Περισσότερο από 70% του ανθρώπινου σώματος αποτελείται από νερό.
Για εννέα ολόκληρους μήνες πριν γεννηθούμε σε αυτή την “Πραγματικότητα”, κολυμπάμε σαν έμβρυα σε νερό.
Χωρίς νερό δεν έχουμε δυνατότητα να επιβιώσουμε παραπάνω από λίγες ημέρες.
Το Νερό είναι η ΖΩΗ μας ολάκερη.

Και όμως …
Μία μικρή ψιχάλα βροχής στέλνει τον κόσμο τρέχοντας κάτω από μπαλκόνια, κάτω από ομπρέλες, κάτω από κουκούλες … οπουδήποτε θα μπορούσε να αποφύγει το άγγιγμα των σταγόνων της Ζωής.
Και αυτό είναι το Τίμημα της ζωής μέσα στην “κοινωνία” υποκριτών στην οποία κινούμαστε.
Το να φοβόμαστε μήπως το νερό ξεπλύνει την μάσκα που φοράμε για να γίνουμε αποδεκτοί στους γύρω μας …

Πόσο απολαμβάνω τον σκύλο μου να στέκεται κάτω από την καταρρακτώδη βροχή και να αδιαφορεί στις εντολές μου να μπει στο σπίτι του γιατί θα κρυώσει.
“Τι λες ρε σκυλάκι του καναπέ…”, τον ακούω με τη φαντασία μου να μου λέει, “το νερό είναι ζωή βρε μαλθακό πλάσμα, εγώ είμαι λύκος και το νερό ξυπνάει τα ένστικτά μου. Και σαν λύκος,  είμαι αυθεντικός και το απολαμβάνω … εσύ κλείσου στο σπιτάκι σου και στο καβούκι σου μέχρι να βγει ο Ήλιος και χάζευε την οθόνη σου, είτε της τηλεόρασης, είτε του ηλεκτρονικού υπολογιστή. Και μετά παίξε το μάγκας ανεβάζοντας βιντεάκια από το YouTube με Πολεμιστές που μάχονται στην βροχή και λύκους να σεργιανίζουν στα βουνά  …”

Και μετά σου λέει “σκυλάκια”.
Ή μάλλον εμείς τα λέμε “σκυλάκια”…
Πάντα οι σκλάβοι προσπαθούν να μειώσουν τους ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΣ …

Νικόλας Παναγοδημητρόπουλος

Δὲν ξέρω ἐὰν εἴμαστε σκυλάκια τοῦ καναπέ, ἀλλὰ σίγουρα ἀποστειρωμένιο εἴμαστε.
Ἐκτὸς ἀπὸ τὴν ἀσφάλεια ποὺ ἐναγωνίως ἀναζητοῦμε, συνήθως παραποιοῦμε βασικὲς ἔννοιες καὶ τελικῶς ἀπομονώνουμε τοὺς ἑαυτούς μας, μὲ τέτοιον τρόπο, ποὺ νὰ τοὺς καταντᾶμε κάπως …παρὰ φύσιν.
Κάποιες φορὲς ζηλεύω τοὺς ἀστέγους διότι τὸ πῆραν ἀπόφασιν, ἀκόμη κι ἐξ ἀνάγκης. 
Ἴσως αὐτοὶ τελικῶς νὰ ἔχουν καταλάβῃ πολὺ περισσότερα ἀπὸ ἐμᾶς ποὺ ὅλα τὰ …ξέρουμε.

Φιλονόη. 

Υ.Γ. Πόσα χρόνια ἔχετε νά κάνετε βόλτα στήν βροχή; Χωρίς ὀμβρέλα; Δέν σᾶς λείπει;

φωτογραφία