Κατὰ πῶς μᾶς τὰ λέν, ἐμμέσως πλὴν σαφῶς, τὸ διοξείδιον καὶ τὸ μονοξείδιον τοῦ ἄνθρακος, μὲ πρῶτο καὶ κύριον τὸ διοξείδιον, ἦταν πολὺ καλλίτερον αὐτοῦ ποὺ ἀποβάλλουμε τώρα ἀπὸ τὶς καμινάδες μας.  Αὐτό δέν ἰσχυρίζονται συμπερασματικῶς οἱ νεώτερες ἀνακοινώσεις πού προέρχονται ἀπό τίς νεώτερες μετρήσεις; Αὐτό δέν ἀντικρύζουμε κάθε πρωΐ πού μᾶς σκιάζει τό φῶς τοῦ ἡλίου; Αὐτό δέν εἶναι τελικῶς τό πρόβλημα; Ἤ μήπως ὄχι;
Μήπως λᾶθος τά κατάλαβα;
Μήπως τόσον καιρό δέν μιλᾶ ὁ ὁποιοσδήποτε, παρά μόνον κάπου κάπου ψελλίζει κάτι φωνήεντα, λειψὰ κι αὐτά, γιά νά μή κακοκαρδίσῃ αὐτούς πού τόν διατηροῦν στήν θεσούλα του;

Η αιθαλομίχλη που σκότωσε 20.000 Λονδρέζους το ’50, «πνίγει» την Ελλάδα

Τον κώδωνα του κινδύνου κρούουν οι επιστήμονες, οι οποίοι αναφέρουν πως λόγω της απότομης μετάβασης από το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο σε ανεξέλεγκτης προέλευσης καύσιμα υλικά για τα τζάκια έχει δημιουργηθεί ένα τόσο πυκνό νέφος αιθαλομίχλης στον ελληνικό ουρανό, που θυμίζει το Λονδίνο των αρχών της δεκαετίας του ΄50, όταν καταγράφηκαν περισσότεροι από 20.000 θάνατοι από αναπνευστικά και καρδιακά προβλήματα.

Η αιθαλομίχλη «πνίγει» τον ελληνικό ουρανό. Αυτό διατείνονται οι επιστήμονες, αυτό το βλέπουμε και όλοι, περπατώντας στους δρόμους, ακόμη και στις γειτονιές της Αθήνας. Πέρα από τη μυρωδιά, που κυριαρχεί ακόμη και στους σταθμούς του Μετρό της πόλης, το αποδεικνύουν και οι επιστημονικές μετρήσεις. Τα επίπεδα του μονοξειδίου του άνθρακα και τα αιωρούμενα σωματίδια, τουλάχιστον διπλασιάστηκαν και σε ορισμένες περιοχές τριπλασιάστηκαν. Μάλιστα, στην Ελλάδα το φαινόμενο βαίνει επιδεινούμενο, όποτε υπάρχει άπνοια και οι μετεωρολογικές συνθήκες ευνοούν τη συσσώρευση των ρύπων.

Έως τις 31/12/2011 οι αιωρούμενοι ρύποι στο λεκανοπέδιο Αττικής μειώνονταν κατά εντυπωσιακό ρυθμό που αποδίδεται στη σταδιακή αποβιομηχάνιση της περιοχής, λόγω της οικονομικής κρίσης. Από το 2012 η εικόνα άλλαξε και οι ρύποι άρχισαν και πάλι να αυξάνονται.

Ο καθηγητής Φυσικής της Ατμόσφαιρας και ακαδημαϊκός, Χρήστος Ζερεφός, εξηγεί στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων πώς η αιθαλομίχλη αυξήθηκε από απρογραμμάτιστη και αναγκαία καύση πάσης φύσεως ξύλινων και άλλων προϊόντων για να ζεσταθούν οι κάτοικοι της Ελλάδας.

Το αποτέλεσμα ήταν οι άνθρωποι, υπό τις κατάλληλες καιρικές συνθήκες, να κινδυνεύουν να εκτεθούν σε επικίνδυνους ρύπους, πολλοί εκ των οποίων έχουν κατηγορηθεί ως καρκινογόνοι. Αναφορικά με τα μικροσωματίδια, οι σύγχρονοι λέβητες πέλετς προσεγγίζουν τα επίπεδα εκπομπών των καυστήρων πετρελαίου. Ωστόσο, θα πρέπει να λάβει κανείς υπόψη ότι τα μικροσωματίδια από την καύση ξύλου είναι λιγότερο τοξικά από τα μικροσωματίδια από την καύση πετρελαίου, ενώ θεωρούμε ότι έχουν μηδενικές εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα (σε αντίθεση με το πετρέλαιο).

Γενικότερα, σύμφωνα με τους ειδικούς, νέφος καπνομίχλης, σχηματίζεται όταν υπάρχει υψηλή συγκέντρωση ρύπων, όπως μονοξειδίου του άνθρακα, διοξειδίου του θείου και αιωρούμενων σωματιδίων, σε συνδυασμό με σχετικά χαμηλή θερμοκρασία και μεγάλη σχετική υγρασία.

Οι ενώσεις άνθρακα που απελευθερώνονται από τις καύσεις στα τζάκια και στις ξυλόσομπες, εγκλωβίζονται μέχρι και τις πρώτες πρωινές ώρες σε υψόμετρο 500- 1000 μέτρων εξαιτίας του φαινομένου της θερμοκρασιακής αναστροφής στην ατμόσφαιρα. Στρώματα αέρα με διαφορετική θερμοκρασία δημιουργούν ένα «ταβάνι», που εμποδίζει τη διαφυγή των ρύπων. Σημειώνεται ότι τα σωματίδια ρύπων με πολύ μικρή διάμετρο, που είναι εισπνεύσιμα, ενοχοποιούνται για την πρόκληση βλαβών στο καρδιογγειοαναπνευστικό σύστημα.

πηγή

Λοιπὸν κύριε καθηγητά.  Γιὰ νὰ βάλουμε τὰ πράγματα στὴν θέσι τους παρακαλῶ…
Ὅλα σωστὰ τὰ λές καὶ συμφωνῶ μαζύ σου… (Καί ποιά εἶμαι ἐγώ πού θά κρίνω κοτζάμ καθηγητή;)
Πῶς ὅμως θά θερμάνουν τά σπίτια τους τόσα ἐκατομμύρια νοματαῖοι; Ἔχεις κάποιαν ἰδέα; Ἤ τό μόνον πού σέ ἐνδιαφέρει εἶναι νά καταγράψῃς τούς ῥίπους καί νά ἡσυχάσῃ ἡ συνείδησίς σου; Γνωρίζεις γιά παράδειγμα τό τί κάνουν στό Παρίσι μέ τά σκουπίδια; Γνωρίζεις πόσοι Παριζιάνοι θερμαίνονται ἀπό αὐτά τά σκουπίδια; Πλένονται ἀπό αὐτά τά σκουπίδια; Μήπως κάποιος ἀπό ἐσάς τούς καθηγητές, βγῆκε νά κάνῃ μίαν ούσιαστική πρότασι γιά τήν διαχείρισιν τῶν σκουπιδιῶν; Δὲν εἶναι προσωπικὴ ἡ ἐπίθεσις. Ἁπλῶς καταγράφω μερικὲς ἀπορίες μου. 
Γιατί παρακαλῶ νά φθάσουμε στό σημεῖον νά λύσουμε πρόβλημα, ἐφ’ ὅσον φυσικὰ ἔχουμε φθάσῃ πρωτύτερα στὸ μὴ παρ’έκει,  ἀν τί νά ξεκινήσουμε μέ τήν πρόβλεψι καί τήν ἐπίλυσί τους πρίν δημιουργηθοῦν;
Ποιός μέσα σέ αὐτό τό Ἑλλαδοκαφριστάν ἐκτύπησε τό  χέρι στό τραπέζι, ἀγνοῶντας τίς μίζες, τά τζάκια καί τά μικρά του συμφεροντάκια; 

Οὐδεὶς κύριε καθηγητά!  Τώρα λοιπόν, ὥς ἄλλος Ἐπιμηθεύς, τρέχεις καὶ δὲν φθάνεις. Ὅλοι τρέχουμε καὶ δὲν φθάνουμε.  Ἀλλὰ θὰ πληρώσουμε κύριε καθηγητά!
Θὰ πληρώσουμε διότι χάσαμε τὸν Πρόμηθο ἀπὸ μέσα μας κι ὀφείλουμε νὰ τὸν ξανά εὕρουμε. 
Ἔως τότε, ναί, θὰ πεθαίνουμε κάθε ἡμέρα.

Τί νά κάνουμε; Ἡ γέννα θέλει αἷμα!

Φιλονόη.