Θυμᾶστε ἔνα τραγούδι πού ἔλεγε ἡ Χαρά Ἀργυροπούλου κάποτε; Οἱ στίχοι ἦταν κάπως ἔτσι: Ἔ βρὲ Θανάση, καὶ ποὺ πῆγες λιγάκι πιὸ ἔξω τὶ ἔχει ν’ ἀλλάξῃ, Ἀφ΄ οὖ ὅπου κι ἐὰν πᾶς, σὰν καβούκι χελώ…