοιμαζόμαστε νὰ ἀναγεννηθοῦμε…!!!
Ναί… Παράλογον, ἀλλὰ ἀληθές…. Ἐκ τῆς τέφρας μας….

Κι ὅπως γνωρίζουμε ἤδη, ἀπὸ τὰ παλαιά,  ὁ θεὸς ἔβαλε τὴν ὑπογραφή του γιὰ νὰ ἀπελευθερωθῇ ὁ Ἕλλην…
Δὲν τὴν παίρνει πίσω μὲ καμμίαν δύναμι!

Φιλονόη

Υ.Γ. Μικρὴ παραφρασούλα στὸν λόγο τοῦ Γέρου μας, ἀλλὰ νομίζω πὼς ἔτσι ἔπρεπε νὰ διατυπωθῇ σήμερα.

Σημείωσις

Τὴν ὤρα ποὺ ξεκίνησα νὰ γράφω αὐτὲς τὶς γραμμὲς θυμήθηκα τὸν Μακρυγιάννη: «Τρῶνε, τρῶνε ἀπὸ ἐμὰς καὶ μένει καὶ μαγιά…»…Δὲν φοβᾶμαι λοιπόν, διότι ξέρω… Τρῶνε τρῶνε, μὰ μένει μαγιὰ πάντα… Καὶ μαγιὰ καλή, ποὺ φουσκώνει ψωμιὰ καὶ ψωμιά… Γενεὲς ἐπὶ γενεῶν….
Δὲν φοβᾶμαι λοιπὸν Ἕλληνες… Αὐτὴ ἡ φωτιὰ θὰ κάψῃ πολλά… Μὰ ἡ μαγιὰ ὑπάρχει… Ἡ τέφρα μας ἄρχισε ἤδη νὰ ἀναδύῃ πεντακάθαρα καὶ πανέμορφα κομμάτια τοῦ αὔριο ποὺ ἔρχεται… Τὸ διαισθανόμαστε….. Κι ἄς μὴν εἶναι ἀκόμη εὔκολα ὀρατὸ ἀπὸ ὅλους μας…

Στὴν ἀγαπημένη μου φίλη Μάρω.

φωτογραφία

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply