Ζοῦσε σὲ μιὰ κυψέλη μαγική,
ποὺ ᾿χε θύραν δίφυλλην κι ἁγνήν.
Κυττοῦσα ἀπὸ μακρυὰ χωρὶς ἀναπνοήν,
ποὺ ᾿ταν ἡ μιὰ τῆς γῆς χιονιᾶς,
ἄνοιξις τοῦ Αἰγαίου ἡ ἄλλη.
Καὶ πρόσμενα ὅλος σιωπήν καὶ νοῦν ὁλανοιγμένον,
τὸ μέλι νὰ τρυγήσω.
Ἡ μιὰ ἦταν κατάσπριον λευκόν,
ἐλάτους μολυβένιους, παιδοῦλες καστανιές
κι ἦταν σὲ μιὰ λιμνούλα,
ἥλιος μικρός, αὐγὴ μικρὴ καὶ μιὰ μελισσοπούλα.
Γαλάζιον ἀνυχτέρωτον ἡ ἄλλη.
Νύμφες μὲ ξάσπρια κορμιά μαζύ του ἀγκαλιασμένες,
ἡ Σίφνος ἐκειὰ κι ἡ Σίκινος, δυὸ πέτρινες γοργόνες.
Κι ὁλόχρυσον εἶδα κλειδί,
ἀπὸ τὸ Φῶς τῆς Δήλου καμωμένον·
Δῶρον τοῦ Φοίβου ἀπ’τὰ πελάη ἔφεραν,
λεύτερες ἀνεμῶνες.
Ἡ ὥρα θὰ ᾿τανε ποὺ πύρωνε ὁ Λόγος
σὰν ὁ ὕμνος τὴν θύραν τῆς κυψέλης ἄνοιγε
κι ὀρθὴ ἀνάμεσα εἰς τὸ ἀσπροχιόνατον
κι Ἑλληνικὸν Γαλάζιον,
ἔψαλλε ἡ Κόρη Ἔκφρασις,
Ἡ Μαρία ἦταν τῆς Κυψέλης,
ἡ Μαρία ποὺ ποιεῖ τὸ ἦθος τοῦ μελιοῦ,
ἡ Μαρία τοῦ μελιοῦ…
Δεσποτάκης τῆς Δαμητρὸς
Ἕλλην
17-01-2013
Ἀποποίηση εὐθύνης
Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.