Ἀκόμη πιστεύουμε πώς κάποια χώρα τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἐνώσεως θά γλυτώσῃ;

Στὴν ἀρχὴ ἦσαν οἱ ἄτιμοι Ἕλληνες, ποὺ ὅλο λιάζονται, τεμπελιάζουν, χαραμοτρῶν, λαμβάνουν ἐπιδόματα τυφλῶν ἄν κι ὁδηγοῦν ταξί, εἶναι πολυθεσίτες καὶ πολυσυνταξιοῦχοι, ἀλλὰ οὐδέποτε κάποια ὑπηρεσία τοὺς ἔχει δῇ, περνοῦν ζωὴ καὶ κόττα διότι τοὺς ταΐζουν οἱ Εὐρωπαῖοι ἑταῖροι ἀπὸ τὸν κόπο τους, συμπεριφέρονται ὡς κτήνη, μὴ σεβόμενοι τὰ μνημεῖα τους καὶ τὴν ἱστορία τους, εἶναι σπάταλοι καὶ φυσικὰ εἶναι τὸ μεγαλύτερον βάρος στὶς πλᾶτες τῆς ἀλλοτινῆς ΕΟΚ. 
Κι ἐμεῖς καταπιασθήκαμε μὲ τὸ νὰ ἀπαντοῦμε στὶς προσβολές τους, νὰ ἀποδεικνύουμε πὼς δὲν εἴμαστε ἐλέφαντες, νὰ φαγωνόμεθα μεταξύ μας γιὰ τὸ ποιὸς ἔφαγε τὰ περισσότερα, νὰ χωριζόμεθα σὲ καλοὺς καὶ κακούς, σὲ βολεμένους καὶ ἀβολεύτους,  νὰ συνειδητοποιοῦμε πὼς πέσαμε θύματα ἐξ αἰτίας τῶν ἄλλων ποὺ ἐψήφισαν τοὺς ἄλλους κι ὄχι τοὺς δικούς μας… 

Μετὰ ἠκολούθησαν ἡ Ἰσπανία καὶ ἡ Πορτογαλία… Σιγότερα αὐτοί… Αὐτοὶ δὲν ἦσαν τόσο κλέφτες σὰν κι ἐμᾶς, οὔτε τόσο τεμπέληδες, οὔτε τόσο δημόσιοι ὑπάλληλοι. Αὐτοὶ δὲν εἶχαν τόσα σκάνδαλα ὅπως ἐμεῖς, οὔτε τόσα καθάρματα μαζεμένα γιὰ νὰ τοὺς κυβερνοῦν… Αὐτοὶ ἐπίσης δὲν εἶχαν τόσο μεγάλα κενὰ μνήμης ὅπως ἐμεῖς κι ἔτσι τὰ ὅσα ἐπηκολούθησαν, ἦσαν ἀπὸ πλευρᾶς ἀντιδράσεων ἐντονότερα κι ἀπὸ πλευρᾶς μέτρων ἡπιότερα. Ὅμως οἱ Ἰσπανοὶ ἀγωνίζονται μὲ τὴν σημαία τους γιὰ τὴν Ἰσπανία τους. Ὄχι πλέον γιὰ τὴν ἠνωμένη εὐρώπη τῶν πορνῶν, τῶν παιδεραστῶν καὶ τῶν ..«ἀδελφῶν ψυχῶν». 

Κάπου ἐκεῖ κοντὰ κατεπιάσθησαν καὶ μὲ τὴν Ἰταλία. Ἄλλες ἐξυγιάνσεις πάλι. Ἄλλα σκάνδαλα. 
Ὄχι σὰν τὰ δικά μας, ἀλλὰ ἔχουν κι αὐτοί, ὅπως οἱ Ἰσπανοὶ καὶ οἱ Πορτογάλοι, νὰ μετροῦν φαγοπότια. Ἀλλὰ ὅπως κι ἐὰν τὸ κάνουμε, νότος εἴμεθα, τὸ ἔχουμε τὸ χούι… Λίγο κρασί, λίγο θάλασσα καὶ τὸ ταίρι μας… Καὶ νὰ πᾷν στὰ κομμάτια καὶ οἱ πολιτικοί, καὶ οἱ μίζες καὶ οἱ  ΖΗΜΕΝΣ. 

Ναί, ἔφαγαν οἱ πολιτικοί, τρῶν, θὰ τρῶν γιὰ ὅσον ἀκόμη καιρὸ θὰ μποροῦν, ἀλλὰ τέλος πάντων, μπόρα εἶναι καὶ θὰ περάσῃ. Ὅπως ὅλες… Ἔτσι πιστεύουν οἱ Ἰταλοί.
Ἔτσι καὶ οἱ Ἰσπανοί. Ἔτσι καὶ οἱ Πορτογάλοι. Ἔτσι κι ἐμεῖς…. Ἔτσι καὶ οἱ Κύπριοι… Ἔτσι καὶ οἱ Γάλλοι, ποὺ βλέπουν κι αὐτοὶ νὰ πλησιάζῃ ἡ καταιγίδα….

Ἐδῶ λοιπὸν κάπου ξεκινήσαμε νὰ γράφουμε τὰ αὐτονόητα. 
Δὲν ὑπῆρχε περίπτωσις νὰ γλυτώσῃ κάποιος ἀπὸ τὶς ὀρέξεις τῶν νεοταξιτῶν. 
Τὸ σχέδιο εἶναι παλαιό, σωστὰ ἐπεξεργασμένο καὶ δὲν μπάζει ἀπὸ κάπου. Θὰ ἐφαρμοσθῇ καὶ θὰ ξανὰ ἐφαρμοσθῇ δίχως παρεκκλίσεις σὲ ὅλες τὶς χῶρες τῆς Εὐρώπης. Ἀκόμη καὶ στὶς περιφερειακές. Ἀκόμη δῆλα δὴ καὶ στὴν Ἀγγλία. Γιὰ ὅσους ἔχουν ἀμφιβολίες ἄς ἐξετάσουν τοὺς μισθοὺς τῶν ἀστυνομικῶν τῆς Μεγάλης Βρετανίας πρὸ καὶ μετὰ τῶν Ὀλυμπιακῶν παιγνίων. Θὰ διαπιστώσουν πολλὰ περισσότερα ἀπὸ ὅσα γράφω τώρα. 
Ἄς ῥίξουν ἐπίσης μίαν ματιὰ καὶ στὶς πρόσφατες τοποθετήσεις τους γιὰ ἀπόλυτο ἔξοδο ἀπὸ τὴν εὐρωζώνη καὶ τὸ μετέπειτα τράβηγμα τοῦ αὐτιοῦ τους… Σιγὰ μὴ τοὺς ἀφήσουν…

Ἄς πᾶμε ὅμως καλλίτερα στὴν Κύπρο. 
Εἰλικρινῶς, ἄν καὶ ἐδιάβασα πολλὲς κραυγὲς ἀγανακτήσεως, πολλὲς σοφὲς διαπιστώσεις, πολλὲς ἀπελπισμένες προβλέψεις, τὸ ἕνα, τὸ σημαντικότερον, δὲν τὸ ἐδιάβασα. Ὅλοι ἔχουν ἐπικεντρωθῇ στὴν λουλοῦ ποὺ ἐτοποθέτησε ὁ Ἀναστασιάδης ἐπὶ τῶν οἰκονομικῶν, ἤ στὰ εὐκόλως κατεβασμένα βρακιὰ τοῦ Ἀναστασιάδου, ἤ τέλος πάντων στὴν ἀνάγκη τῆς Κύπρου νὰ δανεισθῇ κάποια δισεκατομμύρια… 
Ὅλοι περιστρέφονται γύρω ἀπὸ τὸ χρῆμα, ἀπὸ τὶς λᾶθος ἐπιλογὲς τῶν Κυπρίων νὰ ἐκλέξουν λᾶθος πρόσωπα καὶ τέλος πάντων γύρω ἀπὸ τὶς θέσεις τῶν μνημονίων καὶ τῶν δράσεων τοῦ ΔΝΤ. 
Πολὺ σωστὰ ὅλα… Ἀλλά… Ἀλλά….
Τὸ πρόβλημα δὲν εἶναι τὸ χρῆμα. Τὸ χρῆμα, ὅλοι τὸ γνωρίζουμε, εἶναι καὶ πλαστὸ καὶ ἀνύπαρκτον. 
Κάτι πληκτρολογήσεις καὶ τσοῦπ διπλασιάζονται ἤ μηδενίζονται τὰ χρέη…
Κάτι ἄλλες πληκτρολογήσεις καὶ τσοῦπ μία χώρα χάνεται ἀπὸ τὸν χάρτη ἤ μία ἄλλη ἐμφανίζεται…
Πληκτρολογήσεις… Μόνον…
Καὶ μάλιστα γιὰ ἀνύπαρκτα ποσά, σὲ ἀνυπάρκτους λογαριασμούς, γιὰ ἀνύπαρκτα χρέη.
Κι ἀκριβῶς γιὰ ὅλους αὐτοὺς τοὺς ἀνυπάρκτους λόγους, ἀνύπαρκτες ἀποπληρωμὲς θὰ λάβουν… Ἀλλὰ αὐτὸ ἀργότερα… Γιὰ τὴν ὥρα ἔχουμε νὰ ἀντιμετωπίσουμε μίαν θύελλα, στὴν ὁποίαν μόλις μπήκαμε…. Καὶ εἶναι ἄγρια  ἡ ἄτιμη… Πολὺ ἄγρια… Κι ἐμεῖς ἀπροετοίμαστοι. Δυστυχῶς!

Ἡ Εὐρωζώνη εἶναι μία φούσκα. Μία μεγάλη φούσκα, ποὺ τώρα πιὰ κοντεύει νὰ σκάσῃ. Καὶ θὰ σκάσῃ. Ἀλλὰ αὐτὸ θὰ εἶναι τὸ λιγότερο.
Τὸ οὐσιῶδες, αὐτὸ ποὺ πρέπει νὰ μᾶς ἐνδιαφέρῃ εἶναι τὸ τὶ πασκίζουν νὰ κρύψουν πίσω ἀπὸ αὐτὴν τὴν φούσκα. Ἐκεῖ εἶναι τὸ ζητούμενον. Κι ἐκεῖ πρέπει ἐπὶ τέλους νὰ ἑστιάσουμε. Ὅλα τὰ ἄλλα εἶναι παρασκηνιακὰ παιχνίδια πρὸ κειμένου νὰ μᾶς ἀποκοιμίζουν….

Ἔχετε φαντάζομαι προσέξῃ πὼς μαζὺ μὲ τὰ μνημόνια ἀρχίζουν σταδιακῶς καὶ ἐξαφανίζονται, μὲ νομοθετήματα τοῦ κ@λου, ἀπὸ τὰ Συντάγματά μας, βασικὰ ἄρθρα ποὺ προασπίζοντο τὰ ἀνθρώπινα δικαιώματα.
Τὸ δικαίωμα στὴν αὐτοδιάθεσι ἔχει καταργηθῇ ἤδη, ἐδῶ, μὲ τὸ νομομαγείρευμα ποὺ ἀφορᾷ στὴν ὁλική μας μετατροπὴ σὲ δωρητὲς ὀργάνων.
Ἔχει καταργηθῇ μὲ τὸ νὰ μᾶς παρακολουθοῦν μέσῳ κινητῶν, εἰκονοσκοπίων (καμερῶν) ποὺ εἶναι ὁπουδήποτε τοποθετημένα, ἀκόμη καὶ στὶς κοῦκλες βιτρίνας, μέσῳ δορυφόρων, μέσῳ αὐτοκινήτων, δεκτῶν καὶ πομπῶν, τοποθετημένων ὁπουδήποτα, ἀκόμη καὶ μέσα ἀπὸ τὶς ὀθόνες τῶν τηλεοράσεών μας…
Τσιπάκια στὰ ζωάκια μας ἀλλὰ συντόμως καὶ σὲ ἐμᾶς, ἀπαγόρευσί μας νὰ χρησιμοποιοῦμε μετρητὰ σὲ ποσὰ μεγαλύτερα τῶν 500 εὐρώ, κάρτες ἀν τί ταὐτοτήτων, κάρτες γιὰ τὴν ὑγεία, γιὰ τὴν τράπεζα, γιὰ τὸ ὅ,τι δήποτε. Σὲ λίγο ἀκολουθοῦν κι ἄλλα μέτρα ποὺ θὰ μᾶς καθιστοῦν ἀπολύτως ἀναλωσίμους. Τὰ παιδιά μας ἤδη θεωρῶνται βάρος γιὰ τὶς ὑποτιθέμενες πολιτεῖες μας καὶ ἐκλαμβάνονται ὡς τεκμήρια. Πληθύναμε… Πρέπει νὰ λιγοστεύσουμε…  Καὶ τὰ παιδιὰ εἶναι ὁ πρῶτος τους στόχος. 
Ἄλλως τὲ δὲν εἶναι καὶ τόσο μακριά τὰ τεκμήρια διαβιώσεως ποὺ ἤδη ἀξίωσαν.
Ἔχει καταργηθῇ ἐπίσης βασικό μας ἀνθρώπινο δικαίωμα στὴν ἰδιοκτησία. Αὐτό τό ἔχουμε συνειδητοποιήσῃ ἤ ἀκόμη παλεύουμε νά πληρώσουμε τά χαράτσια, πού ἀν τί νά κόβονται πολλαπλασιάζονται, μήπως καί σώσουμε κάτι ἀπό τά ἄσωστα;
Ἔχουν καταργηθῇ βασικά μας δικαιώματα μὲ τὸ νὰ μᾶς βλακοποιοῦν καθημερινῶς μέσῳ τῆς καταστροφῆς τῆς γλώσσης μας. Τῆς παιδείας μας. Καὶ δὲν ἀναφέρομαι σὲ ἐτοῦτο τὸ σκ@τόπραγμα ποὺ κάποιοι ὀνόμασαν παιδεία. Ἀναφέρομαι στὴν παιδεία τοῦ Ἀνθρώπου γενικῶς. Αὐτό, τέλος. Ἄλλως τε τμήματα τῶν Ἀνθρωπιστικῶν σπουδῶν παγκοσμίως κλείνουν στὰ Πανεπιστημιακὰ ἱδρύματα. Αὐτὸ εἶναι γνωστὸ ἐδῶ καὶ δεκαετίες. Ἐμεῖς τώρα τό πήραμε εἴδησι; 
Δὲν χρειάζονται ἀνθρώπους. Μηχανὲς χρειάζονται, ζόμπυ, τεχνοκράτες. Ὅλοι οἱ ἄλλοι δοῦλοι!!! Σκέτο!

Δὲν θὰ προχωρήσω παρὰ πέρα.
Αὐτὰ ποὺ ἀνέφερα παραπάνω νομίζω πὼς τὰ γνωρίζουν ὅλοι. Ὑπάρχουν κι ἄλλα, δεκάδες, ποὺ ἀφοροῦν στὴν τροφή μας, στὸν ἀέρα μας, στὴν αὐτάρκειά μας, στὴν ἐνέργεια, στὴν σκέψι μας, στὸν ἥλιο μας… Οὔτε θὰ καταπιασθῶ σήμερα μὲ τὶς περιβαλλοντικὲς καταστροφὲς ποὺ ξεκίνησαν νὰ συμβαίνουν ἐδῶ, ἀλλὰ καὶ σὲ τόσες ἄλλες πλευρὲς τῆς Εὐρώπης… Δεκάδες… ἤ ὀρθότερα, ἀμέτρητα τὰ ἐγκλήματα κατὰ τῆς ἀνθρωπότητος… Ἁπλῶς τὰ προσπερνᾶμε…. Γιὰ τὴν ὥρα… Διότι αὐτὰ εἶναι τὸ πραγματικό μας πρόβλημα κι αὐτὰ καλούμαστε νὰ ἀντιμετωπίσουμε. Τὸ χρῆμα ἔρχεται καὶ παρέρχεται. Τὸ δικαίωμα στὴν ζωὴ ὅμως εἶναι μίας εὐκαιρίας. 

Ὅλα τὰ παραπάνω σιγὰ σιγά, ἀλλὰ σταθερά, μετατρέπονται σὲ ὑποχρεωτικὰ μέτρα, κι ἐξαπλώνονται σὲ ὅλην τὴν Εὐρώπη. Δῆλα δὴ μᾶς ἀπαγορεύουν τὸ δικαίωμα τῆς αὐτοδιαθέσεως ἀκόμη καὶ γιὰ τὰ ἁπλούστερα καὶ τὰ αὐτονόητα. 
Ποιός ὅμως θά ἀντιδράσῃ γιά τήν καταπάτησι τῶν βασικῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων ὅταν πεινᾷ; Ὅταν τοῦ ἁρπάζουν τό σπίτι; Ὅταν τό παιδί του εἶναι ἄῤῥωστο κι ὅλα τά νοσκομεῖα κλειστά ἤ καταῤῥέοντα; Ὅταν τοῦ κόβουν τό ῥεῦμα; Ὅταν τοῦ κόβουν τό νερό; Ὅταν οἱ ἄστεγοι εἶναι χιλιάδες καί πολλαπλασιάζονται καθημερινῶς; Ποιός; Ποιός θά ἀντιδράσῃ γιά τήν ἀμορφωσιά τῶν νέων μας; Γιά τήν ἀνικανότητά τους νά γράψουν ἀκόμη καί τό ὄνομά τους σωστά; Γιά τήν ἀνευθυνότητα τῶν δασκάλων;
Ποιός θά ἀντιδράσῃ γιά τήν ἀπώλεια ἐθνικῆς κυριαρχίας; Ποιός θά ἀντιδράσῃ γιά τήν ἀπώλεια ἐδαφῶν; Γιά τήν καταστροφή τοῦ περιβάλλοντος; Γιά τήν διατροφική μας ἀνασφάλεια; Ψιλὰ γράμματα…
Καὶ τὸ μέλλον δυσοίωνο…  Ἀλλὰ ἐμεῖς βλέπουμε μόνον τὰ οἰκονομικὰ μέτρα καὶ τὶς οἰκονομικὲς καταστροφές…
Ὅλα τὰ ἄλλα δὲν συνδέονται… Σωστά; 
Ἤ, ἀκόμη κι ἐὰν συνδέονται, εἶναι λιγότερο σοβαρὰ ἀπὸ τὴν πτωχοποίησι. 

Συν-Ἕλληνες.
Τὸ πρόβλημα δὲν εἶναι οὔτε ὁ Ἀναστασιάδης οὔτε ὁ Σαμαρᾶς οὔτε ὁ Σόιμπλε οὔτε ἡ Λαγκὰρντ οὔτε ὁ Ῥομπόι οὔτε ὁ Ὀμπάμ(ι)α(ς) οὔτε ἡ Μέρκελ οὔτε ὁ Μπενοβούβαλος ἀλλὰ οὔτε καὶ τὸ GAPατο. Τὸ πρόβλημα εἶναι πὼς ὅλοι αὐτοί, μὰ ΟΛΟΙ, ἔχουν συνυπογράψῃ, διότι παραμένουν ἀπολύτως ἐλεγχόμενοι, τὴν παράδοσι τῆς ἐλευθερίας τῶν λαῶν στὰ χέρια μίας κεντρικῆς ἐξουσίας. Ὅσο περισσότερο ἐξαθλιωμένος ὅμως εἶναι ἕνας λαός, τόσο λιγότερο θὰ ἀντιδράσῃ στὰ ὑπόλοιπα μέτρα ποὺ θὰ τὸν ἐξανδραποδίζουν.  Γιὰ νὰ μὴν σᾶς πῶ πὼς οὔτε εἴδησι θὰ πάρῃ, ὁ λαός, παρὰ μόνον ὅταν θὰ εἶναι πάρα πολὺ ἀργά. (Παρατηρήσατε λίγο τοὺς Γερμανούς… Αὐτοὶ ἔχουν νὰ βιώσουν τὸ χειρότερο σόκ!!!)

Εἰλικρινῶς, ἐὰν μπορούσαμε νὰ δοῦμε λίγο παρὰ κάτω, λίγο πέρα ἀπὸ τὰ γεγονότα, λίγο πίσω ἀπὸ τὴν παράστασι, θὰ διαπιστώναμε πὼς τὸ τέλος εἶναι προδιαγεγραμμένο. 
Αὐτὸ βέβαια δὲν σημαίνει πὼς πρέπει νὰ τοὺς κάνουμε εὔκολη τὴν βρωμοδουλειά.  Οὔτε πὼς πρέπει νὰ παραδώσουμε τὶς ζωές μας στὰ χέρια τους ἀμαχητί. Ὄχι βέβαια. Ἀλλὰ πρέπει νὰ γνωρίζουμε τὸ τὶ πολεμᾶμε. Ἐὰν δὲν τὸ γνωρίζουμε, συντόμως θὰ διαπιστώσουμε πὼς παλεύουμε μὲ σκιὲς καὶ πὼς ὁ πραγματικὸς ἐχθρὸς ἔχει ἤδη καταπατήσῃ τὴν Πατρίδα καὶ τὶς ζωές μας. 

Θά μπορέσουμε ἄρα γέ νά ἀντιμετωπίσουμε αὐτό πού ἔρχεται; Θά ἀντέξουν ὅλοι τό κύμα τῆς καταστροφῆς πού ἤδη ξεκίνησε νά σαρώνῃ τά πάντα; Θά καταφέρουμε νά βγοῦμε ζωντανοί κι ἐλεύθεροι μέσα ἀπό αὐτές τίς μεγάλες μάχες; 
Χμμμ… Δὲν ἔχουμε ἄλλην ἐπιλογή. Ἤ θὰ πολεμήσουμε, ἀκόμη κι ἐὰν γνωρίζουμε βεβαιωμένα πὼς θὰ πεθάνουμε, ἤ θὰ κλείσουμε τὰ μάτια καὶ θὰ περιμένουμε τὸ τέλος ἔτσι, ἀτυφέκιστοι. Ἐμεῖς διαλέγουμε.
Κι ἀπὸ τὴν ἄλλην…
Αὐτὸ ποὺ ἔρχεται δὲν εἶναι τὸ τέλος. Αὐτὸ ποὺ ἔρχεται εἶναι ἡ Ἀρχή. Ἤ ὀρθότερα, μία ἄλλη ἐποχή.
Μία λάθος ἐποχή, τελειώνει, γιὰ νὰ δώσῃ τὴν θέσι της σὲ μίαν νέα ἐποχή, τελείως διαφορετικὴ ἀπὸ αὐτὰ ποὺ γνωρίζαμε. Ἀνθρώπινο καὶ δίχως παλαιές, νέες, μεσαῖες, ἀκραῖες, παράτυπες, νομότυπες κι ἄνομες τάξεις. Μία ἐποχὴ στὴν ὁποίαν ἡ Ἀνθρωπότης θὰ διαβιῇ ὅπως τῆς ἀξίζει κι ὄχι κατὰ πῶς βαρᾷ ὁ ἀρκουδιάρης στὴν ἀρκούδα του.

Βέβαια, γιὰ νὰ φθάσουμε στὴν ἀπέναντι ὄχθη, γιὰ νὰ ξεπεράσουμε τὴν καταιγίδα, ὀφείλουμε νὰ πράξουμε πολλά. Ὀφείλουμε νὰ γνωρίζουμε τὸν ἐχθρό, τὰ ὅπλα του, τὶς στοχεύσεις τους. Ὀφείλουμε νὰ παραμένουμε ἡνωμένοι, διότι μόνον τότε θὰ γίνουμε ἀνίκητοι.
Ὀφείλουμε νὰ συνειδητοποιήσουμε πὼς ΟΛΑ τὰ κόμματα, μὲ ΟΛΕΣ τὶς ὑποτιθέμενες ἰδεολογίες, δὲν ἔρχονται γιὰ νὰ προσφέρουν λύσεις ἀλλὰ γιὰ νὰ ὁλοκληρώσουν τὸ ἔργο ποὺ τοὺς ἀνετέθῃ. Διότι δὲν θὰ ὑφίστατο κάποιος ἀπὸ αὐτοὺς ἐὰν δὲν εἶχαν τὶς κατάλληλες ὑποστηρίξεις, χρηματοδοτήσεις, ἀδειοδοτήσεις…  Εἴδατε κάπου νά προβάλεται κάποιος πατριώτης; Εἴδατε ἀπό κάπου νά ἔρχεται κάποιος πραγματικός Ἕλλην; Ἐγὼ δὲν εἶδα. Οὔτε στοὺς γνωστούς, οὔτε στοὺς ἀγνώστους, οὔτε ἀκόμη καὶ σὲ αὐτοὺς ποὺ προετοιμάζονται νὰ λάβουν θέσεις στὰ κενὰ ποὺ ἀφήνουν οἱ ἀποχωροῦντες. (Ναί, οὔτε στοὺς νεοσχηματισθέντες… Ξέρουν αὐτοὶ γιατὶ τὸ γράφω… )

Πῶς θά ξεφύγουμε ἀπό τόν κλοιό πού μᾶς ἔσφιξαν; 
Ἄς μὴ βιαζόμεθαε… Οἱ ἀπαντήσεις ἔρχονται σιγὰ σιγά, στὴν ὤρα τους… Ἀρκεῖ νὰ παραμένουμε ζωντανοὶ πνευματικῶς καὶ ἀντιληπτικῶς μά, κυρίως προετοιμασμένοι. 
Γιὰ τὴν ὥρα ὀφείλουμε νὰ συνειδητοποιήσουμε πὼς τὸ παιχνίδι δὲν εἶναι γιὰ λίγο. Εἶναι γιὰ πολύ… Θὰ τραβήξῃ σὲ μάκρος… Καὶ δὲν στοχεύουν μόνον ἐμᾶς. Στοχεύουν κάθε Ἄνθρωπο, σὲ κάθε σημεῖο τοῦ πλανήτου. 

Πάντως, γιὰ ὅσους ἀγωνιοῦν, ἀναφορικῶς μὲ τὸ  ἐὰν θὰ καταφέρουν νὰ ὁλοκληρώσουν τὰ σχέδιά τους….Χά!!! Ἐδῶ γελᾶμε!
Οὐδέποτε τὸ κατάφεραν! 
Ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τοῦ Μεγάλου Ἀλεξάνδρου, ἔως τὶς ἡμέρες μας, οὐδεμία αὐτοκρατορία κατάφερε νὰ ἐπιβιώσῃ! Ὅταν ὑπερέβαιναν τὰ ἐσκαμμένα, ἁπλῶς …ἐτελείωναν! Αὐτὸ νὰ τὸ θυμούμεθα διαρκῶς…! Αὐτὸ θὰ συμβῇ καὶ τώρα….

Φιλονόη. 

Υ.Γ.1. Καί τελικῶς; Τί θά γίνῃ μέ τήν πτωχοποίησι; Μέ τά σπίτια μας; Μέ τήν καταστροφή τῶν οἰκονομιῶν μας; 
Θά πληρώσουμε; Ἤ ὄχι; Χά…. Σιγὰ μὴ πληρώσουμε. Αὐτοὶ θὰ πληρώσουν γιὰ ὅλα τὰ σπασμένα. Μὰ ὅλα! Καὶ τὰ παλαιά, καὶ τὰ τωρινὰ ἀλλὰ καὶ γιὰ ὅλα τὰ μελλούμενα. Καὶ εἶναι τὰ ἄτιμα πολλά… Ἀμέτρητα… Καὶ τὸ ταμεῖο ἀπολύτου ἀκριβείας…

Υ.Γ.2. Τώρα τελευταῖα γράφω συχνὰ γιὰ τὴν κομμουνιστικοποίησι τῆς Εὐρώπης. Ἐκεῖ ὀφείλεται ἡ φωτογραφία. Ἐὰν ἀνατρέξουμε στὸ εἶδος τῶν καθεστώτων, τὸ σκληρότερον ἦταν αὐτὸ τοῦ Στάλιν. Αὐτὸ τὸ μοντέλο πλέον ἐφαρμόζεται. Γιὰ ὅσους δὲν τὸ πιστεύουν, ἰδίως γιὰ τοὺς ἀριστεροὺς ποὺ χαίρονται, καλὸ θὰ ἦταν νὰ τὸ δοκιμάσουν πρῶτα. Δὲν ἀργεῖ… Καὶ μετὰ τὰ ξαναλέμε… Ἐὰν φυσικὰ δὲν ἔχουν φιμώσῃ κάθε ἀντίλογο ἔως τότε.

φωτογραφία.

Ἀποποίηση εὐθύνης

Οἱ συντάκτες τῶν ἄρθρων ἀποδέχονται ὅτι φέρουν τὴν ἀποκλειστικὴ εὐθύνη γιὰ τὴ νομιμότητα, ἀλλὰ καὶ γιὰ τὴν ὀρθότητά του περιεχομένου τῶν ἄρθρων τους, ἀπαλλάσσοντας τὸ filonoi.gr ἀπὸ ὁποιανδήποτε σχετικὴ εὐθύνη.

Leave a Reply