«Πᾶμε Ἀράχωβα;»

Κι ἐκεῖ τὰ εἶδα ὅλα. Ἤ μᾶλλον, ἔχασα τὸν κόσμο μου… Κυριολεκτικῶς!

Ἔρχεται ἡ Ντίνα στὸ τραπέζι μας κι ἀρχίζει νὰ περιγράφῃ τὸ πόσο θαυμάσιο θὰ ἦταν νὰ ἤμασταν στὴν Ἀράχωβα, ὅλοι ἐμεῖς, οἱ παρευρισκόμενοι τῆς Παρασκευῆς, σὲ ἕνα ΣΑΛΕ. Γύρω γύρω τὸ χιόνι… Κρύο… Τζάκι, μουσικούλα, ὡραῖοι μεζέδες, χαμηλὸς φωτισμός, καλὴ διάθεσις, κρασί, εὐδιάθετος παρέα…. Πᾶμε λοιπόν Ἀράχωβα;  Τί λέτε;  Δέν εἶναι θαυμασία ἰδέα;
(Γιὰ νὰ πᾷν στὴν Ἀράχωβα οἱ συμμετέχοντες στὴν συνεστίασι τῆς Παρασκευῆς ἀπαιτοῦντο τοὐλάχιστον 5-6.000 εὐρώπουλα!!!)

Ἀνεστατώθην.
Στὴν διαδρομή, γιὰ νὰ φθάσω στὸ σημεῖον συναντήσεως, πολλοί, πάρα πολλοί, ἄστεγοι, ἐπάνω σὲ στρώματα, σὲ χαρτόκουτα, σὲ λινᾶτσες.
Ἕνα μεζεδοπωλεῖον πίσω ἀπὸ τὸ Μοναστηράκι. Πῶς νά φθάσῃς στό μεζεδοπωλεῖον ἐάν δέν περπατήσῃς ἐπάνω τους;

Κόσμος. Πολὺς κόσμος στὸν χῶρο συνευρέσεως.
Οἱ ἄνθρωποι ἔχουν ἀνάγκη ἀπὸ διασκέδασι. Φθηνὴ διασκέσασις, ἀναλογικῶς πάντα μὲ προηγούμενα χρόνια. 

Πρὸ ἑνὸς ἔτους στὸ Μοναστηράκι, γιὰ νὰ πιῇς ἕνα ποτό, χρειαζόσουν τοὐλάχιστον δεκαπέντε μὲ εἰκοσιπέντε εὐρῶ, κατ’  ἄτομον. Τὴν Παρασκευὴ μὲ 12 εὐρώπουλα φάγαμε, ἤπιαμε, χορέψαμε δύο ἄτομα….
Γενικῶς, τῆς κραιπάλης γινόταν μὲ ἐλάχιστα χρήματα, ἀναλογικῶς, καὶ ζωντανὴ μουσική.
Κι ἐφ΄  ὅσον φάγαμε, ἤπιαμε, χορέψαμε, διασκεδάσαμε, μαλώσαμε, γελάσαμε ἔρχεται ἡ Ντίνα καὶ λέει: «νά ὀργανώσουμε μίαν ἀνάλογο βραδιά γιά Ἀράχωβα;»

Ἀνετρίχιασα. Ναί, περάσαμε ὄμορφα. Ναί, γελάσαμε, συζητήσαμε, διεφωνήσαμε, συμφωνήσαμε, θυμηθήκαμε τὰ παλαιά, φωνάξαμε καὶ ὑβρίσαμε γιὰ τὰ σημερινά μας δεδομένα… Ἀλλά  μετά τί;
Τό ἐπόμενον βῆμα εἶναι ἡ Ἀράχωβα;
Διεφώνησα ἀμέσως.
Ἡ Ἐλευθερία, παρίστατο βλέπετε, διεφώνησε μὲ ἐμέναν ποὺ διεφωνοῦσα, προβάλλλοντας διάφορες δικαιολογίες γιὰ τὴν ἀναγκαιότητα τῆς Ἀραχώβης.
Αὐτονόητον γιὰ τὴν Ἐλευθερία.
Ἐὰν δουλεύῃς, κι ἐὰν παράγῃς κι ἐὰν εἶσαι συνεπὴς στὶς ὑποχρεώσεις σου δικαιοῦσαι καὶ μίαν Ἀράχωβα κάπου κάπου…

Ξέρετε…. Μοῦ ἀρέσει ἡ Ἀράχωβα. Πῶς θά γινόταν νά μή μοῦ ἀρέσῃ ἄλλως τέ;
Ἐπέρασα σέ αὐτήν ἀρκετὲς ἀπὸ τὶς νεανικὲς μου ἐμπειρίες, μὲ φίλους, μὲ συντρόφους, μὲ γνωστὲς κι ἄγνωστες παρέες….
Κάποτε μάλιστα, ἄν καὶ παράλογον, λόγῳ ἀπουσίας δωματίων, κοιμήθηκα σὲ σκηνή, μέσα στὰ χιόνια. (Ἐξαιρετικὴ ἐμπειρία. Σᾶς τὸ συνιστῶ! Ὑπὸ αὐτὸ καὶ μόνον τὸ πρίσμα ξαναπάω Ἀράχωβα!!!)

Ἡ Ντίνα λοιπὸν ἤθελε νὰ θέσῃ ἕναν ἐπαγγελματικὸ στόχο κι ἐγὼ τῆς τὸν ἐχάλασα.
«Πῶς εἶναι δυνατόν», λέω «νά ὑπάρχουν ἐκατοντάδες ἄστεγοι στήν διαδρομή σου ἀπό Μοναστηράκι ἔως ἐδῶ κι ἐσύ νά ἀσκῆς Ὕβρι προτείνοντας ἐκδρομή στήν  Ἀράχωβα;  Πῶς  θά αἰσθανθῇς αὔριο ἐάν τούς δῇς στά μάτια; Πῶς θά βλέπῃς τόν ἑαυτόν σου στόν καθρέπτη ἐάν γνωρίζῃς πώς στό Μοναστηράκι κάποιες δεκάδες ἄστεγοι δέν ἔχουν παρά μόνον ἕνα χαρτόκουτο γιά νά κοιμηθοῦν;»

Παρέμβασις τῆς Ἐλευθερίας.
«Τί στό καλό; Δουλεύω τόσο πολύ καί δέν δικαοῦμαι μίαν Ἀράχωβα; Γιατί ζῶ τότε;»
Σχολιασμὸς τῆς Ντίνας:
«Δὲν θέλω νὰ παράξω Ὕβρι. Πρέπει ὅμως νὰ βάλουμε ἕναν ἐπαγγελματικὸ στόχο ὡς ὁμάδα. Νὰ κάνουμε κάτι….»

Εἶπε κι ἄλλα ἡ Ντίνα. Εἶπε κι ἄλλα ἡ Ἐλευθερία. Μία κοπελλίτσα ἀπὸ τὸ βάθος, τῆς ὁποίας τὸ ὄνομα δὲν ἐγνώριζα ἀκόμη, μοῦ ἔκανε ζωηρὰ κάποια νοήματα.
Συμφωνοῦσε μαζύ μου ἀλλὰ δὲν ἤθελε καὶ νὰ ἐκφρασθῇ σὲ τόσο ἄγνωστο περιβάλλον.
Ἀμέσως μετὰ μὲ ἐπλησίασε καὶ μοῦ ἐψιθύρισε: «Ναί, μαζύ σου εἶμαι. Συμφωνῶ. Καμμία Ἀράχωβα. Εἶναι Ὕβρις. Ἐδῶ, ἐὰν μποροῦν νὰ δουλέψουν ἐδῶ. Μαζύ σου εἶμαι. Σοῦ τό εἶπα; Ἄφησέ τες νὰ κουρεύονται. Ὄχι πάντως Ἀράχωβα…. Εἶναι Ὕβρις. Ἔχεις ἀπόλυτον δίκαιον….»
Κι ἔφυγε…. Τὴν τραβοῦσαν….

 Ἡ Ντίνα καὶ ἡ Ἐλευθερία εἶχαν προπορευθεῖ, μᾶλλον ἐξοργισμένες.
Καὶ οἱ  δύο ἔχαναν τὴν Ἀράχωβα ἐξ αἰτίας μου.
Στὴν ἔξοδο μὲ ἀνέμενε ἡ κοπελλίτσα, ποὺ τόσην ὥρα κάτι ἐπάσκιζε νὰ ἀρθρώσῃ ἀλλὰ δὲν προελάβαινε. «Θὰ σὲ εὕρω. Ὑπόσχομαι νὰ σὲ εὕρω! Εἴμαστε ἕνα ἐσὺ κι ἐγώ, τὸ ξέρουμε»…. Κι ἔφυγε… Ἐχάθη μέσα στὴν νύκτα.
Ἴσως νὰ μὲ εὕρῃ. Ξέρω μόνον τὸ ὄνομά της: Ἑλένη. Ἡ δεύτερη Ἑλένη μὲ τὴν ὁποίαν μιλήσαμε ἐκείνην τὴν βραδιά. Ἴσως πάλι καὶ νὰ μὴ μὲ εὕρῃ…
Τί σημασία ἔχει;
Οἱ ἄστεγοι ἐκεῖ ἔξω δὲν εἶναι ὑπόθεσις χαμένη. Εἶναι καὶ δική μου καὶ τῆς Ἑλένης.

Φιλονόη.  

φωτογραφία

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply