Ἀλάριχος καὶ καλόγεροι στὴν ἐπιδρομὴ κατὰ τῶν Ἑλλήνων.

Χάρτης της επιδρομής του Αλαρίχου στην Ελλάδα το 395. (Πηγή: Περιοδικό Ιστορικά θέματα, τεύχος 44, σελίδα 56). ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ, Βιβλίον όγδοον, σελ.274, εκδόσεις ΓΑΛΑΞΙΑ-ΕΡΜΕΙΑ.

Ἡ ἱστορία πάντα γράφεται ἀπὸ τοὺς νικητές. Πάντα!

Αὐτὸ σημαίνει πὼς ὅταν θὰ συνταχθῇ, σαφῶς τὰ σημεῖα ποὺ θίγουν τὸν νικητή, θὰ ἐξαφανισθοῦν.
Αὐτὸ ὅμως μᾶς καθιστᾷ διπλὰ ὑπευθύνους ὅσον ἀφορᾷ στὸν τομέα τῆς μελέτης της.
Ὀφείλουμε ὄχι μόνον νὰ τὴν μελετοῦμε, ἀλλὰ καὶ νὰ διαδίδουμε τὶς ὅποιες πληροφορίες ἀνασύρουμε μὲ τὸ σταγονόμετρο.

Ἕνας τομέας ποὺ μᾶς ἔχουν ἀποκλείσει λοιπὸν εἶναι ἡ  ἀρχικὴ στόχευσις τοῦ Ἀλαρίχου, καθῶς ἐπίσης καὶ τὸ μέγεθος τῶν καταστροφῶν καὶ τῆς ποσότητος τοῦ αἳματος, ποὺ ἄφησε πίσω του.
Ἕνα πρόσωπο, τοῦ ὁποίου ἡ συμπεριφορὰ οὐδόλως διέφερε ἀπὸ ἄλλους, γνωστοὺς καὶ πιὸ συγχρόνους γενοκτόνους, ὅπως ὁ Κεμάλ.
Διότι ὁ Ἀράριχος, μὲ τὴν στήριξι τοῦ Ἀρκαδίου καὶ τὴν συνδρομὴ τῶν φανατικῶν, σκοταδιστῶν καλογέρων, ἐπέφερε μία σοβαροτάτη γενοκτονία τῶν Ἑλλήνων. Ἀπὸ τὶς ἐλάχιστες γνωστές!!!

 Μία κάποια προσέγγισις, γιὰ τὸ εἶδος τῆς καταστροφῆς, ἐπιχειρεῖ τὸ παρακάτω ἄρθρον.
Ἄς τὸ κρατήσουμε. Χρειάζονται τέτοιες πληροφορίες.

Φιλονόη.  

Ἀλάριχος καὶ καλόγεροι στὴν ἐπιδρομὴ κατὰ τῶν Ἑλλήνων

«Οἱ δέ, καθοδηγούμενοι ὑπὸ πολυαρίθμων μοναχῶν, κατεπλημμύρησαν πάντα τὰ μεταξὺ Θερμοπυλῶν κι Ἀττικῆς, Λοκρίδα, Φωκίδα, Βοιωτίαν, λεηλατοῦντες καὶ καταστρέφοντες χώρας καὶ πόλεις καί, τοὺς μὲν ἄνδρας ἡβηδὸν ἀποσφάττοντες, παίδας δὲ καὶ γυναίκας ἀγεληθδὸν συνεπαγόμενοι. Ἡ συμφορὰ ὑπῆρξε τοσαὔτη ὥστὲ ὁ πεντηκονταετίαν βραδύτερον ἀκμάσας Ζώσιμος βεβαιοῖ ὅτι μέχρι τῶν χρόνων αὐτοῦ ἐφαίνοντο ἔτι τὰ στίγματα αὐτῆς».

Ο Αλάριχος Α’, επίσης γνωστός και ως Αλάριχος ο Μέγας (γερμανικά: Alarik , λατινικά: Alaricus, περ. 370-410), υπήρξε βασιλιάς των Βησιγότθων (395-410) και ο πρώτος ηγέτης γερμανικού φύλου που κατέκτησε την Ρώμη. Ενώ αρχικά είχε σκοπό να εγκαταστήσει τον λαό του στην Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, όμως τελικά κατέστρεψε την ίδια την Ρώμη, σηματοδοτώντας την πτώση της αυτοκρατορικής της δύναμης.Ο Αλάριχος ήταν γιος ενός άρχοντα ομάδας Βησιγότθων και γεννήθηκε όταν η φυλή του ήταν εγκατεστημένη στην σημερινή Βουλγαρία. To 395 ανέλαβε ηγέτης των Βησιγότθων και ξεκίνησε σειρά λεηλασιών κατά της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας στην Βαλκανική χερσόνησο, φτάνοντας νότια ως και την Πελοπόννησο. Εν συνεχεία στράφηκε κατά της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και κατέστρεψε την ίδια την Ρώμη. Τελικά πέθανε στην προσπάθειά του να οργανώσει στόλο για να κατακτήσει και τις απέναντι αφρικανικές ακτές. (http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%C … %87%CE%BF%CF%82_%CE%91%27)

…Εἶναι γνωστὸν ὅτι ὁ Ζώσιμος δὲν ἐπαινεῖ εἰμὴ τοὺς ἐθνικούς, τοὺς δὲ χριστιανοὺς ἐν γένει πικρῶς στηλιτεύει, ὥστὲ εὐλόγως ἐκ τῆς ἀφηγήσεως αὐτοῦ δυνάμεθα νὰ συμπεράνωμεν, ὅτι ὁ μὲν γέρων Μουσώνιος καὶ δύο αὐτοῦ υἱοὶ εἶχον μείνει πιστοὶ εἰς τὸ ἀρχαῖον θρήσκευμα, ὁ δὲ τρῖτος υἱός, ὁ Ἀντίοχος, εἶχεν ἀσπασθῆ τὸ νέον δόγμα. Πλὴν τούτου ὁ Εὐνάπιος ἱστορεῖ, ὅτι οἱ μοναχοὶ διηυκόλυναν πολὺ τὴν ἐπιδρομὴν τοῦ Ἀλαρίχου, βεβαιὼν ἐπὶ λέξεως ὅτι «τοιαὔτας αὐτῷ τὰ πύλας ἀπέδειξε τῆς Ἑλλάδος, ἡ τῶν τὰ φαιὰ ἱμάτια ἐχόντων ἀκωλύτως προσπαρεισελθοῦσα ἀσέβεια. Ἐκ τούτων πιθανὸν ὑπελήφθη ὅτι ὁ Ῥουφῖνος, περὶ τὴν ἐκτέλεσιν τῶν προδοτικῶν αὐτοῦ βουλευμάτων, ὠφελήθη πρὸ πάντων ἀπὸ τὴν κατὰ τῆς εἰδωλολατρίας ἀντιπάθεια τῶν χριστιανῶν, οἵτινες, εὐάριθμοι ὅντες εἰς τὴν ἐνταύθα Ἑλλάδα καὶ μέχρι τῶν χρόνων τούτων βλέποντες τοὺς ἐθνικοὺς ἀκωλύτως ἐκπληρούντας τὰ τῆς λατρείας αὐτῶν, ἦσαν διατεθειμένοι νὰ συμμαχήσωσι μετὰ τῶν Γότθων ἶνα καταφέρωσιν ἐπὶ τέλους καιρίαν κατὰ τῶν ἀντιπάλων πληγήν. Ἦσαν δὲ οἱ Γότθοι ἀρειανοὶ μὲν ἀλλ’ οὐδὲν ἦττον χριστιανοὶ καὶ ἐπιτήδειοι νὰ συνελέσωσιν εἰς τὸν θρίαμβον τῶν συμμάχων αὐτῶν, ἰδίως διὰ τῆς τῶν ἱερῶν καταστροφῆς…

Και στην επόμενη σελίδα,275.

…Ὁπωσδήποτε ὁ Ἀλάριχος ἀναχωρήσας ἐκ Θρᾴκης, προήλασε κατ’ ἀρχὰς εἰς τὴν Μακεδονίαν κι ἔπειτα εἰς τὴν Θεσσαλίαν «πάντα καταστρεφόμενος τὰ ἐν μέσῳ». Περὶ τὰς ἀρχὰς δὲ τοῦ 396 γενόμενος πλησίον τῶν Θερμοπυλῶν, ἀνήγγειλε λάθρα τὴν ἄφιξιν αὐτοῦ πρὸς τὲ τὸν Ἀντίοχον, τὸν ἀνθύπατον, καὶ πρὸς τὸν Γερόντιον, τὸν προϊστάμενον τῆς ἐν Θερμοπύλαις φυλακῆς. Καὶ ἐν τῷ ἇμᾳ ὁ Γερόντιος, ἀναχωρήσας μετὰ τῶν φυλάκων, ἀφῆκεν ἐλευθέραν καὶ ἀκώλυτον εἰς τοὺς βαρβάρους τὴν εἰς τὴν Ἑλλάδαν εἴσοδον. Οἱ δέ, καθοδηγούμενοι ὑπὸ πολυαρίθμων μοναχῶν, κατεπλημμύρησαν πάντα τὰ μεταξὺ Θερμοπυλῶν καὶ Ἀττικῆς, Λοκρίδα, Φωκίδα, Βοιωτίαν, λεηλατοῦντες καὶ καταστρέφοντες χώρας καὶ πόλεις, καὶ τοὺς μὲν ἄνδρας ἡβηδὸν ἀποσφάττοντες, παίδας δὲ καὶ γυναίκας ἀγεληδὸν συνεπαγόμενοι. Ἡ συμφορὰ ὑπῆρξε τοσαὔτη ὥστὲ ὁ πεντηκονταετίαν βραδύτερον ἀκμάσας Ζώσιμος βεβαιοῖ ὅτι μέχρι τῶν χρόνων αὐτοῦ ἐφαίνοντο ἔτι τὰ στίγματα αὐτῆς».

Πήγασος

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply