Συναίνεσις γιά τήν δωρεά ὀργάνων;

Χμμμ…
Αὐτὸ μᾶς τελείωσε!
Τώρα θεωρούμαστε ΟΛΟΙ δότες ὀργάνων, θέλουμε δὲν θέλουμε.
Ἡ ἄνευ προσωπικῆς μας ἐγκρίσεως ἁρπαγὴ τῶν ὀργάνων μας, δημιουργεῖ ἐν δυνάμει δολοφόνους. 
Ποιός ἀπό ἐδῶ καί πέρα μᾶς ἐγγυᾶται πώς μία ἐνεσούλα δέν θά μᾶς μεταμορφώσῃ σέ ἐγκεφαλικά νεκρούς; Ποιός μᾶς ἐγγυᾶται πώς τά κτήνη δέν ὑπάρχουν ἤδη μέσα στά νοσηλευτικά ἱδρύματα, πού θά στηθοῦν στήν οὐρά πρό κειμένου νά βροῦν τά θύματά τους; Ποιός μᾶς ἐγγυᾶται πώς μία γριπούλα ἤ ἕνα ἁπλό κάταγμα δέν θά γίνεται ἀφορμή γιά τήν δολοφονία μας; 
Καί ποιός εἶναι ὁ τρόπος ἀντιδράσεώς μας; Μποροῦμε νά ἀντιμετωπίσουμε ὅλους τούς σφαγεῖς πού θά εἰσβάλουν στά νοσοκομεῖα; 
Ἄλλως τέ, ἐδῶ ποὺ τὰ λέμε, τὸ σύστημα ὑγείας μᾶς τελείωσε. Ἀπὸ ἐδῶ καὶ πέρα θὰ ὁμιλοῦν οἱ ἰδιῶτες. 
Τί ἀκριβῶς λοιπόν νά περιμένουμε ἀπό αὐτοῦ τοῦ εἴδους τά κοράκια;… Ἔ, συγγνώμη, τούς ἰδιῶτες; 

Φιλονόη. 

ΔΙΚΑΖΟΜΕΝΗ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ – ΠΕΡΙΕΡΓΗ ΙΣΤΟΡΙΑ!

Διαβάζουμε για τον περιβόητο νέο νόμο περί δωρεάς οργάνων: “η αφαίρεση ενός ή περισσοτέρων οργάνων από ενήλικο, θανόν πρόσωπο πραγματοποιείται εφόσον, όσο ζούσε, δεν είχε εκφράσει την αντίθεσή του και κατόπιν συναίνεσης της οικογένειάς του“. Αυτό όμως συνέβαινε πάντα. Επομένως τι είναι αυτό που αλλάζει; Το πρώτο είναι το ότι βαπτίζεται θανόν πρόσωπο ο εγκεφαλικά νεκρός. Το δεύτερο πως βαπτίζεται δωρητής όποιος δεν αρνηθεί τη δωρεά. Το τρίτο, πως δε μιλάμε για δωρεά συγκεκριμένων οργάνων αλλά όλων. Και του δέρματος; Κι έχει και τέταρτο. Μέχρι τώρα, τις αφαιρέσεις και τη διαχείριση των οργάνων τις αναλάμβανε ο Εθνικός Οργανισμός Μεταμοσχεύσεων. Με το νέο νόμο θα υπάρχουν διάφοροι φορείς ακόμη και ιδιωτικοί που θα διαχειρίζονται τα μοσχεύματα. Μήπως αυτό αφήνει περιθώρια για ένα κανονικό εμπόριο οργάνων; Η απάντηση είναι “όσα περιθώρια υπήρχαν και πριν”.

Το πρόβλημα ακόμη κι αν δεν είναι στο νόμο είναι σίγουρα στο κατά πόσο μπορεί να εφαρμοστεί σωστά, ή στα παραθυράκια που ενδεχομένως αφήνει. Υπάρχουν ανησυχίες για το κατά πόσο τα πιστοποιητικά εγκεφαλικού θανάτου δε θα βγαίνουν συντομότερα από… τον εγκεφαλικό θάνατο. Αλλά αυτό θα μπορούσε να συμβαίνει και πριν. Πότε όμως θα ερωτώνται οι συγγενείς προκειμένου να δώσουν τη συγκατάθεσή τους. Μετά τον εγκεφαλικό θάνατο ή ακόμη και πριν αν οι πιθανότητες να χαθεί ο άνθρωπος είναι πολλές; Εδώ η λύση είναι η εξής: Ακόμη κι αν θέλετε να δωρίσετε όλα τα όργανα του συγγενή σας, πριν τον εγκεφαλικό του θάνατο δηλώστε κάθετα πως είστε αντίθετοι στην αφαίρεση ακόμη και μίας τρίχας.

Κι άλλο ένα θεματάκι. Έστω ότι κάποιος μοναχικός δεν έχει δίπλα του συγγενείς. Και δε θέλει να δωρήσει τίποτα. Και κάνει υπεύθυνη δήλωση πως δεν το επιθυμεί. Πως είναι δυνατό να φτάσει αυτή στο νοσοκομείο και να σταματήσει το νυστέρι; Μόνο αν καταχωρηθούν ηλεκτρονικά οι αρνητές. Θα γίνει; Χίλια ερωτήματα προκύπτουν από αυτή την ιστορία και οι απαντήσεις είναι θολές. Για παράδειγμα… Με τους αλλοδαπούς τι ακριβώς θα γίνει; Χωρίς μπλε ταυτότητα τη γλυτώνεις;

Όπως και νά ‘χει, το νεκρό σώμα είναι νεκρό σώμα και όταν μπορεί να δώσει ζωή πρέπει να το κάνει. Αλλά αυτό απέχει από την ανοχή σε μια ενδεχόμενη εμπορική εκμετάλλευση των οργάνων του από εταιρείες ή από τη χωρίς τη συγκατάθεση του πρώην ζωντανού πολίτη σφαγή.

Ἀναπτήρας ἀπὸ ξύστρα

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply