Πολλὲς φορὲς ἔχω σταθῇ στὴν στιγμή μου, τὴν ὅποιαν στιγμή, γιὰ νὰ τῆς ἐπιτρέψω νὰ «εἰσχωρήσῃ» καὶ νὰ «καταλάβῃ» κάθε μου κύτταρο, δίχως ὅρια καὶ ἄλλες σκέψεις νὰ τὴν μολύνουν.
Αὐτὸ σὰν στάσις ζωῆς μοῦ ἔχει μάθῃ κάτι πολὺ σημαντικό: 
Ὅταν καταφέρνω νὰ τὸ βιώσω, τότε αὐτομάτως ὁ χρόνος «ἁπλώνει», «μεγαλώνει», «αὐξάνεται»…
Ἀποτέλεσμα φυσικὰ εἶναι τὸ νὰ εἶναι ἀμέτρητες ἐκεῖνες οἱ ἀναμνήσεις ποὺ μὲ βγάζουν ἀπὸ κάθε δυσκολία, διότι ἁπλῶς τοὺς ἔδωσα χῶρο καὶ χρόνο νὰ μὲ γεμίσουν.
Στὰ δύσκολα ἀλλάζω στάσι. Ἐκεῖ πασχίζω νὰ δῶ λίγο παρὰ πέρα, ἀκόμη κι ἐὰν αὐτὸ τὸ «λίγο παρὰ πέρα» σκιάζεται ἀπὸ μεγάλο πόνο. 
Ἐκεῖ στέκομαι μέν, ἀλλὰ ἐξακολουθῶ δέ. Αὐτὸ μὲ ὁδηγεῖ στὸ νὰ μπορῶ, ὄχι πάντα, ἀλλὰ τὶς περισσότερες φορές, νὰ ζῶ σὰν νὰ εἶναι ἡ τελευταία μου στιγμή. Κι ἄς μὴν εἶναι…
Ἄλλως τέ, κάθε φορὰ ποὺ ἀνακαλύπτω πὼς διαθέτω κι ἄλλες στιγμές, τότε ἡ χαρὰ μοῦ ἐπιτρέπει νὰ ἀπολαύσω ἀκόμη περισσότερο τὸ ἐδῶ καὶ τώρα. Κάθε φορὰ περισσότερο… Κάθε φορὰ καὶ πιὸ οὐσιαστικά… 

Φιλονόη. 

Το Θαύμα της Ζωής 

Μόνον όποιος έχει κοντοσταθεί στο Κατώφλι μπορεί να εκτιμήσει το Θαύμα της Ζωής.
Και πόσα λίγα χρειάζεται ένας άνθρωπος για να είναι ΑΠΟΛΥΤΑ ευτυχισμένος …
Γιατί το Θαύμα εκτός από γύρω μας είναι και κάπου αλλού, πιο σημαντικά.
Μέσα μας …

Το να είσαι Εδώ δεν είναι αυτονόητο.
Είναι όμως Δώρο …
Και Αληθινά Ζωντανός είναι όποιος μπορεί να εκτιμά την κάθε Στιγμή που βρίσκεται στο γήινο σαρκίο που τον μεταφέρει στο Ταξίδι …

Μια Νέα Ημέρα ξημέρωσε. Απολαύστε την όπως μόνον οι Ζωντανοί ξέρουν.
Σαν να μην υπάρχει Αύριο …
Γιατί κανένας δεν μπορεί να μας εγγυηθεί πως θα υπάρχει …

Νικόλας Παναγοδημητρόπουλος

φωτογραφία