Κάποτε ἔφθασαν κάποιοι ἄλλοι ὑποψήφιοι κατακτητὲς γιὰ νὰ ζητήσουν γῆ τε καὶ ὕδωρ.
Τότε, λίγο διαφορετικὰ ἀπὸ τὸ τώρα, ὅλοι οἱ ἐλεύθεροι Ἄνθρωποι αὐτοῦ τοῦ τόπου, ἀντέδρασαν καὶ «ἐπλήρωσαν» καταλλήλως τοὺς θρασεῖς πρέσβεις. 

Σήμερα ὁ τρόπος ἄλλαξε. 
Σήμερα δὲν στέλνουν πρέσβεις, στέλνουν τραπεζῖτες κι ἀπὸ πίσω στέλνουν τρόικες καὶ ΔΝΤ καὶ εὐρωπΕϊκὲς ἐπιτροπὲς ἐλέγχου. Τὸν ἴδιον πόθο εἶχαν καὶ τότε, τὸν ἴδιον ἔχουν καὶ σήμερα. Μὲ μία διαφορά…
Τότε τὸ ἔπραξαν ἀνδρείως. Τώρα τὸ πράττουν δολίως.
Θά προλάβουν ἄρα γέ νά εὑρεθοῦν οἱ κατάλληλοι Ἐλεύθεροι μαχητές, στίς κατάλληλες θέσεις, πρό κειμένου νά σταματήσουν τήν ἐπέλασιν τῆς βαρβαρότητος; 

γῆν τε καὶ ὕδωρ

«ἐς δὲ Ἀθήνας καὶ Σπάρτην οὐκ ἀπέπεμψε Ξέρξης ἐπὶ γῆς αἴτησιν κήρυκας τῶνδε εἵνεκα· πρότερον Δαρείου πέμψαντος ἐπ᾽ αὐτὸ τοῦτο, οἳ μὲν αὐτῶν τοὺς αἰτέοντας ἐς τὸ βάραθρον οἳ δ᾽ ἐς φρέαρ ἐμβαλόντες ἐκέλευον γῆν τε καὶ ὕδωρ ἐκ τούτων φέρειν παρὰ βασιλέα.»

Στὴν Ἀθήνα καὶ τὴν Σπάρτη ὁ Ξέρξης δὲν ἔστειλε ἀπαίτησι ὑποταγῆς, γνωρίζοντας ὅτι οἱ ἀγγελιοφόροι του Δαρείου παλαιότερα στὴν μὲν Ἀθήνα ἐρίφθησαν στὸν λάκκο ὡς ἐγκληματίες καὶ στὴν Σπάρτη τοὺς ἐπέταξαν σ’ ἕνα πηγάδι, λέγοντάς τους ὅτι, ἂν ἤθελαν Γῆ καὶ Ὕδωρ γιὰ τὸν βασιλέα τους, μποροῦσαν νὰ τὰ πάρουν ἀπὸ ἐκεῖ.

ἀρχαία Ἑλλὰς

Ναί, θά προλάβουν.
Οἱ Ἐλεύθεροι μαχητὲς εἶναι ἤδη στὶς θέσεις των καὶ πολεμοῦν. 
Τὰ ὅπλα ἄλλαξαν μὲ ἄλλα, λιγότερο κατανοητά, ἀλλὰ ἐξ  ἴσου φονικά.
Ὁ ἐχθρὸς τώρα φαίνεται νὰ ἔρχεται ἀπὸ τὴν Δύσι ἀλλὰ δὲν ἔχει καμμία διαφορὰ ἀπὸ τὸν ἐχθρὸ ποὺ ἦλθε κάποτε ἀπὸ τὴν Ἀνατολή.
Κι αὐτὸς ὁ τόπος θὰ γίνῃ γιὰ ἀκόμη μίαν φορὰ ὁ τάφος κάθε βαρβάρου…

Ὑπομονή…
Μὴ περιμένετε σπαθιὰ καὶ γιαταγάνια. 
Οὔτε πιστόλια καὶ κανόνια.
Οὔτε πυρηνικοὺς ἀντιδραστῆρες καὶ βιολογικὰ ὅπλα. 
Ἐμεῖς εἴμαστε Ἕλληνες. Πολεμοῦμε διαφορετικὰ καὶ πάντα, ἄν καὶ λιγοστοί, τὸν ἐχθρὸ τὸν πετοῦμε στὴν θάλασσα.

Φιλονόη.