Τοῦ εἰκοστοῦ τοῦ πρώτου Ἐσύ,
ἡ Εὐλογημένη εἶσαι, τοῦ Αἰῶνος.
Ὁ Διόνυσος τὰ χείλη σου,
σὲ ζύμωνε ἡ φωτιὰ ἐψές,
εἰς τὰ χέρια πηλὸν ἐβαστοῦσες,
πηλὸν ἐφιλοῦσες,
Ἐσύ,
ἡ Εὐλογημένη εἶσαι, τοῦ Αἰῶνος.
Μὲ πράσινον ἡ παγγαία καὶ πορτοκαλόχρουν
καὶ ῥίγανης ἄρωμα λευκόν,
ἀπὸ τὶς κορφὰδες τῆς Οἴτης φερμένη,
ὕμνησε τῆς φλογὸς τὸν χορόν,
εἰς τὸ μισάνοιγμα σὰν ἔκαμε,
τὸ γέλιον ἀπ’ τὶς χάνδρες τῶν ματιῶν σου…
Ἐσύ,
ἡ Εὐλογημένη εἶσαι, τοῦ Αἰῶνος.
Σὲ χρόνους,
ἀνέραστα τὰ πέλαγα ζοῦν
κι εἶναι ἡ βοή τους μονάχα κλαυθμός.
Τὶ κι ἄν τὸν ἥλιον παρθένον γεννοῦν;
Σὲ χρόνους καὶ κόσμους οἱ ἀφροί τους Έσένα ζητοῦν,
Ἐσένα ὑμνοῦν,
Ἐσύ,
Ἐσύ,
ἡ Εὐλογημένη εἶσαι, τοῦ Αἰῶνος.
Ἐκειὰ ἄκουσα τὴν φωνὴν μιᾶς ζωῆς,
πρώτη εἰς τὴν γέννησιν καὶ τοῦ θανάτου πρώτη.
Πρῶτον ξημέρωμα μιᾶς πνοῆς,
μαγευτικοῦ δειλινοῦ βύθισμα τὸ πρῶτον.
Πρῶτον ὁ ἔρωτας φῶς,
φιλὶ σὲ φιλὶ τὸ πρῶτον
Ἐκειὰ ἐστάθη ἡ γῆς,
ἀντίκρυ ὀρθὴ τοῦ ὀνείρου ἡλίου
κι ὁλάκερον τὸν ὕμνον ἄκουε τὸ Πᾶν…
Ἐσύ, εἶπε,
Ἐσύ,
ἡ Εὐλογημένη εἶσαι, τοῦ Αἰῶνος.
ἡ Εὐλογημένη εἶσαι, τοῦ Αἰῶνος.
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.