«Ἐλᾶτε ὅπως εἶσθε;»… Ὄχι ἀκριβῶς…

Θὰ ἔπρεπε, λόγῳ τῆς παρελθούσης ἡμερομηνίας, νὰ ἀφήσω αὐτὸ τὸ κείμενον νὰ …παρέλθῃ.
Ὅμως ἀφ’  ἑνὸς οἱ δικοί μου προβληματισμοί, ἀφ΄  ἑτέρου ἡ συζήτησις μὲ κάποιους φίλους, τὶς τελευταῖες ἡμέρες, μὲ ὁδηγοῦν στὸ νὰ τὸ δημοσιεύσω. 
Ὥς κύριον σχόλιον λοιπὸν θὰ θέσω τὸ κείμενον τοῦ Ἀριστάρχου:

Πόσο ὀρθόδοξη εἶναι ἡ «Ὀρθοδοξία»;

ποὺ σαφῶς ἐνόχλησε κάποιους φίλους κι ἀναγνῶστες.
Συμφωνῶ μὲ τὸν Ἀρίσταρχο καὶ γιὰ τὴν παράνοια ποὺ κρύβει ἡ λέξις ὀρθοδοξία. 
Ἀπὸ τὴν ἄλλην, σέβομαι μὲν ἀπολύτως τὰ πιστεύω τοῦ πατρὸς Μιχαῆλ, ἄν καὶ σὲ πολλὰ σημεῖα ἐπίσης ἔχουμε διαφωνήσῃ κατὰ τὸ παρελθόν. Ἡ πίστις δὲν εἶναι ἐξ ἀποκαλύψεως κατάστασις ἀλλὰ κάτι ποὺ ἀποδεικνύεται καὶ καταλήγει νὰ θεωρῇται ἀδιαπραγμάτευτον. Μία τέτοια ὅμως περίπτωσις δὲν μπορεῖ νὰ ἰσχύῃ σὲ μίαν θρησκευτικὴ θεώρησι. 

Τέλος, γνωρίζω πάρα πολλοὺς ἀνθρώπους ποὺ διαβιοῦν χριστιανικὸ βίο, δίχως νὰ εἶναι χριστιανοί, καὶ κυρίως, δίχως νὰ ὑποκρίνονται καὶ νὰ κρύβονται πίσω ἀπὸ κάποιαν ταμπέλα. Αὐτοί οἱ ἄνθρωποι τί εἶναι; Γιά πέταμα;

Σὲ κάθε περίπτωσιν πάντως τὸ κείμενον τοῦ Ἀναπτῆρος σήμερα εἶναι ἐξαιρετικῶς ἐνδιαφέρον! 
Ἐγείρει προβληματισμοὺς καὶ ἴσως, ἄν καὶ κομματάκι δύσκολον, ἰδίως γιὰ φανατικούς, κάποιες σοβαρὲς συζητήσεις ποὺ θὰ βγάλουν ἀπὸ τὸ ὅποιο τέλμα ἀρκετοὺς συνανθρώπους μας.

Φιλονόη.

COME AS YOU ARE? ΟΧΙ ΑΚΡΙΒΩΣ…

Θα χριστιανολογήσουμε μια και είναι Κυριακή. Και τι Κυριακή. Των Θεοφανίων. Όταν ανοίγουν συζητήσεις γύρω από θεολογικά ζητήματα και ειδικά αν σε αυτές συμμετέχουν νέοι άνθρωποι, αρκούν μόνο λίγα λεπτά μέχρι να εξαχθεί το συμπέρασμα πως συχνά όσοι δηλώνουν ορθόδοξοι Χριστιανοί κάνουν αιρετικές σκέψεις. Ο καθένας πιστεύει με το δικό του τρόπο κι αυτό το δηλώνει ευθέως.

Υπάρχει εδώ ένα ζήτημα για την εκκλησία, αφού η ομολογία της πίστεως θα έπρεπε να συνοδεύεται με απόλυτη αποδοχή των διακηρύξεων του δόγματος. Οι περισσότερες Χριστιανικές αιρέσεις, ξεπήδησαν μέσα από διαφορετική ερμηνεία λίγων μόνο εδαφίων της Βίβλου. Η μη καθολική αποδοχή των επίσημων κειμένων, η ασυνεπής με το δόγμα ερμηνεία ενός και μόνο εδαφίου της αγίας γραφής, μερικές φορές αρκεί προκειμένου να καταδειχτεί κάποιος ως αιρετικός. Για τη ορθοδοξία, ακόμη και η σκέψη, αν αντιβαίνει στις αρχές της, αποτελεί αμάρτημα απέναντι στο Θεό. Προτού αρχίσεις να βαδίζεις στα σωστά μονοπάτια πρέπει να πιστέψεις. Αλλόκοτο για όσους θέλουν οι σκέψεις τους να είναι συνεπείς με τη λογική. Πως μπορείς να αποφασίσεις να πιστέψεις σε ένα σύνολο αξιών και μετά να μάθεις τις λεπτομέρειες; Σύμφωνα με την ορθοδοξία, έτσι ακριβώς έχει η διαδικασία. Γι αυτό και συγκαταλέγεται στις εξ αποκαλύψεως θρησκείες.

Βγαλμένη από κάτι σαν μόδα των τελευταίων ετών, αιωρείται η πεποίθηση πως για τίποτα στραβό δε φταίει η θρησκεία αυτή καθ’ αυτή και πως τα κακώς κείμενα προέρχονται από τους ανθρώπους της εκκλησίας. Όμως πόσοι γνωρίζουν τι λέει η θρησκεία στην οποία δηλώνουν πως ανήκουν;

Το σημαντικότερο κομμάτι της Χριστιανικής διδασκαλίας έχει να κάνει με την ανάσταση του Ιησού. Αυτό είναι το μόνο γεγονός που έχουν καταγράψει και οι τέσσερις ευαγγελιστές. Τα Χριστιανικά δόγματα δεν επιτρέπουν σε καμία περίπτωση οποιαδήποτε αμφισβήτηση της αυθεντικότητας του γεγονότος. Μετά από ένα διάλογο με κάποιον που το αμφισβητεί αλλά θέλει να δηλώνει Χριστιανός και μάλιστα ορθόδοξος, η ξύστρα ζήτησε τη γνώμη του πατέρα Μιχαήλ.

-Γιατί ο Χριστιανισμός θεωρεί την ανάσταση ως στυλοβάτη της πίστης;
Ο Μιχαήλ εδώ μας παρέθεσε πάνω από 150 εδάφια που το καταδεικνύουν, σε λιγότερο από 150 δευτερόλεπτα…
-Έχεις πρόβλημα να αναφερθεί το όνομά σου;
Ο πάντα σεμνός ιερέας απάντησε…
-Δεν είναι δικιά μου μελέτη. Είναι μια απλή παράθεση εδαφίων.
-Ας υποθέσουμε πως κάποιος τηρήσει στη ζωή του όσα είπε ο Χριστός και απλώς δεν πιστεύει στην ανάσταση δε θα “σωθεί”; Θα σωθεί απαντούν οι γραφές με την περίπτωση του Θωμά.
-Ο Θωμάς πίστεψε.
-Ναι αλλά είδε τον αναστημένο με τα μάτια του.
-Ιωάν. 20:29 ὅτι ἑώρακάς με, πεπίστευκας· μακάριοι οἱ μὴ ἰδόντες καὶ πιστεύσαντες. (Επειδή με είδες με τα μάτια σου, πίστεψες. Μακάριοι όσοι πίστεψαν χωρίς να με δουν.)
-Αν δεχτούμε πως η πίστη στην ανάσταση είναι προϋπόθεση, πρέπει να δεχτούμε πως ο Θωμάς δε θα έπρεπε να έχει σωθεί.
-Μα στο τέλος πίστεψε.
-Όποιος κι αν τον έβλεπε αναστημένο θα πίστευε.
-Αν Του το ζητήσεις με πίστη, είναι σίγουρο ότι θα γίνει!
-Είναι υποχρεωτικό δηλαδή προκειμένου κάποιος να σωθεί να πιστεύει στο γεγονός της ανάστασης; Υπάρχουν άπειροι άνθρωποι που δεν πιστεύουν σ’ αυτό και θέλουν να δηλώνουν Χριστιανοί.
-Αν δεν πιστεύει στον αναστημένο Χριστό, τι πιστεύει; Σε κάποιον άνθρωπο που ήρθε, δίδαξε και πέθανε;
-Ακόμη κι έτσι γιατί όχι; Αν ακολουθεί το λόγο του τι σημασία έχει αν πιστεύει ή όχι; Τι θα έκανε το Θεό να του στερήσει τη σωτηρία;

Η κουβέντα δεν κατέληξε. Δεν εκβίασε προς αυτή την κατεύθυνση κανείς. Δεν καταλήγουν τέτοιες κουβέντες. Τα ερωτήματα όμως παραμένουν. Θα μπορούσε κάποιος να μη πιστεύει καν πως ο Ιησούς όντως πάτησε το πόδι του στη Γη. Ούτε ως άνθρωπος ούτε πόσο μάλλον ως θεάνθρωπος. Αν ακολουθήσει όσα διδάσκει μέσα από τις γραφές, έχει δικαίωμα στη σωτηρία στην περίπτωση που την προσδοκά; Θα τολμήσουμε να απαντήσουμε χωρίς βοήθεια πως η εκκλησία διδάσκει πως είναι αδύνατο να ακολουθήσεις το λόγο του Θεού αν δεν πιστεύεις καν ότι ο Θεός ενσαρκώθηκε στο πρόσωπο του Ιησού. Οι πρώτοι Χριστιανοί, που αναφέρονται ως γνωστικοί, δεν προβληματίζονταν από δόγματα. Από τέτοιους προέρχονται και τα δεκάδες απόκρυφα ευαγγέλια. Η ορθοδοξία απαντά, πως όλα αυτά ήταν διαβόλου χέρι. Και δεν κρύβει το σχολαστικισμό της απέναντι στις αρχές του δόγματος. Στην πορεία της ιστορίας, οι αλλαγές στις επίσημες θέσεις της, πέρασαν από χιλιάδες κύματα μέχρι να γίνουν επίσημα αποδεκτές. Δεν είναι απόλυτα κατακριτέο αυτό, αφού η πνευματική καθοδήγηση τόσο μεγάλων πληθυσμών, απαιτεί μεγάλη προσοχή.

Το σίγουρο πάντως είναι πως το ελάτε όπως είστε του Χριστόδουλου, μπορεί να ήταν μία παραχώρηση στους νέους που μάλιστα εκφράστηκε έντεχνα με ένα στίχο από αγαπημένο των νέων της εποχής τραγούδι, αλλά αφορούσε μόνο στην εξωτερική εμφάνιση. Οι αιρετικοί θα θεωρούνται ίσως ες αεί κάτι σαν μολυσμένοι από διαβόλου παγαποντιές. Και επίσημα τουλάχιστον θα τους στερείται ακόμη και μέσω αφορισμών η μέσα στις τάξεις της εκκλησίας κατήχηση η οποία θα μπορούσε στο κάτω-κάτω να τους μετατρέψει σε πιστούς απόλυτα συμβατούς με το δόγμα. Όμως, όπως είπαμε η ορθοδοξία, είναι εξ αποκαλύψεως θρησκεία. Όσοι λοιπόν αιρετικοί, παρακαλείσθε όπως παραμείνετε στην αναμονή. Πρώτα της πίστης και στη συνέχεια της αποκάλυψης…

ξύστρα

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply