Ἐν τάξει…
Τὸ παραπάνω θὰ τολμοῦσα νὰ ἰσχυριστῶ πὼς εἶναι ἀπὸ τὶς καλλίτερες εἰκόνες ποὺ ἀντικρύζουμε σήμερα στὸ ἐπίπεδον τῆς παιδείας ποὺ λαμβάνουν τὰ παιδιά μας. 
Ἡ θεματολογία του ὅμως παραμένει κωμικοτραγική. 
Ὅταν ἕνα παιδάκι δημοτικοῦ περιγράφει κάτι σὰν αὐτὸ ποὺ διαβάζουμε παραπάνω, τότε τὸ μόνον ποὺ ἀντιλαμβάνεται ὁ ἀναγνώστης εἶναι τὰ ἐνδιαφέροντα αὐτοῦ τοῦ παιδιοῦ ποὺ ἔχουν ὑποστῇ ἀπόλυτον καθοδήγησιν ἀπὸ τὸ παριβᾶλλον του.  Εἶτε αὐτὸ εἶναι ἡ οἰκογένεια, εἶτε τὸ σχολεῖο, εἶτε ἡ τηλεόρασις.
Οὐσιαστικῶς αὐτὸ ποὺ διαπιστώνουμε εἶναι πὼς αὐτὰ τὰ παιδιὰ πλέον ἔχουν περιοριστῇ σὲ γυάλες καὶ ἀδυνατοῦν νὰ ἐξέλθουν, διότι δὲν θὰ μποροῦσαν νὰ φανταστοῦν κάποτε εἶτε πὼς εἶναι πλαστὲς εἶτε πὼς σπᾶνε εἶτε πὼς ἁπλῶς ἴσως νὰ ἔχουν κάποιαν ἔξοδο.
Τὸ ἀκόμη πιὸ …πραγματικὸ εἶναι πὼς αὐτὰ τὰ παιδιὰ αὔριο θὰ εἶναι τὰ κομματόσκυλα ποὺ προσκυνοῦν τοὺς κρατοῦντες πρὸς κειμένου νὰ βολευθοῦν κάπως καλλίτερα. 
Μεθαύριο θὰ μᾶς «διοικοῦν», κάποια ἀπὸ αὐτά, ἀλλὰ πάντα μὲ τοὺς στενοὺς ὁρίζοντες ποὺ ὁρίζει τὸ γήπεδον, τὸ περιβᾶλλον καὶ ὁ μικρός τους κόσμος. 
Δῆλα δή…
Ἐὰν ἐξαλολουθήσουμε ἔτσι… ζήτω ποὺ καΰκαμε. 

Φιλονόη. 

Υ.Γ. Ἀλήθεια, ἐάν αὐτά τά παιδιά ἐδιδάσκοντο Ὅμηρο, γιά Πάμπλους καί Πούμπλους θά ἔγραφαν; Ἐάν ἐδιδάσκοντο Ἐλύτη; Σεφέρη; Οὔτε ποὺ νὰ τὸ σκέπτεαι ἡ κρατούσα τάξις. Φαντάζεστε τί ἔχει νά γίνῃ ἐάν αὐτά τά παιδιά ἀρχίσουν νά ὀνειρεύονται τό …ἀνέφικτον;

φωτογραφία